Slave ทาสสุดแกร่งแห่งหน่วยป้องกันอสูร

"ถ้ายั่วไม่เลือกที่ก็เอามือปิดปากกลั้นเสียงครางให้ดี ๆ ไม่งั้นปืนในมือพ่อเธอได้จ่อหัวพี่แน่ ยัยคุณหนูตัวแสบ" เสียงแหบแห้งสบถลอดไรฟันด้วยความอดกลั้น เขาสั่นเทาไปทั้งร่างจนนุดีสัมผัสได้ อารมณ์อยากที่ก่อเกิดในตัวเขาฟ้องด้วยขนาดของลำเลาที่แข็งตึงและพาดทับโหนกเนื้อของเธอจนเต็มพื้นที่ "พี่เธียร" "ยั่วพี่ทำไมครับ ที่พี่ป้อนให้ตั้งแต่บ่ายยังไม่อิ่มเหรอ...ฮึ!" "นุดีก็แค่อยากรู้ว่าพี่เธียรจะ..." "ฟันแล้วทิ้งไหม" คุณหนูตกใจที่เขารู้ความคิดเธอ เลยนิ่งเงียบอย่างรู้สึกผิด "ก่อนจะงี่เง่าต้องดูฐานะด้วยครับ ว่าระหว่างพี่กับคุณหนูใครที่จะทิ้งใคร อย่างพี่ถ้าคุณหนูไม่ฟ้องคุณพ่อพี่ก็จะคบกับคุณหนูยาว ๆ แต่สำหรับคุณหนู ถ้าวันไหนที่คุณเจอคนที่เหมาะสม พี่ก็คงเป็นแค่หมาหัวเน่า...อุ๊บ!"

​ SLAVE TO LOVE ♡ ทาสรัก ♥ 🔥 BDSM 25+🔥 นิยายเรื่องนี้มีความรุนแรงเรื่องเพศและการใช้ภาษา อาจมีเนื้อหาและบริบทที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และผู้อ่านควรมีอายุมากกว่า 18 ปีบริบูรณ์ มีเนื้อหาทางเพศที่รุนแรง BDSM, RAPE, TOXIC RELATIONSHIP  Bondage พันธนาการ Discipline ลงโทษ Sadism สุขที่ได้เห็นอีกฝ่ายเจ็บปวด Masochism สุขจากการถูกกระทำทารุณ     ​ 
 CLINT คลินต์ -เขาทำลายเธอด้วยความแค้น- “สุขสันต์วันเกิด เซลีน” “คุณคลินต์ ปล่อยฉันนะ!” “เป่าเทียน...ก่อนสิ” …....... “ฉันอุตส่าห์เตรียมมาให้ถึงเตียง” อ๊อก ~  ​ ĆELINE เซลีน - เธอยอมชดใช้ความแค้นด้วยชีวิต - “ฉันท้อง...” “แล้วไง?”             ​ (ขอย้ำอีกครั้งว่านิยายเรื่องนี้ค่อนข้างมีเนื้อหารุนแรง โปรดอ่านคำเตือนก่อนตัดสินใจอ่าน) นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นเพียงแค่ในจินตนาการของไรท์เท่านั้น เหตุการณ์ทุกอย่างเป็นเพียงเรื่องสมมติอยู่ในตะเกียงแก้ว

’มู่หนิงชิง‘จารชนระดับเพชรและนักจารกรรมมือฉกาจ มีความสามารถพิเศษตั้งแต่เกิด ที่บังเอิญได้หยกโบราณอายุนับพันปีมาครอบครอง ตื่นมาก็พบว่าตนทะลุมิติมาอยู่ในร่างเด็กสาวที่ครอบครัวอัตคัดขัดสน น้องทั้งสองคนผอมโซจนน่าสงสาร ขณะกำลังทำงานสร้างตัว จู่ๆก็มีท่านอ๋องจอมกวนเข้ามาพัวพันในชีวิต ตามติดนางหนึบ แถมร่างนี้ยังมีความลับซ่อนไว้! ปริศนาที่ต้องหาคำตอบรอนางอยู่!

นักธุรกิจสาวสวยเจ้าของห้องเสื้อชื่อดังหัวใจล้มเหลวตื่นมาอีกที่ได้สามีและใบหย่าแต่มีหรือเธอจะสนจะทำให้พวกที่ทำร้ายเจ้าของร่างเดิมกระอักเลือดตายไปเลย

อยู่ดีๆสมรสพระราชทานก็ดันมาตกใส่หัวมู่ซูซินให้นางต้องแต่งกับฉีอ๋องผู้โหดร้าย ทว่านางผู้มีความลับและกลัวตายจึงต้องใช้มารยาหญิงทำให้สามีผู้มีฉายา “ทรราช” เอ็นดูและไม่สังหารนางทิ้งตามคำขู่ ตัวนางก็ออกจะน่ารักน่าเอ็นดู แล้วเหตุใดทรราชหน้าน้ำแข็งที่ประกาศว่าจะไม่ยอมเข้าหอกับนางถึงได้หม้ามึนกินดุขนาดนี้ มู่ซูซินชักสับสนแล้วสิ

ภาพฉายมาที่เมืองใหญ่ที่มีตึกระฟ้าจำนวนมากตั้งเบียดเสียดกันอย่างหนาแน่น แสงนีออนบาดตา เสียงแตรดังระงม กลิ่นดินปืนคละคลุ้งในอากาศเย็นเยียบของเครื่องปรับอากาศ เห็นเงาสะท้อนของตนเองในกระจก เป็นหญิงสาวในชุดดำขลับ เรือนผมสั้นกุด ดวงตาเย็นชาเฉียบคม ในมือถือปืนเก็บเสียงกระบอกยาว นักฆ่ามือหนึ่งโค้ดเนมไคเมร่า ก่อนที่ภาพจะฉายมาอีกที่หนึ่ง เรือนไม้โบราณที่อบอวลไปด้วยกลิ่นยาจางๆ สัมผัสอ่อนโยนของฝ่ามืออบอุ่นที่ลูบศีรษะ รอยยิ้มของสตรีงดงามผู้หนึ่งที่เรียกว่าท่านแม่ แต่แล้วรอยยิ้มนั้นก็เริ่มซีดจางลง กลายเป็นเสียงไอและใบหน้าที่ซูบตอบ ความทรงจำถัดมาคือความหิวโหยที่กัดกินลำไส้ ไอเย็นของพื้นไม้ที่นอนทับ เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของเหล่าพี่น้องและบ่าวไพร่ที่ตราหน้าว่าปัญญาอ่อน ทุกภาพล้วนพร่าเลือนและชุ่มโชกไปด้วยหยาดน้ำตาแห่งความน้อยเนื้อต่ำใจ “ความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุดหรอกเหรอ?” ภาพความทรงจำทั้งสองสายวิ่งเข้ามาปะทะกันอย่างรุนแรง เสียงระเบิดที่ปลิดชีวิตในโลกอนาคตดังประสานกับเสียงฟ้าร้องคำรามในอีกภพหนึ่ง แสงไฟจากปากกระบอกปืนสาดส่องทับซ้อนกับแสงตะเกียงน้ำมันที่ริบหรี่ ความเจ็บปวดจากการถูกทรยศหักหลังในชาติก่อน ผสมปนเปกับความรวดร้าวจากการถูกทอดทิ้งในชาตินี้