Aling Mga Pelikula Ang Nagbibigay Pugay Sa 'Paalam Sa Pagkabata'?

Tila ba ang mundo ng pelikula ay puno ng mga kwentong nagbibigay pugay at bumabati sa mga paalam ng pagkabata. Isa sa mga pelikulang talagang mamutawi sa mga isip ko ay ang ‘The Lion King’. Ang kwento ni Simba ay isang masalimuot na paglalakbay mula sa walang pag-alam sa mga responsibilidad at limitasyon nito, patungo sa prosesong pagtanggap sa kanyang destiny bilang hari. Ang pagbibinata niya mula sa isang batang cub hanggang sa isang matatag na leyon ay puno ng emosyon. Ang bawat hakbang niya ay simbolo ng pagmumulat sa kanyang pagkatao na kung saan kinakailangan niyang yakapin ang kanyang nakaraan at ipagpatuloy ang laban para sa kanyang kinabukasan.

Tulad ng ‘The Lion King’, ang ‘A Ghost Story’ ay isang sobrang kaakit-akit na pelikula na puno ng pagninilay-nilay. Ang kwento ay nagbubukas ng mga tema ng pagnararapat at paglimot, kung saan tinatalakay nito ang paglipas ng panahon at ang mga relasyong hindi natin maiiwan sa likod. Ang pakikisalamuha ng mga tauhan sa kanilang mga alaala at kung paano natin nadadala ang ating nakaraan sa ating kinabukasan ay umaabot sa puso bawat isa. Ito ay nagbibigay pugay sa mga rekoleksyon ng ating pagkabata, na kadalasang bumabalik sa mga malalalim na alaala na nagiging pangunahing bahagi ng ating pagkatao.

Sa aking pagmumuni-muni, ang bawat kwento ay may aral na nagsasaad ng proseso ng pagtanggap at pag-usad, na tila nagdedeklara na sa likod ng bawat pagtatapos ng pagkabata, naroon ang bagong simula na nag-aantay sa ating pagtanggap.

Kapag pinag-uusapan ang mga pelikulang nagbibigay pugay sa ‘paalam sa pagkabata’, maiisip ko kaagad ang ‘Boyhood’ ni Richard Linklater. Binansagan itong isang makabagbag-damdaming paglalakbay sa buhay ng isang batang lalaki mula pagkabata hanggang sa kanyang kabataan. Ang natatanging aspeto ng pelikulang ito ay ang pagsasalaysay nito sa loob ng 12 taon, kung saan ang parehong mga aktor ay lumalabas sa bawat taon. Ang paraan ng paglikha sa karakter ni Mason ay tunay na sumasalamin sa mga karanasan ng bawat batang lumalaki—ang mga pagsubok, alaala, at mga pagbabago sa kaniyang pamilya. Nakakaantig ang bawat eksena habang lumilipat-lipat ang karakter sa mga yugto ng kanyang buhay, na tila bawat bahagi ng kanyang paglalakbay ay may kanya-kanyang pawis at luha na pumapaakyat sa ating puso at isip.

Ipinapakita ng ‘The Florida Project’ ang isang meandering tale ng pagkabata sa isang mas matinding konteksto. Ang kwento sa likod nito ay nagmumula sa mga bata na naninirahan sa isang motel malapit sa Disney World, at tinalakay nito ang mga simpleng kaligayahan at hinanakit ng buhay sa lumalabas na mahirap na kalagayan. Ang pagkakaiba-iba ng mga perspektibo ng mga bata at kanilang mga magulang ay nagpapakita ng talino sa pagkukuwento. Ang kanilang inosenteng karanasan at pagsasama-sama sa mga kaibigan ay nagbibigay dungis sa masalimuot na mundo ng kanilang kapaligiran, na tunay na kumikilala sa mga hinanakit at mga pananaw ng pagbibinata.

Huwag rin nating kaligtaan ang ‘Stand by Me’, na base sa kwentong isinulat ni Stephen King. Ang pelikulang ito ay puno ng nostalgia at tinatalakay ang pahalagahan ng pagkakaibigan habang hinihigitan ng mga bata ang kanilang mga takot at pagdududa sa paglalakbay sa mga pagdampot ng mga alaala. Ang kwento ng apat na pambata na naglalakbay upang makita ang bangkay ng isang bata ay nagsisilbing simbolo ng kanilang transisyon mula sa kahirapan ng pagkabata patungo sa mas matandang antas ng buhay. Ang mga temang ito ay tumutukoy sa mga malupit na katotohanan ng buhay, pati na ang biyaheng ito, na tila paalam sa mga mas simpleng araw na nalimutan na sapagkat kailangan na nilang harapin ang hamon ng may edad na. Ganap itong nagpapamalas ng mga damdamin na karaniwan sa mga bata sa mga ganitong yugto.

Sa kabila ng lahat, ang ‘Inside Out’ ay isa ring uliran ng pagbibigay pugay sa paglago at transisyon mula pagkabata. Pinapakita nito kung paano nag-aangkop ang ating emosyon sa mga pagbabago sa buhay na hinaharap natin. Napaka-complex ngunit napaka-relevant nito sa mga batang nagiging adulto, at ang bawat karakter, mula kay Joy hanggang kay Sadness, ay representasyon ng mga damdaming dinaranas natin sa mga paglipat na iyon. Nag-aanyaya ito ng pagmumuni-muni sa mga piraso ng ating sarili habang tayo ay lumalaki at ang mga alalahanin at haharapin pa sa hinaharap.