ห้วง

"อือ" เสียงครางดังออกมาเล็กน้อย "น้ำเยอะเลยนะเรา" ริมฝีปากหนากระซิบพูดใกล้ก่อนที่จะฝังจูบลงซอกคอระหง ที่เขาบอกว่าน้ำเยอะเพราะตอนนี้นิ้วเปรอะไปด้วยน้ำในร่องเล็กนั่น ใบหน้าคมไซร้ต่ำลงมาจนถึงร่องหน้าอกแล้วก็ดูด วันจันทร์ยังคงปล่อยให้เขาเชยชมเรือนร่างของเธอถึงแม้จะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในโชควาสนา เธอก็คงไม่ต่างจากผู้หญิงที่เขาเรียกมาใช้บริการ ไม่สิ..ผู้หญิงพวกนั้นเขายังเรียกมาแต่กับเธอเป็นคนมาหาเขาถึงที่เอง หญิงสาวที่กำลังคิดอะไรอยู่ถึงกับสะดุ้งเมื่อถูกเขาจับมือไปกำส่วนนั้นที่มันกำลังแข็ง วันจันทร์แอบวัดขนาดของมันดู..ไม่อยากคิดเลยถ้ามันเข้ามาอยู่ในร่างกายแล้วเธอจะรับไหวไหม "นั่งทับมันลงมาสิ" "ที่นี่เหรอคะ" ถ้ามันสว่างหน่อยคงเห็นหน้าตาที่ตื่นกลัวของเธอ เธอจะเสียสิ่งที่หวงแหนมา 20 กว่าปีให้เขาที่แบบนี้จริงๆ เหรอ "ไม่มีใครกล้าเข้ามาหรอก" "คือ..ฉัน.." "อย่าบอกนะว่าเธอยังไม่พร้อม แต่ที่เห็นนี่คือพร้อมมากแล้วนะ" ถึงแม้เขาจะดูเถื่อน แต่ไม่เคยขืนใจผู้หญิงที่ไหน ผู้หญิงส่วนมากจะเต็มใจเป็นของเขาเองทั้งนั้น

"ในเมื่อฉันเป็นภรรยาที่คุณไม่ได้รัก คุณก็ไม่น่าจะเก็บใบทะเบียนสมรสนั้นไว้เลย ปล่อยให้ฉันได้ไปตามทางของฉันเถอะ" "รู้ได้ยังไงว่าผมไม่ได้รักคุณ" "อย่าบอกนะคะว่าคุณเก่งขนาดที่จะรักผู้หญิงได้พร้อมกันถึงสองคน" "ตอนนี้ผมมีแค่คุณคนเดียว" ดูน่าภูมิใจมากเลยที่ได้ยินประโยคนี้จากสามีของตัวเอง แต่ทำไมมันยิ่งทำให้ความรู้สึกของคนที่ฟังอยู่ดูแย่ลงไปอีก "คุณอภัยให้ผมได้ไหม เรื่องที่ผ่านมาผมไม่สามารถจะกลับไปแก้ไขมันได้ เพราะมันเกิดขึ้นก่อนที่เราจะรู้จักกัน แต่นับต่อจากนี้ไป ผมสาบานด้วยเกียรติที่ผมมีอยู่ จะรักและดูแลคุณกับลูก จนกว่าผู้ชายคนนี้จะไม่มีลมหายใจอีก" "ฉันขอดูก่อนแล้วกัน" เขาทำให้เธอเสียใจมานับครั้งไม่ถ้วน ตั้งแต่รู้จักกัน เธอก็เริ่มรู้จักคำว่าเสียใจ เจ็บใจ น้อยใจ ซึ่งอีกฝ่ายไม่เคยรับรู้เลย จนแม่คนหนึ่งต้องแกล้งทำเป็นว่าแท้งลูก เพื่อที่จะได้ไปจากชีวิตคู่อันล้มเหลวในครั้งนี้ "ผมจะรอวันนั้น แต่คุณช่วยอยู่ข้างๆ ผมได้ไหม อย่าพาลูกไปไกลจากผมเลย"

ผลงานสุดฮอตฮิต ‘ย้อนเวลากลับไปเป็นรัชทายาทในยุคโบราณ’ ทะลุมิติมาเป็นองค์รัชทายาทแห่งต้าฉิน ชาตินี้ ข้าไม่ใช่มนุษย์เงินเดือนทำงานหามรุ่งหามค่ำอีกต่อไป ข้าอยากตื่นขึ้นมาก็มีอำนาจควบคุมใต้หล้า พอเมามายก็นอนซบตักของสาวงาม สังหารขุนนางกังฉิน ทำลายแคว้นอริราชศัตรู ออกทะเลพิชิตเมืองตงอิ๋ง ต้าฉินเกรียงไกรทั่วทั้งแปดทิศ กุมอำนาจแต่เพียงผู้เดียว คำสั่งข้า คืออาณัติแห่งสวรรค์ ไม่มียืดเยื้อ ไม่มีการตอกหน้า ไม่มีโครงเรื่องไร้สาระ มีแค่ความสนุก และตัวเอกฆ่าดะ!

คืนวันแต่งงาน จิ่งโม่เยี่ยจับตัวเฟิ่งชูอิ่งที่กำลังปีนกำแพงได้ ก่อนจะกดตัวนางเข้ากับกำแพงแล้วเอ่ยถาม “ชายารัก เจ้ากำลังจะไปไหนหรือ?” เฟิ่งชูอิ่งน้ำตาคลอ “ข้าคำนวณดวงชะตาให้ท่านอ๋อง พบว่าท่านอ๋องถูกดาวอัปมงคลเพ่งเล็ง กำลังจะมีเคราะห์หนัก ข้าก็เลยจะไปปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายให้ท่านอ๋องเพคะ!” ยามที่มือหนาของเขาล้วงเข้ามาในอกเสื้อ นางก็เบี่ยงหน้าหนีอย่างเขินอาย “ท่านอ๋อง อย่าทรงทำอย่างนี้สิ!” ครู่ต่อมา เขาก็หยิบตราพยัคฆ์ออกมาจากเสื้อของนาง นาง : “...ท่านอ๋อง ข้าอธิบายได้เพคะ!”

ฉู่จางหมิ่นยืนนิ่งงันน้ำตารินไหลอยู่กับที่ เมื่อคนรักของเธออย่างเผยชางรุ่ยที่คบหากันมาถึงห้าปี บอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่าเขาไม่ได้รักเธออีกต่อไปแล้ว หลังจากที่เขาได้เจอลูกสาวของเจ้านาย ที่เพิ่งเรียนจบจากต่างประเทศ แต่ที่ฉู่จางหมิ่นคาดไม่ถึงก็คือ ผู้หญิงคนนี้จิตใจอำมหิตกว่าที่คิด เธอจึงถูกฆ่าปิดปากและทิ้งศพไว้ในห้องพักคอนโดหรู กลางดึกของคืนเดือนมืดในย่านใจกลางเมืองหลวง ก่อนจะหมดลมหายใจเฮือกสุดท้าย ฉู่จากหมิ่นได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู หลานรักบุรุษเช่นนี้อย่าได้เสียใจไปเลย จงกลับไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ และเลือกคนที่จะรักมั่นเพียงเจ้าผู้เดียวด้วยตนเองเถิด ‘เฮือก!! ทำไมเธอถึงมาอยู่ในร่างเด็กน้อย ที่มีชื่อเดียวกับเธอไหนจะชีวิตแสนอาภัพจากคนในครอบครัวแท้ ๆ อะไรคือดวงขัดชะตาของบิดา มารดาและพี่ชายแท้ ๆ ยังหันหลังให้ คำพูดไร้สาระของพวกหมอดูปลอม ๆ กลับเชื่อเป็นจริงเป็นจัง แต่ก็ดีในเมื่อครอบครัวไม่เห็นค่าของลูกหลานตนเอง ต่อไปภายหน้าหากนางได้ดีมีชื่อเสียง อย่าได้บากหน้ากลับมาคุกเข่าอ้อนวอน ขอความช่วยเหลือจากนางก็แล้วกัน’

อลัน | ดุร้าย เย็นชา เงียบขรึม เข้าถึงตัวตนยาก | อายุ 20 ปี นักศึกษาหนุ่มผู้ที่รักสนุก ชอบความสัมพันธ์แบบวันไนท์สแตนด์ ไม่ชอบผูกมัดกับใคร “…อยากลองนอนบนเตียงกับผมสักคืนไหม ?” แพร ไม่ใช่ผู้หญิงบอบบางในเวลาเดียวกันเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่เข้มแข็งมากนัก อายุ 27 ปี เธอพูดกับตัวเองมาตลอดว่าไม่เคยคิดจะคบผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่า ทั้งที่ไม่ชอบเด็กแต่ทำไมกับผู้ชายคนนั้นถึงห้ามใจไม่ได้…. “อะ ไอ้เด็กบ้า จะทำอะไร ยะ อย่านะ”