ทุกชาติภพ กระดูกงดงาม มีซีรีส์ไหม?

สามปีก่อน ไซล่า เควสเป็นคนหัวอ่อนอย่างมาก เธอเต็มใจที่จะบริจาคไตของตน และยอมสูญเสียความงดงามทั้งหมดเพียงไปเพราะชายโฉดคนหนึ่ง ถึงกระนั้น ไม่เพียงชายคนนั้นจะกล้าสวมเขาเธอ แต่เขาเกือบจะคร่าชีวิตของเธอแล้วไปด้วยซ้ำ! สามปีต่อมา ความงดงามหวนกลับมาหาเธออีกครั้ง เมื่อความรุ่งโรจน์ของเธอเบิกบานอีกครั้ง เธอสาบานว่าจะลากคอบรรดาคนสารเลวทั้งหลายมาชดใช้กับสิ่งที่พวกมันทำลงไป เป็นที่รู้กันดีว่า สแตนลีย์ แบตตัน มหาเศรษฐีที่มั่งคั่งที่สุดในเมืองแอตแลนติส เป็นชายที่โหดร้ายซึ่งไม่ว่าหน้าไหนยังต้องหวาดหวั่น แม้ว่าใบหน้าของเขาจะน่าหลงใหลเพียงใด แต่เรื่องจิตใจอันด้านชาของเขากลับกระฉ่อนไปทั่ว ผู้คนต่างตั้งคำถามว่าหญิงสาวผู้ใดกันที่จะสามารถทลายกำแพงหัวใจของเขาได้ ทว่า จากมุมมองอันน่าประหลาดใจของสาธารณชน เขาคุกเข่าลงข้างหนึ่งใต้แสงไฟและก้มลงไปผูกเชืองรองเท้าให้เธอ สิ่งนี้ประจักษ์ต่อสายตาของสื่อมวลชนจากหลายแขนง“สแตนลีย์ แบตตัน นายตั้งใจจะทำอะไรกันแน่เนี้ย?” เธอแสดงท่าทีที่กังวลและตื่นตระหนก เขาหัวเราะกับตนเอง “ไซล่า เควส ไม่มีใครหน้าไหนมาพรากชีวิตของฉันไปได้นอกจากฉันคนเดียว!”

หรงจือจืออดทนคุกเข่าไปแล้วสามพันขั้นบันได เพื่อขอโอสถวิเศษมาช่วยชีวิตผู้เป็นสามี กลับคิดไม่ถึงว่า เมื่อสามีกลับมาพร้อมชัยชนะ จะพาองค์หญิงจากแคว้นอื่นที่กำลังตั้งครรภ์กลับมาด้วย มิหนำซ้ำยังลดขั้นหรงจือจือจากภรรยาเอกเป็นแค่อนุ!   “ม่านหวาเป็นองค์หญิง ซ้ำกำลังตั้งครรภ์บุตรของข้าอยู่ เจ้าแค่ยกตำแหน่งภรรยาเอกให้นาง จะเป็นไรไป?”   “บุตรชายข้าไม่หย่ากับเจ้า แค่ขอให้เจ้าไปเป็นอนุ นั่นก็นับว่าเมตตาเจ้าแล้ว หากเจ้าออกจากจวนโหวไป ใครที่ไหนเล่าจะไม่รังเกียจดูแคลนเจ้า?”   “แม้ท่านพี่จะลดขั้นท่านจากภรรยาเอกเป็นอนุ ทว่าตราบใดที่ท่านยอมยกสินเดิมของท่านให้ข้าใช้เป็นสินติดตัวเจ้าสาว ข้าจะยอมเรียกท่านว่าพี่สะใภ้ก็ได้!”   “ในฐานะที่เจ้าเป็นสตรี ก็ควรจะเสียสละเพื่อสามี! ก็แค่ขอให้เจ้าเป็นอนุภรรยา แค่ขอสินเดิมของเจ้าเพียงเล็กน้อยก็เท่านั้น เจ้าจะโวยวายอะไรหนักหนา?”   ต้องเผชิญหน้ากับครอบครัวพรรค์นี้ หรงจือจือทำได้เพียงแค่คิดว่า ความทุ่มเทตลอดสามปีที่ผ่านมาของตนเอง ก็ถือเสียว่าโยนให้หมามันกิน ไม่ว่าอะไรที่ติดค้างนางไว้ พวกเขาต้องชดใช้คืนให้หมด!   นางตัดสินใจหย่าขาด ทำลายครอบครัวสามีเก่าให้พังพินาศ เอาสินเดิมทั้งหมดของตนเองกลับไป และนำโอสถช่วยชีวิตอีกครึ่งที่เหลือของสามีเก่า ไปมอบให้คนอื่น…   ภายหลัง สามีเก่ากลับกลายเป็นคนพิการอีกครั้ง ต้องกลายเป็นที่ขบขันของคนทั้งเมืองหลวง ส่วนนางได้แต่งงานใหม่กับขุนนางผู้มีอำนาจ กลายเป็นฮูหยินของท่านราชเลขาธิการผู้ยิ่งใหญ่ทรงเกียรติ แม้แต่ฝ่าบาทยังต้องยกย่องนางเป็นมารดาบุญธรรม!

จากคนไม่ชอบขี้หน้ากัน ด่ากันหน้าคณะจนอับอาย แต่จู่ๆเขาก็พบกับความลับของเธอทำให้อยากแก้แค้น แต่กลับพาตัวเองไปวนอยู่รอบเธอจนกลายเป็นตกหลุมรักเธอโดยไม่รู้ตัวจนสุดท้าย.... "มาเป็นเด็กเลี้ยงของพี่เถอะมิว" “ผ่านมาสามปีก็ไม่มีพัฒนาการขึ้นเลยสักนิด” “แล้วมันหนักส่วนไหนของพี่ล่ะคะ” “ไม่หนักหรอกก็แค่อยากรู้เท่านั้นว่าวัน ๆ นอกจากท่องหนังสือสอบหอบตำราแล้วทำอะไรเป็นอีกบ้าง” “ก็ดีกว่าพวกที่ดีแต่พกปากมามากกว่าสมอง แล้วมานั่งเห่าหอนไปวัน ๆ เหมือนพวกหมาหมู่แถวนี้ก็แล้วกัน” “เธอว่าใครเป็นหมา” “ถ้าไม่อยากรับก็อย่าเดือดร้อนสิ” “แล้วเมื่อกี้ว่าให้ใคร เธอเป็นรุ่นน้องนะ” “สันดานต่ำ” “อะไรนะ!” ทั้งสองเหมือนจะไม่มีทางที่จะมาคุยกันดี ๆ ได้เลย ยิ่งเพื่อน ๆ ในกลุ่มของเขาแล้วยิ่งเกลียดเธอเข้าไส้ แต่โอกาสแก้แค้นของภาวินทร์ก็มาถึงเร็วกว่าที่คิด เมื่อเขาได้รับรู้ความลับบางอย่างของเธอ "ได้เวลาแก้แค้นแล้ว ยัยลูกแกะน้อย"

แต่งงานมาแปดปี ฉันได้รับมรดกหลายพันล้านที่คุณปู่ทิ้งไว้ให้ฉันกับสามีที่เป็นมาเฟีย แต่ในขณะที่ทนายกำลังดำเนินการโอนทรัพย์สิน กลับพบว่าทะเบียนสมรสของฉันเป็นของปลอม มรดกมหาศาลทั้งหมด จะตกเป็นของฉันแต่เพียงผู้เดียว “คุณเจียง ระบบแสดงว่าคุณได้หย่าร้างไปเมื่อหนึ่งปีก่อนแล้วครับ ตอนนี้ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณโจวจือเหยียนคือ... ซูหว่านฉิงครับ” “ตอนนี้คุณอยู่ในสถานะโสด” “นั่นหมายความว่าคุณโจว จะไม่สามารถมีสิทธิ์ได้รับมรดกในส่วนนี้ได้ครับ” ซูหว่านฉิง คือรักแรกตอนที่คุณโจวไปเรียนที่ต่างประเทศ เมื่อเห็นข้อความที่ทนายส่งมา ฉันจ้องมันอยู่นานอย่างไม่อาจเชื่อสายตา ที่แท้ความรักและการเอาใจใส่ของโจวจือเหยียนตลอดหลายปีที่ผ่านมา มันเป็นเพียงแค่คำโกหกหลอกลวงทั้งนั้น เดิมทีฉันวางแผนจะบอกเขาในวันครบรอบแต่งงานว่าฉันกำลังท้อง... ลูกคนนี้เป็นสิ่งที่เราทั้งคู่เฝ้ารอคอยมาตลอดแปดปี แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า เขาคงจะไม่ได้รอคอยสิ่งนี้เหมือนฉัน ฉันลูบหน้าท้องอย่างแผ่วเบา แม้ลูกแฝดของฉันจะไม่มีพ่อก็ไม่เป็นไร สำหรับสถานที่ที่เต็มไปด้วยคำหลอกลวงนี้ สิ่งเดียวที่ฉันต้องทำคือหนีไปให้ไกลที่สุด

“ไข่ตุ๋น” รุ่นน้องปี 2 ที่ชอบแต่งตัวเฉิ่มๆ เชยๆ แถมยังชอบใส่แว่นตาหนาเตอะ “ปาย” รุ่นพี่ปี 4 เห็นก็เรียกเธอทันทีว่า “ไอ้เฉิ่ม” แต่ใครจะรู้กันล่ะว่าเธอน่ะคือตัวแม่ นี่มันของแซ่บไม่ใช่ของเฉิ่ม!!

"ฉันไม่มีค่าให้คุณสนใจใช่ไหมคะ ฉันไม่มีประโยชน์ที่จะเชิดหน้าชูตาทางสังคมให้คุณได้ คุณเลยไม่ให้ความสำคัญกับฉันนอกจากเรื่องบนเตียง ฉันเข้าใจถูกหรือเปล่า"