ทฤษฎีแฟนคลับเกี่ยวกับชะตากรรมตัวละครใน รีบอร์นตอนที่135 มีอะไรบ้าง

ฉากที่ทำให้ฉันค้างใจมากที่สุดใน 'รีบอร์น' ตอน135 คือช่วงที่มีบรรยากาศเหมือนความทรงจำและความฝันมาชนกัน ซึ่งนำไปสู่ทฤษฎีเรื่องชะตากรรมของตัวละครที่ดูบอบบางแต่ทรงพลัง ทฤษฎีหนึ่งซึ่งค่อนข้างเป็นที่พูดถึงคือบทบาทของมุกุโระและโครม — หลายคนเชื่อว่าโครมไม่ได้เป็นแค่ผู้ร่วมทีมธรรมดา แต่เป็นตัวแทนของความเป็นไปได้ในอนาคต ทฤษฎีนี้ชี้ว่ามุกุโระอาจไม่ได้หายไปแบบสิ้นเชิง แต่ถูกเบียดหายไปในมิติต่าง ๆ และโครมเป็นคนที่พกพา 'ร่องรอย' ของเขาไปรักษาเอาไว้ ทำให้เกิดความไม่ชัดเจนของชะตากรรม: บางฉากถูกตีความว่าเป็นการเตือนหรือสัญญาณว่ามุกุโระจะกลับมาในรูปแบบใหม่ อีกทฤษฎีที่เชื่อมโยงคือโครมอาจเป็นกุญแจสำคัญในการแก้ไข timeline โดยไม่ต้องมีการสูญเสียครั้งใหญ่ ทฤษฎีนี้มีคนยกเหตุผลเชิงอารมณ์ เช่นมิตรภาพที่ถูกเน้น และสัญลักษณ์ภาพซ้ำ ๆ ที่กล่าวถึงอดีตของทั้งคู่ ฉันชอบทฤษฎีแบบนี้เพราะมันให้ความสำคัญกับสัมพันธภาพระหว่างตัวละครมากกว่าการตัดสินใจอันสุดโต่ง ตัวอย่างในตอน135 ที่บางคนชี้ว่ามีมุมกล้องหรือบทพูดที่ตั้งคำถามเกี่ยวกับตัวตนของโครม ทำให้แฟนๆ ค่อย ๆ ต่อจิ๊กซอว์เข้าด้วยกัน และถึงแม้มันจะไม่สามารถพิสูจน์ได้ชัดเจน แต่มุมมองนี้ให้พื้นที่สำหรับความหวังและการตีความเชิงซับซ้อนของชะตากรรม

ภาพเงาและเสียงที่ค้างไว้ในความทรงจำจาก 'รีบอร์น' ตอน135 ทำให้ผมคิดถึงความเป็นไปได้ที่ตัวละครเล็ก ๆ จะมีชะตากรรมที่พลิกผัน ทฤษฎีที่ผมชอบคือเรื่องของลัมโบะกับฮิบาริ — แฟนๆ บางส่วนมองว่าความขัดแย้งเล็ก ๆ ระหว่างเขาทั้งสองอาจนำไปสู่การเปลี่ยนบทบาทในอนาคต เช่นลัมโบะที่มักถูกมองว่าเป็นตัวตลก อาจเติบโตจนกลายเป็นผู้เล่นสำคัญในตอนท้าย ส่วนฮิบาริอาจถูกบังคับให้เลือกเส้นทางที่ไม่คาดคิด ทฤษฎีนี้ย้ำว่าการเติบโตของตัวละครไม่ได้มาจากการต่อสู้ครั้งใหญ่เท่านั้น แต่ยังมาจากเหตุการณ์เล็ก ๆ ที่ทิ้งร่องรอยไว้ ซึ่งตอน135 มีช็อตเด็ดที่คนตีความว่าเป็นจังหวะเปลี่ยนความสัมพันธ์ ฉันชอบแนวคิดนี้เพราะมันเน้นความละเอียดอ่อนของตัวละครและความเป็นไปได้ในการเปลี่ยนแปลงโดยไม่ต้องใช้เหตุการณ์สุดโต่ง สุดท้ายแล้วทฤษฎีแบบนี้ทำให้การดูต่อครั้งต่อไปมีมิติใหม่ เพราะทุกสายตาจะเริ่มจับจ้องรายละเอียดเล็ก ๆ ซึ่งอาจกลายเป็นคำตอบของชะตากรรมที่แฟนๆ เฝ้ารอ

ภาพการเผชิญหน้าใน 'รีบอร์น' ตอน135 ทำให้ความคิดหลายอย่างชนกันจนต้องตั้งทฤษฎีขึ้นมาเล่น ๆ อยู่มากมาย

ผมเคยคิดว่าเส้นเรื่องของพระเอกถูกวางไว้ให้เป็นแนว 'เลือกได้หรือถูกกำหนด' หนึ่งในทฤษฎีที่แฟนๆ เถียงกันคือ ซึนะอาจต้องแลกกับอนาคตของคนอื่นเพื่อให้โลกกลับมาสมดุล — ไม่ใช่เพียงการเสียสละแบบฮีโร่ที่ตายแล้วจบ แต่เป็นการเปลี่ยนชะตาของคนรอบตัว เช่น ความทรงจำหรือบทบาทในแก๊งที่ถูกปรับเปลี่ยนเพื่อรักษา timeline อันนี้มีร่องรอยให้จับได้จากวิธีการใช้เปลวไฟและความเชื่อมโยงกับอดีตที่ถูกหยิบมาใช้เหมือนไขกุญแจ

อีกมุมหนึ่งที่ผมชอบคิดคือบทบาทของคนที่ผู้ชมมองข้าม เช่นตัวร้ายบางคนอาจได้รับโอกาส 'กลายเป็นผู้นำ' ในเส้นเวลาใหม่ ทฤษฎีนี้บอกว่าแรงกระแทกจากเหตุการณ์ตอน135 ทำให้ตัวละครบางคนถูกผลักให้ต้องเติบโตอย่างรวดเร็ว และความรุนแรงของการเปลี่ยนแปลงนั้นพอจะทำให้คนที่เคยเป็นคู่แข่งอย่างซานักซึ (Xanxus) กลายเป็นพันธมิตรชั่วคราวหรือแม้กระทั่งผู้นำที่เหมาะสมในมุมมองใหม่ ผมชอบทฤษฎีนี้เพราะมันให้ความรู้สึกว่ายังมีความหวังแปลก ๆ สำหรับตัวละครที่มีเส้นทางดาร์ก

ท้ายที่สุดแล้วฉันชอบที่จะมองว่าทฤษฎีทั้งหมดเป็นวิธีแฟน ๆ ปะติดปะต่อร่องรอยจากฉากสั้น ๆ ในตอน135 บางทีก็จริง บางทีก็เพ้อฝัน แต่การคิดต่อไปเรื่อย ๆ นี่แหละที่ทำให้การดู 'รีบอร์น' สนุกขึ้นมาก