ต้องมนต์

พอ.กับนอ.ถูกจับให้แต่งงานกันตามความประสงค์ของผู้ใหญ่ แต่เมื่อทั้งคู่ได้มาเรียนรู้และลองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน. นอ.จึงคิดว่ามือของหมออย่างเธอมีไว้เพื่อรักษา. แต่มือมาเฟียอย่างเขามีไว้เพื่อทำล.าย ซึ่งมันไม่ควรอยู่ด้วยกันได้ แต่สิ่งสำคัญกว่านั้น นั่นเป็นพราะนอ.รักพอ.มากเกินกว่าจะแบ่งปันเขาไปให้ใคร เธอจึงไม่อยากเสียใจภายหลัง. เมื่อคิดได้นอ.จึงตัดสินใจขอยกเลิกงานแต่งงาน โดยอ้างเหตุผลที่ว่า นอ. : 'เราเข้ากันไม่ได้เลยสักอย่างเพราะเราแตกต่างกันมากเกินไป' พอ. : ใครบอกว่าเราเข้ากันไม่ได้. ในเมื่อพี่ก็เอามันเข้าไปในตัวเธอได้ทุกรอบ แล้วเธอก็ทำหน้าฟินตลอด. เข้ากันไม่ได้ตรงไหนช่วยเอาปากกามาวงให้ที" ###อิพี่ก็ดันทำเป็นไม่เข้าใจความหมายไปซะอย่างงั้น### : “!!?”

แม่พอ.รับนอ.มาเป็นลูกบุญธรรมตั้งแต่นอ.เป็นทารก.พอ.จึงเก.ลียดนอ.มากเพราะคิดว่านอ.มาแย่งความรัก นอ.เกิดมาพร้อมกับตาที่สามเเละมีคาถาไสย์ขาวที่เป็นของเก่าติดตัวมาด้วย วันหนึ่งพอ.ถูกทำของใส่แม่พอ.ขอร้องให้นอ.ช่วยพี่ชาย และนั่นคือครั้งแรกที่ทั้งคู่ได้พบกันอีกครั้งหลังจากที่นอ.ขอแยกตัวออกไปอยู่ที่อื่นถึงสิปปี เมื่อพอ.รู้ว่าคนที่จะมาช่วยเป็นคนที่ตัวเองเกลียดเข้าไส้จึงไม่ยอมให้นอ.ถอนของออกให้. แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวจึงยอมกลืนน้ำลายตัวเอง แต่ก่อนเขาเกลียด.เธอมากแต่มาตอนนี้เขากลับรักเธอสุดหัวใจ แล้วเมื่อรู้ว่านอ.ต้องจากไป. ตามสัจจะวาจา จึงทำให้ พอ.เสียใจมาก จนร้องไห้ออกมาอย่างหนัก จากนั้นจึงขังตัวเองไว้ในห้อง แต่ในที่สุดก็ทนเสียงร่ำร้องของหัวใจไม่ไหว เขาจำต้องฝืนใจตัวเองเพื่อออกมาร่ำลาและกอดเธอไว้เป็นครั้งสุดท้าย. ก่อนที่เธอจะจากเขาไปตลอดกาล. และนอ.ได้ให้ความหวังกับเขาเอาไว้ว่า "เราจะได้พบกันอีกครั้ง โดยไม่จำเป็นต้องมีคำสัญญา. ต่อเมื่อถึงเวลาของเรา" และสักวัน..ธอกลับมาหาเขาอีกครั้ง.

ในวันนัดบอไห่ถงก็ต้องแต่งงานกับคนแปลกหน้าสายฟ้าแลบแล้ว เดิมเธอคิดว่าหลังแต่งงานก็คงแค่ใช้ชีวิตให้เกียรติกันและอยู่แบบธรรมดา ๆ เธอไม่คิดว่าสามีที่แต่งงานสายฟ้าแลบจะทำตัวติดหนึบเธอขนาดนี้ และสิ่งที่ทําให้ไห่ถงประหลาดใจที่สุดคือ ทุกครั้งที่เธอเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลําบาก พอเขาปรากฏตัวทุกปัญหาก็จะสามารถแก้ไขได้ เมื่อไห่ถงถาม เขาก็บอกเสมอว่าเพราะเขาโชคดี จนกระทั่งวันหนึ่ง ไห่ถงได้อ่านบทสัมภาษณ์ของมหาเศรษฐีแสนล้านแห่งเมืองกวนเฉิงที่มีชื่อเสียงในเรื่องโปรดปรานภรรยา และรู้สึกประหลาดใจที่พบว่ามหาเศรษฐีแสนล้านคนนั้นดูเหมือนสามีของเธอทุกประการ เขาโปรดปรานภรรยาจนบ้าคลั่ง และคนที่ถูกโปรดปรานก็คือเธอ

เมื่อขวัญตาถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ เธอค้านหัวชนฝาแต่พ่อไม่ยอมบอกถ้าไม่แต่งครอบครัวเธอก็จะไม่เหลืออะไร "นี่พี่เองเหรอผู้ชายที่ฉันต้องแต่งงานด้วย" คิณมองคุุณหนูปากดีที่เขาเกลียดหนักหนาแล้วนึกสนุก จากที่ไม่อยากแต่งกลับรู้สึกสะใจขึ้นมาซะงั้น "สุดท้ายคูณหนูปากดีแบบเธอก็ต้องมานอนครางใต้ร่างคนอย่างฉัน" นิยายในเซตเดียวกัน อ่านแยกกันได้ค่ะ 1.วิศวะร้อนรัก เพลิง&ปิ่นมุก 2.วิศวะลวงรักร้าย คิณ&ขวัญตา 3.วิศวะร้ายพลาดรัก เสือ&มะปราง 4.เล่ห์รักพายุร้าย พายุ&ลินดา

ภาคมองหน้าเลขาบนตัก ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ แต่ตอนนี้กูขอเอาก่อนได้ไหมวะ ตอนนี้เขาแข็งจนทนไม่ไหว อะไรก็ได้ไม่ว่าจะมือ จะรู จะอะไรก็ช่าง..แม่ง! ขอกูแตกก่อน ไม่ได้แตกมานาน คนที่เคยคิดว่าจะไม่กินไก่ของตัวเองชักเริ่มร้อนรน "ไม่พูดก็ไม่พูด ช่วยหน่อยได้ไหม มือก็ได้" ภาคขออย่างหน้าไม่อายเพราะ ตอนนี้เขาไม่ไหวแล้ว "ทำยังไงคะ" รริดาหันหน้าไปมองเขา ดูจากอาการปวดร้าวของเขาแล้ว เธอก็สงสารเขาไม่ใช่น้อย แค่ใช้มือก็คงพอได้ เธอก็เคยดูมาบ้างในคลิปโป๊ต่างๆ ที่มีการใช้มือ "ผมขอถอดกางเกงก่อนนะ" ภาคถอดเสื้อกับกางเกงพาดไว้กับราวแขวนผ้า จากนั้นเขาก็มานั่งพิงหัวเตียง "..." รริดามองผู้ชายที่สวมกางเกงในบรีฟสีขาว แบบรัดแน่นพอดีตัวจนมองเห็นอะไรต่ออะไรที่ขดเป็นลำอยู่ภายใต้กางเกงใน ไหนบอกว่าไม่แข็งไง นี่มันขยายเต็มตัวแล้วมั้ง เพราะปลายหัวพ้นขอบกางเกงในออกมาแล้ว "คุณ ถอดชุดไหม เดี๋ยวชุดยับ" เขาถาม "ไม่! ฉันแค่ใช้มือชุดจะยับได้ไง"

ตอนที่ฉันถูกคนใช้มีดเฉือนซ้ำแล้วซ้ำเล่านั้น ก็ได้พยายามโทรหาพี่ชาย จนกระทั่งสติของฉันใกล้จะดับลง เขาถึงจะรับสาย น้ำเสียงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “มีอะไรอีกแล้ว?” “พี่ ช่วย......” คำพูดของฉันยังไม่ทันจบ เขาก็ขัดขึ้นทันที “ทำไมวันๆก็มีแต่เรื่องอยู่ได้? สิ้นเดือนนี้เป็นงานฉลองบรรลุนิติภาวะของเสี่ยวเยว่ ถ้าเธอไม่มา ฉันจะฆ่าเธอ!” พูดจบ เขาก็วางสายอย่างไม่ลังเล ฉันทนความเจ็บปวดไม่ไหว หลับตาลงอย่างตลอดกาล ตรงหางตายังคงมีน้ำตาไหลลงมาอยู่ พี่ไม่ต้องฆ่าฉันตายหรอก ฉันได้ตายไปแล้ว