มุมมองของเอลาร่าหกเดือนต่อมา ที่ปารีส ในวันแต่งงานของฉันฉันสวมชุดที่จูเลียนช่วยออกแบบ ผ้าลูกไม้เรียบ ๆ ประดับด้วยไข่มุกเม็ดเล็ก ๆ ราวกับน้ำค้างยามเช้าก่อนพิธีจะเริ่ม มีพัสดุปริศนาอีกกล่องมาถึงข้างในเป็นเครื่องประดับที่ออกแบบโดยอัลฟองส์ มูชา ปรมาจารย์ศิลปะด้านอาร์ตนูโว เป็นชุดอัญมณีอเล็กซานไดรต์ ซึ่งมีค่าประเมินไม่ได้อเล็กซานไดรต์เปลี่ยนสีเมื่ออยู่ใต้แสงที่ต่างกัน “มรกตในเวลากลางวัน ทับทิมในเวลากลางคืน” เป็นสัญลักษณ์ของชีวิตคู่ที่ซับซ้อนและการคืนดีกันในที่สุดการ์ดใบเล็กมีข้อความเดียวที่เขียนด้วยลายมืออันเฉียบคมที่คุ้นเคยของเขา ‘แด่ผู้หญิงที่เธอควรจะเป็นมาตลอด’ฉันรู้ว่านี่คือการอำลาครั้งสุดท้ายของเขาฉันปิดกล่องและวางมันไว้อีกด้าน จากนั้นฉันก็สวมสร้อยคอรูปดอกทานตะวันเรียบง่ายที่จูเลียนแกะสลักให้ฉันสมบัติที่แท้จริงของฉัน ชนิดที่ไม่จำเป็นต้องอาศัยความมืดมิดในการเปล่งประกายภายในโบสถ์ ฉันเดินลงจากทางเดินกลางโดยมีแม่ของฉันควงแขนมา มุ่งหน้าไปหาจูเลียนที่แท่นพิธีเมื่อบาทหลวงถามว่าฉันจะรับเขาเป็นสามีหรือไม่ ฉันมองเข้าไปในดวงตาของเขาที่เต็มไปด้วยความรัก และตอบด้วยความมั่นใจอ
อ่านเพิ่มเติม