Ano Ang Mga Paraan Ng Pasasalamat Sa Panginoon Sa Buhay?

Minsan, sa gitna ng abala at ingay ng buhay, napagtanto ko na mahalaga ang mga maliliit na bagay na nagbibigay liwanag at saya sa atin. Sa pagkakataong ito, ang pagpapahayag ng pasasalamat sa Panginoon ay nagiging mas malalim kaysa sa mga simpleng panalangin. Naglaan ako ng oras upang mag-reflect at talagang isipin ang mga biyayang natamo ko. Sa bawat umaga, nagiging bahagi ng aking routine ang pagpapahayag ng aking pasasalamat, kadalasang nagmumula sa pusong puno ng pagpapahalaga. Mahalaga sa akin ang pagkilala sa mga pagkakataong hindi ko inaasahan, halimbawa, ang mga tao sa paligid ko na sumusuporta at nagmamahal. Ito ang mga simpleng bagay na lumalabas sa aking isipan bilang mga dahilan upang magpasalamat. Tulad ng sa aking paboritong anime, 'Attack on Titan', kung saan ang mga tauhan ay patuloy na lumalaban para sa kanilang mga pangarap at kalayaan, naaalala ko ang mga sakripisyo at mga aral na ipinapakita ng mga karakter. Ang turo na, sa gitna ng laban, ang pagkilala sa mga munting bagay at sa mga taong nasa paligid ay nagpapalakas ng ating determinasyon. Dinadala ko rin ang mga aral na ito sa aking bawat pasasalamat, na tila nagiging sandata sa mundo na puno ng mga pagsubok. Kaya sa tuwing ako’y nananalangin, hindi lamang ako nag-uusap kundi nag-abot ng kamay sa mga pagtulong sa iba bilang paraan ng pagpapahayag ng pasasalamat sa Kanya. Kadalasan, ginagawa kong makabuluhan ang araw-araw na pasasalamat sa mga oras ng pagmumuni-muni. Sa pagtahimik, ako’y nag-iisip tungkol sa kung ano ang naging masaya sa nakaraang araw, mga bagay na nagpasaya sa akin, at mga hamon na nagpatibay sa akin. Pinipilit kong i-journal ang mga ito, isang konkretong paraan ng pagbuo ng isang pasasalamat na puno ng damdamin. Ipinapakita nito sa akin ang mga sagot sa aking mga tanong, at sa bawat pahinang iyon, ang aking pasasalamat ay nagiging matatag na alaala.

Tila ba sa bawat pagninilay-nilay ko, palaging bumabalik sa akin ang ideya ng pasasalamat. Nag-uumpisa ang sagrado at makapangyarihang usapan sa Diyos sa simpleng pag-uumpisa ng panalangin na may mga salitang ‘Salamat po, Panginoon.’ Na parang tinatawag mo ang Kanya upang ipahayag ang iyong mga pasasalamat sa mga biyayang natamo. Isang napakaimportanteng hakbang ito, dahil sa paa ng pasasalamat, binubuksan natin ang ating puso at isip sa mga susunod na idinadalangin. Narito ang oportunidad upang ipahayag ang diwa ng pagkilala sa mga bagay na minsang kinagisnan, mga hinanakit na napagtagumpayan, at mga pagbabago na kaloob ng Kapangyarihan na mas mataas sa ating sarili. Ah, sino nga ba ang hindi natutuwa sa pagkaunawa na tayo'y sinasabayan ng mga biyaya sa araw-araw? Ang pag-unawa na minsang nagkinahanglan tayo ng tulong, ang mga pagsubok na puno ng mga aral, lahat ng ito ay bumabalot sa ating mga puso. Habang naglalakad tayo sa ating mga panalangin, may sarili tayong mga pagkilala sa mga pagsubok at bahagi ng ating mga pagsubok. Pero sa bawat pagbuo ng mga pangungusap, nagiging mas maliwanag ang ating pagtanaw sa magandang umaga o mga problema. Sa pagtatapos ng aking pagninilay, ang pasasalamat ay hindi lamang isang pagsasaad ng mga magagandang bagay kundi isang paanyaya sa ating mga puso na maging mas mapagpakumbaba. Kasabay ng ating mga pangarap at pagninasa, palaging may puwang para sa pasasalamat sa lahat ng bagay na nariyan, sa maliliit man o malalaki. Ito ang ating tiwala at ugnayan sa Diyos, isang pag-alala na kahit anuman ang mangyari, hindi tayo nag-iisa.

Kapag ang pag-uusapan natin ay ang mga awitin tungkol sa pasasalamat sa Panginoon, isang tahimik na damdamin ang biasanya bubuhos sa akin. Naisip ko agad ang mga tono ng 'Thank You Lord' na tila napaka-personal at puno ng damdamin. Sa bawat linya, kapansin-pansin ang sinseridad ng nagpahayag at ang pagnanais na ipakita ang pasasalamat. Isa itong awitin na nagbibigay-diin sa mga biyayang tinamo natin sa araw-araw, kahit sa mga simpleng bagay. Madalas akong nahuhuli sa mga alaala habang pinapakinggan ito, ang mga pagkakataon sa buh buhay na puno ng hirap, ngunit sa huli ay nagdala ito sa akin ng mga aral at biyaya na dapat ipagpasalamat. Minsan, sa mga panahong puno ng pag-aalinlangan, ang isang simpleng awitin como 'Give Thanks' ay bumubuhos ng liwanag sa ating mga isipan. Ang gawain nitong ipaalala sa atin ang halaga ng pasasalamat sa kabila ng mga pagsubok ay talagang kahanga-hanga. Napaka-empowering para sa akin na malaman na ang mga salin ng ganitong kanta ay hindi lamang isang katalinuhan ng kompositor, kundi, tunay na kwento ng pasasalamat mula sa puso ng bawat sinuman. Ang makinig sa awitin habang nag-iisip ng mga bagay na dapat ipagpasalamat ay parang nagiging isang ritual na nagbibigay ng kalakasan at inspirasyon. At, sa totoo lang, hindi ko maiiwasang higit pang pahalagahan ang ginagawa nating awitin na 'Count Your Blessings.' Sa balat ng mga tao, may nakatago o hidden gems na tuklasin—hindi lang ito isang simpleng awitin, ito ang paalala na ang mga ikinababahala natin ngayon ay maaaring hindi kasing halaga ng mga biyayang tinamo natin sa ating mga nakaraang karanasan. Sinasalamin nito na sa bawat unos sa buhay, may kanya-kanyang dahilan upang ipagpasalamat. Sa huli, ang mga awitang ito ay hindi lamang mga nota at liriko; para sa akin, ito ay mga mensaheng nagbibigay ng inspirasyon na meron tayong dahilan na maging masaya, sa kabila ng lahat. Ang pakikinig dito ay tila isang pahinga para sa kaluluwa, at ang pagkaraan ng bawat berso ay tila may nakaawait na liwanag para sa akin.

Sa bawat araw na lumilipas, tila may mga bagong hamon na nag-aabang sa atin. Ang pasasalamat sa Panginoon ay may malaking papel na ginagampanan sa ating mental health, hindi lamang sa mga paniniwala kundi sa mga aktwal na benepisyo sa pag-iisip. Ikinategorya ko ang aking pasasalamat bilang isang uri ng pagsasanay matapos ang mga mahihirap na pagdadaanan. Sa simpleng pag-alala ng mga pagpapala—mula sa maliliit na bagay gaya ng mabuting kalusugan hanggang sa mga oportunidad na ipinagkaloob—nagiging mas maliwanag ang mga bagay sa aking paligid. Alalahanin mo, kapag nagpapasalamat ka, lumalayo ka sa mga negatibong bagay at nagiging mas receptive sa mga positibong karanasan. Halimbawa, minsan ay nahihirapan ako sa isang problema sa trabaho at tila ang mundo ay bumabagsak. Nang ipinatupad ko ang pasasalamat, nagbigay ito sa akin ng bagong pananaw. Inisip ko na nariyan ang mga tao na sumusuporta sa akin, pati na rin ang mga natutunan ko sa mga nakaraang pagsubok. Ang proseso ng pagre-recognize sa mga mabubuting bagay ay nakatutulong upang mapanumbalik ang aking focus at resilience. Ang mga maliit na tagumpay, hindi lamang sa profesional na buhay kundi pati na rin sa personal, ay nagiging mas makulay kapag kinikilala ko ang mga ito sa isang nakatuon at taos-pusong paraan. Bilang konklusyon, ang pasasalamat ay tila isang simpleng akto, ngunit ang epekto nito sa mental health ay monumental. Sa panahon ng likha at pagsisikhay, mahalaga na manatiling konektado sa pasasalamat, sapagkat ito ang nagiging ilaw sa madilim na daan ng buhay. Madalas na namamalayan ko, ang pag-iisip tungkol sa mga bagay na dapat ipagpasalamat ay nakapagpapagaan ng damdamin at nagdudulot ng kapayapaan sa isip na hinahanap-hanap natin sa mundo ngayon.

Kamangha-manghang isipin kung gaano kaimportante ang pasasalamat sa Panginoon sa ating araw-araw na buhay. Sa bawat umaga na tayo ay bumangon, nagkakaroon tayo ng panibagong pagkakataon upang makilala ang mga biyayang dumarating sa atin. Ang simpleng pagkilala sa mga mabubuting bagay, tulad ng mga tao sa ating paligid, mga natanggap na biyaya, at kahit ang mga maliit na bagay gaya ng magandang panahon, ay nagbibigay ng positibong pananaw. Iba't iba ang mga hamon na dala ng buhay, ngunit sa pagpasalamat, napapalitan ang mga ito ng pag-asa at inspirasyon. Ang pag-awit ng papuri at pasasalamat ay nakakatulong upang mas mapatatag ang ating pananampalataya at pag-asa sa mga susunod na araw. Kung isasaalang-alang natin ang mga Pilipinong nakasanayan na ang sumunod sa ganitong prinsipyo, talagang makikita ang kaginhawaan at saya sa kanilang mga mukha, kahit anuman ang mga pagsubok na kanilang kinahaharap. Kahit sa mga pagkakataong tayo ay nalulumbay o nababahala, ang pag-aalay ng mga pasasalamat ay nagiging mabisang mabilis na lunas. Sinasalamin nito ang ating kakayahan na makita ang mga magagandang aspeto ng ating buhay. Sa mga pighati o pagsubok, ang pagtanggap at pag-muni-muni sa mga pangyayari ay nagiging sandalan natin. Makakabuti ito sa ating mental at spiritual na kalusugan. Sa bawat pagkakataon na nagpapasalamat tayo, parang nagkakaroon tayo ng kaunting balanse, nagiging mas matatag ang ating pananampalataya at tiwala sa hinaharap. Sa huli, ang pasasalamat ay higit pa sa pagsasabi lamang ng 'salamat'; ito ay isang pagkilala sa kabutihan ng Diyos sa ating buhay. Ito ay isang paraan upang tayo ay maging mas masaya at mas kontento. Habang patuloy tayong nagpapasalamat, higit tayong nagiging handa sa mga hamon ng buhay, at may dalang pagpukaw sa ating mga puso na laging mag-isip ng magaganda. Ang pasasalamat ay tila ugat sa ating pagkatao na nagbibigay ng sigla at inspirasyon sa bawat isa sa atin.

Bilang isang taong nahahasa sa pagninilay at pagmumuni-muni sa mga salita ng Bibliya, may mga talata talaga na nagbibigay inspirasyon upang magpasalamat sa Panginoon. Isang paborito kong talata ay mula sa 1 Tesalonica 5:16-18: 'Maging masaya kayo sa lahat ng pagkakataon. Manalangin kayo nang walang humpay. Pasalamatan ang Diyos sa lahat ng bagay, sapagkat ito ang kalooban ng Diyos para sa inyo kay Cristo Jesus.' Dito, pinapakita na ang pasasalamat ay hindi lamang para sa mga magagandang pagkakataon, kundi sa lahat ng aspeto ng buhay. Isang kasangkapan ito upang makita ang mga magagandang bagay kahit sa gitna ng mga pagsubok. Nasa Psalmo 100:4 din ang isang napakagandang mungkahi sa pagkilala sa kabutihan ng Diyos: 'Pumasok kayo sa kanyang mga pintuan na may pasasalamat, at sa kanyang mga looban na may pagpuri; magpasalamat kayo sa kanya at purihin ang kanyang pangalan.' Ang talatang ito ay tila nag-uumapaw ng positibong enerhiya na nag-uudyok sa ating magpasalamat, hindi lamang bilang isang obligasyon kundi bilang isang tunay na pagsasaya sa presensya ng Diyos. Ilan sa mga pagkakataon sa buhay ko, ito ang nagiging pinagkukunan ko ng lakas Dapat ding banggitin ang Filipos 4:6 na nagsasaad: 'Huwag kayong mabalisa sa anumang bagay, kundi sa bawat pagkakataon, sa pamamagitan ng panalangin at pagsusumamo na may pagpapasalamat, ay ipaalam ang inyong mga hiling sa Diyos.' Ang talatang ito ay puno ng kapayapaan at suporta, tinuturo sa atin na sa kabila ng mga alalahanin, kinakailangan pa ring ipahayag ang ating mga pasasalamat dahil dito nagiging mas maliwanag ang ating pananampalataya sa Diyos.

Sa bawat alon ng buhay, may mga kwentong humuhugot ng pasasalamat sa Panginoon na talagang nakakakuha ng puso. Isang halimbawa nito ay ang kwento ng isang tao na nawalan ng trabaho. Bagamat punung-puno ng takot at pangamba sa hinaharap, nagpasya siyang manalangin at humingi ng gabay. Ilang linggo ang lumipas, at sa kanyang pagtanggap ng bagong oportunidad, napagtanto niyang ang mga pagsubok ay hindi lamang isang hadlang, kundi isang pagkakataon para lumago. Sa kanyang kwento, nakilala niya ang kahalagahan ng pagtitiwala sa Diyos kahit sa gitna ng mga hamon. Ah, talagang nagbibigay ng inspirasyon! Minsan, ang mga kwentong ito ay hindi lamang tungkol sa tagumpay. Naisip ko tuloy ang kwento ng isang matandang babae na sa kabila ng kanyang kahirapan, araw-araw niyang pinasalamatan ang Panginoon sa mga maliliit na bagay. Sasabihin niya sa kanyang mga apo na ang bawat umaga ay isang biyaya, at sa kanyang ngiti, mararamdaman ang buo niyang pasasalamat sa Diyos. Ang kanyang pananaw ay kaya nating lumampas sa mga pagsubok. Mahalaga ang mga kwento ng pasasalamat. Saksi ako sa isang pamilya na naangkin ang kanilang bahay mula sa mga pagsubok, at sa kanyang pasasalamat, nagpatayo sila ng isang maliit na templo sa kanilang bakuran. Simple man ang kanilang buhay, pero puno ito ng pananampalataya. Ang mga kwentong ganito ay nag-uudyok sa iba na kahit gaano pa kalalim ang ating mga hamon, lagi tayong may dahilan upang magpasalamat.

Sa aking pagninilay-nilay, madalas akong nahuhuli ng mga maliliit na bagay na nagiging dahilan upang magpasalamat. Isang magandang araw, habang naglalakad ako sa parke, tumambad sa akin ang isang makulay na bulaklak na tila naglalakbay mula sa isang panaginip. Ang mga simpleng bagay gaya ng mga ito ay nagbibigay sa akin ng inspirasyon at nagsisilbing paalala ng mga biyayang natamo ko sa buhay. Sa bawat umaga, nagdarasal ako hindi lamang para sa mga malalaking pangarap kundi para sa mga simpleng sandali na puno ng ligaya, kakayahang magbigay ng ngiti sa ibang tao, at pagkakataon na makapagpahinga. Ang bawat patak ng ulan o siklab ng araw ay mga pahayag ng pagpapahalaga sa akin, kaya't labis kong pinasasalamatan ang buhay sa bawat araw na lumilipas. Kadalasan sa mga pinagdaanan kong pagsubok, napagtanto ko ang halaga ng mga kaibigan at pamilya. Bawat sandali ng suporta mula sa kanila ay isang biyaya na walang kapantay. Kaya naman sa aking mga dasal, kasama ko silang binibigyang-diin at pinararangalan, dahil sa kanilang mga pagsisikap na makasama ako sa aking paglalakbay. Ang pagmamahal at pagkakaibigan na dulot nila ay naging inspirasyon ko upang ipagpatuloy ang mga pangarap at maging mas mabuting tao. Madalas kong sinasabi, hindi lang ako nagdarasal para sa aking sariling tagumpay ngunit para din sa kanilang kaligayahan at patuloy na pag-unlad. Isipin mo, ano ang buhay kung hindi natin napapansin ang mga biyayang dumarating araw-araw? Sa mga pagkakataong may mga pagsubok tayo, may isa o dalawang tao tayong nakaabot ng kamay upang tulungan tayo. Sa mga ganitong pagkakataon, nagiging mas makahulugan ang ating mga dasal sa pasasalamat. Ipinapanalangin kong bawat tao ay makilala ang mga ito, upang hindi lang tayo mabuhay sa mga pangarap, kundi magpasalamat din sa mga bagay na tila pangkaraniwan ngunit sa katunayan ay mga kayamanan. Ang tunay na yaman ay hindi nasusukat sa materyal, kundi sa mga ugnayang nabuo at sa mabubuting alaala.