Mag-log inเพื่อนสาวในที่ทำงานชอบแวะไปร้านนวดสัปดาห์ละห้าวันเป็นอย่างต่ำ ทุกครั้งที่ไป วันต่อมาเธอจะมาทำงานที่ออฟฟิศด้วยสีหน้าแจ่มใสอย่างมาก ฉันอดใจไม่ไหวเลยถามเธอว่า หมอนวดที่ร้านฝีมือดีมากขนาดนั้นเลยเหรอ? สัปดาห์หนึ่งเธอถึงไปตั้งห้าครั้ง? เธอยิ้มและตอบกลับมาว่า ฝีมือของหมอนวดเก่งระดับไม่มีใครเทียบได้เลยล่ะ เธอลองไปนวดดูสักครั้งก็จะรู้เอง ด้วยเหตุนี้เอง ฉันจึงตามเพื่อนร่วมงานคนนั้นไปที่ร้านนวดที่มีชื่อว่า ‘ลุ่มหลง’ นับจากนั้นเป็นต้นมาฉันก็ถอนตัวออกมาไม่ได้เลย
view moreพอเห็นว่าเขาตั้งท่าจะด่าต่อ ฉันก็จงใจพูดไปว่า “ได้ยินมาว่านายกำลังจะเลื่อนตำแหน่ง นายลองคิดดูสิว่าถ้าฉันเผลอพูดเรื่องที่นายมีชู้ออกไป องค์กรของนายจะส่งคนมาตรวจสอบนายหรือเปล่า? แล้วนายจะยังรักษาตำแหน่งงานเอาไว้ได้ไหม?”“ฉินโยว เธออย่าล้ำเส้นกันเกินไปนะ เธอไม่กลัวว่าฉันจะเอาเรื่องนี้ไปฟ้องพ่อแม่เธอเหรอ?”ฉันได้ยินแบบนั้นก็เยาะเย้ยว่า “ก็เอาสิ นายไปฟ้องพวกเขาได้ตามสบายเลย ดูสิใครจะแน่กว่ากัน!”ฉันไม่อยากจะเสวนากับเฉินข่ายอีกแล้ว จึงกดตัดสายทันทีสองวันต่อจากนั้น ฉันก็ไปทำงานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนโจวโหยว ฉันทำเหมือนเธอเป็นคนแปลกหน้า ไม่คิดจะให้ค่าเธอสักนิดในระหว่างนั้น เฉินข่ายกระหน่ำส่งข้อความมาหาฉันจำนวนมาก เนื้อหาก็ประมาณว่าเขาไม่มีเงินมากขนาดนั้นฉันทำเป็นมองไม่เห็นแต่งงานอยู่กินกันมาสี่ปี ฉันเป็นฝ่ายที่ทุ่มเทช่วยเหลือมาโดยตลอด ฉันช่วยดูแลพ่อแม่ของเฉินข่าย ตอนที่พ่อของเขาป่วยจนหมดสติไปก็เป็นฉันที่ช่วยชีวิตเขาไว้ตอนนี้ฉันก็แค่ต้องการเงินห้าสิบล้านบาทจากเฉินข่าย มันมากเกินไปตรงไหน?ลำพังแค่เงินที่เขาใช้ปรนเปรอเมียน้อยคนนั้นอย่างเดียว ก็น่าจะเกินห้าล้านบาทไปไกลแล้วมั้ง?
แปลว่าโจวโหยวกับซีซีวางแผนเรื่องนี้ร่วมกันตั้งแต่แรกแล้ว เหลือแค่รอให้ฉันติดกับเท่านั้นน่าขยะแขยงเกินไปแล้ว...ทำไมถึงมีผู้หญิงที่น่ารังเกียจขนาดนี้ได้นะฉันกัดฟันกรอด พยายามข่มใจไม่ให้เดินออกไปตบหน้าโจวโหยวกับผู้หญิงที่ชื่อซีซีคนนั้นไม่ได้ ฉันต้องใจเย็นไว้“ตอนนี้เฉินข่ายกำลังจะได้เลื่อนขั้นแล้ว อนาคตของเขากำลังรุ่งโรจน์สดใส ผู้หญิงที่ไม่มีตำแหน่งหน้าที่แบบฉินโยวจะคู่ควรกับเขาได้ยังไง? ฉันกับเฉินข่ายปรึกษากันมาเรียบร้อยแล้วถึงได้คิดวิธีการแบบนี้ออกมา”ทุกคำที่ซีซีพูดออกมา เหมือนมีดที่แทงลึกเข้าไปในใจของฉันฉันแสยะยิ้มอย่างไร้สุ้มเสียงเฉินข่ายไอ้ผู้ชายเส็งเคร็งนั่นพอชีวิตกำลังจะประสบความสำเร็จ สิ่งแรกที่เขาทำก็คือกำจัดภรรยาคู่ทุกข์ยากฉันเสียใจจริงๆ ที่ไม่ได้นอกใจเขาให้เร็วมากกว่านี้ แบบนั้นถึงจะเรียกว่าแก้แค้นเขาอย่างสมบูรณ์แบบ“ยัยฉินโยวนั่นน่ะ อีกไม่นานเธอต้องยอมตกลงเรื่องหย่าอย่างแน่นอน ไม่แน่อาจจะเสนอหย่าพรุ่งนี้เลยด้วยซ้ำ” โจวโหยวพูดกลั้วหัวเราะได้ยินแบบนั้นฉันก็เดินออกไปทันที เอ่ยขึ้นด้วยเสียงเย็นชาว่า “งั้นเหรอ? ใครบอกพวกเธอว่าฉันจะพูดเรื่องการหย่าพรุ่งนี้?”“
เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เฉินข่ายเกิดความสงสัย และเพื่อป้องกันเขาคิดไปต่างๆ นาๆฉันจึงส่งข้อความไปบอกเขาว่า[ที่รักคะ คืนนี้ฉันกับเพื่อนร่วมงานจะไปกินข้าวด้วยกัน คงไม่กลับไปกินข้าวที่บ้านแล้วนะคะ]ฉันก็ไปกับโจวโหยวจริงๆ นี่นา แบบนี้ไม่เรียกว่าโกหกหรอกแต่ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าก่อนจะเดินเข้าไปในร้านนวด ฉันดันเจอเฉินข่ายเขาเดินโอบผู้หญิงคนหนึ่งเข้าไปในโรงแรมฝั่งตรงข้ามตอนนั้นฉันรู้สึกสะอิดสะเอียนจนตัวสั่นเทิ้มโจวโหยวที่เดินเข้าไปในร้านนวดก่อนแล้วเห็นว่าฉันไม่ยอมตามเข้าไปสักที จึงออกมาตามหาฉัน“ฉินโยว รีบเข้าไปข้างในกันเถอะ”โจวโหยวจูงมือของฉันให้เดินเข้าไปในร้านเป็นอย่างที่โจวโหยวบอกไว้ไม่มีผิด ในร้านนวดมีหนุ่มหน้าตาดีเพิ่มมาหลายคนเลยล่ะไม่ใช่แค่คนจีนอย่างเดียว แต่ยังมีชายหนุ่มผิวขาวจากต่างประเทศด้วยรูปร่างของพวกเขาแต่ละคนกำยำล่ำสันสุดๆ ไปเลย“นาย...แล้วก็นาย...พวกนายสองคนไปช่วยกันดูแลน้องสาวของฉันหน่อยสิ”โจวโหยวชี้มือเลือกชายหนุ่มต่างชาติให้ฉันสองคน“พี่สาวครับ——”หนุ่มน้อยที่เคยบริการฉันก่อนหน้านี้วิ่งเข้ามาหาพอเห็นหน้าเขา ฉันก็รู้สึกสบายใจขึ้นเพราะคุ้นเคยกัน เพราะงั้น
“ที่รัก——”ทันใดนั้น เฉินข่ายก็เอ่ยเรียกฉัน ขณะที่ใช้มือเขย่าตัวฉันเบาๆทันใดนั้น ฉันก็ลืมตาขึ้นมาฉันได้สติกลับมาและหุบขาสองข้างเข้าหากันนี่มันแย่มากจริงๆ ฉันถึงขั้นจินตนาการถึงเรื่องวาบหวามทั้งที่เฉินข่ายยังนอนอยู่ข้างๆ“ที่รัก หน้าคุณแดงมากเลยนะ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าครับ? ขอผมดูหน่อยสิ”เฉินข่ายเอามือแตะหน้าผากของฉัน เห็นแบบนั้นก็รีบคว้าข้อมือของเฉินข่ายไว้แน่น“ที่รัก ฉันไม่เป็นไรค่ะ แค่ฝันร้ายนิดหน่อยก็เลยอกสั่นขวัญแขวนแบบนี้” ฉันเริ่มหาข้ออ้างเพื่อทำให้เรื่องนี้ผ่านพ้นไปไวๆโชคดีที่เฉินข่ายก็ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร เขาตบหลังฉันเบาๆ เพื่อกล่อมฉันให้นอนต่อฉันหลับตาลง แต่ไม่ว่าอย่างไรก็นอนไม่หลับสักทีในทางกลับกัน เฉินข่ายดูเหมือนจะหลับสนิทไปแล้วเขานอนหลับง่ายมากกว่าฉันอยู่แล้ว บางครั้งถึงขั้นนอนกรนด้วยซ้ำฉันลืมตาขึ้นมา พลิกตัวหันมองเฉินข่ายที่อยู่ข้างๆสิ่งแรกที่ปรากฏสู่สายตาคือใบหน้าที่เริ่มจะอวบอ้วนของเขา ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกครืด ครืด——ตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเฉินข่ายก็มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นมาฉันคิดว่าเฉินข่ายจะตื่น แต่ที่ไหนได้ เขา