All Chapters of พุบ่าวเฒ่า..สาววัยทีน: Chapter 11 - Chapter 14

ระหว่างที่ทานข้าวอยู่นั้นย่าน้อยก็ชวนหนูนาคุยเรื่องต่าง ๆ ไปด้วย หลัก ๆ ก็คือซักประวัติของเธอนั่นแหละ หนูนาก็ตอบคำถามท่านไป ไม่ได้คิดรำคาญท่านเลยแม้แต่น้อย เพราะเธอเข้าใจ คนแก่ ๆ ก็มักจะเป็นแบบนี้ทุกคน"เป็นคนบ้านใด๋ล่ะอิหล่า ?" ( เป็นคนที่ไหน )"หนูเป็นคนหนองพอก ( หนองพอกเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดร้อยเอ็ด ) ค่ะย่า""คิดฮอดบ้านบ่ กลับบ้านบ่อยไหม?" ( คิดถึงบ้านไหม )"คิดฮอดอยู่ค่ะ แต่ว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นแล้ว"ย่าน้อยกับสิงห์มองหน้ากัน หนูนาจึงเล่าเรื่องของเธอต่อ"ปู่กับย่า ตากับยาย แล้วก็พ่อกับแม่ของหนูเสียชีวิตหมดแล้วค่ะ ไม่มีญาติพี่น้องอยู่ที่นั่นด้วย ถ้าจะกลับไปก็คงไปไหว้ธาตุกระดูกของพวกท่านเท่านั้น""อ้อ..ตะหลูโตนแท้" ( น่าสงสารจัง )ย่าน้อยพูดออกมาเบา ๆ "แต่ว่าครูหน้าคุ้น ๆ นะ เหมือนคนที่ผมเคยรู้จัก""ตากับยายหนูเป็นคนตำบลนี้ค่ะ แต่พอแม่แต่งงานพวกท่านก็ย้ายไปอยู่ที่บ้านพ่อของหนู ขายที่ขายทางหมดแล้วก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย""แม่ชื่อหยังล่ะ ?" ( แม่ชื่ออะไร ) ย่าน้อยถาม"แม่หนูชื่อ หนึ่งฤทัย อมรวงศ์ค่ะ คุณย่ากับคุณสิงห์คุ้น ๆ ชื่อไหมคะ หนูใช้นามสกุลเดียวกับแม่ค่ะ"จบคำพูดของหนูนาคนที่

วันนี้หนูนาตื่นสายนิดหน่อยเพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เที่ยงคืนแล้ว รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนเจ็ดโมงเพราะเผลอปิดนาฬิกาปลุกแล้วนอนต่อ รีบกระโดดลงจากเตียงอาบน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จก็เกือบแปดโมง ต้มน้ำชงกาแฟกำลังจะกิน ก็พอดีกับที่สิงห์มาถึง"คุณสิงห์เข้ามาก่อนค่ะ"สิงห์จึงเดินเข้าไปในบ้านของเธอ และนั่งลงที่โต๊ะไม้หน้าบ้านซึ่งมีแก้วกาแฟวางอยู่"สักแก้วไหมคะ ?"เขาพยักหน้า"มีแต่กาแฟทรีอินวันนะ"พูดจบก็เดินเข้าไปในครัวเพื่อชงกาแฟให้เขา ระหว่างที่นั่งรอสิงห์ก็สำรวจบ้านของเธอไปด้วย เมื่อเธอออกมาจากในครัวพร้อมกับยื่นแก้วกาแฟให้"หญ้าเริ่มยาวแล้ว เดี๋ยวผมให้คนมาตัดให้เอาไหม ?"รับแก้วกาแฟมาแล้วก็เอ่ยปากถามเธอ"ดีเลยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้า"ทานกาแฟและขนมแล้วทั้งคู่ก็ไปที่โรงพยาบาล หนูนาแวะซื้อกับข้าวไปฝากย่าน้อยด้วย"หมอบอกว่าอาการของปอร์เช่ดีขึ้นมากแล้ว พรุ่งนี้น่าจะได้กลับบ้าน"เมื่อเห็นหน้าลูกชายกับคุณครูย่าน้อยจึงบอกเล่าอาการของปอร์เช่ให้คนทั้งคู่ฟัง"ดีจังเลย คุณย่าทานข้าวหรือยังคะ ? หนูมีไก่ย่างกับปลาร้าสับมาฝากด้วย""ยังเลยครู ขอบใจมากนะ""ถ้างั้นแม่ทานข้าวก่อนเถอะครับ"สิงห์บอกกับแม่ด้วยความเป็น