Saan Mahanap Ang Mga Libro Tungkol Sa 'Nalunod' Na Tema?

Tila ba kadalasang umaabot sa simoy ng hangin na may halong himig na nagbibigay-diin sa lungkot at pagkawala. Isang magandang halimbawa ay ang mga soundtrack mula sa anime na 'Your Lie in April'. Ang mga piraso ng piyano na nagpapakalat ng damdamin ay talagang bumabalot sa tema ng pagkasira at pagkawala ng pag-asa. Isang partikular na tunog na umaabot sa puso ay ang 'Hikaru Nara' na puno ng melodiya at sakit, na umuugoy sa akin sa mga alaala ng mga pagkakataong nag-mimithi ng mga bagay na nawala sa akin. Ang musika ay nagdadala ng mabigat na damdamin, na nagiging dahilan upang ipaalala sa akin ang mga taong gusto kong ibalik kahit sa isang paraan. Narito ang halos lahat ng track ay umaapaw ng pag-asa sa kabila ng tila walang pag-asa. Tila kinukuha nito ang mga saloobin ng mga tao na nagtatangka magsimula mula sa pagkalugmok at sakit. Tama ang pagkakasabi na ang mga soundtracks ng 'Anohana: The Flower We Saw That Day' ay tila umiiral sa isang mundo kaysa sa iba. Pinagsasama-sama nito ang mga tema ng pagkakaibigan, pagkawala, at ang pagnanais na malaman. Ang mga pinakamasalimuot na tunog, tulad ng 'A Sakuno Ko', ay tunay na nagsisilbing nagbibigay liwanag sa mga madilim na alon ng buhay. Paikot-ikot ang pagkatingin sa mga komunidad na nawasak ng mga alaala na hindi na maibabalik. Kaya naman tuwing pinapakinggan ko ang mga ito, tila nababalik-balik ako sa mga pag-uusap na naiwan ng mga mahal sa buhay at ang pakiramdam ng kagalakan na kasama sila kahit na alam kong wala na sila. Sadyang mahirap, ngunit tunay na nakakapagpagaan ng puso ang mga ito. Sa mas cool at simpleng tingin, ang soundtrack mula sa larong 'The Last of Us' ay naglalaman din ng nabanggit na tema sa isang napaka-gustong tono. Ang bawat tunog ay may nakadama ng pag-aalala at pakikibaka sa ilalim ng kaguluhan. Isang magandang bahagi ay ang 'The Path' na umaabot sa pagka-introvert at sa mga masalimuot na alalahanin ng isang tao. Nakikita ko na ang tunog na ito ay parang sumasalamin sa mga hindi natapos na kwento na madalas ay hindi ko maipahayag. Totoong nakakaintriga ang mga ito; parang naiwan ako sa isang mundo na puno ng mga alaala na naglalaban sa damdami ng pag-asa at kawalan.

Isang kawili-wiling tanong ito tungkol sa mga manunulat na may kinalaman sa temang 'nalunod'. Nang tunguhin ko ang listahan ng mga tanyag na manunulat, hindi ko maiiwasang ma-spotlight si Ernest Hemingway, lalo na sa kanyang magnum opus na 'The Old Man and the Sea'. Ang akdang ito ay hindi eksaktong tungkol sa literal na pagkalunod, ngunit ang simbolismo ng dagat bilang isang mapanganib na puwersa sa buhay ng tao ay talagang kapansin-pansin. Sinasalamin nito ang pakikibaka ng isang tao laban sa mga puwersang mas malaki sa kanya, kaya't may mga pagkakadawit pa rin sa temang nabanggit. Isa pa, naisip ko rin si Gabriel Garcia Marquez, na sa kanyang obra na ‘Love in the Time of Cholera’ ay mayroon ding mga elemento ng pagiging mahirap at pagkakalunod sa mga damdamin. Ang poesia na nakapaloob sa kanyang mga salita ay naglalantad sa lalim ng pakikipagsapalaran ng mga karakter, na parang nalulunod sa kanilang sitwasyon. Ang mga manunulat na ito ay nagbigay ng mga storyang tumatalakay sa mga tema ng pakikibaka at pagka-nalunod, hindi lamang sa tubig kundi pati na rin sa mga isyu ng buhay, pag-ibig, at iba pa. Tulad ng nabanggit, mayroon ding mga modernong akdang maaaring isama sa listahan, kagaya ng 'The Light Between Oceans' ni M.L. Stedman. Ito ay isang kwento ng pag-ibig, pagkakaroon ng bata sa isang masalimuot na sitwasyon sa baybayin, at ang mga tema ng kalungkutan at pagkakamali na tila nagdadala sa mga tao sa 'pagkalunod' sa kanilang mga desisyon. Ang pagkakasangkot sa dagat sa nakakapanghinayang kwentong ito ay talagang nagpapahayag ng mga damdamin na parang dinudurog ang puso ng sinumang makababasa. Sa totoo lang, ang mga ganitong kwento ay nagbibigay sa akin ng mas malalim na pang-unawa sa kakayahan ng mga manunulat na gawing simboliko ang mga elementong ito sa buhay. Napansin ko rin na ang bawat akda ay may kanya-kanyang istilo ng paglalarawan sa 'nalunod'. Kakaiba ang bawat tema gaya ng pakikibaka sa pag-ibig, mga hamon sa buhay, at ang masasakit na desisyon na nagiging dahilan ng pagkakalunod, kaya napakahalaga ng papel ng mga manunulat sa paghubog ng kanilang mensahe at paglikha ng mga relatable na tema para sa mga mambabasa. Ang mga ganitong akda ay nagbibigay inspirasyon sa akin upang magsaliksik ng mas malalim na tema sa buhay na maaaring ilarawan sa mga kwento. Ang mga tema ng pagkakalunod ay tila walang katapusan at nakaka-engganyo talagang talakayin ito mula sa iba't ibang aspeto!

Tila hindi ako mapakali sa dami ng merchandise para sa 'nalunod' na serye! Ang mga tagahanga, tulad ko, ay sabik na nag-aabang sa bawat bagong produkto na inilalabas. Mula sa mga figures na tadtad ng detalye, na tila kumakatawan sa bawat karakter sa kanilang pinakamagandang anyo, hanggang sa mga damit na may mga disenyo na inspired ng mga eksena sa serye, talagang kumpleto ang hanay. Isa sa mga paborito ko ay ang mga plush toys! Ang mga ito ay sobrang cuddly at nakakaaliw, at kadalasang nagbibigay ng nostalgia sa mga importanteng karakter. Nakakatuwang isipin din kung paano may mga board games at card games na nakatutok sa mga kwento o laban sa 'nalunod', na nagdadala ng karanasan mula sa screen papunta sa iyong lamesa. Meron din akong nakitang mga art books na puno ng behind-the-scenes na impormasyon at concept art, na kay sarap balikan para sa mga kaibigang mahilig sa likhang sining. Ang mga pabalat ng mga libro, ang pagzar na inspired ng mga kwento, at ang mga accessories tulad ng mga keychains, lahat ay talagang umaabot sa puso ng mga tagahanga na gusto ang seryeng ito. Para sa akin, mahalaga ang pagkakaroon ng merchandise, hindi lang dahil sa kaakit-akit nito kundi dahil nagsisilbing alaala ng mga paborito nating eksena at karakter. Ang bawat isa sa mga produktong ito ay parang paalala ng mga magandang sandali sa serye.

Ilang beses na akong natanong kung ano ang kumakatawan sa ‘nalunod’ sa pop culture, at bawat pagkakataon, naiisip ko ang mga paborito kong anime at laro na tila hindi ko na mabitawan. Sabihin na natin na ang istilong ito ay tila nagiging simbolo ng pagkahumaling sa isang partikular na bagay na tila bumabalot sa atin. Halimbawa, mayroon tayong mga fandom tulad ng 'My Hero Academia' at 'Attack on Titan,' kung saan ang bawat bagong episode ay tila isang event—ang mga tao'y nagiging labis na invested sa mga kwento at tauhan. Ito ang dahilan kung bakit nagiging 'nalunod' tayo sa pop culture; ang pisikal na mundo ay nagiging sabayang galaw sa digital na mundong puno ng memes, fan art, at teoriyang kumukuha ng atensyon ng isa’t isa. Ang ‘nalunod’ na konsepto rin ay naisasalamin sa mga laro. Kaya nitong ilarawan ang damdaming nararamdaman ng mga manlalaro tulad ng kapag naglalaro ng 'Final Fantasy' o 'The Legend of Zelda,' kung saan hindi lamang tayong naglalaro kundi talagang nakikinig at nakabuo ng emosyonal na koneksyon sa mismong kwento. Talagang nakakatuwang isipin na ang ganitong mga karanasan ay nagbigay-diin sa salitang ‘nalunod’ hindi lang sa mga kwento kundi sa pakikipag-ugnayan at pakigigay sa kolektibong karanasan ng mga tagahanga. At huwag nating kalimutan ang mga social media! Ang mga platform tulad ng TikTok at Twitter ay nagiging mga bayan na puno ng mga tagahanga na labis na enamor sa kanilang mga paboritong anime o laro. Sa mga trending na hashtag o viral challenges, agad tayong naiinspire at nakikisali. Kaya naman madaling ‘malunod’ sa mga opinyon at reaksyon ng iba, na karaniwang nagiging daan para sa mas masiglang diskurso sa mga paborito nating nilalaman. Ang kita ko dito ay ang halaga ng pagkakaroon ng mga komunidad na pumapalibot sa pop culture—kasi sa huli, isa tayong malaking pamilya, nagbabatian at nagtutulungan para mas mapalalim ang ating kaalaman sa mga paborito nating kwento!