ช่วงเวลาดีๆที่มีแต่รัก

โมเน่หญิงสาวที่ผิดหวังในความรักจึงประชดชีวิ ตด้วยการไปนั่งดื่มที่บาร์หรูคนเดียวจึงได้เจอกับดราก้อนมาเฟียหนุ่มที่ทำงานอยู่ที่นั้นในคืนนั้น "รู้จักไหม one night stand ?" "....ทนให้ได้แล้วกันเพราะฉันจะไม่หยุด!"

ในชีวิตครั้งก่อน ฉันหลงรักกู้จือโม่อย่างถอนตัวไม่ขึ้น เป็นเหมือนสุนัขที่คอยเลียแข้งเลียขาเขา รู้ทั้งรู้ว่าเขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว แต่ก็ยังตามตื๊อไม่เลิก หวังจะให้เขาเห็นใจ สุดท้ายหลายปีต่อมาฉันก็ใช้เล่ห์เหลี่ยมต่าง ๆ จนในที่สุดได้แต่งงานกับเขาสมดังใจหมาย ฉันเคยคิดว่าตัวเองได้พบกับความสุขแล้ว แต่งงานมาสามปี ฉันพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อละลายน้ำแข็งในหัวใจของเขา จนกระทั่งรักแรกของเขากลับมา ฉันถึงได้ตาสว่าง มองย้อนกลับไปในชีวิตที่ผ่านมา มีแต่ความระเนระนาดและความเสียใจเท่านั้น เมื่อได้กลับมาเกิดใหม่ช่วงก่อนสอบเข้ามหาวิทยาลัย ฉันมองเด็กหนุ่มที่เคยทำให้ฉันหลงใหลในชาติก่อน ตัดสินใจแล้วว่าฉันจะไม่ตามตื๊อเขาอีกต่อไป ฉันต้องมีชีวิตเป็นของตัวเอง คนที่ทำให้หัวใจเขาอุ่นไม่ได้ ฉันจะไม่พยายามอีกแล้ว แต่เขากลับเปลี่ยนจากเย็นชาเป็นมาดักฉันไว้ในมุมที่ไม่มีใครเห็น แล้วเอ่ยลอดไรฟันด้วยความโมโหว่า “เฉียวซิงลั่ว เธอคิดจะหว่านเสน่ห์แล้วหนีไปงั้นเหรอ? ไม่มีทาง!”

ชาร์ลี เวธ เป็นลูกเขยที่ทุกคนต่างก็รังเกียจ พร้อมเหยียดหยาม แม้ตัวตนที่แท้จริงของเขาจะเป็นฐานะทายาทของตระกูลที่มีชื่อเสียงที่ยังคงเป็นความลับ เขาก็สาบานไว้ว่าวันหนึ่งคนที่เคยดูแคลนเขา จะต้องมาคุกเข่าต่อหน้าเขาและขอความเมตตาในที่สุด!

“หากเจ้ากล้าขยับแขนออกไปเพียงนิดละก็…” “นี่ก็แทบจะสิงร่างของพระองค์แล้วนะเพคะ” “เจ้าเลือกจะทำเช่นนี้เอง เช่นนั้นก็อย่าบ่น” "จ้าวเฟยเฟย แพทย์สนามยุคปัจจุบันถูกศัตรูสังหารกลางสนามรบระหว่างรักษาทหารที่ป่วย" ข้ามมิติกลับมายุคโบราณสวมร่างแฝดคนน้องของคหบดีที่ร่ำรวยที่สุด "หลินเฟยเย่" ที่ถูกพิษจนตาย เรื่องราวดำดิ่งจนกลายเป็นความแค้นระหว่างสตรีในตำหนักอ๋อง.... นางเอกสายเหวี่ยง กลับเข้าตำหนักอ๋องครั้งนี้... โหด ดุ ฟาดไม่ไว้หน้าไม่ว่าจะหัวหงอกหัวดำก็ไม่ไว้หน้าทั้งสิ้น!! แต่จู่ๆ....ท่านอ๋องผู้นั้นก็กลับมา... นี่มันไม่ได้อยู่ในแผนนะ แล้วทำไม..ท่านอ๋องถึงรูปงามขนาดนี้เล่าเพคะ "แม่จับปล้ำซะดีมั้ยนะ!!! นิยายเป็นแนว ตบ ตี ตลาด แก้แค้น เอาคืนปากจัด นางเอกสายเหวี่ยง ฟาดนะคะ พระเอกก็ออกแนวคลั่งรัก ละมุนแต่ก็แอบฟาดอยู่เด้อ แม้จะไม่ดุเหมือนเรื่องอื่น แต่เรื่องบนเตียงน๊านนน...ไม้แพ้อ๋องในในใต้หล้า...

‘ก็แค่ของเดิมพันจากสนามแข่ง’ ——- “เป็นเด็กดีหรือเปล่า” “…คะ” “ฉันถามว่าเธอเป็นเด็กดีหรือเปล่า” “อื้อค่ะ เจียร์ขยันทำงานมากๆ ใช้อะไรก็ทำได้หมดเลย” “ทำได้หมดทุกอย่าง?” เสียงทุ้มต่ำถามทวนคำพูดนั้นอีกครั้งก่อนที่ร่างเล็กจะตอบยืนยัน “ใช่ค่ะ” เจียร์พยักหน้าดวงตากลมใสมองเขาด้วยความจริงจัง แต่กลับดูเหมือนลูกนกที่กำลังอ้อนวอนสัตว์นักล่า “สัญญาหรือเปล่า” “ค่ะเจียสัญญา” “ฉันไม่ชอบคนผิดสัญญา” “ไม่แน่นอนค่ะ ขอแค่พี่ล่าช่วยเจียร์” ล่าเค้นหัวเราะในลำคอเมื่อได้ยินคำยืนยันจากปากของคนตัวเล็กพลางใช้มือลูบคางเธอเบาๆ “หึ! เด็กดี จำคำพูดของเธอเอาไว้ให้ขึ้นใจล่ะ….แล้วฉันจะมาทวงสัญญา”

“ในเมื่อเธออยากได้พี่เป็นผัวจนตัวสั่น จนต้องวางยาจัดฉากว่าเราเอากัน พี่ก็จะไม่ทำให้เธอผิดหวัง พี่จะสนองเรื่องอย่างว่าให้ถึงใจ แต่จำใส่หัวเอาไว้...เธอมันก็แค่เจ้าสาวที่พี่ไม่เคยรัก”