คุโบะ เล่าเบื้องหลังการออกแบบตัวละครใน Bleach อย่างไร?

ซิลลูเอทที่คมและการใช้พื้นที่สีขาวของหน้าใน 'Bleach' แสดงให้เห็นวิธีคิดของ Kubo อย่างชัดเจน

เราเห็นการเลือกใส่รายละเอียดในจุดที่ต้องการให้เด่น และเว้นว่างส่วนอื่นเพื่อเพิ่มพลังให้ภาพ เช่น การเน้นเสื้อคลุมหรือดาบเพียงอย่างเดียว กลับทำให้ทั้งเฟรมมีพลังมากขึ้น เทคนิคนี้ทำให้การสื่ออารมณ์ด้วยภาพนิ่งง่ายขึ้นและรวบรัดกว่าแค่พยายามลงทุกรายละเอียด ทั้งยังสอดคล้องกับงานมังงะรายสัปดาห์ที่ต้องสื่อเรื่องให้ชัดในหน้าจำกัด

อีกมุมที่น่าสนใจคือการหยิบจับแรงบันดาลใจจากแหล่งที่หลายคนคิดไม่ถึง: แมกกาซีนแฟชั่น เพลงร็อก และภาพยนตร์แนวสไตล์ดาร์ก ความสามารถในการดึงเสื้อผ้าหรืออุปกรณ์จากโลกแฟชั่นมาประยุกต์เข้ากับบริบทเหนือธรรมชาติคือความเก่งของเขา การเปรียบเทียบแบบไม่ตรงตัวกับงานอย่าง 'Neon Genesis Evangelion' ช่วยให้เห็นความต่างในเรื่องการวางองค์ประกอบ—ที่ซึ่ง Kubo เลือกให้ตัวละครเป็นศูนย์กลางของภาพมากกว่าแบ็กกราวด์

มุมมองนี้ทำให้เราเข้าใจว่าการออกแบบของเขาเป็นทั้งภาษาทางภาพและเครื่องมือเล่าเรื่อง เป็นเหตุผลว่าทำไมฉากนิ่ง ๆ ใน 'Bleach' ถึงทรงพลังแม้หาจังหวะเคลื่อนไหวไม่มาก

หมวกทรงเฉียงของอุราฮาระใน 'Bleach' ทำให้เรายิ้มได้ทุกครั้งที่เห็น

เราเคยสงสัยว่าทำไมของเล็ก ๆ อย่างหมวกและรองเท้าถึงบอกบุคลิกได้มาก ตัวอุราฮาระไม่ได้ถูกวาดให้ดูแค่ปริศนา แต่มีการเลือกองค์ประกอบเล็ก ๆ ที่เสริมคาแรกเตอร์ เช่น รอยยิ้มมุมปาก และการวางหมวกเฉียงลงเล็กน้อย ทำให้ดูทั้งเป็นมิตรและมีเลศนัยพร้อมกัน การออกแบบนี้ฉลาดเพราะไม่ต้องอธิบายเยอะ แต่คนดูจะรับความหมายได้ทันที

ส่วนตัวมองว่าการจับรายละเอียดเล็ก ๆ มาเล่นแบบนี้สะท้อนสไตล์การออกแบบของ Kubo ที่ได้รับอิทธิพลจากงานอนิเมะแบบมีสไตล์ เช่น 'Cowboy Bebop' ที่เน้นบรรยากาศและคาแรกเตอร์ผ่านการแต่งกาย แทนที่จะอาศัยบทพูดอธิบายมากมาย เมื่อองค์ประกอบภาพบอกเรื่องได้เอง มันช่วยให้ตัวละครคงอยู่ในความทรงจำมากขึ้น และนั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉากของอุราฮาระมีเสน่ห์อย่างยั่งยืน

การวางเส้นและการเน้นเงาใน 'Bleach' เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันหยุดดูทุกหน้าเสมอ

เราเคยหลงใหลกับสเก็ตช์ดินสอหยาบ ๆ ของ Kubo ที่บางครั้งดูเหมือนถูกวาดเร็ว ๆ แต่กลับสื่อบุคลิกตัวละครได้ชัดมาก การใช้เส้นยาวเฉียบและเงาตัดกันทำให้ชุดธรรมดาอย่างโคโชนิชิกิกลายเป็นภาพที่ทรงพลังได้ เขาชอบเล่นกับซิลลูเอท—คอเสื้อสูง ผ้าคลุมยาว สไตล์ที่ขับให้บุคลิกดูเด่นแม้เป็นภาพขาวดำ และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมตัวละครใน 'Bleach' ดูเท่และโดดเด่นบนกระดาษ

เราไม่ลืมความรู้สึกเมื่อเห็นสเก็ตช์ดั้งเดิมที่เผยให้เห็นการทดลองเยอะมาก บางตัวเคยมีทรงผม หรืออุปกรณ์เสริมที่แตกต่าง ก่อนจะถูกตัดทอนจนลงตัว กระบวนการนี้ทำให้เห็นว่าการออกแบบของ Kubo ไม่ได้เกิดจากไอเดียฉับพลัน แต่เป็นการลบรายละเอียดออกมากกว่าจะเพิ่มเข้าไป ผสมกับอิทธิพลจากแฟชั่นสตรีทและท่าทางการยืนแบบมังงะคลาสสิก ทำให้ภาพรวมมีทั้งความเป็นแฟชั่นและละครในเวลาเดียวกัน

สุดท้ายแล้ว การตั้งใจออกแบบจนถึงระดับท่าโพสและมุมมองเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกเชื่อมโยงกับตัวละคร ทุกครั้งที่เห็นซิลลูเอทคุ้นตา เราจะนึกถึงบทบาทของคนนั้นได้ทันที นี่คือเสน่ห์ที่ทำให้การออกแบบของ 'Bleach' ยังคงคมอยู่ในความทรงจำ