รีวิว มหารานี อนิเมะปี 2024 ดีไหม?

อยากแนะนำร้านหนังสือออนไลน์ที่ขายนิยายวายแบบราคาย่อมเยา เพราะมีประสบการณ์การสั่งซื้อมาหลายครั้งแล้ว ร้านแรกที่อยากให้ลองคือ 'Kinokuniya' ในเว็บไซต์ไทย เคยเจอช่วงลดราคา นิยายวายบางเล่มลดเกือบครึ่งราคา แถมยังมีโปรโมชั่นส่งฟรีเมื่อซื้อครบจำนวนเล่มที่กำหนด แต่ต้องคอยเช็กเว็บเป็นประจำเพราะสต็อกมักหมดเร็ว โดยเฉพาะเล่มใหม่ๆ ที่เพิ่งวางจำหน่าย อีกที่คือ 'Se-Ed' ที่มักมีบูธขายหนังสือลดราคาในงานหนังสือต่างๆ ถ้าโชคดีจะเจอนิยายวายที่กำลังฮิตในราคาไม่แพง เคยซื้อ 'Until I Meet My Husband' ในงานหนังสือที่เมืองทองมาในราคา 200 บาทจากปกติ 300 กว่าบาท แนะนำให้ตามข่าวงานหนังสือใกล้บ้านด้วย

ได้ดูเวอร์ชันพากย์ไทยของ 'Beyond Evil' ทางสตรีมมิ่งแล้วรู้สึกว่าน้ำเสียงพากย์ฉายความบอบช้ำของตัวละครได้ดีมาก ซึ่งถ้าถามว่าใครพากย์ตัวละครหลัก ต้องแยกก่อนว่าหมายถึงตัวละครไหน: ตัวละครที่เป็นตำรวจท้องถิ่นที่เก็บงำความผิดพลาดในอดีต กับหัวหน้าหน่วยที่ย้ายมารับตำแหน่ง การพากย์ไทยมักจะขึ้นอยู่กับผู้จัดจำหน่ายในไทยและสตูดิโอพากย์ที่รับงาน บางแพลตฟอร์มใช้ทีมพากย์ชื่อดังที่มีเครดิตชัดเจน ขณะที่บางเวอร์ชันอาจเป็นพากย์สดสำหรับการแพร่ภาพทางโทรทัศน์ โดยส่วนตัวฉันชอบสำเนียงและความเข้มข้นของคนพากย์ที่เล่นเป็นตัวคนที่มีปมมากกว่า เพราะเขาใส่น้ำเสียงสั่นแหบและช่วงเงียบที่ทำให้ฉากสอบสวนมีบรรยากาศกดดัน ถ้าต้องการรู้ชื่อคนพากย์จริง ๆ วิธีที่เร็วที่สุดคือลองดูเครดิตตอนท้ายของตอนสุดท้ายหรือเมนูเสียงบนแพลตฟอร์มที่ดู เพราะมักจะระบุชื่อทีมพากย์และสตูดิโอไว้ชัดเจน ถ้าคิดถึงการพากย์ไทยโดยรวม งานนี้เป็นตัวอย่างที่ดีของการทำให้ดราม่าระดับควันหลงจากตัวละครออกมาชัดเจน แม้ว่าจะไม่สามารถยกชื่อคนพากย์ตรงนี้ได้แบบมั่นใจ แต่แนวทางการหาข้อมูลมีความชัดเจน แล้วถ้าได้ชื่อมาแล้วจะยิ่งชอบฟังรายละเอียดการแสดงด้วยน้ำเสียงมากขึ้นจริง ๆ

ได้ยินเกี่ยวกับการดัดแปลง 'dream novel' แล้วหัวใจของฉันกลับรู้สึกเหมือนกำลังเดินอยู่กลางความทรงจำที่เลือนลาง — นี่ควรเป็นจุดเริ่มของบรรยากาศเพลงประกอบ: หวาน ขม และแฝงความไม่แน่นอนแบบฝันที่ยังไม่ตื่นเต็มที่ ดนตรีควรใช้ความเงียบเป็นองค์ประกอบสำคัญ บทแรกของเพลงสามารถเริ่มจากเปียโนหนึ่งตัวหรือเครื่องดนตรีกล่องเสียงที่เล่นเมโลดี้บางเบา แล้วค่อย ๆ เติมชั้นของเสียงพื้นหลัง เช่น แพ็ดสังเคราะห์บาง ๆ เสียงลมหรือเสียงฝนที่ได้รับการประมวลผลให้ฟังเหมือนอยู่ไกล ๆ นอกจากนั้น การมีธีมเมโลดี้สั้น ๆ ที่วนกลับมาในรูปแบบต่าง ๆ จะช่วยให้ผู้ฟังจับจุดเชื่อมโยงระหว่างตอนหรือความทรงจำของตัวละครได้ เพลงแบบนี้ให้ความรู้สึกคล้ายกับองค์ประกอบใน 'Mushishi' ที่ใช้ความเรียบง่ายของเครื่องดนตรีพื้นบ้านผสมกับองค์ประกอบบรรยากาศ แต่สำหรับ 'dream novel' ผมจะเน้นการบิดโทนด้วยเอฟเฟกต์ย้อนกลับ (reversed textures) และการใช้เสียงไมโครไดนามิกเพื่อนำความรู้สึกของฝันที่ค่อย ๆ แตกออก การเลือกโทนคีย์และจังหวะก็สำคัญ เช่น การใช้คอร์ดที่ไม่ลงตัวนักหรือโหมดไมเนอร์ที่มีการเพิ่มโน้ตไม่คาดฝัน จะทำให้ความสวยงามมีความเจ็บปวดซ่อนอยู่ ส่วนฉากที่ความเป็นจริงทะลุผ่านควรมีการใช้เสียงที่เป็นรอยแตกของซินธ์ หรือเสียง glitch เล็ก ๆ เพื่อเตือนว่าฝันและความจริงกำลังชนกัน ในฉากที่ต้องการความอบอุ่นแบบใกล้ชิด การเพิ่มเครื่องสายเบา ๆ หรือแซ็กโซโฟนในโทนต่ำก็ช่วยได้ ตัวอย่างการผสมผสานแบบนี้ทำให้ฉากเหมือนใน 'Paprika' มีความตื่นเต้นทางสุนทรียะ แต่สำหรับดัดแปลง 'dream novel' แนะนำให้คงความละเอียดและความเป็นส่วนตัวเอาไว้ให้มาก ๆ เพื่อให้เพลงกลายเป็นพื้นที่บันทึกความทรงจำของตัวละคร ไม่ใช่แค่ฉากประกอบเท่านั้น — นั่นแหละจะทำให้ผู้ฟังอยากกลับมาฟังซ้ำและค้นหาชั้นความหมายในเพลงต่อไป

เป็นครั้งแรกที่ได้ฟังเสียงพากย์ไทยของ 'ยามาดะคุงกับแม่มดทั้ง 7' ตอนแรกก็กังวลนิดๆ ว่าความน่ารักและอารมณ์ขันของตัวละครจะถ่ายทอดออกมาได้ครบรึเปล่า แต่พอได้ฟังจริงๆ รู้สึกว่าทีมงานไทยทำได้ดีมากๆ โดยเฉพาะเสียงพากย์ยามาดะที่ทั้งซื่อบื้อและน่ารักสมกับตัวละคร จุดเด่นคือการปรับภาษาให้เข้ากับบริบทไทยโดยไม่เสียอารมณ์เดิม เช่น คำแสลงหรือมุกตลกที่ปรับให้คนไทยเข้าใจง่าย แต่ยังคงความสนุกไว้ บทพากย์แม่มดทั้ง 7 ก็มีเอกลักษณ์แตกต่างกันชัดเจน แม้บางตอนเสียงอาจจะไม่ค่อยเข้ากับตัวละคร 100% แต่โดยรวมถือว่าทำงานได้ดีมาก

เสียงกีตาร์เปิดขึ้นแล้วชื่อเพลง 'พระรามอกหัก' ก็ฝังเข้ามาในหัวเหมือนภาพซีนหนึ่งจากหนังฉากโศกของรามเกียรติ์สมัยใหม่ — ฉันชอบคิดว่าคนแต่งน่าจะตั้งใจเล่นกับตำนานและความรักที่พังทลายมากกว่าจะเล่าเรื่องตรงๆ ว่าใครเป็นใคร แต่ถ้าพูดตรงๆ เรื่องผู้แต่งและปีปล่อยของเพลงนี้ฉันกลับจำรายละเอียดเชิงเทคนิคไม่ได้ชัดแจ้งนัก เพราะมีเวอร์ชันและการตีความหลายแบบที่ทำให้เครดิตและปีออกมาหลายปีต่างกันไป พอไล่ความทรงจำแล้วฉันนึกถึงเวอร์ชันที่ฟังในวิทยุสมัยหนึ่งกับเวอร์ชันอัดสดในงานเล็กๆ ที่เพื่อนพาไปฟัง ความแตกต่างของอาร์เรนจ์และการเรียบเรียงทำให้บางเวอร์ชันดูใหม่กว่ามาก บางครั้งผู้ฟังจึงอ้างถึงปีของการออกเทปหรือซีดีที่เขาฟังเป็นปีปล่อย ทั้งที่ตัวเพลงอาจถูกเขียนขึ้นก่อนหน้านั้นอีกหลายปี นี่แหละที่ทำให้เรื่องผู้แต่งและปีปล่อยกลายเป็นเรื่องงงๆ สำหรับฉัน ท้ายสุดแล้วสิ่งที่ฉันติดใจไม่ใช่ป้ายชื่อผู้แต่งมากเท่ากับว่าจังหวะและท่อนคอรัสมันกระแทกอารมณ์ของคนฟังยังไง ถ้าอยากทราบความเที่ยงตรงแบบเอกสารจริงๆ ก็ต้องดูเครดิตของเวอร์ชันที่ชัดเจน แต่ในมุมของฉัน เพลงนี้ยังคงทำหน้าที่ของมันได้ดีเสมอ ไม่ว่าจะอยู่ในชื่อของใครก็ตาม

ชื่อเรื่องนี้มักทำให้คนสับสนเพราะมีงานหลายประเภทที่ใช้คำว่า 'scout' กับ 'zombie' ผสมกันอยู่เยอะ แต่ถ้าพูดถึงภาคล่าสุดในความหมายของภาพยนตร์ที่คนนิยมอ้างถึง มันคือหนังที่ใช้ชื่อภาษาอังกฤษว่า 'Scouts Guide to the Zombie Apocalypse' ซึ่งออกฉายในปี 2015 และสตูดิโอหลักที่อยู่เบื้องหลังการผลิตคือ Paramount Pictures พร้อมทั้งทีมนักแสดงหน้าใหม่อย่าง Tye Sheridan, Logan Miller และ Joey Morgan ที่ทำให้หนังดูเป็นคอมิดี้สยองขวัญแบบวัยรุ่น ผมจำความได้ว่าบทภาพยนตร์และบรรยากาศทำให้หนังนี้เด่นในช่วงเวลานั้น แต่ก็ไม่มีภาคต่อใหญ่ ๆ จากค่ายหลักตามมา ทำให้ถ้ามองในเชิง 'ภาคล่าสุด' ของแฟรนไชส์ที่คนพูดถึงจริง ๆ ผลงานปี 2015 ตัวนี้ยังคงถูกนับว่าเป็นเวอร์ชันล่าสุดของงานรีเมค/แนวคิดที่ใช้ชื่อนี้ในวงภาพยนตร์ แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณหมายถึงสื่ออื่นเช่นเกมหรือเว็บตูน ชื่อแบบนี้อาจถูกผลิตโดยสตูดิโอขนาดเล็กหรือสตูดิโอเกมมือถือแทน พูดสไตล์แฟนหนังตรง ๆ ผมยังคิดว่าเสน่ห์ของงานมาจากการผสมความเวิ่นเว้อของกลุ่มสเกาต์กับความตลกร้ายของซอมบี้ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมภาพยนตร์ที่ Paramount ผลิตถึงยังถูกหยิบขึ้นมาพูดถึงบ่อย ๆ แม้จะไม่มีต่อภาคใหญ่ก็ตาม

ในคืนที่ตอนพิเศษของ 'โจฮันนอร์ธ' ปล่อยออกมา บรรยากาศบนโซเชียลมีเดียเต็มไปด้วยสีสันและความคาดหวัง การเล่าเรื่องฉับพลันที่ไม่ได้ยึดติดกับพล็อตหลักทำให้แฟนบางกลุ่มหลงใหลในความละเอียดเล็ก ๆ ของฉาก เช่นแสงเงาที่เข้มขึ้น หรือบทสนทนาสั้น ๆ ที่เผยมุมด้านมืดของตัวละคร ซึ่งผมมองว่าเป็นการเติมเต็มเฉพาะกิจที่ทำให้โลกของเรื่องดูกว้างขึ้นและมีบริบททางอารมณ์มากขึ้น อย่างเช่นช็อตหนึ่งที่ใช้เพียงเสียงดนตรีกับภาพนิ่ง สร้างความเงียบที่หนักแน่นจนหลายคนเอาไปทำวิดีโอสั้น ยังมีอีกด้านที่พูดถึงความไม่สมดุลของจังหวะ บางคนรู้สึกว่าตอนพิเศษเหมือนงานทดลองที่ยิ่งใหญ่เกินไป แต่ผมกลับชอบความเสี่ยงนั้น เพราะมันเปิดพื้นที่ให้แฟน ๆ ท้าทายการตีความ และบางมุมมองทำให้ฉากหลักเดิมดูมีมิติใหม่ เหมือนเวลาที่ดู 'Mushishi' แล้วได้ค้นพบรายละเอียดเล็ก ๆ ที่ซ่อนอยู่ระหว่างกรอบเรื่อง ซึ่งผมคิดว่าตอนพิเศษแบบนี้คือของขวัญสำหรับคนที่ชอบขุดลึก

แฟน 'หวังทง' คงตื่นเต้นกับข่าวลือเรื่องอนิเมะอยู่แน่ๆ แต่เท่าที่ติดตามมา ยังไม่มีประกาศอย่างเป็นทางการจากสตูดิโอใหญ่ๆ เลยนะ ตัวละครอย่าง 'เสื้อแพร' นี่ถ้าได้เห็นเคลื่อนไหวบนจอคงสุดยอดมาก เพราะการออกแบบท่าไม้ตายในมังงะมันมีลูกเล่นที่สดุดตาทุกฉาก ถ้ามีอนิเมะหวังว่าจะได้เสียงพากย์ที่เหมาะกับความบ้าพลังของตัวละครแบบนี้จริงๆ