คุนเผิงมีพัฒนาการอย่างไรตลอดเรื่อง?

การตามหาพากย์ไทยของอนิเมะโปรดเหมือนการออกผจญภัยเลยนะ! เคยใช้เวลาหลายชั่วโมงค้นหาใน Pantip หรือ Twitter แฟนคลับ บางทีก็ต้องติดตามเพจนักพากย์โดยตรง เช่น เพจ 'Anime Thailand' ที่มักอัปเดตลิงก์พากย์ไทยก่อนใคร ตอนนี้แพลตฟอร์มอย่าง Netflix หรือ Viu ก็มีอนิเมะพากย์ไทยให้เลือกพอสมควร แถมเสียงพากย์คุณภาพดีมากๆ ล่าสุดเพิ่งดู 'Demon Slayer' แบบพากย์ไทยบน Netflix ต้องบอกว่าสะใจกว่าดูซับไทยเยอะ เพราะได้อรรถรสแบบเต็มๆ โดยไม่ต้องอ่าน subtitle รัวๆ

เราให้ความประทับใจกับ 'ธีมหลัก' ของ 'Gokuraku-gai' มากกว่าสิ่งอื่นใด มันทิ้งร่องรอยตั้งแต่ท่อนเมโลดี้แรกที่เรียบง่ายแต่มีแรงดัน เสียงสายไวโอลินทับกับซินธ์ล่องลอย ทำให้ฉากที่ควรจะเป็นเพียงบทสนทนาธรรมดากลายเป็นช่วงเวลาที่หนักแน่นและมีความหมายกว่าเดิม หนึ่งในเหตุการณ์ที่ทำให้ธีมนี้โดดเด่นคือฉากที่ตัวละครหลักยืนอยู่บนหลังคาเมืองที่พังทลาย เสียงเมโลดี้ซ้ำ ๆ ค่อย ๆ ขยายจนกลายเป็นคลื่นอารมณ์ พอถึงท่อนคอรัสจะมีการเติมเสียงกลองเบา ๆ ให้รู้สึกเหมือนหัวใจเต้นตามจังหวะของชะตากรรม นั่นแหละที่ผมหมายถึงพลังของธีมนี้ — มันไม่ได้แค่แต่งให้บรรยากาศเท่านั้น แต่ยังเล่าเรื่องและจับความคิดของตัวละครเอาไว้ มุมมองส่วนตัวคือธีมหลักช่วยผูกทุกฉากเข้าด้วยกัน ทำให้เพลงที่ฟังแยกต่างหากยังคงสะกิดความทรงจำของฉากสำคัญ ๆ ได้ ทำให้ทุกครั้งที่ได้ยินท่อนนั้นอีกครั้ง จะรู้สึกเหมือนกำลังกลับไปยืนที่จุดเดิมในเรื่อง และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมเพลงนี้ถึงกลายเป็นเพลงที่ผมเปิดฟังซ้ำบ่อย ๆ ก่อนนอน บางเพลงอาจจะหวือหวาทันที แต่เพลงประเภทนี้คือเพื่อนเก่า — ค่อย ๆ พูดกับคุณ และค่อย ๆ ทำให้หัวใจนิ่งลง

การเดินทางครั้งสำคัญของ 'บาคุกัน' เริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 5 เมษายน 2007 ในช่วงเวลาแห่งความเฟื่องฟูของอนิเมะแนวการ์ดเกม หลายคนอาจไม่รู้ว่าภาคแรกออกอากาศทางทีวีโตเกียว ก่อนจะขยายไปยังเครือข่ายอื่น สิ่งที่ทำให้ 'Battle Brawlers' แตกต่างคือการผสมผสานระหว่างเกมกลกับเรื่องราวการเติบโตของตัวละครอย่าง Danma Kuuso ทุกตอนเต็มไปด้วยความตื่นเต้นจากการแข่งขันที่ใช้ทั้งกลยุทธ์และกำลังใจ การเปิดตัวในช่วง Golden Week ของญี่ปุ่นถือเป็นจังหวะที่เหมาะเจาะ เพราะเด็กๆ มีเวลาว่างพอจะติดตามเรื่องราวการต่อสู้กับ Vexos แบบวันต่อวัน แม้เวลาจะผ่านมานาน แต่ความทรงจำเกี่ยวกับฤดูกาลแรกยังชัดเจนเหมือนเพิ่งดูเมื่อวาน โดยเฉพาะตอนจบที่ทิ้งปริศนาเกี่ยวกับม่านมิติอันน่าพิศวง

การผจญภัยใน 'บาคุกัน' ภาคแรกนั้นขับเคลื่อนโดยกลุ่มเพื่อนซี้ที่รวมตัวกันอย่างไม่คาดคิด! แดน คุโซะ คือเด็กชายธรรมดาที่กลายเป็นฮีโร่เมื่อพบบาคุกันลึกลับ พลังการตัดสินใจและความเป็นผู้นำของเขาทำให้ทีมแข็งแกร่งขึ้น มาร์ุโช่ เพื่อนซี้ตัวจิ๋วแต่หัวใส เธอคิดค้นกลยุทธ์แปลกใหม่เสมอ ส่วนรุนโอะ เด็กหนุ่มจิตใจดีที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่นแม้ตัวเองจะอ่อนแอที่สุดในกลุ่ม แต่ความมุ่งมั่นของเขาก็เติมเต็มจิตวิญญาณทีม โจและชุนกะคู่หูนักสู้ผู้เย็นชาแต่ซื่อสัตย์ พวกเขาเติมสีสันการต่อสู้ด้วยสไตล์เฉพาะตัว สุดท้ายจูลี่ สาวน้อยผู้แข็งแกร่งทั้งจิตใจและร่างกาย เธอเหมือนกาวที่เชื่อมทุกคนเข้าด้วยกันด้วยความอบอุ่น

บาคุกันถือเป็นหนึ่งในอนิเมะคลาสสิกที่หลายคนติดใจตั้งแต่เด็กเลยนะ แค่คิดถึงฉากการต่อสู้ที่ตื่นเต้นก็ยังรู้สึกขนลุกอยู่ดี สำหรับภาคแรกของ 'Bakugan Battle Brawlers' ถ้าใครอยากดูแบบเต็มๆ แนะนำให้ลองเช็คที่ Netflix เพราะเคยเห็นว่ามีให้บริการอยู่ช่วงนึง หรือไม่ก็ตามเว็บสตรีมมิ่งอย่าง Crunchyroll ที่มักมีอนิเมะแนวนี้ให้เลือกเยอะ อีกทางคือลองหาซื้อ DVD หรือ Blu-ray ของอนิเมะรุ่นเก่าๆ ตามร้านขายสื่อการ์ตูนออนไลน์ บางทีก็เจอแบบคอลเลกชันรวมภาค 1 พร้อมซับไทย ถ้ายังหาไม่ได้จริงๆ การดูผ่าน YouTube อาจมีบางคนอัพโหลดเป็นตอนๆ แต่อาจไม่ครบทุกตอนหรือถูกลบไปแล้ว คุยกับแฟนๆ ในชุมชน Bakugan บน Reddit หรือ Pantip ก็ได้ข้อมูลอัพเดทกว่าเหมือนกัน

มองในมุมของนักวิจารณ์ คุนเผิงมักเป็นตัวละครที่เติมเต็ม 'ความสมดุล' ให้เรื่องเล่าในอนิเมะ แค่มีเขาอยู่ฉากก็รู้สึกว่ามีมิติมากขึ้น เพราะนอกจากจะทำหน้าที่เป็นตัวเชื่อมระหว่างตัวเอกกับผู้ชมแล้ว ยังมักสอดแทรกมุมมองที่ทั้งลึกและตลกแบบเฉพาะตัว ลองนึกถึงบทบาทของเขาใน 'Demon Slayer' ที่เล่นเป็นทั้งครูฝึกโหดๆ แต่ก็แฝงความปรารถนาดีต่อทันจิโร่ไว้ภายใต้ท่าทีเฉียบขาด หรือใน 'Jujutsu Kaisen' ที่แม้จะเป็นอาจารย์แต่กลับสร้างสีสันด้วยบุคลิกอารมณ์ดี ผมคิดว่าคุนเผิงแบบนี้แหละที่ทำให้เรื่องไม่ตึงเครียดเกินไป แถมยังเป็นตัวแทนของ 'ความเป็นมนุษย์' ในโลกแฟนตาซีที่เต็มไปด้วยพลังวิเศษ

พลังแห่งความขัดแย้งคือเสน่ห์หลักของเมงุมิ! การที่เขาเป็นตัวละครที่แข็งแกร่งแต่กลับถูกควบคุมโดยความอ่อนแอของร่างกายมนุษย์ทำให้เกิดความน่าสนใจ ใน 'Jujutsu Kaisen' เราเห็นเขาสู้กับข้อจำกัดทางร่างกายตลอดเวลา แม้จะมีพลังระดับพิเศษแต่ต้องพึ่งพาการวางแผนและการคำนวณอย่างระมัดระวัง นี่เองที่สร้างความแตกต่างจากตัวละครอื่นๆ ที่มักใช้พลังดิบๆ การต่อสู้ของเขาคล้ายกับการเล่นหมากรุกที่ทุกการเคลื่อนไหวมีความหมาย

นึกย้อนไปถึงครั้งแรกที่ได้เจอฮาคุใน 'Spirited Away' ของสตูดิโอจิบลิ ภาพของเด็กหนุ่มลึกลับที่แปลงร่างเป็นมังกรขาวคอยช่วยเหลือจิฮิโร่ติดตรึงใจไม่รู้เลือน ฮาคุไม่ใช่แค่ตัวละครสมมติ แต่เขาคือเทพเจ้าที่ถูกตัดขาดจากชื่อจริงของตัวเอง เรื่องราวของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและการแสวงหาเอกลักษณ์ที่สูญหาย ผมมักจินตนาการว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับจิฮิโร่เหมือนกระจกสะท้อน - เด็กหญิงผู้หลงทางในโลกวิญญาณกับเทพที่หลงลืมตัวตน ต่างก็ช่วยกันรักษาความเป็นมนุษย์ซึ่งกันและกัน ตอนที่ฮาคุจำชื่อจริงได้ในตอนจบ รู้สึกเหมือนได้เห็นการเกิดใหม่ของจิตวิญญณ์ ผมชอบรายละเอียดว่าแม้เขาจะเป็นเทพแห่งแม่น้ำโคฮากุ แต่การออกแบบตัวละครกลับได้รับอิทธิพลจากมังกรในตำนานจีน ผสมผสานความเป็นญี่ปุ่นและความเป็นสากลได้อย่างลงตัว