ログインตอนที่ 24 คืนนี้มีรัก NC“ชัญญ่า พี่ต้องพาชัญญ่าไปโรงพยาบาลนะ” เมฆินทร์พยายามพูด แต่หญิงสาวก็รีบปิดปากของเขาด้วยริมฝีปากของเธอ“ไม่ค่ะ ชัญญาทนไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวพูดเสียงกระเส่า เธอเอื้อมมือมาปลดกระดุมเสื้อของเขาออกหญิงสาวจูบสะเปะสะปะเหมือนคนไม่เคยในขณะที่ตนเองปลดกระดุมเสื้อของเขา มือของเมฆินทร์เริ่มลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเธอ ก่อนจะสอนให้เธอสอดลิ้นเข้ามาสัมผัสกันจนเธอเริ่มชำนาญนานขึ้นเรื่อย ๆ ตามสัญชาตญาณ“พี่เมฆคะ ชัญญารักพี่เมฆ ได้โปรดช่วยชัญญ่าด้วยนะคะ” ชัญญาพูดเสียงคราง“ครับ” เมฆินทร์พูดเสียงแหบพร่า เขาแทบไม่เหลือสติเหลือพอที่จะยับยั้งร่างกายที่พลุ่งพล่านนั้นได้อีกแล้วเมื่อความอดทนอดกลั้นขาดสะบั้นลง เมฆินทร์พลิกตัวหันเข้าหาชัญญาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเอื้อมมือโอบกอดร่างบอบบางของเธอไว้ในอ้อมแขน ชัญญาไม่มีอาการขัดขืนเลยแม้แต่น้อย มีเพียงเสียงลมหายใจที่หอบกระชั้นถี่ขึ้นเท่านั้นเมฆินทร์มั่นใจแล้วว่าฤทธิ์จากยากระตุ้นที่พวกมันหยอดให้เธอกินออกฤทธิ์อย่างเต็มที่ ร่างกายของเธอร้อนรุ่มไปด้วยแรงปรารถนา ดวงตาคู่สวยเปล่งประกายวาววับ ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอขึ้นเล็กน้อยราวกับเชื้อเชิญเขาอยู่ตลอดเวลาน
ตอนที่ 23 มนุษยธรรมกับความปรารถนาหนึ่งชั่วโมงต่อมาแสงไฟสลัวในบาร์สาดส่องร่างของทั้งคู่ที่นั่งคุยกันอย่างออกรส เมฆินทร์และชัญญาผลัดกันเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในงานแต่งงานของเธอ ชัญญาเล่าถึงความอึดอัดใจที่ต้องเผชิญกับสายตาของแขกเหรื่อในงาน และความรู้สึกโดดเดี่ยวที่เธอต้องนั่งรอภูผาในห้องหอ และความผิดหวังที่เขาไม่กลับมา“ชัญญ่าไม่รู้เลยว่าคุณภูผามีคุณอรปรียาอยู่แล้ว” เธอเล่าทุกอย่างให้เมฆินทร์ฟังโดยไม่ปิดบังเมฆินทร์มองชัญญาด้วยความเห็นใจ เขารู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่หัวอ่อนและน่าสงสาร เพราะถูกมารดาจัดแจงให้ทุกอย่างแม้กระทั่งคู่ครอง“คุณภูอาจจะมีเหตุผลที่ไม่ได้กลับมาหาชัญญ่าก็ได้นะ พี่ว่าชัญญ่าใจเย็น ๆ ก่อนเถอะ” เมฆินทร์พยายามปลอบใจเธอ“แล้วเหตุผลของเขาคืออะไรล่ะคะ เขาก็ไม่ควรทำแบบนี้กับชัญญ่าตั้งแต่แรก”“แล้วเค้ารู้มั้ยว่าชัญญ่าออกมานั่งดื่มคนเดียว”“เค้าไม่สนใจหรอกค่ะ โทรไปเค้าก็ไม่ได้รับ” แล้วเธอก็เปิดรูปของภูผาที่กอดกับอรปรียาที่สะพานให้เมฆินทร์ดู“น้องบุญธรรมของ ชัญญ่าอยู่ในที่เกิดเหตุ เค้าบอกว่าทั้งสองกลับไปพร้อมกัน ไม่ต้องเดาเลยค่ะ ว่าทำไมเขาถึงไม่กลับมา”“พี่เสียใจด้วยนะครับชัญญ
ตอนที่ 22 คืนอันตราย“ปล่อยฉันนะ!..ช่วยด้วย” ชัญญาตะโกนเสียงดัง แต่เสียงของเธอกลับถูกกลบด้วยเสียงเพลงในร้านชัญญาเริ่มรู้สึกสิ้นหวัง เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี กลัวก็กลัว หนึ่งในสามคนจึงพูดขึ้น เพราะไม่อยากให้เธอร้องโวยวาย เพราะมันกำลังเหลือบไปเห็นเมฆินทร์ที่กำลังนั่งจ้องมองพวกมันอยู่“งั้นชนแก้วกับพวกพี่สามคนก่อนสิ แล้วพี่จะไม่ยุ่งกับน้องเลย” หนึ่งในนั้นเสนอ เพราะกลัวคนในร้านจะสังเกตเห็นพฤติกรรมของพวกมัน ก่อนจะรีบปรามเพื่อนให้เก็บมีด“ก็ได้!!!” ชัญญาจำใจยกแก้วของเธอขึ้นดื่ม พวกมันลอบยิ้มอย่างมีเลศนัย “อะไรกัน พี่ยังไม่ได้ชนแก้วกับน้องเลยนะจ๊ะ จะรีบดื่มไปไหน” ชายคนที่นั่งข้างเธอรีบบอก“ชนกับพี่ก่อนสิ อีกแค่แก้วเดียวเอง” ชัญญาพยักหน้า พวกมันรีบสั่งเหล้ามาเพิ่ม และหนึ่งในสามก็แอบหยอดน้ำใสๆ ลงในแก้วเหล้าก่อนจะยื่นให้เธอ โดยที่เธอไม่รู้ตัว ชัญญายอมชนแก้วตามคำขอเพื่อหวังว่าพวกมันจะรักษาสัญญา“ก็ได้!!!” ชัญญาบอกเสียงแข็งกร้าว หลังจากชนแก้วกับพวกมันเสร็จ ชัญญาทำท่าจะลุกขึ้น“โอเค พวกพี่คำไหนคำนั้น” พวกมันคนแรกพูดขึ้น ส่วนอีกสองคนก็พยายามสังเกตอาการของชัญญาและถ่วงเวลาให้ยาคงออกฤทธิ์ แต่พอเห็น
ตอนที่ 21 บาร์ล่าเหยื่อแสงไฟสลัวสาดส่องไปทั่วบาร์หรูใจกลางเมือง เสียงเพลงจังหวะเร้าใจดังกระหึ่ม เมฆินทร์นั่งจิบวิสกี้กับเข้มเพื่อนสนิทที่โต๊ะมุมหนึ่งของร้านมาได้เกือบครึ่งชั่วโมง สายตาคมกริบกวาดมองไปรอบๆ บาร์อย่างเบื่อหน่าย เขาปรับทุกข์กับเพื่อนเกี่ยวกับเรื่องของปรายฟ้าอยู่ได้ไม่นาน ภรรยาของเข้มก็โทรตาม“เฮ้ย! เมฆกูไปก่อนนะ เมียกูโทรตามจิกแล้ว” เพื่อนของเมฆินทร์พูดพลางหัวเราะแห้งๆ ก่อนจะรีบลุกขึ้นเดินออกไปจากบาร์ เมฆินทร์ยกวิสกี้ขึ้นจิบอีกครั้งแล้วลุกขึ้นตามออกไปส่งเพื่อน“แล้วเจอกันว่ะ เพื่อน!!”แต่ก่อนจะกลับเมฆินทร์เหลือบไปเห็นร่างคุ้นตาที่นั่งอีกฝั่งหนึ่งของบาร์ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจเขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ว่าไฮโซสาวที่เขาเพิ่งจะไปร่วมงานแต่งของเธอเมื่อช่วงหัวค่ำนี้จะมานั่งคนเดียวในบาร์มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย“หึ!!! มันจะเป็นไปได้ยังไง คืนนี้เธอต้องอยู่ในห้องหอสิ” เมฆินทร์พึมพำกับตัวเองด้วยความสงสัยระคนแปลกใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมชัญญาถึงต้องมานั่งอยู่ที่บาร์แห่งนี้คนเดียว ในเมื่อคืนนี้เธอควรจะอยู่ในห้องหอกับภูผาด้วยความอยากรู้ เมฆินทร์ตัดสินใจเดินเฉียดเธอไปอย่างช้าๆ เ
ตอนที่ 20 ห้องหอมีไว้ทำไม...ถ้าใจอยู่กับกิ๊กระหว่างที่เมฆินทร์กำลังจัดเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าใส่ตู้อย่างเร่งรีบ เขาคุยโทรศัพท์กับเพื่อนไปด้วยเพื่อสอบถามเส้นทางในการนัดพบกัน เอมอรก็เดินเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“แค่นี้ก่อนนะไอ้เข้มแล้วเจอกัน” เมฆินทร์รีบวางสายจากเพื่อนเมื่อเห็นสีหน้าของน้องสาว“พี่เมฆคะ!!!.. พี่ปรายเธอบอกว่าพี่เข้าใจเธอผิด” เอมอรเปิดประเด็นทันที น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความกังวล“เข้าใจผิดเรื่องอะไร!!!” เมฆินทร์ถามเสียงเรียบ โดยไม่ละสายตาจากการเอาเสื้อผ้าออกกระเป๋า เขานัดเจอเพื่อนที่อยู่กรุงเทพฯ คนหนึ่งเมื่อสักครู่นี้ และตั้งใจจะออกไปเจอกันที่ผับแห่งหนึ่งใกล้ ๆ เพราะเมฆินทร์ไม่ค่อยรู้เส้นทางในกรุงเทพฯเอมอรเริ่มเล่าเรื่องราวที่ปรายฟ้าอธิบายให้เธอฟังอย่างละเอียดเมื่อสักครู่นี้ เมฆินทร์ฟังอย่างตั้งใจ แต่สีหน้าของเขากลับยิ่งเคร่งขรึม“พี่ก็บอกเอมไปแล้ว ว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องนั้นหรอก” เมฆินทร์พูดเสียงแข็งก่อนจะตัดสินใจบอกน้องสาวไปตามตรง“ปรายเขามีคนอื่น แต่ตอนนี้พี่ยังไม่มีหลักฐานพอ” เอมอรตกใจเธอนึกไม่ถึงว่าปรายฟ้าจะทำเช่นนี้กับพี่ชายของเธอ“เอมนอนกับปราย เอมต้องช่วย
ตอนที่ 19 เมียหลวงยืนหนึ่ง...เมียน้อยยืนสะพานหลังจากอรปรียาถูกลากตัวออกไปจากงาน เสียงซุบซิบนินทาก็ดังกระหึ่มไปทั่วห้องจัดเลี้ยง แขกเหรื่อต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์เจ้าบ่าวอย่างออกรส แต่พิธีการก็ยังคงดำเนินต่อไปจนถึงช่วงสุดท้ายของการส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าห้องหอ แต่เวลาผ่านไปได้ไม่ถึงสิบนาทีซึ่งอยู่ในระหว่างแขกผู้ใหญ่กำลังอวยพรกับคู่บ่าวสาวเสียงโทรศัพท์ของภูผาก็ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบงันในห้องหอ ซึ่งเป็นสายจากลูกน้องของคุณหญิงนวลจันทร์ที่โทรเข้ามา ภูผารีบตัดสายทิ้งเพื่อให้พิธีอวยพรในช่วงนั้นผ่านไปก่อน หลังผ่านพ้นคำอวยพรเสร็จเรียบร้อย ภูผาก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก่อนจะรีบลุกขึ้นเดินออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง ดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกน้องของมารดารายงาน“คุณอรปรียากำลังไลฟ์สดอยู่ที่สะพานครับคุณภู...และเธอก็กำลังจะฆ่าตัวตาย!!!”“อะไรนะ!!! ” ภูผาทวนคำด้วยน้ำเสียงตกใจ หัวใจของเขาเต้นระส่ำ ก่อนจะหันมองชัญญาที่นั่งอยู่บนเตียง ใบหน้าของเธอบ่งบอกถึงความสับสนและเสียใจ เขาไม่รู้จะอธิบายเรื่องนี้อย่างไรในห้องหอที่เงียบสงัด ภูผาค่อย ๆ นั่งลงบนเตียงด้วยความรู้สึกสับสน ชัญญาจ้องมองเขาด







