กระบี่ จงมา Novel Lk

โจวซิ่วหลัน หญิงสาวในยุคปัจจุบันผู้ที่มีชะตาอาภัพรัก ชีวิตของเธอต้องคำสาป คนที่เธอรักทุกคนล้วนตายจากไป เพราะการกระทำอันเลวร้ายในอดีตชาติของเธอเอง เธอในอดีตทำลายชีวิตของคนผู้หนึ่งจนพังทลาย เป็นสาเหตุให้คนในครอบครัวของเขาตายจากเขาไปจนหมด จนผู้ชายคนนั้นผูกใจเจ็บตามล้างแค้นเธอ และกล่าวคำสาปแช่งเธอ จนเมื่อเธอได้ย้อนกลับมาในชาติอดีต เธอจึงขอเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของตัวเอง ชดใช้ในสิ่งที่เคยทำกับทุกคน เปลี่ยนความเกลียดชังของชายคนนั้นชดใช้ทุกอย่างให้กับเขา และผูกชะตารักกับเขาแทน แต่กว่าจะผูกชะตารักกับเขาได้ก็เล่นเอาเธอสะบักสะบอม

เลือกสามีผิดคิดจนตัวตาย!เป็นเช่นไรรู้ก็เมื่อสายไปเสียแล้ว ลูกต้องตายจาก พ่อแม่พี่ชายพลัดพราก ด้วยหน้าที่ของเขาในฐานะเจ้าเมือง ช่วยชีวิตทุกคนไว้ได้ เว้นแต่นาง เว้นแต่ครอบครัวของนาง

เพราะเธอต้องการเงินจำนวนมากในการผ่าตัด เพื่อรักษาชีวิตของผู้มีพระคุณและคนที่เธอรักมากที่สุดในชีวิต เธอจึงจำใจต้องทำงานที่ตัวเองไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องทำ เพื่อเงินเธอจึงต้องเอาตัวเข้าแลก และต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพอใจ

โดส หรือ ดลธี ลูกชายเคเดนกับเส้นด้าย (ในเรื่อง #พลาดรักคนเลว) ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ได้เข้ามาบริหารงานที่บริษัทของครอบครัว และได้เข้ามาดูแลผับ KAI กับน้องสาว . โดสมีนิสัยสุขุมแต่ดูเยือกเย็น เขาเป็นตัวของตัวเอง ชอบความตื่นเต้นท้าทาย ออกจะเป็นผู้ชายแบดบอย และยังไม่อยากผูกมัดกับใคร จึงเลือกที่จะขอซื้อกินหญิงสาวที่มาเสนอตัวเพื่อแลกกับเงิน . . เทียนไข หรือ เทียน เธอต้องกลายเป็นแม่คนด้วยอายุเพียงแค่ 19 ปี ซึ่งเป็นหน้าที่ ที่เธอจะต้องทำ การเลี้ยงเด็กคนหนึ่งไม่ได้มันไม่ง่ายสำหรับเธอเลย ฐานะของเธอก็ไม่ได้ร่ำรวย เธอต้องทำทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูลูกแม้แต่ต้องยอมขายตัว.. . "เทียนขอห้าหมื่น...แล้วเทียนจะนอนกับคุณ" "หึ สามพันก็มากพอสำหรับแม่ม่ายลูกติดอย่างเธอ" .

ในยุค 70 และพบว่ามีลูกถึงสามคน และถูกครอบครัวสามีเอาเปรียบเป็นอย่างมาก เธอจึงตั้งปณิธานอันแน่วแน่ว่าจะเปลี่ยนความเป็นอยู่ของพวกเขาให้ดีขึ้นให้ได้!

อุตส่าต์หนีไปดามใจที่กรุงเทพตั้งห้าปี กลับมาเจอเธอที่เป็นอดีตและไอ้ที่เกาะขาหนึบนั่นก็คงจะลูกของผัวใหม่ล่ะสิท่า เหอะ! หน้าไม่เห็นเหมือนพ่อเลยสักนิด “ถ้าได้ฉันเป็นพ่อนะไอ้หนู สาวกรี๊ดแกจนตดแตกแน่”“พี่กล้า_” “พี่กล้ามีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ?” “ผัวไปไหน?” “ไม่มีจ้ะ” “เหอะ” “มันทิ้งไปมีเมียใหม่ หรือเห็นผู้ชายแล้วบอกว่าตัวเองไม่มีผัวล่ะ?” กลับบ้านมาคนว่าง ๆ แบบเขาก็ควรจะทำอะไรที่มันมีประโยชน์สักหน่อยสิ อย่างเช่นการไปแอบมองอดีตแบบเธอ ขับรถวนรอบหมู่บ้านอย่างกับรถเติมน้ำเปล่าไม่ใช่น้ำมัน แล้วถามคำถามกวนส้นตี_แบบนี้ เขาสะใจมากที่ได้เยาะเย้ยคนแบบเธอ ผู้หญิงใจร้ายที่ทำเขากินไม่อิ่มหลับไม่เต็มตามาห้าปีเต็ม แต่ไม่รู้ว่าทำไมเวลาเจอหน้ากันเขาต้องใจอ่อน แพ้ให้กับความใสซื่อไร้เดียงสาของเธอตลอด แถมเจ้าเด็กน้อยหน้าหล่อลูกชายที่เกาะเธอหนึบด้วยอีกคน เขาทั้งเเกลียด ทั้งสงสาร จนกระทั่งวันที่เขาต้องมารู้ความจริงบางอย่าง… “แล้ว…แล้วถ้าเป็นลูกกูจริงทำไมน้ำค้างถึงไม่บอกกูวะ”