หยดฝนกลิ่นสนิม

เทพนักรบในยุคปัจจุบันประสบกับอุบัติเหตุเกิดใหม่ในร่างรัชทายาทยุคโบราณที่ทั้งทึ่มทั้งโง่ ถูกใส่ร้ายในที่เกิดเหตุ ด้วยความโกรธจึงสังหารโจรชั่ว ฆ่านังแพศยา สั่นสะเทือนทั่วราชอาณาจักร!

จากโลกปัจจุบัน สู่ตำหนักเย็นแห่งต้าเหยียน เธอทะลุมิติ มาเป็นพระชายาที่ถูกทอดทิ้ง เป็นเวลาเกือบสามปี ในตำหนักที่เงียบเหงา และ เธอกลายมาเป็นพระชายาที่ลำบากที่สุด แต่ว่า... เธอมีระบบปลูกผักติดตามมาด้วย สามารถเข้าไปปลูกผักในระบบ และ มีร้านค้าข้างใน ราวกับมีร้านสะดวกซื้อส่วนตัว แต่ใช้คะแนนจากระบ เธอก็ไม่ง้อใคร แต่ก่อนอื่นต้องออกไปจากตำหนักเย็นเสียก่อน “ตำหนักเย็นหรือ ไม่ใช่ปัญหาเสียหน่อย คนอย่างข้าไม่ง้อใคร”

มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งไห่เฉิง ฮั่วซือหาน อยู่ในสภาพเจ้าชายนิทรามาสามปี ส่วนฉือหว่าน คุณนายฮั่วก็ดูแลเขามาสามปี แต่หลังจากที่เขาฟื้นขึ้นมา ฉือหว่านกลับเจอข้อความนอกใจที่คลุมเครือในโทรศัพท์ของเขา รักแรกในดวงใจของเขาได้กลับมาแล้ว บรรดาเพื่อนที่ดูถูกเธอของเขาต่างก็หัวเราะเย้ย “หงส์ฟ้ากลับมาแล้ว ถึงเวลาไล่ตะเพิดลูกเป็ดขี้เหร่แล้ว” ฉือหว่านเพิ่งได้รู้ว่าฮั่วซือหานไม่เคยรักเธอเลย ตัวเธอเองเป็นเพียงแค่เรื่องตลกที่น่าสมเพช ดังนั้นคืนหนึ่ง ประธานฮั่วจึงได้รับหนังสือขอหย่าจากคุณนายฮั่ว เหตุผลในการหย่า--- สมรรถภาพร่างกายของฝ่ายชายไม่ได้เรื่อง ประธานฮั่วทำหน้ามืดมนแล้วมาหาเธอ กลับพบว่าคุณนายฮั่วที่เคยเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ สวมชุดราตรียาว ยืนอวดโฉมงดงามผ่อนคลายอยู่ท่ามกลางแสงไฟระยิบ กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงด้านการแพทย์ พอเห็นเขาเดินเข้ามา คุณนายฮั่วก็ยิ้มพลิ้วพร้อมเอ่ย “ประธานฮั่ว คุณมาหาหมอแผนกสุขภาพเพศชายเหรอ?”

ได้โอกาสจากนรกมาเกิดใหม่เป็นนางร้าย ข้าย่อมต้องร้ายให้ถึงแก่น!ส่วนบทคนดีอะไรนั่นข้าขอยกให้นางเอกเขาไป รวมถึงพระเอกมากรักก็ด้วย เพราะนางร้ายเช่นข้าต้องคู่กับตัวร้ายที่รักมั่นคงเท่านั้นพระเอกข้าขอลาขาด!

“อ๊อย… อูย… ” ลูกแก้วร้องคราง ยอมรับว่าเริ่มเสียวซ่านมีอารมณ์ ตอนที่มือสากราวกระดาษทรายบีบขยำเคล้นคลึงสองเต้าอวบใหญ่ของหล่อนอย่างแรง มันคลายริมฝีปากที่ประกบดูดกันแน่นเพื่อจูบไซ้ซอกคอลงมาถึงหัวนม ใบหน้าหื่นเหี้ยมกดลงมาซุกไซ้หว่างอก เสาะหาหัวนมในความมืด พอเจอก็จ้วงปากกะซวกดูดดังซ่วบๆ เลียสลับไปมาอย่างตะกละตะกลามจนเจ้าของเต้านมหวามไหว เสียวจนหัวนมแข็งโด่ “ปล่อย… อย่านะ ปล่อยนะ… แกเป็นใคร… ” ลูกแก้วร้องห้าม ขณะเรียวลิ้นสากๆ ของมันยังบดขยี้อยู่ที่เม็ดหัวนมสลับไปมาทั้งสองข้าง จากนั้นหัวใจของหล่อนก็หล่นวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อชุดนอนลายลูกไม้สีชมพูบางๆ กำลังโดนล้วง มือใหญ่ของผู้บุกรุกไล้ลูบขึ้นมาตามหน้าขาหนีบแน่น พยายามบีบขยำหนอกเนินสวาท เบียดอัดกันแน่นอยู่ที่ซอกขา มันดันต้นขาด้านในของหล่อนให้แบะอ้า ค่อยๆ หงายฝ่ามือ ใช้นิ้วหัวแม่มือแหวกพูเนื้อออกเป็นสองกลีบแล้วกระแทกนิ้วกลางเข้าใส่รูสวาทเสียงดังพลั่ก “อ๊าย… อูย… ” ลูกแก้วสะดุ้งเฮือก นิ้วของมันฝังเข้ามาสุดโคน แต่ละเปลาะปมของข้อเอ็นปูดโปนที่เสียดครูดเข้ามาระหว่างสองกลีบทำเอาหญิงสาวเสียวจนร้องคราง รู้สึกเสียวซ่านตรงหว่างขาและหัวนม

ลู่ซิงหว่านที่ทำให้ทุกคนในโลกแห่งการบําเพ็ญเพียรต่างก็ต้องปวดหัวไปตาม ๆ กันนั้น ในขณะที่กำลังข้ามผ่านทัณฑ์สายฟ้าฟาดนั้น กลับถูกอาจารย์ตัวเองถีบลงมายังโลกมนุษย์ กลายเป็นเจ้าหญิงน้อยในท้องแม่ที่ถูกคนกดไว้ไม่ให้คลอดออกมา [ท่านแม่ ท่านแม่ แม่นมทําคลอดคนนี้เป็นคนเลว... ] [เสด็จพ่อ น้องชายของพระองค์ไม่ใช่คนดี เขาสมคบคิดกับสายลับของศัตรู คิดจะก่อกบฏและแย่งชิงบัลลังก์! ] [นี่ก็คือพี่องค์รัชทายาทผู้แสนดีเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อยเหรอ? ชาตินี้เปลี่ยนมาให้หวานหว่านปกป้องท่านแทนนะ! ] [อาจารย์ล่ะก็! ศิษย์ประสบความสําเร็จแล้วนะเจ้าคะ ในโลกแห่งการบําเพ็ญเพียรทุกคนต่างก็ปวดหัวกับศิษย์ แต่ในโลกมนุษย์นี้มีแต่คนรักคนเอ็นดูศิษย์กันทั้งนั้น] ทุกคน: เจ้าแน่ใจเหรอ?