All Chapters of ปราบรักรหัสร้อน NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 2: Chapter 31 - Chapter 40

“น่าเบื่อฉิบ... มึงอย่าถามกูอีกนะ ทำให้กูนึกถึงครูสังคมตอนให้กูไปวาดแผนที่บนกระดานน่ะ พอกูวาดเสร็จเพื่อนหัวเราะกันใหญ่ กูอุตส่าห์ดีใจว่าวาดสวย ที่ไหนได้เพื่อนมันว่าเหมือนตูดกาละมังของครู แล้วครูดันเชื่ออีก โกรธกูใหญ่เลยมึง กูติดเอฟ เลยวิชานั้น”เมอร์ฟีเล่าพร้อมกับทำหน้าเซ็ง เห็นไทสันจุดยิ้นเยาะเขาอยู่ เมอร์ฟีทำหน้าเคร่งใช้นิ้วชี้หน้าคู่หูทันที“นี่ไอ้ไทสัน กูจะบอกอะไรให้ ความรู้พวกนี้ที่มึงชอบอ่านและว่ามีสาระน่ะ ความจริงมันไร้ประโยชน์สิ้นดี ในชีวิตจริงก็ไม่ได้เอามาใช้ ทำให้คนมีอีโก้สูง ถือว่าตัวเองรู้มากกว่าคนอื่น แล้วมึงตัดสินว่าคนที่เขาไม่รู้เรื่องพวกนี้เป็นคนโง่งี่เง่าน่ะ มันไม่ถูกต้อง ในโลกนี้มันก็มีแค่...รู้ กับ ไม่รู้ เท่านั้น ไม่รู้ก็ถือว่าไม่ผิด คนฉลาดหรือคนโง่เขาไม่ได้ดูที่ว่าใครท่องจำอะไรได้มากกว่ากัน หรือสอบได้คะแนนดีหรือสะกดคำได้เก่งถูกต้องกว่าคนอื่น แต่เขาดูที่การนำวิชาความรู้มาประยุกต์ใช้ การแก้ปัญหาในชีวิตและการฉลาดที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขต่างหาก”เมอร์ฟีร่ายยาวทำสีหน้าจริงจัง ไทสันมองเพื่อนตาค้างกับบทสุนทรพจน์ที่เมอร์ฟีเพิ่งกล่าวจบ“ว้าว...ไอ้ฟี่...ท่านมหาท่านไหนเข้

“เยี่ยมมากลูกพ่อ ร้องเหมือนพ่อเป๊ะเลย”“เจฟี่ร้องให้เหมือนเสียงในวีดิโอสิลูก อย่าเลียนเสียงแด๊ดดี้ ฟานน่ะสอนลูกเพี้ยนไปหมดเห็นไหม”วีรตาร้องบอกลูกพร้อมกับบ่นให้ผู้เป็นพ่อ สเตฟานก็หัดพูดภาษาไทยกับลูกๆ ได้หลายคำอยู่เหมือนกัน เขาว่าภาษาไทยฟังแล้วไพเราะเหมือนเสียงดนตรี“บ่นจังเลย...ผมรักคุณ...พี่ฟานรักเมียม้ากๆ”เขาแกล้งพูดภาษาไทยเพื่อปะเหลาะเมียพร้อมกับดึงตัวมากอดและหอมแก้มฟอดๆ ล็อกคอเมียให้ดูเขาวาดรูปต่อ“อ้าว...จู๋จี๋กันให้ลูกดูนะไอ้ฟาน เป็นพ่อประสาอะไร”เสียงประตูเลื่อนถูกเปิดพร้อมกับเสียงห้าวของเบอร์นาโดดังขึ้น สเตฟานยังคงโอบวีรตาอยู่ ชายหนุ่มหันไปมองคู่หูคู่กัด เห็นอมิยาเดินตามมาติดๆ“อ้าว เฮ้ย ไอ้เบอร์ดี้ปากหรือนั่น วันนี้วันหยุดกูไม่แจกของหนัก”เขาแกล้งกล่าว เบอร์นาโดเดินมาแล้วแกล้งดึงวีรตาออกจากการเกาะกุมของสเตฟานจับมือหล่อนขึ้นมาหอม สเตฟานตาลุกรีบปัดมือเบอร์นาโดออกแล้วดึงวีรตากลับมากอดอย่างหวงแหน“หน็อย ไอ้เวรนี่...เมียกูมึงอย่าบังอาจแตะแม้แต่ปลายเล็บ เดี๋ยวพ่อก็ล่อให้ซะหรอก”กล่าวเสร็จก็ตวัดเท้าใส่เบอร์นาโด ชายหนุ่มขยับถอยหลัง ก่อนจะก้าวไปยกตัวเจฟิโอขึ้นมาอุ้มและหอมแก้ม“พอเลยท

“ตอนนี้สายรายงานมาว่าไอ้บราวนด์ไปเอเชีย มันมีรังอยู่ที่เมืองไทยกับฮ่องกง ไอ้บรูโน่ยังอยู่แอลเอ คอยประสานงานอยู่ทางนี้”เบอร์นาโดกล่าว สเตฟานพยักหน้ารับรู้ เขาเองก็ไม่ได้ไว้วางใจเรื่องบรูโน่กับบราวนด์เพราะถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นศัตรูกันโดยตรง แต่ไอ้พี่น้องชั่วคู่นั้นคิดว่าเขาเป็นพวกเดียวกับเบอร์นาโดจึงถือว่าเขาเป็นศัตรูของพวกมันไปด้วย“แล้วเพื่อนตำรวจสายลับอะไรของมึงล่ะ ถึงไหนแล้ว”“ไปเมืองไทยแล้ว ปลอมเป็นตัวห่าอะไรของมันกูก็ไม่รู้หรอกคราวนี้”เบอร์นาโดเล่า เพราะเพื่อนที่เป็นสายลับมักปลอมตัวอยู่เป็นประจำ ทำงานที่เรียกว่าอันเดอร์คัพเวอร์ สปายสายลึกลับยิ่งกว่าเจมส์บอนด์เสียอีก“ช่วงนี้มึงอย่าออกไปไหนถ้าไม่จำเป็น”เบอร์นาโดหันไปบอกสเตฟาน ชายหนุ่มเลิกคิ้วเป็นคำถาม“ทำไม”สเตฟานถามออกไป ปกติเขามักจะอยู่บ้าน ออฟฟิศแทบไม่เข้า อาจจะพาวีรตากับเจฟิโอไปช้อปปิ้งหรือไปเยี่ยมวิไลวรรณกับจอห์นบ้างนานๆ ที“เตือนเอาไว้เพราะกูได้ข่าวว่าไอ้บรูโน่มันกำลังส่งคนมาจัดการกับกู ส่วนมึงก็อาจจะโดนหางเลขไปด้วย”เสียงราบเรียบเอ่ยบอก สเตฟานพยักหน้า เขารู้ว่าไอ้เบอร์ดี้มันบ้าระห่ำและไม่กลัวตายพอๆ กันกับเขาก่อนที่จะมีวี

ชายหนุ่มมองดูภาพหล่อนอุ้มเจฟิโอแล้วให้รู้สึกสงสัยว่า ถ้าหากหล่อนมีลูกเป็นแม่คนเหมือนวีรตา หล่อนจะยังห้าวและแก่นเซี้ยวเช่นนี้อยู่หรือเปล่า... แล้วผู้ชายแบบไหนกันนะที่จะเป็นผู้ชายของอมิยา... นึกแล้วก็ทำเสียงพ่นลมทางจมูกเหมือนหงุดหงิด**"****เจ้านายมึงทำไมมากับคุณอมิยาวะ ไอ้ฟี่ ไอ้ไท"**เบนเอ่ยถามอย่างสงสัย"จะอะไรเสียอีกล่ะ ก็ติดเขาน่ะสิมึง... มึงคอยดูเถอะต่อไปนี้... เหน็บเขาติดสีข้างไม่ยอมให้ห่างแน่ ตามหาเขาหัวฟัดหัวเหวี่ยงมานาน ขนาดยอมให้ซ้อมน่ะมึงคิดดู เมื่อคืนกูเดาว่า โดนของหนัก คางงี้เขียวเชียวมึงเอ๊ย"เมอร์ฟีได้โอกาสแอบนินทาเจ้านายก็เอาใหญ่"หา! จริงเหรอวะ หนักกว่าเจ้านายกูอีก เจ้านายกูแค่โดนสั่งให้ทำงานบ้าน ล้างจาน ซักผ้า เลี้ยงลูก นายหญิงไม่ต้องลงไม้ลงมือ แค่ใช้เสียงขู่เจ้านายกูก็หงอแล้ว"เบนเล่าบ้างตามประสบการณ์ที่เห็นมากับตา"เออ นายมึงเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยเหรอไอ้เบน กูว่ามนุษย์เมียนี่น่ากลัวจริงๆ ว่ะ กูไม่รู้ว่าคนอื่นคิดยังไงนะ แต่กูจะไม่ขอหามาเลี้ยงอย่างแน่นอน"เมอร์ฟีกล่าว เบนรีบยกมือขึ้นมาตบกับเมอร์ฟีอย่างเห็นด้วย"เฮ้ย มึงกับกูคิดเหมือนกันไอ้ฟี่ กูอีกคน...ไม่เอามาบ่นให้รกหู

เมื่ออาบน้ำเสร็จกำลังคิดว่าจะโทรสั่งให้พนักงานนำอาหารเย็นมาเสิร์ฟ เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นเสียก่อน ชายหนุ่มหยิบมันขึ้นมาดู ก็ต้องเลิกคิ้วแปลกใจที่เป็นมารดาโทรมา“สวัสดีครับคุณแม่”“เบิร์นอยู่ที่ไหนลูก”คนในครอบครัวจะเรียกชื่อย่อของเขาคือ เบิร์น เดเลีย มารดาเป็นผู้ดีชาวอเมริกันที่แต่งงานกับบิดาของเขาซึ่งเป็นชาวอิตาเลี่ยน ทั้งสองอยู่ที่แอลเอ เบอร์นาโดเป็นลูกชายคนโต ชายหนุ่มมีน้องชายที่อายุอ่อนกว่าเขาสองปีคือ นิโคลัส คอสต้า หรือนิคนิคใช้ชีวิตของตัวเองที่อังกฤษ เขาเป็นเชฟที่โด่งดังและมีชื่อเสียง มีร้านอาหารของตัวเองหลายสาขาและมีรายการโชว์ทำอาหารทางทีวีด้วย ทั้งฝีมือการทำอาหารแต่ที่สำคัญคือรูปร่างหน้าตาหล่อเข้มสุดฮอตตามสายเลือดอิตาเลี่ยนทำให้เขาเป็นเซเลปที่สาวๆ กรี๊ดกันทั่วประเทศ“อยู่ที่ลาสเวกัสสิครับ”เบอร์นาโดตอบออกไปอย่างงงๆ เพราะไม่แน่ใจว่าทำไมมารดาจึงถามเช่นนั้น ก็รู้กันอยู่ว่าลาสเวกัสคือบ้านของเขา ถึงแม้เบอร์นาโดจะมีอสังหาริมทรัพย์อยู่ทั่วประเทศก็ตาม นั่นเขาซื้อมันไว้เพื่อเก็งกำไรเฉยๆ ไม่รู้สึกว่าเป็นบ้าน เขามีบ้านที่อยู่นอกเมืองลาสเวกัส ถ้าให้เลือกเขาชอบอยู่ที่นั่นมากกว่า แต่ช