Semua Bab โปรดอย่าเล่นกับไฟ: Bab 1 - Bab 4

อัคนีก้าวเข้าไปในห้องนอนของคฤหาสน์หลังงามอย่างเชื่องช้า เขาไม่มีความจำเป็นต้องรีบร้อนอีก เพราะลูกหนี้แสนสวยที่อาจหาญหนีไปอย่างไร้ความรับผิดชอบ ได้ถูกนำตัวกลับมาในที่ที่เธอควรอยู่แล้ว เขาหยุดยืนอยู่ข้างเตียง มองคนที่นอนขดตัวอยู่บนนั้นในสภาพที่ถูกมัดมือมัดเท้าแล้วยิ้มพอใจ“ปลุกลูกหนี้ของฉันหน่อย” อัคนีหันไปบอกคนข้างตัว“ครับ คุณอัค” คนสนิทรับคำ จากสายตาของเจ้านายทำให้กำจรรู้ดีว่าต้องปลุกร่างที่หมดสตินั้นอย่างไร เขาเดินไปที่โต๊ะตรงมุมห้อง หยิบเหยือกน้ำดื่มขึ้นมาจากถาดรอง แล้วเดินกลับมายืนข้างอัคนีตามเดิม แรกทีเดียวชายหนุ่มก็ตั้งใจจะปล่อยให้กำจรจัดการเอง ทว่าเขากลับเปลี่ยนใจ แย่งเหยือกไปถือไว้ แล้วสาดมันใส่ร่างที่นอนนิ่งจนเปียกโชกหญิงสาวสะดุ้งสุดตัว เมื่อจู่ๆ น้ำก็รบกวนการหลับใหลที่เป็นไปด้วยฤทธิ์ของยาสลบ เธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด เชือกที่มัดอยู่บนข้อมือและข้อเท้าทำให้การขยับตัวเป็นไปได้อย่างจำกัด กว่าจะกะพริบตาถี่ๆ แล้วมองเห็นว่าตัวเองถูกพาตัวมาไว้ภายในห้องนอนหรูที่ไม่คุ้นตา อีกทั้งยังมีร่างสูงใหญ่ของคนที่พยายามหนีมาตลอดปรากฏอยู่ข้างเตียง เธอก็เกือบหลุดอุทานออกมาด้วยความตกใจ หัวใจสั่นไ

สิ่งแรกที่เห็นคือผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งอุ้มลูกน้อยอยู่บนตัก อีกฝ่ายเป็นคนที่มีใบหน้ารูปไข่ เครื่องหน้าจิ้มลิ้มนั้นควรเรียกว่าน่ารัก คงเหมาะกว่าใช้คำว่าสวย ผมยาวสีน้ำตาลอ่อนม้วนเป็นลอนทิ้งตัวอยู่บนบ่า เด็กน้อยหน้าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตากระเบื้องเคลือบที่ส่งเสียงอ้อแอ้ กำลังใช้นิ้วอวบป้อมเกี่ยวพันปอยผมของมารดา แล้วหัวเราะชอบใจยกใหญ่“ดึงผมแม่อีกแล้วนะคะ” แม้แต่เสียงของเจ้าตัวก็ยังฟังดูหวานจับใจอัคนีที่นั่งอยู่บนโซฟาเคียงข้างกัน เลื่อนสายตาจากสองแม่ลูกมองไปยังผู้มาเยือน เขาชะงักเล็กน้อย รู้สึกเหมือนมีกระแสบางอย่างแล่นปลาบไปทั้งตัว ก่อนที่ความรู้สึกนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นความเรียบเย็น ชายหนุ่มโน้มตัวเข้าไปหาร่างน้อยในอ้อมแขนมารดา กดปลายจมูกโด่งสวยลงบนแก้มขาวนุ่มเบาๆ“ให้ศิระพาอ้อกับลูกกลับไปรอที่บ้านก่อนนะ ถ้าพี่คุยธุระเสร็จแล้วจะรีบกลับ” อัคนีบอกเสียงนุ่ม ก่อนจะหยิบสมาร์ตโฟนออกมาเพื่อส่งข้อความเรียกให้คนขับรถมาพา เอมอร และลูกสาวตัวน้อยกลับบ้านไปก่อน ส่วนตัวเขาหลังคุยธุระกับลูกสาวของดนัยเสร็จ ค่อยตามกลับไปทีหลัง“ค่ะ อ้อกับน้ำอิงจะรอทานข้าวกับคุณพ่อนะคะ” ผู้หญิงที่ดูแล้วอายุน่าจะอ่อนกว่ารสิกา