บททั้งหมดของ ทาสรักคุณหมอ: บทที่ 1 - บทที่ 3

นายแพทย์คณิน ภักดีพิศุทธิ์ (หมอวาคิน) ศัลยแพทย์เฉพาะทางด้านผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือดมือหนึ่ง หนุ่มวัย 30 ต้นๆ ผู้เพียบพร้อมทั้งรูปลักษณ์และฐานะ จนเป็นที่หมายปองของหญิงสาวมากมายทว่าภายใต้หน้ากากอันสมบูรณ์แบบนั้น เขากลับซ่อนรสนิยมทางเพศที่อันตรายและเจ็บปวดเอาไว้ มันคือ "โรคบ้าๆ" ที่เขารังเกียจตัวเอง และมีเพียงคนไม่กี่คนเท่านั้นที่ล่วงรู้ความลับนี้ แม้แต่คนในครอบครัวก็ไม่อาจระแคะระคายทุกครั้งที่ความต้องการปะทุขึ้น เขาจะเรียกใช้บริการหญิงสาวที่พร้อมจะรองรับความเจ็บปวดทรมาน แต่มีน้อยคนนักที่จะทนไหว และทุกครั้งเขาจำต้องปิดตาพวกเธอไว้ เพื่อปกปิดตัวตนที่แท้จริงหญิงสาวเหล่านั้นต่างเสนอตัวเข้ามาเพียงเพราะเม็ดเงินมหาศาลที่เขาหยิบยื่นให้ แต่กลับไม่มีใครทนทานได้จนจบเกม หลายคนร้องไห้คร่ำครวญและเป็นลมหมดสติไปก่อนที่เขาจะได้ลงมือเสียอีก เขาจึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาตัวเองให้หายจากอาการวิปริตนี้จนกระทั่งโชคชะตานำพาให้เขามาพบกับเธอ... ญาณินท์ โยธินตระกูล (ลูกตาล)หญิงสาวสู้ชีวิตวัย 20 กว่าๆ ผู้แบกรับภาระครอบครัวไว้บนบ่า กลางวันเธอเป็นพนักงานบริษัททั่วไป ส่วนกลางคืนจำต้องผันตัวมาเป็นพีอาร์สาวพราว

ฉันนั่งคุยปรับทุกข์กับคุณตาและยายจันทร์อยู่พักใหญ่ ก่อนจะขอตัวกลับเพราะใกล้ถึงเวลาเข้างาน คำพูดของคุณตาเปรียบเสมือนน้ำทิพย์ชโลมใจ ท่านไม่มีลูกหลาน อาศัยอยู่เพียงลำพังด้วยการเก็บของเก่าขายเลี้ยงชีพ แกเล่าว่าเมื่อก่อนเคยคิดสั้นจะฆ่าตัวตาย แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนใจ..."ขนาดหมามันยังรักชีวิต เราเป็นคนแท้ ๆ ทำไมต้องคิดทำร้ายตัวเอง คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำดีได้ และตาก็เลือกที่จะอยู่เพื่อทำความดี"คำสอนนั้นปลุกพลังใจในตัวฉันให้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง อย่างน้อย ๆ ฉันก็ยังมีโอกาสได้ทำดี ได้หาเลี้ยงครอบครัว ถึงจะไม่มีใครมองเห็นค่า แต่มันก็เป็นความภาคภูมิใจลึก ๆ ในใจ... ถ้าไม่มีฉันสักคน พ่อกับน้อง ๆ จะอยู่กันอย่างไร?เธอต้องคิดบวกนะลูกตาล ห้ามท้อ ห้ามคิดสั้นเด็ดขาด ขนาดยายจันทร์ที่ไม่ได้เป็นญาติยังรักและห่วงใย แล้วตัวเธอเองล่ะ... ต้องรักตัวเองให้มาก ๆ อย่างที่ตากับยายบอก ความสุขของเธอก็คือการได้เห็นคนในครอบครัวมีความสุขไม่ใช่หรือไงถึงพ่อจะดุด่าตบตี แต่พ่อก็คือผู้มีพระคุณที่ให้กำเนิด ส่วนน้าแพรว... ถึงจะวัน ๆ เอาแต่เล่นไพ่ไม่ทำงานทำการ แต่ตอนที่แม่จากไป ก็ได้น้าแพรวนี่แหละที่เข้ามาช่วยดูแลพ