Semua Bab แค่เด็กเลี้ยงของมาคัส: Bab 11 - Bab 13

“ฉันอยากฟังเรื่องราวของเธอ ก่อนหน้านี้เป็นมายังไง ทำไมถึงได้ไปทำงานที่บาร์”พระพายอ้ำอึ้งเล็กน้อย เขารู้ถึงขั้นว่าบ้านเธอติดหนี้เสี่ยสมบูรณ์ จึงคิดว่าเล่าออกไปคงไม่เป็นไร ก็เหมือนเป็นการระบายความอัดอั้นที่อยู่ในใจมาตลอดหลายปี“แม่ของหนู ท่านเสียตอนหนูเก้าขวบ ไม่ถึงปีพ่อก็แต่งงานใหม่กับแม่จันทร์ เมื่อก่อนแม่จันทร์นิสัยดีมากเลยนะคะ ช่วยเหลือพ่อทุกด้านเลย แล้วก็ยังรักหนูมากด้วย แต่พอพ่อเสียไปอีกคน แม่จันทร์ก็เปลี่ยนเป็นคนละคน เริ่มไม่ทำงาน ใช้เงินที่พ่อเหลือไว้ให้ไปกับการพนัน แถมยังเกลียดขี้หน้าหนูอย่างกับอะไร มีแค่เหตุผลเดียวที่แม่จันทร์จะคุยด้วยนั่นก็คือเรื่องเงิน หนูเริ่มทำงานตั้งแต่เข้าเรียนมหา’ลัย แต่ยิ่งหาเงินได้ แม่จันทร์ก็โทรมาขอเรื่อย ๆ ถ้าไม่ให้ก็ขู่ว่าเสี่ยสมบูรณ์จะยึดบ้าน แล้วล่าสุดก็ถึงขั้นวางยาเพื่อจับตัวหนูไปให้เสี่ย ถึงได้หนีจนไปเจอคุณนั่นแหละค่ะ”“เธอนี่เก่งนะที่อยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ได้”ดูก็รู้ว่าไอ้เสี่ยสมบูรณ์เป็นพวกหัวงู อีกทั้งประวัติที่ลูกน้องสืบมาได้ก็ใช่ย่อย เมื่อเทียบกับเขาแล้วมันคนละชั้นจนเทียบไม่ติด อย่างน้อยเขาก็มีข้อแลกเปลี่ยนที่ชัดเจน ไม่เคยเอาเปรียบ หรือ

“กลับบ้านมาเหรอ” เสียงทุ้มเอ่ยถาม“...”พระพายนิ่งเงียบไปเพราะไม่คิดว่าเขาจะเดาถูก เธอเองก็เคยสงสัยว่ามาคัสให้คนตามสืบประวัติของเธอหรืออย่างไร ทำไมถึงได้รู้เรื่องของเธอดีไปหมดดวงตาคมจ้องมองใบหน้าอ้ำอึ้งของหญิงสาว ดูท่าทางหัวอ่อนแบบนี้คงจะโดนทางนั้นไถเงินไปไม่น้อย“เงียบแบบนี้แสดงว่าเอาเงินไปให้แม่เลี้ยงมาสินะ แล้วเงินที่ฉันให้ครั้งก่อนยังพอใช้อยู่ไหม”แบล็กการ์ดที่เคยให้ไว้ หญิงสาวไม่แตะต้องเงินในนั้นแม้แต่บาทเดียว ผิดจากผู้หญิงคนอื่นที่มักจะเข้าหาเขาเพราะต้องการกอบโกยผลประโยชน์กันทั้งนั้น“พอค่ะ”เงินที่ได้มาห้าแสนมันก็มากเกินพอแล้ว นักศึกษาอย่างเธอไม่ได้มีความจำเป็นต้องใช้เงินมากขนาดนั้น ถึงจะแบ่งให้แม่เลี้ยงไปสามแสน ก็ยังเหลือเพียงพอต่อค่าใช้จ่ายในอนาคตไปอีกหลายเดือน“เด็กดี เธอนี่มักน้อยไปแล้วนะ”หนุ่มหล่อคว้าเอาตัวพระพายลงมานั่งบนตัก ริมฝีปากหยักคลี่ยิ้มอ่อนโยน มือหนาเชยปลายคางเธอขึ้นสบกับดวงตาคู่คมเปล่งประกาย ส่งผลให้ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายของหญิงสาวสั่นไหว คนตัวเล็กเผลออมยิ้มอย่างลืมตัว แบบนี้มันไม่เป็นผลดีต่อตัวเธอเลย“ทำไมวันนี้คุณถึงมาไวจังคะ”“เบื่ออาหารข้างนอก เลยจะมาฝากท้อ