บททั้งหมดของ Bad Love พันธะรัก 18+ (Set 2 หนุ่มฮอตใคร่รัก 5/5) : บทที่ 51 - บทที่ 60

Chapter 50 “ใครโทรมาคะ เบอร์ไม่คุ้นเลย” พริกหวานส่งมือถือให้แฟนหนุ่มแล้วที่ว่าเบอร์ไม่คุ้น เพราะหน้าจอแสดงเบอร์โทรที่เขาไม่ได้เซฟรายชื่อไว้ในมือถือ“สวัสดีครับ” คิมหันต์กดรับสาย พริกหวานหยุดการเคลื่อนตัวแล้วจ้องมองเขาไม่วางตา(สวัสดีค่ะคุณคิมหันต์ ดิฉันโทรมาจากโรงพยาบาลเอกชนXX นะคะ ดิฉันจะโทรมาแจ้งอาการ...!!)“อ๋อครับ ติดต่อไปที่คุณพฤกษ์เลขาของผมได้เลย เบอร์โทรอีกเบอร์ที่ผมทิ้งไว้ให้น่ะครับ”(รับทราบค่ะ ขอประทานโทษด้วยนะคะที่โทรมารบกวน)“ครับ” คิมหันต์ตอบรับปลายสาย ก่อนจะกดวางสายแล้ววางมือถือไว้ข้างตัว“ใครเป็นอะไรคะ” พริกหวานเอ่ยถามอย่างสงสัย เธอได้ยินทุกบทสนทนาที่ปลายสายคุยกับเขา“ลูกน้องเข้าโรงพยาบาลน่ะ ไม่มีอะไรหรอก พี่ให้ไอ้พฤกษ์ดูแลแล้ว” คิมหันต์ตอบ โดยที่มือลูบไล้ขาเรียว“ถ้าหนูเรียนจบ หนูจะไม่เรียนต่อแล้วค่ะ หนูจะไปเป็นลูกน้องพี่คิม ดูแลลูกน้องดีมาก” พริกหวานมองเขาด้วยแววตาชื่นชม“พี่ไม่ให้หนูเป็นลูกน้องหรอก แต่พี่จะให้หนูเป็นเจ้านายพี่ ยอมอยู่ใต้ร่างให้หนูขี่” เขายิ้มร้ายกาจ แล้วเด้งสะโพกเสยแก่นกายเข้าใส่ร่างบางที่นั่งนิ่งอยู่บนตัวเขา“อยากให้หนูขี่นักเหรอคะ เดี๋ยวหนูจะรีดน้

Chapter 52เจ้าของรถสปอร์ตจ้องมองรถมินิคูเปอร์ที่ขับเข้ามายังตึกที่พักสุดหรูช่วงเวลาหกโมงเย็นด้วยแววตาที่ยากจะคาดเดา พอเห็นแฟนสาวกำลังเดินเข้าไปในตึก คิมหันต์ก็เปิดประตูลงจากรถทันที ตลอดทั้งสัปดาห์ที่ผ่านมาแฟนสาวเอาแต่หลบหน้า อ้างนั่นนี่สารพัดเพียงเพราะไม่อยากมาเจอเขา คิมหันต์ไม่รู้ว่าพริกหวานเป็นอะไรกันแน่ เพราะเธอคุยกับเขาผ่านทางแชตไลน์ ตอนโทรคุยก็ออดอ้อนตามปกติ แต่ทว่าเธอหลีกเลี่ยงการเจอกันซึ่งๆ หน้า“ว้ายยยย!” พริกหวานกรีดร้องเสียงหลง ดิ้นหนีอย่างตกใจ เมื่อมีคนมารวบตัวโอบกอดจากทางด้านหลังอย่างไม่ทันตั้งตัว อีกทั้งยังเอาแขนแกร่งล็อกคอเธอไว้ แต่เพียงเสี้ยววินาทีพริกหวานก็หยุดดิ้น เมื่อจำสัมผัสและกลิ่นกายที่คุ้นเคยได้“เจอหน้าสักที ทำไมหนูต้องหลบหน้าพี่ด้วย” เขาถามเสียงดุ แล้วดันหญิงสาวให้ขยับเดินไปที่ลิฟต์ กดไปยังชั้นเพนต์เฮาส์ที่เธออาศัยอยู่“หนูไม่ได้หลบหน้าพี่คิมสักหน่อย แต่ว่าหนูเรียนหนักต่างหากล่ะ หนูก็เลยอดเจอหน้าแฟนจ๋าเลย” พริกหวานพูดได้ไม่เต็มเสียงนัก เพราะเธอกำลังปิดบังเรื่องบางอย่าง“เปิดประตู” ครั้งนี้เขาไม่สนใจเสียงออดอ้อน แต่ทว่ากลับกดดันให้พริกหวานกดรหัสเปิดประตูเร็วๆ

Chapter 53/2พริกหวานวางมือถือไว้ปลายเตียง เธอเดินไปห้องแต่งตัวอีกรอบ แล้วหมุนตัวรอบกระจกอีกครั้ง พริกหวานยิ้มหวานใส่กระจกอย่างมีความสุข ก่อนจะกลับมาห้องนอน แล้วหยิบมือถือมาเปิดอ่านนิยายรอเขาไปพลางๆ แต่อาจจะเป็นเพราะเธอตื่นเต้นแน่ๆ จึงไม่มีสมาธิอ่านนิยายเลยสักนิด พอไม่สามารถโฟกัสในการอ่านได้ พริกหวานจึงเปิดซีรีส์ดูแทน แต่ดูไปไม่ถึงสิบนาทีมันกลับไม่อินในสิ่งที่เธอดู หรืออาจจะเป็นเพราะใจเธอจดจ่อรอเขามากเกินไปพริกหวานจึงสไลด์หน้าจอเข้าแอปไอจี ตาเธอร้อน ต่อมอิจฉาก่อตัวขึ้นทันที เมื่อเห็นคู่รักคนอื่นโพสต์สถานที่ไปสวีตเต็มไปหมด เดี๋ยวเถอะรอเธอก่อน เดี๋ยวเธอจะจัดชุดใหญ่ไฟกะพริบให้ดู จะเอาให้ร้องหูยอิจฉาไปถึงดาวอังคารเลยเธอเลื่อนเล่นมือถือด้วยใจที่เลื่อนลอย จากหนึ่งทุ่มเป็นสองทุ่มจนกระทั่งสามทุ่มก็ยังไม่เห็นแฟนหนุ่มโทรมา พริกหวานจึงกดโทรหาเขาอีกครั้ง“พี่คิมอยู่ไหนคะ ยังประชุมไม่เสร็จอีกเหรอคะ” น้ำเสียงเริ่มน้อยใจ(พี่อยู่โรงพยาบาลครับ รุ่นน้องเกิดอุบัติเหตุ)“รุ่นน้องคนไหนคะ? แล้วพี่อยู่โรงพยาบาลที่ไหน หนูจะได้ไปหา...”(หนูรอพี่ที่เพนต์เฮาส์นั่นแหละ เดี๋ยวพี่จะรีบกลับ)“โอเคค่ะ ดูแลตัวเองด

Chapter 54/2“โอ๊ยยยย! คำพูดบอกถึงตัวตนแกมาก พี่คิมรู้ไหม ว่าแกเป็นคนทะลึ่งแบบนี้” วิกกี้ถามไปหัวเราะไปกับคำพูดของพริกหวาน“จะเหลือเหรอ เขายังเคยแซวฉันเรื่องดูคลิปโป๊ช่วงสอบไฟนอลเมื่อปีที่แล้วอยู่เลย ตอนนี้นะเวลาฉันอยากดูคลิปไอ้นั่นน่ะ ฉันชวนเขาดูด้วยเลยจ้า”“พอดูกับพี่เขา แกดูจบคลิปบ้างไหม” โมนาเท้าคางถามอย่างสนใจด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่มมีเลศนัย“ไม่จบ แต่เสร็จแทน” พริกหวานปิดปากหัวเราะอย่างมีจริต“จ้า แหมๆ เบาค่ะเบา" โมนาอยากจะแหมให้กับเพื่อนสาว"อุ้ย! อาหารมาแล้ว น่ากินทั้งนั้นเลย” วิกกี้เอามือลูบปาก เมื่อมีแต่อาหารน่ากิน“ลุยกันเลยเรา” พริกหวานตักลาบปลาหมึกกินคำแรก แล้วยกนิ้วโป้งให้สองนิ้ว “หูย อร่อยมาก”“มิน่าล่ะคนถึงมากินกันเยอะ” วิกกี้เอ่ยขึ้น เพราะเป็นร้านเปิดใหม่ที่มีคนแห่มากินเยอะมาก อีกทั้งรีวิวเพจก็ดีจากนั้นสามสาวก็กินไปด้วยเมาท์ไปด้วย กลายเป็นเมาท์กันยาวกว่าจะได้เช็กบิลออกจากร้านก็ประมาณทุ่มหนึ่ง“พวกแกกลับกันเลยนะ เดี๋ยวฉันจะเข้าไปหาพี่คิมที่บริษัทหน่อย” พริกหวานเอ่ยบอกเพื่อน เพราะตอนขามาที่นี่อาศัยรถวิกกี้มา“อ้าว แฟนแกมาทำงานที่สาขานี้เหรอ” โมนาเอ่ยถาม พลางมองไปที่ตึกบี

Chapter 56 หญิงสาวใบหน้าขาวซีด ปรือตาตื่น กะพริบตาสู้แสงที่เล็ดลอดผ่านเข้ามาภายในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวสะอาดตา พริกหวานยกมือข้างซ้ายขึ้นในระดับสายตา แล้วมองหลังมือที่ถูกเจาะให้น้ำเกลือ “ตะ...เตอร์” พริกหวานเอ่ยเรียกพี่ชายฝาแฝดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง“เฮ้ย ตื่นแล้วเหรอ เป็นไงบ้างวะ ปวดหัว ปวดตัว ปวดตรงไหนหรือเปล่า” พัตเตอร์ลุกพรวดจากโซฟา แล้วเข้ามานั่งเก้าอี้ข้างเตียงคนป่วยด้วยความเป็นห่วง เมื่อคืนเขาเข้ามาเพนต์เฮาส์ในเวลาเที่ยงคืน ประจวบเหมาะกับที่คิมหันต์อุ้มพริกหวานออกมาจากห้องพอดีด้วยสภาพที่ไข้ขึ้นสูงสามสิบเก้าองศา แล้วพูดพึมพำแบบไม่รู้สึกตัว“ขอน้ำหน่อย” พริกหวานพูดออกมาแทบไม่มีเสียง“โอเค ได้ๆ” พัตเตอร์รีบรินน้ำใส่แก้ว ก่อนจะปรับเตียงให้อยู่ในระดับกึ่งนั่งกึ่งนอน จากนั้นพัตเตอร์ก็หยิบหลอดใส่แก้ว แล้วยื่นแก้วน้ำไปตรงหน้าพริกหวานพอเห็นว่าพริกหวานดูดน้ำจนหมดแก้วเหมือนคนกระหายน้ำ พัตเตอร์ก็เอ่ยถามพริกหวานทันที “เอาน้ำอีกหรือเปล่า” “ไม่เอาแล้ว ว่าแต่ทำไมฉันถึงได้มาอยู่ที่นี่”“ไข้แดกมึงอะดิ ดีนะที่เฮียคิมมาหามึง ถึงได้พามึงมาส่งโรงพยาบาล ไม่งั้นมึงคงได้นอนช็อกตายคนเดียวบนเตียงไปแ