ประเดิมด้วยภาพแรกของ 'ดาบพิฆาตอสูร' ตอนที่ 1 ที่จับใจใครหลายคนด้วยความอบอุ่นก่อนจะพลิกเป็นความโศกศัลย์ ตัวละครหลักที่ปรากฏชัดเจนในตอนนี้มีไม่กี่คน แต่แต่ละคนทิ้งรอยจดจำได้แรงมาก หนึ่งในนั้นคือ คามาโดะ ทันจิโร่ เด็กหนุ่มที่ชีวิตประจำวันของเขาในฐานะพ่อค้าเตาไฟ ถูกเล่าให้เราดูแบบเรียบง่ายแต่มีสัมผัสอ่อนโยนก่อนเหตุการณ์รุนแรงจะเกิดขึ้น ตรงข้ามกับความหวานของฉากครอบครัวคือ คามาโดะ
เนซึโกะ น้องสาวผู้กลายร่างเป็นสิ่งต่างจากมนุษย์แต่ยังคงมีเงื่อนงำของความเป็นพี่น้องที่คอยยื่นใยความผูกพันไว้ระหว่างพวกเขา
นอกเหนือจากสองตัวละครหลักนี้ ยังมีบทบาทสำคัญของบุคลิกที่เข้ามาในตอนท้ายอย่าง
โทมิโอกะ กิยู ผู้มาพร้อมความเคร่งขรึมและการตัดสินใจที่เปลี่ยนทิศทางชะตาของทันจิโร่ เขาเป็นผู้ที่เจอกับสถานการณ์หลังการสังหารหมู่และเป็นจุดเชื่อมที่พาเรื่องไปสู่เส้นทางนักล่า
ปีศาจด้วยน้ำเสียงและท่าทางเย็นชาที่ทำให้ตัวละครอื่นๆ ดูอ่อนโยนขึ้นเมื่อเทียบกับความโหดของเหตุการณ์ ในตอนที่หนึ่งยังแสดงให้เห็นครอบครัวของทันจิโร่ทั้งพ่อ แม่ และพี่น้องซึ่งส่วนใหญ่ไม่ได้มีชื่อเรียกเฉพาะในฉาก แต่การเสียของพวกเขาเป็นแรงขับเคลื่อนทางอารมณ์ที่ชัดเจนที่สุดของตอน
อีกตัวที่ต้องนึกถึงคือปีศาจผู้โจมตีครอบครัวของทันจิโร่ แม้ในตอนแรกจะไม่ได้ถูกตั้งชื่อและข้อมูลเบื้องหลังยังเป็นเรื่องคลุมเครือ แต่การกระทำของมันก็เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่ทำให้ความเรียบง่ายของชีวิตถูกฉีกออกและบีบให้ตัวเอกต้องก้าวเข้าสู่โลกใหม่ที่อันตราย ปีศาจตัวนี้ในทางเล่าเรื่องทำหน้าที่เป็นแรงสะเทือนที่เผยให้เห็นทั้งความโหดร้ายของโลกและความเข้มแข็ง
ซ่อนเร้นในตัวละครหลัก เมื่อบวกกับการมาของโทมิโอกะ กิยู ซึ่งเข้ามาเป็นทั้งคำพิพากษาและช่องทางใหม่ของเรื่อง เราจะเห็นโครงร่างตัวละครหลักของซีรีส์ชัดเจนขึ้นทันที
สรุปภาพรวมแบบรู้สึกได้: ตอนที่ 1 ของ 'ดาบพิฆาตอสูร' โฟกัสไปที่ ทันจิโร่, เนซึโกะ, โทมิโอกะ กิยู และบทบาทของครอบครัวกับปีศาจผู้โจมตีในฐานะตัวขับเคลื่อนเหตุการณ์ แม้ตัวละครเสริมและหมู่บ้านจะมีแต่เงาๆ แต่การวางตัวละครหลักในตอนเดียวทำให้พื้นฐานอารมณ์และแรงผลักดันของเรื่องแข็งแรงสุดๆ ส่วนตัวแล้วฉันยังคงสะเทือนใจกับพลังของฉากครอบครัวที่ถูกทำลายและชื่นชมวิธีการเล่าเรื่องที่ทำให้ตัวละครแต่ละคนมีความหมาย แม้เพียง
ปรากฏตัวไม่กี่นาที