Ano Ang Bagong Nobela Namin Na Ilalathala Ngayong Taon?

Medyo tahimik lang ako pero sobrang tuwang-tuwa talaga ako na ilalalathala natin ang 'Sa Likod ng Hatinggabi' ngayong taon. Mas mature ang tono ng kuwentong ito kumpara sa karamihan ng kabataan-targeted na titles; para itong gabay na mahinahon pero may hugot. Ang premise—isang lungsod na kumokolekta ng mga alaala at isang babaeng naglalakbay sa pagitan ng mga ito—ay simple sa pitch pero layered sa execution. Nakita ko agad ang influences: may halong sentimental na paggalugad ng pagkakakilanlan na pinaalala sa akin ng mga pelikula tulad ng 'Spirited Away', pero may sariling boses at kontekstong Pilipino ang nobela.

Bilang mambabasa na medyo experienced na, na-appreciate ko kung paano hinahawakan ng may-akda ang ritmo: hindi minamadali ang mga revelations, binibigyan ng espasyo ang mga relasyon para lumago. May mga linya na tumatatak sa akin at mga eksenang tahimik lang pero kumakapit sa dibdib. Kung naghahanap ka ng bagong title na may puso at kakaibang worldbuilding, sulit itong subukan—at sa tingin ko, may chance pa siyang mag-spark ng usapan sa book clubs at online communities. Sa wakas, natutuwa ako dahil parang makikita natin ang trabaho ng maraming artist at writer magkakasama—isang maliit na pagdiriwang ng storytelling sa ating wika.

Araw-araw akong nae-excite kapag naiisip ko pa lang ang release: ang bagong nobela natin ay pinamagatang 'Sa Likod ng Hatinggabi'. Hindi ito tipikal na urban fantasy lang — halo-halo ito ng mga bagay na tutok ako bilang tagahanga: makakapal na worldbuilding na may halong mitolohiya ng Pilipinas, mga tauhang kumikilos sa pagitan ng realidad at panaginip, at isang pulbos na sci-fi na nagtatago sa mga sulok ng kwento. Ang bida ay si Mara, isang kolektor ng maliit na alaala mula sa mga lumilipat na alaala ng lungsod; kasama niya ang isang misteryosong mekanikal na ibon na parang may sariling kaluluwa. Ang tono? Mahiwaga, minsan nakakaiyak, pero puno rin ng mga sandali ng tawa at mapanuring sinarili.

Ang nobela ay hinati sa tatlong bahagi: unang bahagi ay pagtatakda ng mundo—ang lungsod bilang organismo na may sariling pulso; pangalawa ay ang mga personal na kuwento ng mga karakter, kung paano nila hinaharap ang pagkawala at pag-asa; at panghuli, ang pagharap sa isang malaking lihim na magpapaliwanag kung bakit nagigising ang mga alaala. May mga interlude na parang diary entries at mga flowy na eksena na parang sining—iyong klase ng pahina na gusto mong ipinapalipad sa gilid habang nag-iisip. Sa length, asahan mo mga 90k+ words, sapat para malunod sa atmosphere pero hindi sobra-sobra.

Praktikal na detalye: target ilalabas sa Oktubre para ma-synchronize sa Halloween/All Souls vibe, may hardcover at ebook, at may limited edition na may alternate cover art mula sa isang local na artist na sobrang ganda ng linya. Plano rin ng publisher ng audiobook na may original soundtrack—perfect kapag gabi ka at gustong mag-relax habang nakikinig sa mga ambient na tunog. Personally, excited ako dahil ramdam kong ito'y tsismis ng modernong alamat—hindi lang para sa mga mahilig sa fantasy kundi para sa sinumang naghahanap ng kwento tungkol sa pagiging tao sa gitna ng mabilis na pagbabago. Hindi naman perfect ang lahat—may mga eksenang mabigat at may mga passersby na kailangang maunawaan nang dahan-dahan—pero para sa akin, ito yung klase ng nobelang magpapaalala sa'yo kung bakit ka umiibig sa pagbabasa: dahil may misteryo, puso, at art na nagsasayaw sa bawat pahina.