All Chapters of BAD TIGER พี่(หมอ)เสือคลั่ง : Chapter 41 - Chapter 50

ซ่า~~“อ๊า~~~” ร่างเอสที่แอ่นเมื่อเท้าแขนกับขอบอ่าง ลอบยิ้มเมื่อเธอได้ปลดปล่อยความเสียวอย่างเต็มรูปแบบ ครั้งแล้วครั้งเล่าที่พากันแตะขอบสวรรค์จนเม็ดเเหงื่อผุดขึ้นเต็มตัว หมอเสือเก่งที่จะเคล้าคลึง นัวเนีย และทำให้เลอาเคลิบเคลิ้มถึงขีดสุด ไม่ว่าจะทางไหน เสือตัวนี้ดักเธอได้เสมอ~ตั่บๆๆๆๆๆๆๆ!!“อื้ออ.. อ๊ายยยย!” เรียวขาเล็กสั่นสะท้านอีกครั้ง แล้วในจังหวะที่เธอกำลังจะปล่อยแรงทิ้งตัวเองลงกับอ่างหมับ! มือหนาของเสือก็รั้งเอวเธอไว้“อีกแล้วเหรอ~?”“อะ อื้มม~ เลไม่ไหวแล้ว~” ร่างกายของเลอาอ่อนยวบ เพราะเสือพาเธอถึงฝั่งไม่รู้ต่อกี่ครั้ง ภาพฉัน.. มันกำลังจะตัด แต่ถึงอย่างนั้น เลอาก็ยังคงรั้งสติ ใช้มือจิกแขนหนาที่ดันอยู่กับขอบอ่าง แล้วเอี้ยวตัวหันไปประกบจูบทิ้งทวน รสลิ้นเปียกนุ่มละมุนไม่ว่าจะจูบหรือดูดมันอีกกี่ครั้งก็ตาม“พี่เสร็จหรือยัง~”“อีกนิด~” ตั่บๆๆๆๆๆๆๆ~ เอวหนาซอยไม่ยั้ง ท่าทางกัดริมฝีปาก พร้อมกับพ่นล่มหายใจออกมา.. พี่เสือจะเสร็จแล้ว ในอีกไม่กี่นาทีแน่นอน ความแข็งตัวจนฉันรับรู้ได้ มันกำลังตอกอัดฉันถี่แรง จนจุก จนฉันต้องใช้มือจับหน้าท้องของตัวเองไว้ตั่บๆๆๆๆๆ~ ตั่บๆๆๆๆๆ~“ซี๊ด~”“เลเสียว~ อ๊

“เริสมาก!!!”“กังวลแทบตาย โอเคใช่ไหมเนี่ย?”“ยิ่งกว่าโอเคอีก งานนี้นะ แกไปได้ไกลแบบทะลุโลกออกนอกจักรวาลแน่นอน!!”“อันนี้พี่เห็นด้วย” พี่ส้มๆประสานมือตบกับแมงมุม ก่อนจะเช็ดหน้าและผมของฉันแทบจะหลายสิบครั้งต่อนาที“พี่ส้ม ไม่ต้องถี่ขนาดนี้ก็ได้ เลสวยน้อยลงหรือไง”“สวยมากเลยตั้งหาก ตั้งแต่เจอพี่หมอเสือ เลดูสวยขึ้นแบบผิดหูผิดตา”“;)”“…น้ำคงดีแหละเนอะพี่เสือ~”“จิ๊! พี่ส้ม! ทะลึ่ง!” ดาราสาวตีแขนผู้จัดการตัวเอง อย่าว่าแม้แต่คนอื่นงงเลย ตัวฉันเองก็งง งงที่มีโมเมนต์มานั่งเขินนั่งอายเรื่องแบบนี้ แต่จู่ๆสายตาของพี่ส้มก็เปลี่ยนไป น้ำตาใสๆคลอเต็มดวงตา ทำเอาฉันกับแมงมุมมองหน้ากันแล้วไปต่อไม่ถูกพี่ส้มใช้มือประคองใบหน้าของฉัน“ไปให้ไกลนะเล”“……”“ในบรรดาเด็กของพี่ เธอดูแลยากมาก”“…จะทำซึ้งทั้งที พูดเรื่องดีๆไม่ได้หรือไง” ดาราสาวเองก็หน้าซึ้ง เธอบู้ปากแล้วมองผู้จัดการตัวเอง“ขอโทษนะ ที่บางครั้งพี่เคร่งกับเราไปหน่อย”“เลรู้… ทั้งหมดก็เพราะเลทำตัวเองทั้งนั้น”“…..”“ถ้าเป็นคนอื่น.. เขาคงทนดูแลเลไม่ไหวแน่ๆ” ที่ทุกคนเห็นฉันตั้งแต่ต้นเรื่อง คือฉันเบาลงแล้วนะ ก่อนหน้านี้ฉันทั้งกินเที่ยวไม่แคร์ไม่สนใคร ฉันเ

“ง่าาา~ ยินดีด้วยนะจ๊ะ สำหรับความปังปุริเย่ โทษที ฉันก็มัวแต่ยุ่งๆอยู่กับงาน เลยตกข่าวไปซะได้” เลอาวิดิโอคอลกับเพื่อนสนิท ฉันไม่ได้เจอแมงมุมหลังจากช่วยถ่ายแบบวันนั้น จนวันนี้ก็ตกเกือบหนึ่งอาทิตย์ แล้วไอ้ส่วนความปังปุริเย่ที่แมงมุมพูดเนี่ย ก็คือมันเพิ่งจะรู้ว่าฉันต้องไปต่างประเทศ เพราะได้รับเป็นแอมบาสเดอร์ของแบรนด์น้ำหอมแบรนด์นึง ชีวิตฉันค่อยๆดีขึ้น ก็ไม่รู้ว่าเพราะมีพี่เสือเข้ามาหรือเปล่า หรือเป็นเพราะไอ้คุณมาโนชหลุดไปจากวงโคจรของชีวิตฉันได้ จะว่าไป.. ก็รู้สึกกับชีวิตขึ้นมาแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน“ลั๊กกี้อินเกมส์แบบนี้ ลั๊กกี้อินเลิฟหรือเปล่าน๊าาา~”“พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาคือเซ็ง!”“เอ้า! ไหงงั้นอะ?” เลอาที่นั่งพับผ้าตรงหน้าไปมาทำหน้าบู้ โดยที่ไม่รู้ว่าคนเป็นเพื่อนได้แอบแคปหน้าจอเก็บเอาไว้ ก็อย่างเลอามันจะมานั่งพับผ้าทำตัวเป็นกุลสตรีแบบนี้เพื่อ? ในเมื่อทั้งชีวิตมันไม่เคยจะทำอะไรสักอย่างด้วยตัวเอง หมายถึงเรื่องงานบ้านอะนะ นั่นคือสิ่งที่แมงมุมคิดพลางกลั้นยิ้มหลังแคปหน้าจอเสร็จ“อย่าบอกนะว่าพี่เสือไม่ส่งการบ้าน?”“…อืม”“เห้ยจริงดิ! นี่พูดเล่นๆนะเนี่ย ฮ่าๆ พี่แกเหนื่อยแหละ”“ก็ไม่ควรเหนื

พี่เสือขอฉันแต่งงาน... "อย่าล้อเล่นนะ อ๊ะ!" "ใช่เรื่องที่ล้อเล่นหรือไง แอ่นหน่อย" เป็นการคลอเคลียที่รู้สึกต่างไปจริงๆ ฉันรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่หวงแหน โหยหา หรือแม้แต่กระทั่งตั่บ!"อ๊าาาาา" รัก...เสียงหอบหายใจเหนื่อยราวกับจังหวะดนตรีคลาสสิก มันบ้ามากที่เราทำเรื่องนี้ทั้งที่อยู่ในคลีนิคแบบนี้ บรรยากาศรอบตัวเป็นอะไรที่แปลกใหม่มากสำหรับฉัน แล้วมันมีแต่ความรุ่มร้อน ความตื่นเต้น และอะไรอีกมากมายจนฉันอธิบายไม่ถูก มันเหมือนกับว่าทุกอย่างที่ฉันทำมามันออกดอกออกผล ร่างกายหนาที่ยังคอยซอยกระแทกแม้ไม่ได้ปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่สวมใส่ สีหน้าเดิมๆที่ฉันเคยเห็น ต่อให้มันจะฝาดแดงในตำแหน่งเดิมๆ หรือแม้แต่หยาดเหงื่ออ่อนๆ กลิ่นหอมๆจากตัวพี่เสือ...หมับ... เลอาพลิกตัวหันหน้าเข้าหาเสือ โอบกอดราวกับเด็กน้อยที่ไม่อยากให้ลูกโป่งใบโปรดหลุดลอยไป ตั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆตั่บๆๆๆๆๆๆๆ “ไม่ปล่อย อ๊า~ ไปไหนอีกแล้ว~”สิ้นสุดคำของเลอา เสือออกแรงสัมผัสก้นแล้วอุ้มร่างเล็กขึ้นมาในท่าอุ้มแตง สะโพกหนาซอยกระเเทก แม้ไม่จำเป็นต้องประโคมลีลาให้อีกฝ่ายจนหมด แต่ร่างสูงรู้จุดเสียวที่สามารถทำให้ร่างเล็กมีอารมณ์ร่วม และเริ่มขยับร่างกาย

หลายวันต่อมา…สนามบิน..“ไม่ยู่สิ” ร่างสูงยืนบีบแก้มดาราสาวแล้วเย่อมันไปมาราวกับขนมโมจิ ป้ายไฟที่แสดงชื่อของเลอาและเสือยังคงโบกสบัดอยู่รอบๆ“เปลี่ยนใจไม่ไปแล้วได้ไหม:(““ไม่งอแง ไปทำงาน”“…ถึงจะงั้นก็เถอะ อยู่ไกลกันขนาดนั้น เลไม่มีกะจิตกะใจทำหรอกงานอะ;(““ไม่เห็นคนที่เขาชูป้ายไฟหรือไง”“……”“ทั้งที่มีคนสนับสนุน แล้วก็รอชื่นชมความสำเร็จของเธอขนาดนี้ ยังจะมีข้ออ้างอะไรอีก?”“……”“อาทิตย์เดียว ไม่ได้ทั้งชาติ เดี๋ยวก็ได้กลับมา”“พี่กล่อมอยู่นานแล้วค่ะหมอ แต่เลงอแงไม่ยอมให้ได้” พี่ส้มจะสมทบทำไมก็ไม่รู้ ไม่ใช่เวลาล่ำเวลาเลย อยากจะหันไปดุด้วยสายตา แต่ก็จะมีแต่ฉันนี่แหละที่โดนดุกลับอยู่ดี…“คิดถึงก็คอลมา จะรอรับ”“…ไม่ว่าจะงอแงแค่ไหนก็ไม่ยอมใช่ไหม”“อืม”“ได๊!” เลอาหน้าบู้ ก่อนจะเดินไปหาแฟนคลับของตัวเอง แล้วหันหน้ากลับมาหาเสือ“พี่ไม่อยู่ ฝากดูพี่เสือให้พี่ด้วยนะ ถ้าเห็นว่ามีสาวมาเกาะแกะละก็ รีบรายงานพี่ทันที ไดเรกไอจีมา”“ค๊าาาา/ครับ!!”“ฉิบหายละมึง ต่อไปมึงต้องระวังแม้กระทั่งป้าขายน้ำส้มหน้าคอนโด”“มึงก็เว่อร์ไป”“เอ๊อออออ มึงจำคำกูไว้เลย!!”“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก พี่เสือไม่ใช่พี่ซะหน่อย”