นักเขียนพิณนารามีผลงานอื่นอะไรบ้าง

รู้ไหมว่าการเล่นพิณให้ไพเราะเริ่มจากพื้นฐานง่ายๆ อย่างการฝึกนิ้วให้คุ้นเคยกับสายก่อนเลย ตอนแรกที่ลองเล่นรู้สึกเหมือนมือไม่เป็นมิตรกับเครื่องดนตรีนี้เลย แต่พอฝึกตำแหน่งการวางนิ้วหลักๆ บนเฟรตบอร์ดบ่อยๆ มันเริ่มมีพัฒนาการขึ้น เคล็ดลับที่ได้จากนักดนตรีมืออาชีพคือควรเล่นสเกลพื้นฐานทุกวัน แค่ 10-15 นาทีก็ช่วยให้มือคล่องขึ้นมาก การใช้เมโทรโนมฝึกจังหวะก็สำคัญ เพราะพิณต้องการการควบคุมจังหวะที่แม่นยำเพื่อให้เสียงต่อเนื่องสวยงาม ลองเล่นเพลงง่ายๆ อย่าง 'Greensleeves' หรือ 'Scarborough Fair' ก่อน แล้วค่อยยกระดับไปเพลงที่ซับซ้อนขึ้น

เคยลองหัดเล่นพิณเพราะหลงรักเสียงของมันตั้งแต่ดูหนังเรื่อง 'The Lord of the Rings' เลยรู้สึกว่ามันน่าจะเป็นเครื่องดนตรีที่เหมาะกับคนชอบแฟนตาซี การเริ่มต้นควรหาแบบฝึกหัดพื้นฐานจาก YouTube ก่อน เพราะมีหลายช่องที่สอนฟรีแบบเข้าใจง่าย เช่น 'Harp School' หรือ 'Beginner Harp Lessons' แนะนำให้ซื้อพิณขนาดเล็กราคาประหยัดก่อน เพราะถ้าเลิกเรียนจะไม่เสียดายเงินมาก ส่วนตัวชอบฝึกวันละ 30 นาทีในช่วงเย็น เพราะเสียงพิณช่วยให้รู้สึกผ่อนคลายมากๆ อย่าลืมว่าการเล่นพิณต้องอาศัยความอดทนสูงในขั้นเริ่มต้น แต่พอผ่านเดือนแรกไปแล้วจะเริ่มสนุกกับมันเอง

รู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้พูดถึงเครื่องดนตรีเพราะพิณภาษาอังกฤษเป็นสิ่งที่หาชมได้ยากในกรุงเทพฯ! จากประสบการณ์ส่วนตัว ร้าน 'Music Matters' ที่สยามสแควร์มักมีสินค้านำเข้าหายาก รวมถึงพิณประเภทต่างๆ ลองโทรไปสอบถามล่วงหน้าก็ได้นะ เพราะบางทีเขาอาจไม่มีสต็อกแต่สามารถสั่งจองให้ได้ อีกที่ที่คุ้มค่าการตรวจสอบคือ 'ร้านแตรซาวด์' แถวราชดำริ เคยเห็นเขานำเข้าเครื่องดนตรีโบราณหลายชนิด ส่วนตัวยังไม่เคยซื้อพิณที่นั่นแต่เพื่อนนักดนตรีเคยพูดถึงบริการที่เป็นกันเองมาก

เสียงพิณที่ดังเลื่อมล้ำผ่านยุคสมัยทำให้ต้องค้นหา...มันคือ 'harp' ในภาษาอังกฤษนั่นเอง เครื่องดนตรีโบราณที่ถูกกล่าวถึงในตำนานไอริชอย่าง 'The Harp of Dagda' หรือแม้แต่ในซีรีส์แฟนตาซีอย่าง 'The Witcher' ที่มักปรากฏคู่กับบรรยากาศลึกลับ ความน่าสนใจอยู่ที่การออกแบบที่แตกต่างกันของพิณแต่ละวัฒนธรรม พิณเซลติกจะมีเฟรมสามเหลี่ยม ขณะที่พิณเปอร์เซียเรียกว่า 'chang' ซึ่งมีรูปร่างคล้ายเรือ แต่ทั้งหมดล้วนถูกจัดประเภทเป็น harp ในภาษาอังกฤษ современный

เคยสงสัยไหมว่าพิณโบราณมีที่มาอย่างไร ตัวฉันเองก็เพิ่งค้นพบข้อมูลน่าสนใจว่าพิณในภาษาอังกฤษเรียกว่า 'harp' ซึ่งมีประวัติยาวนานนับพันปี เริ่มจากอียิปต์โบราณที่ใช้พิณในพิธีกรรม เครื่องดนตรีชนิดนี้พัฒนามาหลายยุคสมัย ในยุคกลางพิณกลายเป็นสัญลักษณ์ของชนชั้นสูง ส่วนในไอร์แลนด์มีพิณเซลติกที่เป็นเอกลักษณ์ ด้วยรูปร่างโค้งงดงามและเสียงที่ไพเราะ ปัจจุบันเรายังเห็นพิณสมัยใหม่ในวงออร์เคสตรา ที่น่าทึ่งคือพิณไฟฟ้าที่ดัดแปลงให้เข้ากับดนตรีสมัยใหม่

เครื่องดนตรีพิณในภาษาอังกฤษเรียกทั่วไปว่า 'lute' ซึ่งมีหลายประเภทขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมและการออกแบบ พิณตะวันตกแบบคลาสสิกมักมี 6-8 สายหลัก แต่บางรุ่นอย่าง theorbo อาจมีถึง 14 สาย ส่วนพิณแบบแมนโดลินหรือ oud ที่ได้รับอิทธิพลจากตะวันออกกลางจะมี 4-12 สาย ความสนุกของพิณอยู่ที่ความหลากหลายนี้แหละ แต่ละแบบให้เสียงที่เป็นเอกลักษณ์ น่าค้นหา ทั้งเสียงแหลมใสของสายน้อยและความลึกของสายจำนวนมาก

เคยเห็นหลายคนสงสัยเรื่องนี้เหมือนกันนะ เพราะตัวผมเองก็ชอบเล่นพิณเหมือนกัน เว็บไซต์ต่างประเทศอย่าง Amazon หรือ eBay นี่แหละที่น่าเชื่อถือที่สุด มีแบบให้เลือกเยอะมาก ทั้งราคาและคุณภาพหลากหลาย แถมยังมีรีวิวจากผู้ใช้จริงให้อ่านก่อนตัดสินใจ แต่ถ้าชอบแบบเห็นของจริงก่อนซื้อ ลองดูร้านขายเครื่องดนตรีเฉพาะทางในเมืองใหญ่ๆ บางร้านก็มีพิณให้เลือกเล่นก่อนซื้อ อย่างร้าน Guitar Center ในอเมริกาก็มีบริการแบบนี้ แนะนำให้โทรไปถามก่อนนะว่าเขามีสต็อกหรือเปล่า เพราะของแบบนี้บางทีก็หายากนิดนึง

ลองคิดดูว่าเส้นเฟตตูชินี่มีความเป็นมิตรกับซอสครีมมากกว่าที่หลายคนคิด ฉันเคยสังเกตว่าตอนทำ 'carbonara' แบบดั้งเดิมด้วยเส้นสปาเก็ตตี้ ความบางของเส้นทำให้ซอสไข่และชีสเคลือบตัวเส้นได้อย่างพอดี แต่เมื่อเปลี่ยนมาใช้เฟตตูชินี่ ผลลัพธ์กลับหนาและครีมมี่ขึ้นอย่างชัดเจน เพียงแต่ต้องจูนสัดส่วนให้ต่างออกไปเล็กน้อย ในมุมของเทคนิค ฉันมักจะปรับปริมาณไข่และชีสให้มากขึ้นเล็กน้อยเมื่อใช้เฟตตูชินี่ เพราะผิวหน้าที่กว้างและหนากว่าจะดูดซับซอสได้มากกว่า อีกอย่างคือความร้อน: เส้นกว้างจะเก็บความร้อนได้นานกว่า จึงต้องผสมไข่กับชีสให้เนียนและปิดไฟก่อนใส่เส้น เพื่อหลีกเลี่ยงไข่สุกเป็นก้อน การเก็บน้ำต้มเส้นไว้เพิ่มความครีมช่วยได้มาก เพียงแค่ค่อย ๆ เติมจนได้ความข้นที่ชอบ ฉันมักนึกถึงตอนดูตอนหนึ่งของ 'Chef's Table' ที่เชฟพูดถึงการเลือกวัตถุดิบให้เหมาะกับรูปแบบจาน—แนวคิดเดียวกันใช้ได้ที่บ้าน ถ้าอยากให้เฟตตูชินี่ทำหน้าที่แทนสปาเก็ตตี้ได้ดี ให้เลือกเส้นที่ต้มพออัลเดนเต้ แล้วปรับซอสให้หนืดขึ้นเล็กน้อย แค่นี้ก็ได้คาโบนาราที่เข้มข้นขึ้นโดยไม่เสียเอกลักษณ์ แนะนำให้ลองครั้งหนึ่งแล้วค่อยปรับจำนวนน้ำต้มเส้น ไข่ และชีสตามรสที่ชอบ สนุกกับการทดลองและได้จานที่เข้ากับพวกเราจริงๆ