Pero bigla siyang may naalala…Kinuha ni Irene ang kanyang cellphone at tumawag. “Lola, naabala ko po ba kayo?”Sa loob ng silid ng ospital. Nakaupo si Oliver sa gilid ng kama. “Sophia, Lucas... hindi ako kampi sa tunay ninyong ina, pero kailangan ninyong matutong maging magalang. Kung may gusto kayong sabihin, sabihin n’yo nang maayos.”“Pero Daddy, ayaw namin sa kanya. Gusto lang namin si Mommy Mildred,” umiiyak na sabi ni Sophia, na halos maawa si Oliver sa itsura ng anak.Paano ba naman, mga anak niya iyon. Paano siya hindi maaapektuhan?Huminga siya ng malalim, halatang pagod at inis. “Kanina, masyado lang malakas ang boses ni Daddy,” sabi niya habang niyayakap si Lucas. “Sorry, anak. Don’t be mad at me, okay?”Tahimik na umiyak si Lucas, mga luhang walang tunog na tumulo. “Gusto lang po namin bumalik si Mommy…” mahina nitong sabi.Mommy Mildred…Ganito kalaki ang pag-asa ng mga bata sa kanya.“Kung wala si Mommy, may Daddy naman kayo, ‘di ba?” pinilit ni Oliver na ngumiti, pero mu
Read more