ชีวิตธรรมดา

"คุณอัน ยืนยันจะเปลี่ยนชื่อใช่ไหมคะ? ถ้าเปลี่ยนชื่อแล้ว ทั้งวุฒิการศึกษา เอกสารรับรอง รวมถึงพาสปอร์ต จะต้องเปลี่ยนใหม่ทั้งหมดนะคะ" อันหนิงพยักหน้า "ยืนยันค่ะ" เจ้าหน้าที่ยังคงโน้มน้าวต่อ "ผู้ที่บรรลุนิติภาวะแล้วเปลี่ยนชื่อจะมีขั้นตอนที่ยุ่งยากมากทีเดียว อีกอย่างชื่อเดิมของคุณก็เพราะมากอยู่แล้ว เก็บไปคิดดูอีกทีดีไหมคะ?" "ไม่คิดแล้วค่ะ" อันหนิงเซ็นชื่อลงไปบนเอกสารยินยอมเปลี่ยนชื่อ "รบกวนด้วยนะคะ" "โอเคค่ะ ชื่อที่เปลี่ยนใหม่คือ...เซี่ยงหยวน ถูกต้องนะคะ?" "ใช่ค่ะ" เซี่ยงหยวน บินออกไปยังที่ที่ไกลแสนไกล

เมื่อก่อน จี้อี่หนิงคิดว่า การได้อยู่เคียงข้างเสิ่นเยี่ยนจือตั้งแต่ตอนเรียนหนังสือจวบจนแต่งงานนั้นเป็นเรื่องที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ จนกระทั่งเสิ่นเยี่ยนจือนอกใจ เธอถึงได้เข้าใจว่า จะมีความรักที่ไหนที่มันลึกซึ้งอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าได้ ความรักทั่ว ๆ ตอนแรกหวานแหวว สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการจากลาอยู่ดี หลังจากการหย่าร้าง เธอจึงไม่เต็มใจที่จะมอบความจริงใจของเธอให้ใครอีก แต่เสิ่นซื่อกลับบุกเข้ามาในโลกของเธอ ไม่ยอมให้เธอได้มีโอกาสหลบหนีเลยแม้แต่น้อย เธอถอยหลังไปเรื่อยๆ ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนตระกูลเสิ่นอีก เขากลับก้าวเข้าไปทีละก้าวๆ มีแต่อยากจะกักเธอไว้ในอ้อมกอดเท่านั้น "อาเล็ก พวกเราไม่เหมาะสมกันหรอกค่ะ" ชายคนนั้นบีบคางเธอเบา ๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา "เธอหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือแล้ว ฉันจะถือว่าเป็นอาเล็กของเธอได้ยังไงล่ะ?" "แล้วเธอก็ยังไม่เคยลองเลย จะรู้ได้ยังไงว่ามันไม่เหมาะสม?" จี้อี่หนิง "ฉันลองแล้วนะคะ" เสิ่นซื่อ "งั้นเธอก็ลองอีกทีสิ ลองจนกว่าจะเหมาะสมนั่นแหละ" จี้อี่หนิง "......"

ความโชคร้ายภายใต้ความโชคดี เมื่อธีลินนักศึกษาสาวจบใหม่ได้รับงานเป็นแม่บ้านคนรวยที่ให้เงินเดือนสูงพอที่จะเปลี่ยนชีวิตเธอได้ ที่สำคัญระยะเวลาในการทำงานตามสัญญาก็เป็นระยะเวลาสั้นๆ สามเดือนเท่านั้น เพียงแค่เธออดทนให้ผ่านสามเดือนนี้ไปได้ชีวิตของเธอก็จะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล ....ทว่าเรื่องราวกลับไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เมื่อเธอมารู้ที่หลังว่าแท้จริงแล้วเจ้านายของเธอดันเป็นมาเฟีย! ที่สำคัญยังเป็นมาเฟียตาบอดที่มือเร็วยิ่งกว่าปากเสียอีก!! แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไป ควรใจดีสู้เสือทำงานจนครบสัญญาเพื่อเงิน หรือ รีบเผ่นหนีก่อนจะหายตัวไปเหมือนแม่บ้านคนอื่นๆ?

เมื่อนางแบบชื่อดัง ต้องมาอยู่ในร่างของ ท่านหญิงผู้อ่อนโยน ที่ถูกสามีมองข้าม เมื่อเขาว่านางร้ายกาจ เช่นนั้นนางจะแสดงให้เขาได้เห็น ว่าสตรีร้ายกาจที่แท้จริงเป็นเช่นไร

ซ่งจื่อเหยียนถูกน้องสาววางแผนร้าย ในงานวันเกิดองค์หญิงหกกลับพบว่านอนกอดก่ายอยู่กับเว่ยเซียวหยาง แต่เขารังเกียจสตรี แต่งกับนางหรือฝันเฟื่องหรือไง นางจึงถูกไล่ไปอยู่จวนร้างไกลเมืองหลวงถึงห้าสิบลี้ ****************** "อ๊ายย  โอ๊ยเจ็บโอ๊ยเวรกรรมฉิบหายยังไม่ทันมีผัว  ไม่ทันได้รู้รสชาติการป๊าบๆกับผู้ชายเลย  ก็ต้องมาเบ่งลูก  อื้อเจ็บ  อ๊ะ อ๊ายยย" "คุณหนู  ท่านเบ่งอีกนิด  น้ำร้อนเตรียมแล้ว  เย่วหลีกำลังไปเอาเจ้าค่ะ  เหตุใดท่านอ๋องพระทัยร้ายนักฮือๆๆ" "พอแล้ว ไอ้อ๋องสุนัขนั่นสมควรไปตายซะ อ๊าย ข้าเจ็บจะตายเจ้าจะมารำพึงรำพันอะไรเย่วเล่อ  ออกแล้วข้าคลอดแล้ว  อ๊ะ อ๊ายยย" หลี่จื่อเหยียนคลอดบุตรชายของร่างเดิมออกมาหนึ่งคน  จากนั้นนางก็เพลียจนหลับไป

หยุนเจิงทะลุมิติมาเป็นองค์ชายหกแห่งราชวงศ์ต้าเฉียน เขาไม่ชิงบัลลังก์ ไม่ร่วมแก่งแย่งอำนาจในวัง เขาอยากเป็นเพียงเจ้าหกที่กุมอำนาจทหารอย่างสบายใจเฉิบเท่านั้น! มีอำนาจทหารอยู่ในมือ ใต้หล้านี้ล้วนเป็นของข้า! จักรพรรดิเหวิน: เจ้าหก พวกเสด็จพี่ทั้งหลายของเจ้ายิ่งอยู่ยิ่งเหิมเกริม ให้พ่อยืมกำลังพลทหารแสนนายมาจัดการพวกเขาที! องค์รัชทายาท: น้องหก มีอะไรพวกเราคุยกันดีๆ อย่านำกองกำลังทหารมาข่มขู่พี่ชายเจ้าเลยนะ! ขุนนางใหญ่: องค์ชายหกพ่ะย่ะค่ะ ท่านรู้สึกว่าบุตรสาวคนเล็กของกระหม่อมนั้นเป็นอย่างไร