Semua Bab ผัวเด็กคือท่านประธานร้าย: Bab 21 - Bab 30

รถบิ๊กไบค์ BMW Motorrad S 1000 RR คันสีแดงขับออกจากหมู่บ้านไปตามท้องถนนด้วยความเร็ว สารัชมาถึงกำแพงคฤหาสน์หลังใหญ่และจอดรถทิ้งไว้เพื่อให้นายเอกชัยเป็นคนออกมาเข็นรถเข้าไปในบ้าน "หายไปไหนมา""!"เสียงของคุณนายสุภารัตน์ดังออกมาจากประตูห้องเมื่อเห็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนกำลังเดินย่องเบาผ่านหน้าห้องของเธอในเวลาเช้าตรู่ ร่างสูงในชุดกางเกงยีนส์ขากระบอกสีสนิม เสื้อยืดด้านในสีขาว มีเสื้อแจ็คเก็ตสีดำสวมทับด้านนอก"แม่ถามว่าหายไปไหนมา"คำถามนี้บ่งบอกว่ามารดาของเขารู้แล้วแน่นอนว่าลูกชายไม่ได้นอนที่บ้าน แต่สารัชก็เลือกที่จะโกหกหน้าตาย"ไปออกกำลังกายมาครับ"น้ำเสียงทุ้มตอบคำถามแบบไม่ให้มีพิรุธ"ออกกำลังกายอะไร"คุณนายสุภารัตน์ยืนกอดอกมองดูลูกชายตั้งแต่หัวจรดเท้า"ก็ออกกำลังกายไงครับคุณแม่ ผมออกไปวิ่งๆๆ ผมนอนไม่หลับก็เลยไปวิ่งตั้งแต่ตีสามแล้ว""ใส่ชุดนี้ไปวิ่งเนี่ยนะ ไม่เนียนเอาเสียเลย""โธ่...คุณแม่ครับ ผมไปเดินมากกว่าวิ่ง เร็วบ้างช้าบ้าง เดินไปเดินมาหน้าปากซอยแล้วก็เดินกลับเข้ามาที่บ้าน อากาศมันเย็นก็ต้องใส่ชุดแบบนี้สิครับ""กางเกงวอร์มสำหรับออกกำลังกายก็มีทำไมไม่ใส่ แอบหนีไปเที่ยวที่ไหนมาบอกแม่เดี

"พี่เอก มีอะไรจะบอกผมหรือเปล่า"สารัชเอ่ยถามเอกชัยทันทีในขณะที่เขาก้าวขาเข้าไปนั่งในรถ"บอกเรื่องอะไรหรือครับคุณเสือ"เอกชัยกำลังขับรถออกจากบริษัท เขายังคงไม่เข้าใจกับคำถามของเจ้านายหนุ่ม"วันนี้พี่รีบเดินเข้ามาในห้องทำงานของผม แล้วคุณแม่ก็เดินตามหลังพี่มา""อ้อ...เอ่อ"เอกชัยยังคงอ้ำอึ้งไม่ยอมตอบคำถาม"บอกมาสิพี่เอก พี่รู้อะไรหรือเปล่า""คือว่า พี่กลัวคุณนายสุจะมาเห็นคุณเสือและคุณฟ้าอยู่ด้วยกันน่ะครับ คุณเสือก็รู้ตัวเองดีนี่ครับว่ากำลังทำอะไรอยู่""พี่เอกรู้""ใช่ครับ""รู้ได้ยังไงหรือครับ ผมเพิ่งจะมาทำงานวันที่สองเอง""รู้ตั้งแต่วันแรกครับ ก็คุณเสือเล่นตะครุบเหยื่อขนาดนั้น พี่ก็รู้สิครับ พี่เห็นตอนเอาโทรศัพท์มาให้คุณเสือนั่นแหละ""แบบนี้นี่เอง""มันไม่เร็วไปหรือครับ คุณเสือเพิ่งจะมาทำงานได้สองวันเองนะครับ""แต่ผมกับพี่ฟ้าเราเคยรู้จักกันมาก่อน""ว่าไงนะครับ"เอกชัยท่าทางงุนงงสงสัย"ผมกับพี่ฟ้าเรารู้จักกันเมื่อหกปีก่อน ตอนที่ผมไปเรียนอยู่เชียงใหม่ เราพักอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน หลังจากที่ได้รู้จักกันไม่นานที่ฟ้าก็ขายบ้าน และเราสองคนไม่ได้เจอกันอีกเลย จนกระทั่งโชคชะตานำพาให้เจอกัน คนที่เ

"บอกว่าให้หยุดไง"(พรึ่บ)(เพี๊ยะ!)"ออกไปจากบ้านหลังนี้ และจากวินาทีนี้ไปฉันขอลาออกจากงาน ไปให้พ้นหน้าฉันแล้วไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีกตลอดชีวิต""พะ...พี่ฟ้า""ออกไป!"คำพูดที่ออกจากปากคนที่รักสุดหัวใจทำให้สารัชรู้สึกเจ็บปวดจนน้ำตาคลอ"ผมผิดมากใช่ไหมที่ผมหึงหวงพี่ ผมผิดมากใช่ไหมที่ตามติดชีวิตพี่ตลอด ผมขอโทษที่ทำให้พี่รำคาญ ผมไม่รู้เลยว่าตัวเองทำให้พี่ลำบากใจขนาดนี้ ขอโทษที่วุ่นวายกับชีวิตพี่มากเกินไป ขอโทษที่ผมรักพี่มากเกินไป ทั้งๆที่พี่ไม่เคยต้องการความรักจากผมเลย จากนี้ผมจะไม่ทำให้พี่ลำบากใจอีก ผมจะไปให้พ้นหน้าพี่ตลอดชีวิต โชคดีนะครับ"น้ำเสียงสั่นเครือพร้อมกับเสียงสะอื้นดังออกมาเบาๆ น้ำตาลูกผู้ชายไหลซึมออกมาจากดวงตาคม ขายาวก้าวเดินออกจากห้องด้วยความเจ็บปวดใจ(พรึ่บ)"ฉันไม่ให้นายไปไหนทั้งนั้น ไหนบอกว่าจะจีบฉันให้ติดไง แค่นี้ท้อใจแล้วหรอ"ลำแขนเล็กสองข้างสวมกอดเอวหนาจากด้านหลังไว้แน่น พราวนภารู้สึกใจหาย เมื่อได้เห็นน้ำตาของผู้ชายที่เคยร่าเริงอารมณ์ดีมาตลอด รวมไปถึงคำพูดที่ออกจากปากของเขา พราวนภารับรู้ได้ว่าเขากำลังเจ็บปวดและเสียใจกับคำพูดที่เธอผลักไสไล่ส่งเขา"พี่ไม่อยากเห็นหน้าผ

"พี่ฟ้า""ว่า""พี่อยู่มาถึงอายุ 33 ปี เพราะอะไรทำไมถึงไม่มีแฟน สวยขนาดนี้ พี่อยู่คนเดียวมาได้ยังไง""ฉันมีเหตุผลของฉัน และฉันก็ไม่เคยคิดจะรักใคร ไม่คิดจะมีแฟนด้วยซ้ำ มันมีเหตุการณ์บางอย่างที่กระทบต่อความรู้สึกมาตลอด""เล่าให้ผมฟังได้ไหมครับ""ตอนที่ฉันอายุ 5 ขวบ พ่อกับแม่ของฉันเลิกรากัน ทั้งสองหนีไปแต่งงานใหม่ พวกเขาทิ้งฉันไว้กับป้าและยาย จากที่เคยเห็นพ่อแม่มอบความรักให้กันมาตลอด ทั้งสองกลับกลายเป็นหมดรักกัน สุดท้ายก็ทิ้งฉันไป ทั้งๆที่พวกเขาเป็นคนทำให้ฉันเกิดมา แต่กลับทิ้งฉันได้ลง ฉันคิดมาตลอด ความรักของคนมันมีที่สิ้นสุด ฉันกลัวความเจ็บปวดเสียใจ กลัวการเลิกราและสุดท้ายคนที่เสียใจคือลูก ฉันเลนเลือกที่จะอยู่แบบคุณป้าของฉัน ท่านไม่เคยมีครอบครัว ไม่เคยมีความรัก แต่ท่านกลับเลี้ยงฉันมาอย่างดี และที่ฉันเลือกเลี้ยงแมวก็เพราะแมวได้รับความรักจากฉัน ชีวิตฉันไม่มีคำว่าเหงาเพราะมีเจ้าแมงมุมไงล่ะ" "แล้วทำไมพี่ถึงยอมบอกว่ารักผม พี่รักผมตอนไหนครับ""ฉันอาจจะชอบนายมานแล้วก็ได้ ฉันไม่รู้เลยว่าเพราะอะไร ตอนที่ฉันตัดสินใจขายบ้าน ฉันรู้สึกเสียใจที่นายพาผู้หญิงมานอนที่บ้าน ฉันรู้สึกไม่สบายใจเวลาที่ได้ยิน

เอวบางถูกมือหนาสองข้างยกขึ้นมานั่งยองใกล้กับใบหน้าหล่อเหลา พราวนภาเขินอายจนทำตัวไม่ถูก"ที่รัก ลดสะโพกลงมาสิครับ ผัวจะเลียตรงนี้""อ๊ายยย"มือหนาสองข้างรวบเอวบางให้ลดสะโพกลงลงมาจนกลางกลีบอวบอูมสัมผัสกับริมฝีปากร้อน ปลายลิ้นหนาค่อยๆยื่นออกมาสำผัสติ่งเกสรตรงกลางกลีบ จากนั้นจึงละเลงเลียตวัดไปมา พราวนภาส่งเสียงครางหวานดังลั่นห้องด้วยอารมณ์เสียวซ่าน(แผล็บแผล็บ จ๊วบจ๊วบ)"อ๊าย...อ๊า...สะ...เสียว"สารัชยื่นมือหนาไปบีบคลึงหน้าอกใหญ่ มืออีกข้างลูบไล้ก้นกลมไปมา จากนั้นจึงค่อยๆสอดปลายลิ้นร้อนคืบคลานเข้าไปในรูแคบแล้วจ้วงแทงเข้าออกในรูลึกรัวๆ(แจ๊ะแจ๊ะแจ๊ะแจ๊ะ)"อ๊ะ...อ๊าย...อี๊...อื๊อ ที่รักขาเสียวจังเลยค่ะ"มือหนาสองข้างรวบประคองเองบางโยกขึ้นโยกลงในขณะที่ลิ้นร้อนยังคงชักเข้าชักออกในรูลึกรัวๆจนส่งเสียงลามกประสานกับเสียงครางหวาน (แจ๊ะแจ๊ะแจ๊ะ)"อ๊าย...อ๊า...อี๊...ยี๊...ย๊ะ...อ๊ะ...อ๊าย ไม่ไหวแล้ว ที่รักขา จะแตกแล้ว เร็วอีก อ๊าย...กรี๊ดดดดดด"พราวนภาบดเบียดกลีบงามสู้ลิ้นร้อน ก่อนที่จะกระตุกเกร็งและหวีดร้องพร้อมกับปลดปล่อยน้ำสีใสไหลออกมาให้ลิ้นหนาไล่เลียกลืนกินอย่างมูมมาม (แผล็บแผล็บ)"อื๊อ...หว