ตัวละครทู่มีจุดกำเนิดอย่างไรในมังงะเรื่องนี้?

หัวเราะออกมาเมื่อเห็นบรรทัดแรกของมังงะที่คนเขียนใส่ทู่เข้ามาเป็นตัวตลกข้างเรื่อง แต่พออ่านต่อไปฉันเริ่มรู้ว่าแหล่งกำเนิดของทู่เป็นมุกที่กลายร่าง—ต้นกำเนิดจริง ๆ มาจากไอเดียมินิที่ถูกดึงจากฟีลกู้ดของผู้ช่วยนักวาด แล้วถูกปรับให้พอดีกับโทนคอมเมดี้ของซีรีส์ วิธีที่ทู่ถูกวางให้แทรกมุกกลางฉากเครียด ๆ ทำให้คนอ่านคลายความตึง เคยมีฉากหนึ่งที่ทู่ซุ่มซ่ามทำอาหารแล้วเผลอเปิดเผยความคิดลับ ๆ ของตัวเอก ซึ่งเป็นเรื่องเล็ก ๆ แต่กลับทำให้ความเป็นมนุษย์ของตัวเอกน่าเชื่อขึ้นมาก เหมือนกับทิ้ง easter egg ไว้ให้แฟน ๆ ค่อย ๆ สะสม ฉันสนุกกับความตรงไปตรงมาและความไม่ซับซ้อนของทู่ เพราะมันทำให้ฉากดราม่าหนักแน่นขึ้นโดยไม่ต้องอธิบายเยอะ

บนหน้ากระดาษแรกที่เปิดอ่าน ฉันรู้สึกว่าตัวละครทู่ไม่ใช่ของที่เกิดขึ้นแบบบังเอิญแต่เหมือนคนเขียนตั้งใจวางหมากเอาไว้ตั้งแต่ต้น เรื่องเล่าในมังงะค่อย ๆ เผยว่าแหล่งกำเนิดของทู่เกิดจากการทดลองทางอารมณ์และความทรงจำ—ไม่ใช่แค่การสร้างร่างกายแต่เป็นการจับชิ้นส่วนความทรงจำที่ถูกทิ้งไว้เข้าด้วยกัน เพื่อให้เกิดสิ่งมีชีวิตที่เรียบง่ายแต่หนักแน่นไปด้วยความหมาย

เนื้อหาเล่มต่อมาค่อย ๆ แยกชั้นความจริงออก: ร่องรอยของอดีตผู้เป็นเจ้าของความทรงจำถูกฝังอยู่ในนิสัยทู่ เช่นฉากที่ทู่หยิบของชิ้นเดิมจากห้องเก่าแล้วนิ่งไปนาน ๆ ฉากแบบนี้เตือนชั้นของการสูญเสียและการเยียวยา ฉันเห็นการอ้างอิงเชิงโครงสร้างคล้ายกับการเล่าเรื่องใน 'Fullmetal Alchemist' ที่ใช้การทดลองและผลพวงของมันเป็นแกนกลาง แต่การดัดแปลงที่นี่ทำให้ทู่กลายเป็นสัญลักษณ์ของการยอมรับและการเริ่มต้นใหม่

ในมุมมองส่วนตัว ฉันคิดว่าจุดกำเนิดแบบกึ่งวิทยาศาสตร์กึ่งอารมณ์ทำให้ตัวละครนี้เดินได้ไกล ไม่ใช่แค่ตัวตลกช่วยผ่อนคลาย แต่เป็นตัวสะท้อนทางจิตใจของตัวเอก การเปิดเผยที่ค่อยเป็นค่อยไปยังเพิ่มความหนักแน่นให้บทบาทของทู่ และทำให้ฉากสุดท้ายที่ทู่เลือกที่จะอยู่กับคนรอบข้างมีพลังมากกว่าการเฉลยเพียงอย่างเดียว

กลิ่นหมึกใหม่ในร้านหนังสือทำให้ฉันหยุดอ่านตรงหน้าที่พูดถึงรากเหง้าของทู่ ฉันมองว่าต้นกำเนิดของทู่ถูกตั้งใจให้เป็น 'ผลผลิตของการเลือก' มากกว่าการเกิดขึ้นตามธรรมชาติ—ตัวละครนี้ถูกปั้นขึ้นเพื่อเป็นตัวเลือกของเรื่องราว เป็นสิ่งที่คนอื่น ๆ เลือกจะรักหรือจะทิ้ง ฉากสำคัญหนึ่งที่ฉันชอบคือเมื่อทู่ยืนอยู่หน้ากลุ่มเด็ก ๆ แล้วรอให้ใครสักคนยื่นมือมาให้ความหมาย นั่นคือภาพที่บอกว่าแหล่งกำเนิดจริง ๆ ของทู่คือการตอบรับจากผู้อื่น ไม่ต่างจากแนวทางของเกมอย่าง 'Undertale' ที่การตัดสินใจของผู้เล่นกำหนดชะตา ข้อดีคือวิธีนี้ทำให้ทู่กลายเป็นเครื่องมือของเรื่องราว—ยิ่งคนรอบข้างโอบอุ้มมากเท่าไร ตัวตนของทู่ก็ยิ่งชัดเจนขึ้น และฉันชอบความเรียบง่ายแต่ลึกของแนวคิดนี้

มองในมุมของนักวิเคราะห์ ฉันมองว่าจุดกำเนิดของทู่ประกอบด้วยสามชั้นที่สื่อความหมายต่างกัน:

- ชั้นแรก: การสร้างด้วยวัสดุหรือเทคนิคพิเศษที่ชวนให้นึกถึงของเล่นหรือหุ่น ซึ่งทำให้ทู่เป็นสัญลักษณ์ของความไม่สมบูรณ์และความเป็นสิ่งประดิษฐ์
- ชั้นที่สอง: การฝังความทรงจำเสริมเข้าไป ทำให้ทู่ดูเหมือนคนที่ถูกปะติดปะต่อจากชิ้นส่วนของผู้อื่น และกลายเป็นภาพแทนของการสูญเสียหรือการแทนที่
- ชั้นที่สาม: บทบาทเชิงสังคม—ทู่ถูกวางให้เป็นกระจกสะท้อนปฏิสัมพันธ์ของชุมชนและตัวเอก

การตีความแบบนี้ทำให้ฉันนึกถึงธีมเชิงปรัชญาใน 'Neon Genesis Evangelion' ที่ใช้ตัวละครหรือสิ่งประดิษฐ์เป็นตัวแทนความขัดแย้งภายใน การวางจุดกำเนิดของทู่แบบหลายชั้นแบบนี้ช่วยให้การเปิดเผยแต่ละครั้งมีน้ำหนักและชวนให้ตั้งคำถามต่อมนุษย์ ความทรงจำ และการยอมรับความเป็นอื่น