The Only Exception

@ไนต์คลับ Y

ร่างอรชรเดินนวยนาดผ่านผู้คนมากมายที่กำลังโยกย้ายตามจังหวะเพลงมายังโต๊ะประจำของกลุ่ม ด้วยใบหน้าสวยคมตาเฉี่ยว ทรวดทรงองค์เอวที่ดูไม่มากไปไม่น้อยไป พอเหมาะกับส่วนสูงและขาขาวเรียวบนส้นสูงสีดำสูงกว่า 5 นิ้วที่กำลังสะบัดก้าวฉับ ๆ ด้วยความมั่นใจ จึงไม่แปลกที่มันจะดึงดูดทุกสายตาจากนักท่องราตรีให้หันมามองเธอเฉกเช่นทุกครั้งยามย่างกรายไปไหน

เคทก้าวเข้ามาสมทบ พยักหน้าทักทายบรรดาเพื่อนสาวร่วมโต๊ะด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“กว่าจะมาได้นะยัยเคท ช้าตลอดเว”

ขวัญข้าว สาวฮอตประจำกลุ่มบ่นอุบพร้อมกับส่งสายตาคาดโทษมาให้ ก่อนจะยัดแก้วเครื่องดื่มสีสวยใส่มือหญิงสาว

“คุณขวัญข้าวคะ รบกวนคุณขวัญข้าวช่วยดูเวลาที่โทรหาดิฉันด้วยนะคะ ไอ้บ้า! แกเล่นโทรมาเรียกฉันตอนทุ่มหนึ่ง เร็วกว่านี้ก็ต้องขี่จรวดมาแล้วไหม?”

เคทพยายามโชว์ตัวเลขบนหน้าจอให้เพื่อนดู ทว่าอีกฝ่ายกลับแบะปากทำท่าไม่อยากจะเชื่อ เรียกเสียงหัวเราะเบาๆ ให้ดังในลำคอ เลิกสนใจท่าทางเง้างอนของเพื่อนแล้วยกเครื่องดื่มขึ้นจิบ กวาดสายตามองไปรอบ ๆ ตัว

เอ...วันนี้จะมีเหยื่อน่ากินน่าตกบ้างไหมน้าา

“มาถึงก็มองหาเหยื่อเลยนะ ยัยคนใจคด”

เสียงแหบพร่าดังข้างหูพร้อม ๆ กับแขนแกร่งพาดกอดที่รอบคอ เคทจึงเบนสายตาไปมองหน้าเจ้าของคำพูด ก่อนจะส่งยิ้มหวานยั่วเย้า

“ทำไม นายหึงเหรอ?”

เคทถามพร้อมกับใช้ร่างกายเบียดเข้าหาผู้มาใหม่ให้แนบชิดยิ่งขึ้น ริมฝีปากบางยกยิ้มสมใจ เมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่สะดุดขาดห้วงของอีกฝ่าย

“หึงกับผีสิ!”

“แล้วทำไมต้องเสียงดังด้วยล่ะ?”

เคทหัวเราะร่าเมื่ออีกฝ่ายโวยวายเสียงดัง แถมยังแสร้งตีหน้าขรึมทั้ง ๆ ที่ใบหูแดงก่ำเสียยิ่งกว่าอะไร ปลายนิ้วเรียวค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามแนวสันกรามของเขาอย่างช้า ๆ จ้องมองกวางน้อยในมือด้วยแววตากรุ้มกริ่ม

ต่อให้ปากบอกว่าไม่คิด  แต่นายกลับเก็บอาการไม่เคยมิดเลยนะ 

นายอคิราห์

“โอ๊ย! ยัยเคท เลิกแกล้งซันมันได้แล้ว เห็นไหมว่ามันใกล้จะขาดใจแล้วเนี้ย”

ขวัญข้าวหันมากลอกตาแล้วรีบดึงตัวเคทให้ออกห่างจาก ‘ซัน’ หรือ ‘อคิราห์’ ก่อนที่เพื่อนชายจะถูกคนใจโฉดหลอกล่อจนตกหลุมพรางไปเสียก่อน แต่เอ๊ะ! หรือว่าเพื่อนเธอจะตกไปแล้ว

เสียงหัวเราะใส ๆ ดังขึ้นอีกหน ก่อนเคทจะยื่นมือไปหยิกแก้มเพื่อนชายด้วยความมันเขี้ยว แล้วฉุดมือให้ชายหนุ่มนั่งลงข้าง ๆ

ขวัญข้าวทรุดตัวลงนั่งข้างเพื่อนสาวอีกฝั่ง ก่อนเอนตัวเข้ามากระซิบถาม

“ตกลงแกได้ฝึกงานที่ไหน?”

“ยังไม่ได้หนังสือตอบรับเลย แล้วแกล่ะ ไปฝึกงานที่บริษัทพ่อสินะ”

เคทยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ ที่ผ่านมาเธอส่งหนังสือแนะนำตัวไปสามถึงสี่บริษัทได้ อีกทั้งยังเหลือเวลารอหนังสือตอบรับอีกตั้งเดือนกว่า ๆ

“เออสิ ฉันจะหนีได้ที่ไหนล่ะ โดนพ่อขู่ว่าถ้าไม่มาช่วยจะส่งฉันไปเรียนต่อโทเมืองนอก อ๊ะ! แกเดี๋ยวมาเม้าท์นะ เจองานดีเข้าละ”

ขวัญข้าวที่กำลังบ่นกระปอดกระแปดชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะหันมาส่งสายตาวิบวับเป็นประกายให้เคทเมื่อเห็นเป้าหมายใหม่ในค่ำคืนนี้ ‘น้องดล’ เด็กปี 1 สุดฮอตพ่วงท้ายด้วยตำแหน่งเทวดาสาขาจากคณะนิเทศนั่นเอง ยังไม่ทิ้งนิสัยชอบกินเด็กหนุ่มกรุบกริบสินะยะ

“จะไปไหนก็ไปไป๊”

เคทโบกไม้โบกมือไล่ปนหัวเราะ รอกระทั่งเพื่อนกลืนหายไปกับฝูงชนแล้วจึงหันมาคุยเล่นกับคนข้างกาย พลันหัวใจดวงน้อยก็หวิวไหวเมื่อสายตาสะดุดเข้ากับร่างหนึ่งที่นั่งอยู่คนเดียวในมุมลับตาบริเวณหน้าเคาน์เตอร์บาร์

โอ๊ะโอ! งานดีใช้ได้เลยนะเนี้ยขนาดเห็นแค่ด้านข้าง ดูจากเสื้อผ้าแล้วน่าจะทำงานในตำแหน่งสูงพอสมควร

ร่างกายสูงโปร่งในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมสองเม็ดเผยให้เห็นอกกว้างที่ขาวผ่อง ข้างกายมีเสื้อสูทสีดำวางพาดบนพนักเก้าอี้ สายตาคมกริบทอดมองแก้วเหล้าในมือด้วยสีหน้าราบเรียบ ทว่าท่วงท่ายามเขายกมันขึ้นจิบช่างแฝงด้วยความเซ็กซี่อย่างประหลาด

“นี่ เธอจะไม่ไปฝึกงานกับฉันจริงเหรอ?”

คำถามจากคนข้าง ๆ ดึงความสนใจให้เคทละสายตาจากเป้าหมาย  แล้วหันมาเลิกคิ้วถาม

“จะให้ฉันไปเป็นเลขานายเหรอคะพ่อรองประธานใหญ่”

“ไม่ดีเหรอ งานง่าย ๆ เธอทำได้อยู่แล้ว"

“ก็เพราะมันง่ายไง ฉันเลยไม่เอา"

เคทเหยียดยิ้ม มือเรียวลูบไล้ตามขอบแก้วคอกเทลก่อนจะยกดื่มรวดเดียวจนหมด แต่ยังไม่ทันจะได้สั่งแก้วใหม่ แรงยุบยวบก็ทำให้เธอหลงลืมสิ่งที่ตั้งใจจะพูดไปเสียหมด

ดวงตากลมโตเหล่ตามองใบหน้าบึ้งตึงของผู้มาใหม่อีกคนที่ทิ้งตัวลงนั่งแทรกกลางระหว่างเธอกับซันอย่างแรงด้วยความแปลกใจระคนขบขัน

“เป็นอะไรยะยัยบริ้งค์ หน้าง้ำหน้างอขนาดนี้ แกทะเลาะกับพี่ไปป์มาอีกแล้วเหรอ?"

“ทะเลาะอะไรล่ะ ไอ้พี่ไปป์แม่งขอเลิกกับฉันแล้ว ฮือออ~"