Paano Nagbago Ang Pananaw Ko Sa 'Ang Aking Karanasan' Sa Manga?

Bilang isang masugid na tagahanga ng manga, lumipas ang mga taon at tila naging mas malalim ang aking pag-unawa at koneksyon sa mga kuwento at karakter na nakapaloob dito. Sa mga unang yugto ng aking pagsasaliksik, ang mga alon ng damdamin ay madalas na nakabatay lamang sa mga nakakatawang eksena o mga katangi-tanging laban na halos nakakabighani. Pero habang lumalalim ako sa pagbasang ito, napagtanto ko na ang bawat manga ay may sariwang pananaw sa isang mas malawak na karanasan sa buhay. Halimbawa, ang ‘One Piece’ ay nagbigay sa akin ng pag-intindi sa pag-uugnayan ng pagkakaibigan at pagsasakripisyo. Si Luffy at ang kanyang crew ay nagturo sa akin na ang tunay na kayamanan ay hindi lamang nakukuha sa yaman, kundi sa mga alaala at koneksyon sa mga taong kasama mo sa laban. Naging kasinghalaga ito sa akin sa aking mga personal na relasyon at mga hakbang sa buhay.

Sa isang punto, talagang naisip ko ang mga karapat-dapat na sandali sa ‘Berserk’. Ang madilim na tema at alon ng kalungkutan ay nagpasimula ng mga tanong sa akin tungkol sa mga pagsubok na dinaranas ng mga tao. Nakita ko ang mga karakter na hindi lamang nakikipaglaban sa mga halimaw, kundi pati na rin sa kanilang mga sariling hangarin at takot. Napagtanto ko kung paano ang mga isyu ng pagkawasak at pag-asa ay tunay na universal at nakakarelate ang lahat dito. Kaya, ngayon, nakikita ko ang manga hindi lamang bilang libangan, kundi bilang isang sining na pumupukaw sa akin na suriin ang aking sarili at ang mundo sa aking paligid.

Tulad ng tubig na nagsisilbing liwanag, ang pagbabasa ng manga ay nagbigay sa akin ng isang mas malinaw na pananaw sa kung sino ako at ano ang mga pinapahalagahan ko. Minsan iniinterrogate ko ang mga ideya ng kabayanihan at pagdedesisyon, at nararamdaman ko na ang mga aral na natutunan ko ay nabubuhay sa akin. Sa tila simple at makulay na mga pahina, nadiskubre ko ang kalaliman ng aking damdamin at mga pangarap. Ang mga kwentong ito ay hindi lamang nagbigay ng kasiyahan, kundi ginising din ang isang mas malalim na introspeksyon sa aking pagkatao.

Nagsimula akong magbasa ng manga sa murang edad, kung saan ang mga kulay at labanan ay tila isang kaakit-akit na portal sa isang masayang mundo. Sa mga unang pahina, ang aking pananaw ay higit na nakatuon sa saya at mga pangyayari; ang mga protagonist na lumalaban sa masamang puwersa ay nagbibigay ng inspirayon na parang superhero. Sinasalamin nito ang ating likas na pagnanasa para sa tagumpay at pananampalataya sa mabuti. Pero habang ito’y nagpapatuloy, mas marami akong natutunan mula sa akin mga binabasa.

Isang halimbawa na talagang nagmarka sa akin ay ang ‘Your Lie in April’, kung saan pinagmamasdan ko ang isang batang pianista na bumangon mula sa pagkawala at sakit sa pamamagitan ng musika at kaibigan. Ang kwento ay nagbigay-diin sa halaga ng pagtanggap sa mga sakit at pagkatalo, at kung paano ito nakakatulong sa ating pagtahak sa mas maliwanag na hinaharap. Ang aksidenteng pagnakaw ng saya sa ating buhay ay talagang nagbigay sa akin ng bagong perspektiba sa mga bagay na labis kong pinahalagahan.

Ngayon, sa bawat bagong manga na aking binabasa, may kasama nang pagsusuri at halaga ang mga aral na nabuo mula sa ating sama-samang mga karanasan bilang tao. Ang pagtingin ko sa 'mga karanasan' ay talagang naging mas malalim, kung saan ang mga karakter ay nagsisilbing salamin na nagbabalik sa akin ng aking mga nararamdaman ngayon. Ang mundo ng manga ay naging isang parang pagkaunawa ng sarili at pagninilay-nilay.

Bilang isang taong matagal nang nalubog sa mundo ng manga, napagtanto ko na ang mga kwentong ito ay higit pa sa simpleng entertainment. Para sa akin, sila ang daan para suriin ang mga imahinasyon at emosyon. Maraming ideya at aral ang nagmumula sa mga karakter na naglalakbay – lalo na sa mga kwento gaya ng ‘Attack on Titan’ na nagpapakita kung paano ang mga hamon ay bumubuo sa ating katatagan. Sa bawat pahina, nagsisilbing gabay ito sa akin sa mga kasalukuyang pagsubok na dinaranas sa buhay. Sa huli, ang kapananampalataya ko sa sarili ay lumalawak, at nagiging inspirasyon para sa aking pag-unlad.