ละมุน ละไม

ชาติก่อน นางถูกญาติสนิทร่วมมือกันวางแผนเล่นงาน สิ้นใจไปพร้อมความแค้น!พอกลับมาเกิดใหม่ นางก็สาบานว่าจะล้างแค้นลงโทษบิดาชั่ว เปิดโปงความชั่วหญิงแพศยา ทรมานพวกคนถ่อย!ใช้ความทรงจำที่ได้มาจากอดีตชาติวางแผน ทำลายฝันที่จะเป็นฮ่องเต้ของชายชั่ว!พวกพี่ชายไร้ประโยชน์พอเห็นถึงธาตุแท้ของแม่ลูกที่ชั่วช้า ก็พากันคุกเข่าขอโทษนางเจียงหวานหว่านมองด้วยแววตาเย็นชา ไม่คิดให้อภัยโดยเด็ดขาด!เพียงแต่ท่านอ๋องหน้านิ่งที่ชาติก่อนถูกนางทำร้ายจิตใจ ชาตินี้กลับเย็นชาไม่แยแสนางนางแย้มยิ้ม ตามจีบสามีไม่หยุดยั้ง...

'ฉันมันก็แค่ผู้หญิง ที่เขาใช้เงินซื้อมาบำเรอความสุขของตัวเอง' ตรับ ตรับ ตรับ~ "อ๊า อ๊า อ๊าง บะ เบาหน่อย อื้อ" ฉันร้องท้วงเพราะเขากระเเทกท่อนเอ็นเข้ามาในรูเสียวของฉันรุนแรงเกินไปแล้ว " อ๊า ยะ อย่า ห้ามผม เพราะผมทำให้คุณไม่ได้ซี๊ด ~" เพี๊ยะ เพี๊ยะ เขาตีก้นฉันอย่างแรงสองที จากนั้นก็เอามือมาดึงผมฉันให้เงยหน้าขึ้น แล้วเขาก็กระเอกเอวเข้ามาหนักหนวงกว่าเดิม ฉันไม่ควรไปหลงรักผู้ชายที่ ทั้งดิบ ทั้งเถื่อน แล้วก็แสนจะเย็นชาแบบเขาเลย ไม่ควรเลยจริงๆ

เฉียวสือเนี่ยนเกิดใหม่แล้ว ชาติก่อน เธอรักฮั่วเยี่ยนฉืออยู่ฝ่ายเดียวมาแปดปี สุดท้ายแลกมาได้แค่ใบหย่าแถมยังต้องมาตายอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวชอย่างน่าเวทนาฉะนั้นสิ่งแรกที่เฉียวสือเนี่ยนผู้เกิดใหม่คนนี้จะทำก็คือหย่าขาดกับฮั่วเยี่ยนฉือเสีย!ตอนแรก ฮั่วเยี่ยนฉือยังคงยิ่งยโส ไม่แยแสเหมือนอย่างเคย “เลิกเอาเรื่องหย่ามาขู่ฉันสักที ฉันไม่มีเวลามาทำให้เธอหรอก!”ต่อมา กิจการของเฉียวสือเนี่ยนผู้ผ่านการหย่าร้างดำเนินไปได้อย่างราบรื่น ข้างกายรายล้อมไปด้วยชายหนุ่มเก่งกาจไม่ขาด นั่นแหละฮั่วเยี่ยนฉือถึงกับนั่งไม่ติด!เขาดันเฉียวสือเนี่ยนเข้าหากำแพง “ที่รัก ผมผิดไปแล้ว พวกเรามาแต่งงานกันใหม่...”ใบหน้าของเฉียวสือเนี่ยนเรียบเฉย “ขอบคุณ แต่พวกเราต่างคนต่างอยู่ดีกว่า ฉันหายจากโรคคลั่งรักแล้ว”

วันนั้น พ่อแม่และพี่สาว ทั้งหมดทำงานอยู่ต่างประเทศ บอกกับฉันกะทันหันว่า ฉันเป็นลูกของมหาเศรษฐีที่มีทรัพย์สินเป็นล้าน ล้านดอลลาร์!เจอรัลด์ ครอว์ฟอร์ด: ฉันเป็นคนรวยรุ่นที่สองงั้นหรือ?

ชาติก่อนเวินซื่อเป็นไข่มุกบนฝ่ามือของบิดาและเหล่าพี่ชาย แต่หลังจากที่บิดาพาน้องสาวกลับมา นางก็สูญเสียความรักไปทั้งหมด อีกทั้งยังโดนพวกพี่ชายมองว่าเป็นสตรีเจ้าเล่ห์เพราะแก่งแย่งความรักกับน้องสาว พี่ใหญ่บังคับให้นางคุกเข่าต่อหน้าผู้คน พี่รองตัดมือเท้าทั้งสองข้างของนาง พี่สามทรมานนางอย่างหนัก พี่สี่ทำลายโฉมหน้าและชื่อเสียงของนาง แม้แต่บิดาก็ไล่นางออกจากบ้าน สุดท้ายเวินซื่อเสียชีวิตอย่างน่าเวทนาด้วยน้ำมือของบิดาและพี่ชาย เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง นางเลือกที่จะละทิ้ง ขอพระราชโองการออกจากตระกูล ตัดขาดความสัมพันธ์ทางสายเลือด ใครจะรู้ว่าพวกพี่ชายกลับพากันนึกเสียใจ คุกเข่าอ้อนวอนให้นางลาสิกขา เวินซื่อส่ายหน้าอย่างเฉยชา “อมิตตาพุทธ ตระกูลเวินอันใด เวินซื่ออันใด พวกประสกจำคนผิดแล้ว”

เมื่อเพลย์บอยตัวพ่อมาเจอกับทอมปลอมตัวร้าย ความวุ่นวายจึงบังเกิด รักหลอก ๆ หวังแค่ผลประโยชน์ จึงเกิดขึ้น เรื่องราวของเขาและเธอจะจบลงที่ตรงไหน บนเตียง ระเบียง หรือ โต๊ะทำงาน ละคราวนี้ ************** “ถ้าอยากให้ช่วยก็จะช่วย แต่คนอย่างชวีไม่เคยช่วยใครฟรี ๆ” “แล้วพี่ชวีต้องการอะไร” “แกล้งเป็นแฟนกันสักหกเดือน” “บ้าเปล่าเนี่ย สติ ๆ เฮีย ใครจะเชื่อว่าคนอย่างฉันจะเป็นแฟนเฮีย” “ไม่เป็นก็ไม่ช่วยนะ ดูแล้วพ่อกับพี่ชายแกไม่ยอมหยุดแน่ ๆ” “เป็นแฟนปลอม ๆ เฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรใช่ไหม” “ทำอะไร แกคิดจะทำอะไร” “ก็...ก็ทำอย่างว่าไง” “ไอ้เจ แกช่วยดูหน้าเฮียหน่อย หน้าแบบนี้ก็เลือกนะโว้ย สาว ๆ เฮียมีแต่แจ่ม ๆ แล้วดูแก นั่นนมหรือกระดาน”