คำว่ารัก...ไม่ควรจำกัดไว้แค่คำว่าเพศ เพราะโลกใบนี้ไม่มีใครเลือกเกิดได้ แต่ทุกคนเลือกที่จะเป็นได้ เหมือนกับเขาสองคน ที่คิดว่า ความรักคือสิ่งที่สวยงามยิ่งกว่าสิ่งใด
View More"กรี๊ด..... พี่แบมสู้ๆ พี่แบมสู้ๆ"
เสียงเชียร์ดังขึ้นมาไม่ขาดสายจากรอบๆสนามบาสเกตบอลของโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง วันนี้มีการแข่งขันกีฬาบาสเกตบอลระดับเขต แน่นอนว่าทีมของโรงเรียนมัธยมปลายแห่งนี้ต้องเจอกับคู่แข่งจากต่างโรงเรียน
เสียงกรีดร้องที่ดังขึ้นมาไม่ใช่เพราะว่ากีฬามันน่าสนุก หรือน่าสนใจ แต่เป็นตัวนักกีฬาต่างหากที่น่าสนใจ ร่างสูงโปร่งที่มีผิวขาวราวกับน้ำนมกำลังวิ่งเลี้ยงลูกไปใกล้ห่วง
จากนั้นเขาก็กระโดดสูงชู๊ตลูกบาสเข้าไปในห่วงได้อย่างแม่นยำ เสียงกรี๊ดพร้อมกับเสียงปรบมือดังขึ้นเพราะลูกนี้คือลูกตัดสินของการแข่งขันในวันนี้แล้ว
"แบม มึงนี่เก่งว่ะ"
เพื่อนในทีมเดินมาจะตบบ่าหนา แต่ทว่าชายหนุ่มหน้าหล่อกลับเบี่ยงกายหนี ใครๆก็รู้ว่านักบาสหน้าหล่อแถมฝีมือดีคนนี้ไม่ชอบให้ใครมาสัมผัสร่างกาย โดยเฉพาะพวกผู้ชายด้วยกัน
แบม ภูวดลเป็นนักกีฬาและนักเรียนดีเด่นของโรงเรียน สาวๆต่างชื่นชอบและชื่นชม หรือแม้แต่พวกผู้ชายเหมือนกันแบม หรือภูวดล ปรีชารักษ์ก็สามารถทำให้หวั่นไหวไปกับเขาได้
"อืม...มึงก็เก่ง"
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาก่อนที่จะเดินไปที่ข้างสนามที่มีเพื่อนสนิทคนสวยรออยู่ ใครๆก็บอกว่าเขาและเธอเป็นแฟนกันแต่ความจริงมันไม่ใช่แบบนั้นเลย
"เหนื่อยไหม"
มือบางยื่นผ้ามาเช็ดหน้าให้เพื่อนสนิท แบม ภูวดลไม่หลบเหมือนกับตอนที่เพื่อนนักบาสในทีมมาตบบ่า เธอเป็นคนเดียวที่สามารถสัมผัสร่างกายเขาได้
เสียงกรี๊ดดังขึ้นเมื่อจีน่า เจนจิราใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อที่บนใบหน้าหล่อเหลาของนักบาสหนุ่มที่สาวๆยกให้เป็นหนุ่มฮอตของรุ่นมัธยมศึกษาปีที่หก
"ฮอตตลอด"
ตั้ม อนุพงษ์ เพื่อนที่สนิทกับแบมอีกคนเอ่ยแซวขึ้น
"ฮอตขนาดนี้อย่าแย่งจีน่าของกูไปจริงๆก็พอ กูแค่ให้ยืมควง"
"อยากโดนตบให้ปากฉีกหรือไง ใครเป็นของนาย ฉันมีแบมคนเดียวก็พอแล้วย่ะ"
จีน่า สาวสวยลูกครึ่งเยอรมันเอ่ยขึ้นก่อนที่จะจูงมือแบม ภูวดลเดินออกจากสนามไปท่ามกลางสายตาอิจฉาจากสาวๆ หนุ่มๆเองก็อิจฉาหนุ่มฮอตของโรงเรียนไม่น้อย
ถ้าแบม ภูวดลเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียน เช่นนั้นฝ่ายหญิงก็คงไม่พ้นจีน่า เจนจิรา ริกเตอร์คนนี้ ตั้ม อนุพงษ์หัวเราะออกมาก่อนที่จะวิ่งตามเพื่อนทั้งสองไป
หนุ่มหล่อต่างโรงเรียนที่มาดูการแข่งขันในวันนี้ด้วยมองตามนักกีฬาที่ทำผลงานได้โดดเด่นในเกมวันนี้ไปอย่างสนใจ ดูๆแล้วเขากับนายหน้าหล่อคนนั้นคงจะได้พบกันในไม่ช้า
สายตาคมมองตามสองหนุ่มกับหนึ่งสาวไปอย่างสนใจ แต่ทว่าคนที่เขาให้ความสนใจและรู้สึกสนใจจริงๆคือไอ้หนุ่มนักกีฬาหน้าหล่อนั่นต่างหากหาใช่สาวสวยที่ดูเหมือนจะเป็นแฟนของนายคนนั้นเหมือนที่เพื่อนเขาเข้าใจ
"ชอบคนนั้นหรอวะ ไม่ต้องหวังหรอก เพราะคนที่เธอเช็ดหน้าให้น่ะ เป็นแฟนของเธอ โรงเรียนนี้ดีว่ะ มีเทวดากับนางฟ้าบนดินเรียนอยู่ด้วย พอกลับไปดูโรงเรียนเรามีแต่มึงนี่แหละมั้งที่หน้าตาดีอยู่คนเดียวหึๆ"
บอส ภาณุเอ่ยออกมาทันทีที่เห็นสายตาของเพื่อนกำลังมองตามสาวสวยที่เพิ่งเดินจับมือกับนักกีฬาตัวเต็งของทีมที่เพิ่งแข่งขันจบไป
แต่บอสหารู้ไม่ว่าคนในสายตาของเพื่อนสนิทคือนักกีฬาที่ชอบทำหน้าเย็นชาคนนั้นต่างหาก เขาอยากได้คนนั้นเป็นเพื่อนและเขาจะต้องได้เป็น
สองหนุ่มสาวเดินจูงมือกันมาจนถึงรถรับส่งของที่บ้าน วันนี้ครอบครัวปรีชารักษ์ส่งคนขับรถมารอรับบุตรชายคนเล็กกลับบ้านและแน่นอนว่าครอบครัวริกเตอร์ที่เป็นทั้งเพื่อนบ้านและเพื่อนสนิทก็ให้บุตรสาวคนโตกลับไปพร้อมกัน
แบม ภูวดลทำหน้าที่เป็นสุภาพบุรุษกับเพื่อนสนิทเสมอ ทั้งสองคนรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ต่างคนต่างรู้ความชอบและตัวตนของกันและกัน
“ร้อนไหมครับคุณหนู”
คนขับรถเอ่ยถามเจ้านายน้อยของบ้าน
ครอบครัวของปรีชารักษ์มีทายาททั้งหมดสามคนคือ บอม ภูวนาถ บี๋ พิชสินีย์ และคนสุดท้ายคือ แบม ภูวดล พี่คนโตเรียนจบปริญญาโทเมื่อปีก่อนจะมีก็แต่พี่คนกลาง และน้องคนเล็กที่ยังเรียนอยู่
“เย็นแล้วครับลุงโชติ”
เด็กหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ
ถึงลุงโชติจะเป็นเพียงคนขับรถ แบม ภูวดลหรือแม้แต่คนในบ้านก็ไม่เคยมีใครดูถูกแก ทุกอาชีพมีเกียรติและศักดิ์ศรี ตราบใดที่งานนั้นเป็นงานที่ทำอย่างสุจริต
“ลุงโชติขา.... พาจีน่าแวะร้านไอติมหน่อยได้ไหมคะ จีน่าร้อนข้างใน”
ความต้องการของคุณหนูใหญ่ของครอบครัวริกเตอร์ลุงโชติย่อมไม่ขัด ชายวัยกลางคนฉีกยิ้มออกมาเพราะรู้ว่าคุณหนูเล็กก็ไม่ขัดใจหญิงสาวข้างๆเช่นกัน
รถตู้คันหรูขับเคลื่อนมาจอดที่หน้าร้านไอศกรีมที่ตกแต่งได้อย่างน่ารัก มือบางกุมมือหนาให้ลงไปจากรถด้วยกัน แบม ภูวดลไม่อิดออด เขาตามเพื่อนสนิทไปแต่โดยดี และเขาก็รู้ดีว่าทำไมเธอถึงอยากมาร้านนี้ เพราะนอกจากไอศกรีมแล้วคงจะมีเจ้าของร้านนี่แหละที่ดึงดูดให้จีน่าติดอกติดใจ
“สวัสดีค่ะ ไอซ์สวีท ยินดีต้อนรับค่ะ”
เสียงห้าวหวานเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มที่ส่งมาให้สองหนุ่มสาวซึ่งนับได้ว่าเป็นลูกค้าประจำของร้านไอศกรีมร้านนี้เลยก็ว่าได้
“พี่ไอซ์...มีอะไรแนะนำเราสองคนไหมคะ”
เสียงหวานเอ่ยถามพร้อมส่งสายตาวิบวับไปให้รุ่นพี่สาวที่พอเรียนจบก็หันมาเปิดร้านไอศกรีมและขนมหวานตามความชอบส่วนตัว
“นายคนที่เราเจอตอนนั้นไง จำได้ไหม” เสียงหวานเอ่ยถามเพื่อนสนิทด้วยความตื่นเต้น“อืม… ไม่คิดเลย…ว่าจะมาเรียนที่นี่”แบม ภูวดลมองไปที่เพื่อนใหม่ที่หันมาสบตาเข้ากับเขาพอดี รอยยิ้มที่มุมปากของอีกฝ่ายทำเอาเขาต้องหลบสายตาที่ทะเล้นและแพรวพราวนั่น แต่จู่ๆ ร่างสูงก็เดินตรงมาหายังกลุ่มของเขา ทั้งจีน่า เจนจิราและตั้ม อนุพงษ์ถึงกับตกใจ แม้แต่แบม ภูวดลเองก็ตกใจไม่ต่างกัน“สวัสดี ห้อง…หกทับหนึ่งใช่ปะ” เสียงทุ้มดังขึ้นท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่กำลังมองมาอย่างสนใจ“อืม…ใช่"เสียงทุ้มของแบม ภูวดลดังขึ้น สาวๆ ที่มองมาเห็นภาพสองหนุ่มยืนอยู่ใกล้กันก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ เพราะคนหล่อกับคนหล่ออยู่ด้วยกันแล้วภาพที่มองเห็นมันช่างดูเจริญหูเจริญตา เป็นอาหารตาชั้นเยี่ยม“สวัสดี เจอกันอีกแล้ว นาย…จำเราได้ไหม” กราฟ กาลัญญูทักทายหนุ่มหล่อตรงหน้าแล้วเอ่ยถามออกมา“จำได้ว่าเราเคยเจอกันครั้วหนึ่ง แต่จำชื่อนายไม่ได้หรอก” แบม ภูวดลตอบก่อนที่จะมองไปยังเพื่อนสนิททั้งสอง“ถ้าอย่างนั้นเราขอแนะนำตัวกับนายและจีน่าอีกที เราชื่อกราฟ กาลัญญู พิเชษฐ์พัฒน์ ย้ายมาจากโรงเรียนฝั่งมีน”หนุ่มหล่อรีบแนะนำตัว สองหนุ่มสาวเพื่อนซี้ได้แต่หันไปม
หลังจากปิดภาคเรียนไปนานเกือบเดือน การกลับมาเรียนในภาคเรียนที่สองอีกครั้งก่อนที่จะก้าวเข้าสู่ชีวิตนักศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัยก็เริ่มต้นขึ้น ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งซึ่งมีใบหน้าหล่อเหลาก้าวลงจากรถตู้คันหรูของครอบครัวก่อนที่จะเยื้องย่างเข้าประตูโรงเรียนไป ทุกย่างก้าวของแบม ภูวดลนั้นเป็นที่จับตามองจากสาวๆ รุ่นน้อง ทุกท่วงท่าจังหวะการเดินมันทำให้สาวๆ มองตาเขาแทบลืมหายใจ ถ้าจะบอกว่าเขาเป็นหนึ่งในสมาชิกของวงไอดอลก็ไม่มีใครปฏิเสธได้ลงเลย“แบม!!!”เสียงทุ้มที่ตะโกนตามหลังมาพร้อมกับเสียงฝีเท้าหนักๆ วิ่งตรงมายังเขาทำให้คนถูกเรียกชื่อถึงกับชะงักหยุดเดินแล้วหันกลับไปมอง“มาแต่เช้า” เสียงทุ้มดังออกมาจากริมฝีปากสีแดงอมชมพูเป็นธรรมชาติ“นายก็มาเช้านี่ แล้วจีน่ามายัง วันนี้ได้ข่าวว่าห้องเรามีนักเรียนใหม่ย้ายมาจากโรงเรียนฝั่งมีนคนหนึ่งด้วย”ตั้ม อนุพงษ์เอ่ยขึ้นก่อนที่จะบอกถึงเรื่องราวที่ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นกับเพื่อนสนิท“ฝั่งมีน…” เขาทวนคำของเพื่อนสนิท“อืม…. เห็นบอกว่าย้ายมาเทอมนี้แหละ” ตั้ม อนุพงษ์บอกก่อนที่จะสาวเท้าก้าวเดินตามเพื่อนสนิทไป“ย้ายมาตอนนี้อะนะ” แบม ภูวดลยังเอ่ยถามด้วยความข้องใจ“อืม…” คน
“เห้ย!!! นั่นจีน่าเปล่าวะ และนั่นไง…ไอ้หน้าหล่อที่มึงบอกว่าอยากได้มันเป็นเพื่อน”บอส ภานุเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเจอใครที่กำลังเดินออกไปจากบริเวณห้องน้ำ สายตาคมของเพื่อนสนิทหันมองไปตามทางที่เพื่อนบอก ริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นมาเพียงเล็กน้อย“บังเอิญจังแฮะ”เสียงทุ้มเปล่งดังออกมาก่อนที่ขายาวๆ จะก้าวตามฝ่ายนั้นไปโดยที่บอส ภานุยังคงยืนงงกับการกระทำของเพื่อนอยู่กับที่“เห้ย!!! ไอ้กราฟ นั่นมึงจะไปไหน…รอกูด้วย”เขาตะโกนตามหลังกราฟ กาลัญญูก่อนที่จะมองตามเพื่อนสนิทไปอย่างุนงงสองหนุ่มเพื่อนซี้เดินตามหลังคู่หนุ่มสาวมาจนเกือบถึงหน้าประตูทางออกของห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ ก่อนที่สองขาของแบม ภูวดลจะต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงของใครบางคนเอ่ยทักทายเขาขึ้นมา“สวัสดี นายหนุ่มฮอต”แบม ภูวดลหันหลังกลับมามองตามเสียงก็พบกับชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับเขาและเพื่อนสาวส่งยิ้มมาให้ หนุ่มคนนี้มีรูปร่างสูงโปร่ง ผมดกดำ คิ้วเข้ม จมูกโด่งสันเป็นคม ริมฝีปากเรียวสีแดงธรรมชาติ เขาส่งยิ้มมาให้ จีน่าเห็นครั้งแรกก็รู้สึกว่าชายหนุ่มคนที่เข้ามาทักหล่อเหลา หล่อพอๆ กับเพื่อนสนิทของเธอเลย แต่เพราะเธอไม่ได้ชอบผู้ชายเธอเลยไม่ได้รู้สึกอะไร“
ภาพของหนุ่มๆ ที่กำลังวิ่งอยู่ในสนามบาสทำเอาสาวๆ กรีดร้องส่งเสียงเชียร์อยู่ตอนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียนมัธยมแห่งนี้แต่ทว่าภาคเรียนหน้าเขาจะย้ายไปเรียนที่โรงเรียนมัธยมอีกเขต สาวๆ ต่างพากันเสียดาย มีหลายคนที่เอาของขวัญมาให้รุ่นพี่ที่กำลังจะย้ายโรงเรียนไป และการเล่นบาสในวันนี้ก็เป็นการสั่งลาเพื่อนๆ ในทีม กราฟ กาลัญญูหยุดยืนก่อนที่จะดึงชายเสื้อขึ้นมาเช็ดใบหน้าที่หล่อเหลาของตน แต่ทว่ากลับเปิดเผยซิกแพกซ์ตรงหน้าท้องโดยไม่ได้ตั้งใจ สาวๆ ที่มองเห็นภาพนี้พอดีต่างพากันร้องกรี๊ดกร๊าดออกมาเสียงดังเกรียวกราว“เห้อ… เดี๋ยวไอ้กลาฟไม่อยู่แล้วกูคงจะได้กลายเป็นหนุ่มฮอตแทนฮ่าๆๆ แล้วนี่ทำไมมึงเพิ่งคิดจะย้ายเอาตอนนี้วะ” เพื่อนคนหนึ่งในทีมบาสเอ่ยขึ้นราวกับประชด“โรงเรียนนั้นมันน่า…เรียน”ผู้ถูกถามตอบยิ้มๆ แต่ยิ้มที่เขาแสดงออกมานั้นมันเป็นรอยยิ้มของคนเจ้าเล่ห์ในสายตาของบอส ภานุเพื่อนสนิทของเขา“ไปติดใจสาวโรงเรียนนั้นหรือไงวะ ระวังจะเจอเจ้าถิ่นนะไอ้กราฟ โรงเรียนนั้นกูได้ยินว่ามีน้องชายดาราเรียนอยู่ด้วย หล่อจนไปเป็นดาราเองได้เลย แล้วไอ้นั่นมันก็เป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียนนั้นด้วย มึงย้ายไปไม่เท่
“ไม่เป็นไรนะจีน่า เดี๋ยวเข้ามหาวิทยาลัยก็มีคนอีกมากมายมาให้เธอได้เลือก เสียใจได้แต่อย่านาน อีกอย่างคิดเสียว่าเขาไม่ได้เกิดมาเพื่อเรา”จีน่าอยากจะขำออกมาให้กับความเชื่อเรื่องพรหมลิขิตแบบที่เพื่อนสนิทเข้าใจ แต่ก็ยังดีที่ได้ฟังเพื่อนปลอบออกมาแบบนี้ และถ้าคิดแบบที่แบมบอกแล้วสบายใจ เธอก็จะลองเชื่อดูบ้าง ว่าสักวันคงจะมีคนที่เธอรักและคนคนนั้นก็รักเธอเช่นกัน“เรด้าฉันพังไปแล้วจริงๆ ฮือๆๆๆ”เธอเงียบไปเพียงครู่เดียวก็ร้องไห้ฟูมฟายออกมาอีกครั้ง ความรักครั้งแรกของจีน่าล้มเหลวไม่เป็นท่า และนี่คือสิ่งที่เขากลัว ใครกันที่จะมารักเขาจริง รักเขาจากใจไม่ใช่ที่หน้าตา ฐานะ มันสมอง หรือเพศสภาพ“โถ่ๆๆ หยุดร้องไห้ได้แล้ว พรุ่งนี้มีสอบอีกนะ ถ้าสอบไม่ผ่าน สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าการอกหักของเธอคือปะป๊าตัดเงินค่าขนม อดเอาเงินไปเปย์สาวๆ อีกนะ”แบม ภูวดลดึงสติเพื่อนให้กลับมาอยู่กับปัจจุบัน เหลืออีกไม่กี่วิชาการสอบปลายภาคครั้งนี้ก็เสร็จสิ้นแล้ว เขายังคงมีความฝัน และเขาต้องทำให้สำเร็จ ถึงแม้จะแลกกับการที่เขาไม่สมหวังในเรื่องของความรักก็ตามจีน่าหยุดร้องไห้ฟูมฟายขึ้นมาทันทีเมื่อได้ฟังที่เพื่อนบอก ร่างบางรีบผละออกจากอ้อมกอ
หลังจากที่เรียนหนักมานานถึงห้าเดือน การสอบปลายภาคเรียนของระดับชั้นมัธยมปลายปีสุดท้ายของแบม ภูวดลก็เดินทางมาถึง เขาไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับการที่จะต้องทำข้อสอบในท้ายเทอมนี้ เพราะเขามีความมั่นใจในสิ่งที่ตนศึกษาและเรียนรู้ด้วยตนเอง เขาไม่มีครูสอนพิเศษทั้งๆ ที่ฐานะทางบ้านนั้นไม่ได้ลำบากอะไร แต่เป็นเพราะเขานั้นชอบที่จะเรียนรู้ด้วยตนเองมากกว่าการที่ต้องไปนั่งเคร่งเครียดร่ำเรียนเพิ่มเติมกับพวกคุณครู“แบม….รอด้วย” เสียงหวานร้องเรียกชื่อของคนที่กำลังเดินเข้าไปในโรงเรียนมัธยมแห่งนี้“อย่าวิ่ง…เดี๋ยวหกล้ม” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาทันทีที่ร่างบางพุ่งตรงเข้ามาหา“เป็นห่วงตลอด ชักจะหวั่นไหวแล้วนะเนี่ยคิกๆๆ”จีน่า เจนจิรา ริกเตอร์เอ่ยขึ้นทันทีที่ประชิดตัวเพื่อนก่อนที่จะหัวเราะออกมา เด็กหนุ่มไม่พูดอะไรเขาเพียงแค่เดินนำหน้าเธอไป ร่างเล็กรีบสาวเท้าก้าวตามไปอย่างรวดเร็วสาวๆ รุ่นน้องที่แอบมองพากันกรีดร้องออกมา ต่างก็พากันอิจฉาพี่จีน่าคนสวยที่ได้เดินเคียงข้างไปกับหนุ่มหล่อสุดฮอตที่กำลังจะกลายเป็นตำนาน เพราะเพียงอีกแค่ภาคเรียนเดียว แบม ภูวดลก็จะเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่หกของโรงเรียนนี้แล้วการทำข้อสอบวิชาแรกของ
Comments