สุ คุ นะ มั ง งะ

️คำโปรย️ ในงานคืนนั้น ธนาได้เจอกับหญิงสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง เกือบเกิดเป็นความสัมพันธ์ลึกซึ้ง บอกตัวเองว่าต้องกลับไปสานต่อจนจบให้ได้ ทว่าเปิดเทอมวันแรก เธอกลับเข้ามานั่งอยู่ในคาบเรียนที่เขาสอน ️ตัวอย่าง️ "อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ เราต่างคนต่างอยู่ดีกว่าค่ะ ในเมื่อเมื่อคืนคือความผิดพลาดเพราะเราไม่รู้" "คุณมาจูนติดกับร่างกายของผมให้จดจำคุณแล้ว ผมคงต้องบอกว่าไม่ได้" "ก็อาจารย์เจ้าเล่ห์ ล่อลวงเก่ง" เลยทำให้เธอยอมจูบกับเขาไง "คุณพูดซะผมดูเป็นคนไม่ดีเลย ถ้าไม่ชอบผมบ้าง มีหรือที่คุณจะยอมปล่อยตัวให้ผมทำ..จริงไหม" "หนูไม่ได้ชอบค่ะ!" "จริงเปล่า เด็กขี้โกหกต้องโดนพิสูจน์นะ" "ห้ามทำนะคะ! ห้ามทำแบบนี้กับหนู" "ผมจะพิสูจน์ให้คุณเห็นไงครับว่าที่คุณพูดมานั่นมันไม่จริง" -พระเอกคลั่งรัก รุกเก่ง นัวเนียเก่ง

หนึ่งหญิงสาวที่ถูกหักหลัง หนึ่งสตรีที่ถูกกำจัด เพื่อมิให้เป็นขวากหนามแห่งอำนาจ เมื่อหญิงสาวจากต่างโลก ต้องมาอยู่ในร่างที่อ่อนแอ นางจึงเปลี่ยนจากผู้ถูกล่า เป็นผู้ล่าในคราบของเหยื่อตัวน้อย

“ลี่ไม่อยากให้เฮียเจ็บปวดเพราะเธอเลย” “…ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยฉันสิ” “………” “ทำให้ฉันลืมความเจ็บปวด แล้วสนใจแค่เธอ” เขา…คือคมมีด ที่กรีดลงผิวกายและฝากร่องรอยบาดแผลเอาไว้บนตัวของเธอครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่เคยใยดี ——————— 'ผู้หญิงคนนั้น' คือคนที่เขารัก ‘ส่วนเธอ’ คือคนที่เขาโหยหาและขาดไม่ได้ จนกลายเป็น ความลับในเงามืดของความสัมพันธ์ ยิ่งพยายามตัดใจเท่าไหร่…หัวใจก็ยิ่งเรียกหามากขึ้น

เพราะปัญหาของพี่ชายของเธอ เข็มขาวเลือกที่จะทะเลาะกับพ่ออย่างรุนแรงเป็นครั้งแรก ด้วยความน้อยใจเธอวิ่งออกจากบ้านมากลางดึกเพื่อจะไปหาเพื่อนสนิท ในขณะที่เข็มขาวกำลังวิ่งข้ามถนนกลับมีรถยนต์ขับมาด้วยความเร็ว พุ่งเข้ามาหาเธออย่างไม่ทันได้ตั้งตัวเมื่อคิดจะหลบก็ไม่ทันแล้ว เธอจึงถูกรถยนต์คันนั้นชนเข้าอย่างแรงจนร่างกระเด็นลอยไปไกลหลายเมตร และแล้วเธอก็หมดลมหายใจจากอุบัติเหตุครั้งนี้ทันที เมื่อลืมตาอีกครั้งปรากฏว่าวิญญาณของเธอมาอยู่ในร่างของเด็กสาว ที่มีร่างกายซูบผอมและมีอายุเพียงสิบสองปีเท่านั้น ซึ่งเด็กคนนี้ทนพิษไข้ไม่ไหวจึงหมดลมหายใจในเวลาเช้ามืดที่ผ่านมา อีกทั้งครอบครัวของเด็กสาวก็มีชีวิตที่ลำบากเสียเหลือเกิน แต่ทุกคนกลับรักใคร่กลมเกลียวนี่สิครอบครัวที่เธอใฝ่ฝัน ในเมื่อเธอมาเกิดใหม่ในร่างนี้แล้วจากนี้ไปเธอจะทำให้ทุกคนมีชีวิตที่ดีขึ้นให้ได้อย่างแน่นอน

"ฉันน่ะเหรอจะหึงแก แกจะไปไหนก็ไป ฉันรำคาญ" "ก็นึกว่าอยากลองเป็นเมียกู เห็นชอบถามกูนักว่ากูหายไปไหน ถ้าจะสนใจเรื่องของกูขนาดนี้มาเป็นเมียกูเลยไหม"

เมื่อก่อน จี้อี่หนิงคิดว่า การได้อยู่เคียงข้างเสิ่นเยี่ยนจือตั้งแต่ตอนเรียนหนังสือจวบจนแต่งงานนั้นเป็นเรื่องที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ จนกระทั่งเสิ่นเยี่ยนจือนอกใจ เธอถึงได้เข้าใจว่า จะมีความรักที่ไหนที่มันลึกซึ้งอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าได้ ความรักทั่ว ๆ ตอนแรกหวานแหวว สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการจากลาอยู่ดี หลังจากการหย่าร้าง เธอจึงไม่เต็มใจที่จะมอบความจริงใจของเธอให้ใครอีก แต่เสิ่นซื่อกลับบุกเข้ามาในโลกของเธอ ไม่ยอมให้เธอได้มีโอกาสหลบหนีเลยแม้แต่น้อย เธอถอยหลังไปเรื่อยๆ ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนตระกูลเสิ่นอีก เขากลับก้าวเข้าไปทีละก้าวๆ มีแต่อยากจะกักเธอไว้ในอ้อมกอดเท่านั้น "อาเล็ก พวกเราไม่เหมาะสมกันหรอกค่ะ" ชายคนนั้นบีบคางเธอเบา ๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา "เธอหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือแล้ว ฉันจะถือว่าเป็นอาเล็กของเธอได้ยังไงล่ะ?" "แล้วเธอก็ยังไม่เคยลองเลย จะรู้ได้ยังไงว่ามันไม่เหมาะสม?" จี้อี่หนิง "ฉันลองแล้วนะคะ" เสิ่นซื่อ "งั้นเธอก็ลองอีกทีสิ ลองจนกว่าจะเหมาะสมนั่นแหละ" จี้อี่หนิง "......"