Bakit Sikat Si Padre Fernandez Sa Mga Nobela?

Ang katanyagan ni Padre Fernandez sa mga nobela ay umuusbong mula sa kanyang kahusayan sa pagpapaabot ng mahihirap na mensahe sa isang malikhain at masining na paraan. Mula sa kanyang kwento, makikita natin ang bahaging istorikal ng ating bayan na puno ng mga simbolismo at makapangyarihang tauhan. Tingnan mo na lang ang mga kilalang sagisag tulad ni Sisa na tila kumakatawan sa pagmamalupit ng sistemang panlipunan. Sinasalamin ang kanyang sining ang ating mga pagdududa, laban, at pag-asa. Sa simpleng paraan ng pagdadala sa ng mga kwento, naiuugnay natin ang mga aral at karanasan sa ating kasalukuyan—talagang hindi mabibigo si Padre.

Kagiliw-giliw talaga ang pagtalakay sa kasikatan ni Padre Fernandez, lalo na kung iisipin na ang kanyang mga nobela ay naging boses ng nakararami sa kanyang panahon. Isa sa mga pangunahing dahilan ng kanyang tagumpay ay ang pagiging tunay at maka-Pilipino niya. Sa kanyang mga akda, nakikita natin ang mga isyung panlipunan at ang paglalakbay ng mga tauhan na nahaharap sa kanilang mga karapatan at tungkulin sa ilalim ng mga banyagang kapangyarihan. Minsan, iniisip ko na ang kanyang talento ay nakalutang sa kanyang spasyo ng pagkilala sa ating mga ninuno't tradisyon, at sa bawat liham, tila nalalampasan ang mga hangganan ng panahon.

Ang mga tauhan sa kanyang mga kwento, katulad ni Maria Clara at Crisostomo Ibarra, ay hindi lamang basta larawan kundi ang kanilang mga pagkatao at mga desisyon ay nagbibigay pandaigdigang framework na mas nakabibilib. Ang kanilang mga kalaban ay hindi lang simpleng mga antagonista; sila ay simbolo ng mga hamon na dapat nating pagtagumpayan. Ang pagiging pandigma at tapang na ipinamamalagi sa kanyang mga nilikha ay talagang nagtutulak sa mga mambabasa na tuklasin ang sarili nilang poilitikal na mga pananaw.

Ang galing ni Padre Fernandez sa paglalarawan at pagsasadula ng mga tauhan ay talagang katakata, mula sa kanilang mga personal na laban hanggang sa kanilang mga pangunahing pasya sa buhay, na tila accompanies ang mga taong dumaranas ng katulad na pagsubok kay Padre. Para sa akin, ang kanyang estilo ng pagsulat ay tila isang pinto sa walong daang taon na kwento ng ating mga ninuno—mga paglalakbay na hindi lamang sa kanilang mga puso kundi pati na rin sa ating tradisyong dala hanggang sa kasalukuyan.

Naku, kapag pinag-uusapan si Padre Fernandez, talagang bumabalik ako sa mga mambabasa na nagbigay buhay at karakter sa kanyang mga kwento. Ang kanyang kasikatan ay nag-ugat sa pamamagitan ng malalim na pag-unawa sa kultura at lipunan ng mga Pilipino noong panahon ng kanyang isinulat ang mga nobela. Sinasalamin niya ang mga karanasan at pananaw ng masang tao sa kanyang mga akda. Ang kanyang paraan ng pag-arte at pagdidirehe sa mga tauhan ay nagbibigay sa kanila ng tunay na damdamin at saloobin na talaga namang nakakabighani. Isa pang dahilan ng kanyang kasikatan ay ang kanyang kakayahan na isalaysay ang mahihirap na tema tulad ng pagkamaka-Diyos, pantasya, at mga mobile na ideya na tila umaabot sa mas malawak na madla. Sa kanyang kwento, hindi lamang nakatuon sa mga klasikong turo, kundi nagbibigay siya ng mga bagong pagkaintindi sa mga mambabasa na kahalo ng drama at komedya. Kung tatanungin mo ang sinuman kung bakit nagustuhan nila si Padre Fernandez, tiyak na may iba’t ibang sagot, mula sa kanyang mga tauhang inspirasyonal hanggang sa kanyang makulay na pagsasalaysay ng mga karanasan ng buhay.

Isa sa mga pinakapopular na pagbibigay-diin ni Padre Fernandez ay ang tema ng pakikipaglaban para sa katarungan. Sa ‘Noli Me Tangere’ at 'El Filibusterismo,' na nakarating sa puso at isipan ng mga tao, layunin niyang ipakita ang mga pagdurusa ng ating mga ninuno sa ilalim ng kolonyal na pamamahala. Ang mga tauhan na nilikha niya, tulad ni Ibarra at Elias, ay naging simbolo para sa mga rebolusyonaryong ideya, na nagbigay inspirasyon sa mga mambabasa na ika’y humanga at lumaban para sa kanilang mga prinsipyo. Hindi naman na kataka-taka na ang mga kwentong ito na tila hindi kumukupas ay patuloy na binabasa at pinag-uusapan hanggang ngayon. Ang kanyang mga akda ay naging bahagi na ng ating pambansang pagkakakilanlan.

Pagdating sa istilo ng pagsusulat, talagang makikita mo ang galing ni Padre Fernandez sa kanyang mga deskripsyon at mga dayalogo. Ang kanyang paggamit ng wika ay puno ng damdamin na talagang nakakabighani. Tila ba sa bawat pahina, nararamdaman mong buhay na buhay ang kwento, at kasing-maingay ng iyong mga damdamin. Sa kabuuan, ang kasikatan ni Padre Fernandez ay hindi lamang nakasalalay sa kanyang likha kundi pati na rin sa kanyang kakayahang kumalap ng damdamin at ideya na nagbibigay ng halaga at kahulugan sa buhay ng mga tao. Ang kanyang mga kwento ay nagbibigay liwanag at inspirasyon kahit na sa simpleng araw-araw na buhay.