สำนักพิมพ์ไทยใดได้ตีพิมพ์ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์?

ครั้งแรกที่เห็นฉบับทีวีของ 'ยอดหญิงลิขิตสวรรค์' ฉันรู้สึกได้ทันทีว่าจังหวะการเล่าเปลี่ยนไปมากกว่าที่คิดไว้ ผมนับได้ว่าฉบับนิยายให้พื้นที่กับความคิดภายในตัวละครและการค่อยๆ คลี่คลายปมอย่างละเมียด แต่เวอร์ชันละครต้องย่อฉาก ย่อจำนวนตอน และผลักดันความสัมพันธ์คู่พระนางให้ชัดเพื่อตอบโจทย์คนดูทั่วไป ผลลัพธ์คือบางซับพล็อตสำคัญถูกตัดหรือย้ายจังหวะ ทำให้การเติบโตของตัวละครบางตัวดูขาดหายไปบ้าง นอกจากนี้ทีมงานมักใส่ซีนภาพสวย ดนตรี และมุกเบาๆ เพื่อบาลานซ์ความจริงจังของเนื้อหา ฉันชอบที่การออกแบบเครื่องแต่งกายกับการจัดแสงช่วยเสริมบรรยากาศ แต่ก็รู้สึกว่าโทนบางส่วนถูกทำให้หวานขึ้นเพื่อขายตลาดกว้าง เช่นเดียวกับการดัดแปลงของ 'Mo Dao Zu Shi' ที่เปลี่ยนสภาวะภายในให้เป็นภาพยนตร์ฉากสวยๆ มากกว่าการเล่าในเชิงจิตวิทยาล้วนๆ นั่นทำให้เวอร์ชันทีวีสะดุดสายตาและเข้าถึงง่าย แต่คนอ่านนิยายเดิมอาจเผลอคิดถึงรายละเอียดเล็กๆ ที่หายไปบ้าง

บอกเลยว่าเมื่ออ่าน 'ยอดหญิงลิขิตสวรรค์' ครั้งแรก ความรู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าไปในโลกที่ผู้หญิงไม่ได้ยอมถูกกำหนดชะตาเพียงอย่างเดียว เนื้อหาเปิดด้วยการกลับชาติมาเกิดของนางเอกในคราบสตรีนางหนึ่งที่ถูกมองว่าสถานะต่ำกว่าในตระกูล, และภาพการพลิกเกมจากคนที่ถูกดูถูกให้กลายเป็นตัวแปรสำคัญของชะตากรรมทำให้หัวใจเต้นแรงไปกับทุกย่างก้าวของเธอ ฉันชอบวิธีที่ผู้แต่งค่อย ๆ ให้เธอสะสมความรู้ ความแข็งแกร่ง และพันธมิตร โดยไม่ปล่อยให้การแก้แค้นเป็นเพียงเป้าหมายเดียว แต่เป็นสะพานพาเธอไปสู่การปฏิรูปชีวิตของคนรอบข้าง แทรกด้วยฉากการเมืองสั้น ๆ ฉากฝึกรบ และการใช้ปฏิภาณไหวพริบเวลาต้องเผชิญหน้ากับศัตรู ทำให้พล็อตไม่เบื่อและมีจังหวะขึ้นลงที่ลงตัว ตอนจบของหลายตอนมักทิ้งคำถามให้ติดตามต่อ และนั่นแหละที่ทำให้ไม่สามารถวางหนังสือได้ง่าย ๆ — ปิดเล่มด้วยรอยยิ้มแบบเหนื่อยแต่ภูมิใจในตัวนางเอกมากกว่าเดิม

ยอมรับเลยว่าฉันเป็นคนชอบดูละครจีนยาว ๆ ที่มีฮีโรอินแนวผจญภัยอยู่บ่อย ๆ และเรื่องที่มักจะถูกหยิบมาพูดถึงคือ 'ยอดหญิงลิขิตสวรรค์' นี่ล่ะ ฉันจำชัดว่าตัวนางเอกในเรื่องคือ 'หยางมี่' ที่รับบทเป็นฟู่เหยา การแสดงของเธอทั้งการสื่ออารมณ์ฉากเรียบง่ายจนถึงซีนต่อสู้ทำให้ตัวละครมีมิติ ไม่เหมือนนางเอกสายรักใส ๆ ทั่วไป ฉากชุดและคอสตูมก็ช่วยยกระดับคาแรกเตอร์ให้ดูทรงพลังและเป็นเอกลักษณ์ การได้ดูผลงานของเธอในบทนี้แล้วเทียบกับงานแฟนตาซีเรื่องอื่น ทำให้ฉันเห็นพัฒนาการทางการแสดงของหยางมี่ชัดขึ้น ใครที่อยากเห็นนางเอกหญิงเก่งและมีทั้งความอ่อนแอและความเด็ดเดี่ยว รับบทโดยนักแสดงที่มีชื่อเสียงจริง ๆ เรื่องนี้ตอบโจทย์ได้ดี และท้ายที่สุดภาพความทรงจำที่ติดตาเป็นฉากที่เธอยืนท่ามกลางสายลมกับชุดยาว เหมือนฉากที่คงอยู่ในหัวฉันไปอีกนาน

ลองนึกว่ามีกล่องพิเศษที่เปิดออกแล้วกลิ่นกระดาษใหม่และสีทองละลายเข้ามาพร้อมกัน ฉันมักจะมองหาฉบับลิมิเต็ดของ 'ยอดหญิงลิขิตสวรรค์' เป็นอันดับแรก เพราะชุดนั้นมักรวมทั้งหนังสือปกแข็ง อาร์ตบุ๊กขนาดโต และฟิกเกอร์พิเศษที่ออกแบบมาเฉพาะในธีมงานแต่งหรือชุดเจ้าสาวของนางเอก ของสะสมประเภทแพ็คเกจลิมิเต็ดให้ประสบการณ์ครบกว่าแยกซื้อทีละชิ้น: อาร์ตบุ๊กมักมีภาพสเกตช์เบื้องหลัง ฉากที่ตัดออกจากอนิเมะ และคอมเมนต์จากทีมงาน ขณะที่ฟิกเกอร์ขนาดกลางที่มาพร้อมฐานสวยช่วยให้ตั้งโชว์ได้ทันที ฉันชอบเชื่อมภาพในอาร์ตบุ๊กกับฟิกเกอร์ แล้ววางโปสเตอร์ผืนผ้าลงบนผนังเป็นแท็กทีมแสดงความงดงามของคอลเลกชัน ถ้ามีงบจำกัด ให้เลือกซื้อแผ่นป้ายผ้า (tapestry) ขนาดมาตรฐานหรือโปสเตอร์เนื้อดีสักผืนหนึ่ง เพราะวางแล้วเปลี่ยนบรรยากาศห้องได้ทันที และถ้าอยากได้ความเป็นเอกลักษณ์จริงๆ ให้มองหาหมายเลขซีเรียลหรือการ์ดรับรองฉบับลิมิเต็ด — มันทำให้รู้สึกว่าเราเก็บเรื่องราวนี้ไว้เป็นสมบัติส่วนตัว

ฉันยังคงตื่นเต้นทุกครั้งที่พูดถึงหนังสือเรื่องนี้เพราะว่า 'ยอดหญิงลิขิตสวรรค์' เขียนโดยนามปากกา อวี่ชาง (Yu Chang) ผู้แต่งชาวจีนที่เริ่มต้นจากการลงนิยายในเว็บไซต์ออนไลน์ ก่อนจะมีผลงานเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง อวี่ชางมีสไตล์การเขียนที่เน้นความละเอียดในการวางพล็อตและตัวละครหญิงที่แกร่งแต่ซับซ้อน จังหวะการเล่าเรื่องมักพลิกผันและมีการใส่รายละเอียดทางประวัติศาสตร์เข้ามาให้ความรู้สึกสมจริง พอพูดถึงประวัติย่อแบบรวบรัดแล้ว อวี่ชางเติบโตในครอบครัวที่รักการอ่าน มีพื้นฐานความรู้ด้านประวัติศาสตร์จีนและวรรณกรรมคลาสสิก เขา/เธอเริ่มเขียนตั้งแต่ยังเป็นนักศึกษา ผลงานแรกๆ มักเป็นนิยายแนวรักและการแก้แค้น ก่อนจะมีผลงานที่สร้างชื่ออย่าง 'ยอดหญิงลิขิตสวรรค์' ซึ่งได้รับการแปลเป็นหลายภาษาและมีแฟนอาร์ตกับแฟิคมากมาย งานของอวี่ชางมักได้รับคำชมเรื่องการพัฒนาตัวละคร โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของนางเอกจากคนอ่อนโยนเป็นผู้นำที่เด็ดเดี่ยว ซึ่งฉันคิดว่าเป็นหัวใจของนิยายเล่มนี้และทำให้เรื่องคงอยู่ในความทรงจำของแฟนๆ ได้นาน

เพลงที่คนพูดถึงและฮัมตามกันบ่อยที่สุดคือเพลงธีมหลักของ 'ยอดหญิงลิขิตสวรรค์' ซึ่งเล่นในฉากเปิดและฉากสำคัญหลายฉากจนฝังอยู่ในความทรงจำของแฟน ๆ มากที่สุด ผมรู้สึกว่าเสน่ห์ของเพลงธีมหลักไม่ได้มาจากเมโลดี้เพียงอย่างเดียว แต่รวมถึงการเรียงซาวด์ที่ทำให้ฉากดราม่าและฉากโรแมนติกยกขึ้นมาเป็นฉากที่เราจำได้ทันที ทุกครั้งที่ท่อนสโลว์โผล่มามันเหมือนมีสายใยดึงความรู้สึกให้กลับไปยังจุดนั้น อย่างเช่นฉากพบกันหลังจากแยกจากกันนานๆ เพลงตัวนี้จะเอนกายพาอารมณ์ไปได้ง่าย ผมเองมักจะหยุดงานหรือหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มแล้วปล่อยให้เพลงพาไปสักพัก แฟนเพลงหลายคนชอบเอาเพลงธีมหลักไปคัฟเวอร์หรือทำเป็นเวอร์ชันเปียโนเหมือนกับที่เกิดขึ้นกับเพลงในภาพยนตร์อย่าง 'Your Name' — การถูกนำไปตีความซ้ำ ๆ ยิ่งเป็นหลักฐานว่ามันติดหูและมีอิมแพคจริง ๆ ผมเลยมองว่าเพลงธีมหลักคือตัวเลือกที่ชัดเจนที่สุดเมื่อถามว่าเพลงไหนฮิตที่สุด

พอได้อ่านฉบับแปลอังกฤษของ 'ยอดหญิงลิขิตสวรรค์' แล้ว ความประทับใจแรกที่โผล่มาคือความลื่นไหลของพล็อตที่ยังคงอยู่แม้ผ่านการแปล โดยรวมแล้ว ฉบับแปลรักษาจังหวะดราม่าและฮิวมั่นของตัวละครได้ค่อนข้างดี ช่วงบทสนทนาเล็กๆ ที่แสดงนิสัยตัวละครยังคงให้รอยยิ้มและเดินเรื่องได้อย่างต่อเนื่อง ต่างจากบางงานแปลที่ทำให้บทพูดกลายเป็นคำอธิบายเยอะเกินไป เหตุการณ์ไคลแมกซ์ที่มีความละเอียดอ่อนถูกถ่ายทอดออกมาให้คนอ่านภาษาอังกฤษเข้าใจโทนได้ชัดเจน ข้อจำกัดมีบ้างตรงการเลือกคำเฉพาะอย่างคำเรียกยศหรือสำเนียงท้องถิ่นที่บางครั้งแปลตรงเกินไปจนรู้สึกห่างจากต้นฉบับเล็กน้อย แต่เมื่อเทียบกับงานแปลระดับเดียวกัน อย่างเช่นฉบับอังกฤษของ 'Heaven Official's Blessing' ที่เน้นการรักษาบทบาทโทนโบราณ ฉบับนี้ทำหน้าที่ดีในด้านการเข้าถึงผู้อ่านสมัยใหม่โดยไม่ทำให้เนื้อหาหนักเกินไป สรุปแล้วฉันเห็นว่าเป็นการแปลที่อ่านสนุก เหมาะกับคนอยากลองงานจีนย้อนยุคโดยไม่ต้องคอยกลับไปดูคำแปลภาษาไทยตลอดเวลา

มีความคิดหนึ่งที่วนเวียนในหัวฉันเมื่อลองคิดถึงตอนจบของ 'ยอดหญิงลิขิตสวรรค์' และมันเชื่อมโยงกับแนวคิดเรื่องการตายปลอมและการหลีกหนีจากชะตากรรมมากกว่าการสิ้นสุดจริงจัง ฉากที่ตัวเอกยืนอยู่บนสะพานแล้วสลับตัวกับคนใช้เป็นจุดศูนย์กลางของทฤษฎีนี้: คนดูบางคนให้ความเห็นว่าการหายไปเป็นการปลอมแปลงเพื่อหลุดจากการถูกตามล่าและเริ่มชีวิตใหม่ในที่ไกลๆ ฉันเห็นด้วยว่าพฤติกรรมและสิ่งของที่ทิ้งไว้มีรายละเอียดที่ดูตั้งใจออกแบบเหมือนคนที่เตรียมการล่วงหน้ามาแล้ว การตีความแบบนี้เน้นไปที่อิสรภาพส่วนบุคคลและการเลือกเปลี่ยนชะตา ไม่ใช่แค่บทละครเพื่อสะเทือนใจ ท้ายที่สุดมุมมองนี้สะท้อนถึงความปรารถนาของผู้อ่านที่จะให้ฮีโร่มีอนาคตที่ไม่ถูกผูกมัดด้วยพล็อตใหญ่ และทำให้ฉากสุดท้ายน่าจดจำเพราะมันเปิดประตูให้แฟนๆ จินตนาการต่อได้เรื่อยๆ