Semua Bab ผัวเด็กคือท่านประธานร้าย: Bab 11 - Bab 20

เฟสบุ๊คของพราวนภาประกาศขายบ้านชั้นเดียวพร้อมเฟอนิเจอร์ ในหมู่บ้านจัดสรรค์กลางเมืองเชียงใหม่ ภายในบ้านมีสองห้องนอนหนึ่งห้องน้ำ ห้องรับแขกและห้องครัว หน้าบ้านมีพื้นที่สำหรับจอดรถยนต์สองคันในราคาสามล้านบาท หลังจากที่เธอโพสต์ลงในกลุ่มซื้อขายบ้านได้เพียงวันเดียว มีผู้คนสนใจและติดต่อเข้ามาสอบถามหลายคน และในที่สุดพราวนภาก็สามารถตกลงซื้อขายบ้านได้เร็วกว่าที่คิด"เราไปกันเถอะนะแมงมุม แม่จะพาแมงมุมไปอยู่ที่ใหม่นะ จากนี้เราก็ควรจะลืมนายเสือไปได้แล้ว เข้าใจไหม"(เมี้ยว)รถเก๋งฮอนด้าซีวิคคันสีขาวขับผ่านหน้าบ้านของสารัชไป เจ้าของบ้านได้แต่มองตามรถคันดังกล่าว โดยที่เขาไม่รู้เรื่องเลยว่าพราวนภาได้ขายบ้านหลังนั้นไปแล้ว พราวนภาเก็บเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวติดรถไปเท่านั้น เนื่องจากเธอขายบ้านพร้อมกับเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ภายในบ้านทั้งหมดให้กับเจ้าของคนใหม่"ลาก่อนนะนายเสือ ฉันขอให้นายมีความสุขและมีอนาคตที่ดีในวันข้างหน้า อ้อมกอดและรอยจูบของนาย ฉันจะลืมมันตั้งแต่วันนี้"พราวนภาพูดพรึมพำในขณะที่เธอขับรถผ่านหน้าบ้านของสารัชไปหนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสารัชยังงุนงงสงสัยเมื่อเห็นว่าภายในบ้านของพราวนภามีคนอื่นมาอา

ท่าอากาศยานเชียงใหม่"กลับบ้านเรานะลูก จากนี้ไปเสือต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทำตัวใหม่ อะไรที่ไม่ดีแม่อยากให้เสือหยุดมันไว้แค่นั้น"คุณนายสุภารัตน์บอกลูกชายด้วยน้ำเสียงเศร้า ในขณะที่นั่งรอเวลาขึ้นเครื่องเพื่อเดินทางกลับไปยังกรุงเทพฯสารัชในสภาพผอมโซ ขอบตาคล้ำ ริมฝีปากที่เคยแดงระเรื่อดูสุขภาพดีกลับกลายเป็นแดงคล้ำเล็กน้อย แต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงเหลือเค้าโครงความหล่อเหลา เพียงแต่ไม่มีสง่าราศีเหมือนแต่ก่อน'ลาก่อนนะเชียงใหม่ ลาก่อนนะพี่ฟ้า ลาก่อนนะเจ้าแมงมุม เสือคงไม่มีวันได้เจอแมงมุมอีกแล้ว เสือจะเก็บทุกอย่างที่เกี่ยวกับพี่ฟ้าและแมงมุมไว้ในความทรงจำตลอดไป'สารัชได้แต่พูดในใจในขณะที่เครื่องบินทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าคฤหาสน์ธนสารทรัพย์(เพี๊ยะ!)"คุณชวิณหยุดเดี๋ยวนี้นะ!"ฝ่ามือหนาฟาดลงที่แก้มสากของลูกชายจอมเกเรเต็มแรง จนร่างของสารัชเซเกือบล้ม"ฉันส่งให้แกไปเรียน แต่แกกลับไปเลว ทำตัวเหมือนพวกสถุน รู้ถึงไหนอายถึงนั่น ทั้งตระกูลของฉันไม่มีใครชั่วได้เท่าแกเลยไอ้ลูกเลว""หยุดด่าลูกได้แล้ว!"คุณนายสุภารัตน์ตวาดเสียงดังใส่สามี"หุบปากไปเลยคุณสุ ก็เพราะคุณเลี้ยงมันแบบให้ท้ายมาตลอดไง มันถึงได้เป็นแบบนี้ คุ

ประเทศออสเตรเลีย"เสือ ที่แม่มาวันนี้แม่มีเรื่องจะคุยกับเสือน่ะ""คุณแม่มีเรื่องอะไรหรือครับ"ชายหนุ่มในวัยที่กำลังจะเข้าเบญจเพสนอนหนุนตักมารดาบนโซฟา ราวกับว่าเขายังเป็นเด็กตัวเล็กๆ"พ่อกับแม่กำลังจะหย่ากัน""ว่าไงนะครับ!"สารัชลุกขึ้นนั่งหลังตรงจ้องหน้ามารดาด้วยสีหน้าตกใจ"เสือฟังแม่นะลูก พ่อกับแม่กำลังจะหย่ากันเร็วๆนี้ ความสัมพันธ์ของแม่และพ่อมันห่างเหินกันไปนานแล้ว หลายปีที่พ่อกับแม่อยู่ด้วยกัน เราสองคนอยู่แบบเพื่อนเสียมากกว่า และตอนนี้คุณพ่อก็คงจะไปเจอคนที่ดูแลเขาได้ดีกว่าแม่ เสืออย่าคิดมากนะลูก"คุณนายสุภารัตน์พยายามเข้มแข็งเหมือนกับว่าตัวเขาเองไม่ได้คิดอะไรมากกับเรื่องที่ต้องหย่ากับสามี"คุณแม่ แล้วคุณแม่ทำใจได้หรือครับ ผมไม่เป็นอะไรหรอก ผมห่วงความรู้สึกของคุณแม่มากกว่า""เสือไม่ต้องห่วงแม่หรอกลูก ความสุขของแม่คือการได้เห็นเสือเรียนจบและมีอนาคตที่ดี พ่อยกบ้านพร้อมกับโรงแรมในเขตภาคใต้ รวมทั้งบริษัท ทีเอ็นเอส โลจิสติกส์ ให้เป็นของเสือ เสือจะต้องกลับไปอยู่ประเทศไทยเพื่อรับตำแหน่งประธานบริษัท ทีเอ็นเอส โลจิสติกส์ นี่คือสิ่งสำคัญที่แม่มาต้องคุยกับเสือ แม่หวังว่าเสือจะเข้าใจกับสถานการ

"ไม่เป็นไรครับจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ผมจะทำให้จำได้วันนี้ล่ะ""ว๊ายยยย....ปล่อยนะ""หึหึ ในที่สุดโชคชะตาก็นำพาให้เรามาเจอกันอีก"(ฟอดดดดดด)"อ๊ายยย ไอ้ประธานโรคจิต"(จ๊วบบบบบ)"ไอ้บ้า""ฮ่าๆ ยังปากร้ายขี้โวยวายเหมือนเดิมเลยนะครับ"(ฟอดดดดด)สองมือหนาจับไหล่เล็กไว้แน่นพร้อมกับโน้มหน้าลงไปใช้ปลายจมูกซุกไซร้ที่ซอกคอขาว พราวนภาได้แต่ร้องเสียงหลงด่าเจ้านายโรคจิตที่พยายามลวนลามเธอ"ปล่อยฉันนะ ไอ้ประธานบ้า ไอ้ประธานเลว บ้าไปแล้วหรือไง ฉันไปรู้จักนายตั้งแต่เมื่อไหร่ นายจำคนผิดแล้ว"(พรึ่บ)"อ๊ายยยย"ลำแขนแกร่งช้อนอุ้มร่างเล็กในท่าเจ้าสาวเดินไปที่โซฟากลางห้องทำงาน "อ๊ายยยย หนักนะ ออกไป"ร่างหนาขึ้นคร่อมทาบทับร่างเล็กที่นอนอยู่กลางโซฟา"มองหน้าผมดีๆสิ จำได้หรือเปล่า ให้เวลาคิด 5 วินาที ถ้าจำไม่ได้จะจูบปากจนกว่าจะจำได้"" 1 2 3 4 5 "(จ๊วบบบ)"อ๊า...อุ๊บ"ริมฝีปากหนาประกบจูบริมฝีปากเล็กอวบอิ่มพร้อมกับดันปลายลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากเล็ก พราวนภาพยายามใช้ปลายลิ้นเล็กดันลิ้นร้อนให้ออกจากโพรงปากของเธอ แต่ยิ่งต่อต้านเท่าไหร่ยิ่งเหมือนเป็นการปลุกอารมณ์ของคนบนร่างจนเธอต้องยอมให้เขาได้ควานหาความหวานในโพรงปา

"ว้ายยย!"ร่างบางถูกช้อนอุ้มในท่าเจ้าสาวเดินขึ้นบันไดไปชั้นสอง'ฝันไปเถอะ ว่าคนอย่างไอ้เสือจะจูบแค่ปาก และดูดนม เดี๋ยวคืนนี้ก็รู้ฤทธิ์ของเสือ'สารัชคิดแผนร้ายในใจ คนอย่างเขาหรือจะทำแค่นี้(เมี้ยว)เจ้าแมงมุมช่างรู้ใจสารัชเสียจริงๆ เท้าหน้าพยายามตะกุยขอบประตูที่แง้มไว้เล็กน้อยให้เปิดออก"เก่งมากแมงมุม เดี๋ยวพ่อเสือให้รางวัลนะ""นายไปเป็นพ่อของแมวฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ จำไว้เลยนะแมงมุม แม่จะลงโทษแมงมุมแน่ๆคอยดูเถอะ"(เมี้ยว)(ปึ้ง)แมงมุมไม่ได้สนใจคำขู่ของพราวนภา แถมยังใช้เท้าหน้าดันประตูให้ปิดลงในขณะที่สารัชอุ้มพราวนภาไปวางลงยังเตียงนอน เมื่อภารกิจเสร็จสิ้นเจ้าแมวตัวอ้วนได้กระโจนลงบันไดไปนอนที่โซฟาตรงห้องรับแขกทันที"เห็นไหมครับ ขนาดเจ้าแมงมุมยังสนับสนุนให้ผมจีบพี่เลย""อื๊อ เด็กเจ้าเสน่ห์ ออกไปเลยนะ หนัก!"พราวนภาพยายามดีดดิ้นให้คนบนร่างออกจากตัวของเธอ แต่เมื่อเธอยิ่งดิ้นเท่าไหร่ ผ้าเช็ดตัวที่ห่อหุ้มเรือนกายแทบจะหลุดออกจากตัว เธอจึงหยุดดิ้นทันที แล้วใช้มือจับปมผ้าเช็ดตัวเอาไว้"คืนนี้ขอนอนด้วยนะครับ""นายจะมานอนกับฉันทำไม บ้านนายก็มีทำไมไม่กลับไปนอนที่บ้าน""พี่จะใจร้ายใจดำให้ผมขับรถตากฝ