Share

ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย
ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย
Author: เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค

บทที่ 1

ฉินเซียวผู้ซึ่งเป็นตัวประกอบในนิยายเรื่องที่รักยอดดวงใจ เธอได้ตกตายลงจากความเจ็บป่วยไร้คนในครอบครัวของสามีสนใจ ทำให้ได้กลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนนานอยู่นับพันปี

ก่อนที่วิญญาณของนางจะได้รับความรู้มาจากยุคอนาคตจากการติดตามเด็กหญิงผู้หนึ่งที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายตนด้วยความสงสัย

ตั้งแต่เด็กคนนี้เริ่มเข้าโรงเรียนอนุบาลจนเด็กคนนี้เรียนจบในระดับมหาวิทยาลัยและแต่งงาน จนกระทั่งในวันหนึ่งได้เกิดเหตุการณ์สุริยุปราคาทำให้วิญญาณของหล่อนถูกดูดกลืนและได้มาพบกับท่านเทพแห่งดวงชะตา

ด้วยความสงสารที่ท่านเทพมีต่อหญิงผู้นี้จากการตรวจสอบบันทึกในเรื่องราวของนางว่าแท้จริงแล้วนางเป็นเพียงสิ่งที่ถูกกำหนดขึ้นมาจากปลายปากกาของผู้ที่เรียกตนว่านักเขียน ดังนั้นเทพแห่งดวงชะตาจึงใจดีให้หญิงสาวร่างผอมคนนี้ได้ดูชะตาตั้งแต่แรกเกิดของตนผ่านกระจกแปดเหลี่ยมหรือโป๊ยข่วย ก็เลยทำให้หญิงสาวผู้นี้ได้ทราบว่าแท้จริงแล้วที่ครอบครัวไม่ดีต่อตนเองนั้นเป็นเพราะหล่อนเป็นลูกสาวตัวปลอมของครอบครัวปัจจุบันก่อนแต่งงาน

และที่ช็อกมากกว่านั้นก็คือเธอเป็นเพียงตัวประกอบในนิยายที่ปรากฎออกมาเพื่อเป็นตัวละครให้ผู้อื่นเห็นใจในความรักของพระนางในเรื่อง เนื่องจากนางเป็นผู้ไปพรากวาสนาของนางเอกของเรื่องกับตัวเอกชายที่เป็นตัวละครสำคัญทำให้ผู้คนต่างเรียกขานเธอว่าแม่สาวชาเขียว

“ในเมื่อเจ้าเห็นดวงชะตาของตนแล้วคิดอยากกลับไปหรือไม่” เทพแห่งชะตาถามกับหญิงสาวร่างผอม ใบหน้าตอบ ผมแห้งเหมือนคนขาดสารอาหารด้วยความเห็นใจ

“อยากเจ้าค่ะ ข้าขอโอกาสได้หรือไม่ ข้าอยากจะกลับไปอยู่กับครอบครัวที่แท้จริงแม้ว่าจะลำบากเพียงใดก็ตาม ส่วนตัวเอกพวกนั้นเมื่อได้กลับไปข้าจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวอีกเป็นอันขาด” ฉินเซียวกล่าวกับเทพชะตาอย่างหมายมาดเมื่อได้รับรู้เรื่อง ราวของครอบครัวอันแท้จริงว่าตอนนี้มีสภาพอย่างไรและทุกคนนั้นยังไม่ลืมลูกสาว/น้องสาวตัวน้อยผู้น่าสงสารโดย เฉพาะผู้เป็นแม่

“ได้ ข้าจะส่งเจ้ากลับไปพร้อมกับคำอวยพรขอให้เจ้าโชคดี จงใช้ชีวิตใหม่ให้คุ้มนะ ในเมื่อเจ้ารู้เรื่องราวภายในหนังสือเล่มนี้หมดแล้วจงกลับไปลิขิตชีวิตของตัวเองใหม่ซะ”

หลังจากสิ้นเสียงของเทพเจ้าแห่งดวงชะตาร่างวิญญาณของหญิงสาวอายุยี่สิบก็ลอยละลิ่วเหมือนว่าวที่ขาดออกจากเชือก ต่อจากนี้เรื่องราวของสาวชาเขียวผู้นี้จะเป็นเช่นไรเรามาร่วมลุ้นไปกับหล่อนพร้อม ๆ กันได้เลยค่ะ.
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   บทที่ 273

    ‘พวกเจ้าช่วยอดทนรอสักหน่อยนะ อีกไม่นานฝ่าบาทคงจะมีคำตอบกลับมา’ แม่ทัพใหญ่วัยกลางคนคิดอย่างคาดหวังคล้อยหลังรถม้าและเสือขาวจากไปคนทั้งสี่ก็ได้ถูกแกะเชือกรวมทั้งผ้าที่ปิดตาอุดหูของตนออก“พวกเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” รองแม่ทัพเอ่ยถามบุคคลทั้งสี่หลังจากที่ชายหญิงเหล่านี้ได้เป็นอิสระแล้ว“พวกข้าไม่เป็นอันใดขอ

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   บทที่ 272

    “เสี่ยวเซียว ไป๋หู่เล่า” ซินฉีเอ่ยถามศิษย์หลังจากที่เขาทั้งสองนั่งรถม้าออกมาไกลจากค่ายพอสมควรแล้ว“ข้าบอกให้มันไปรออยู่บริเวณป่าข้างทางที่พวกเราต้องเดินทางผ่านเจ้าค่ะ ข้าคะ...คิด” ฉินเซียวเอ่ยยังไม่ทันจบประโยคดีก็ได้ยินน้ำเสียงอันคุ้นเคยของเสือขาวตัวโต“ข้ามาแล้วนายน้อย” ไป๋หู่ส่งเสียงร้องพร้อมกระโจ

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   บทที่ 271

    “แต่ เจ้าเป็นหญิงการที่เจ้าจะไปอยู่ยังดินแดนของศัตรูข้าไม่วางใจ” เทียนอี้แย้งออกมาอีก“พี่ชายฟังนะเจ้าคะ ข้ายังมีท่านอาจารย์ไปด้วยอีกอย่างท่านอาจารย์ก็เป็นห่วงท่านดังนั้นเขาจึงได้ฝากให้ท่านปู่หลวนเป็นผู้สอนท่านต่อ อีกอย่างข้าเองก็อยากให้พี่ชายอยู่ทางนี้เพื่อช่วยดูแลพ่อแม่ให้ข้าด้วย” เด็กหญิงเกลี้ยกล

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   บทที่ 270

    “เจ้าจะเสียงดังทำไม หากให้ข้าอยู่อย่างกังวลไม่เป็นสุขอยู่ทางนี้สู้ให้ข้าไปกับนางด้วยย่อมดีกว่า อย่างน้อยอาศัยชื่อเสียงของข้าพวกเขาย่อมไม่ทำอะไรแน่” ซินฉีกล่าวขึ้นอย่างไม่สะทกสะท้าน“ท่านอาจารย์” ฉินเซียวเอ่ยเสียงแผ่วน้ำตาคลอด้วยความซาบซึ้งใจ“ซานไห่ เจ้ารีบกำหนดวันเดินทางซะได้เมื่อไหร่ก็บอกข้าด้วย อ

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   บทที่ 269

    “เสี่ยวเซียวเจ้ามีความเห็นในเรื่องที่ทางนั้นเสนอมาอย่างไร” ซินฉีเอ่ยถามศิษย์ตัวน้อยผู้เป็นอัจฉริยะในรอบหลายปีที่เขาได้พบเจอน้ำเสียงเต็มไปด้วยความเมตตา“ข้าจะไปเจ้าค่ะ แต่มีข้อแม้ว่าให้ทางนั้นส่งศิษย์ทั้งสี่กลับ มา” เด็กหญิงกล่าวออกไปอย่างหนักแน่นแม้ในใจจะเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น“เจ้าคิดดีแล้วอย่างนั

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   บทที่ 268

    โป๊ยข่วยหลังจากที่ได้ความทรงจำของบรรดาศิษย์ต่าง ๆ มากระจกเทพบานน้อยก็ได้มาถึงบริเวณจุดสุดท้ายที่คนทั้งสี่หายไป ซึ่งบริเวณรอบ ๆ มีรอยเท้าของคนอยู่เป็นจำนวนมากทำให้เจ้าตัวคิดว่าคนทั้งสี่คงจะถูกจับตัวไปแล้วอย่างแน่นอน‘ข้าต้องไปสำรวจฝั่งนั้นใช่ไหม’ กระจกเทพบานน้อยคิดก่อนที่เจ้าตัวจะลอยไปตามลมเพื่อไปยัง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status