สินค้าที่ระลึกจาก ฉางอันสิบสองชั่วยาม มีอะไรน่าสะสม?

"_" ใครๆ ก็คิดว่าฉันโสด จะพูดยังไงดีละ มันพูดได้ไม่เต็มปากนะ " "_" คนรัก ความรัก แฟน มันเป็นแบบไหนกัน เพราะฉันไม่เคยมีแฟน แค่....ข้ามขั้นไปเท่านั้นเอง "พี่... เป็นคนพูดเองนะคะ ว่าอยู่มหาลัยห้ามทำตัวสนิท ห้ามทำเป็นรู้จักกัน จำไม่ได้เหรอ" รีนลดาพูดพร้อมกับเชิดหน้าใส่เขา อย่างท้าทาย

ฉินซูจากยุคปัจจุบันกลับต้องข้ามมิติมายังสมัยโบราณ กลายเป็นองค์รัชทายาทผู้ไร้ค่าแห่งราชวงศ์ต้าเหยียน เพื่อความอยู่รอด เขาจึงต้องหาทางกลับมาแข็งแกร่งดังเดิม ในเวลานี้ ภายนอกถูกศัตรูรุกราน ภายในถูกขุนนางวางแผนร้าย เช่นนั้น เขาจึงควบม้าถือหอก ปราบปรามความวุ่นวาย กำจัดคนทรยศ ปราบปรามศัตรูต่างแคว้น ครองแผ่นดินทั้งหก เป็นที่โจษจันไปทั้งราชสำนัก

เพราะฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนนางในทุกค่ำคืน ฟ่านซีอิ๋งจึงต้องเกาะติดหวังเปลี่ยนใจพี่ชายที่เป็น ‘ต้วนซิ่ว’ ไม่ให้ไปขัดขวางยวนยาง ป้องกันฝันร้ายไม่ให้กลายเป็นจริง แต่เหตุใดสหายของพี่ชายผู้นั้นถึงได้เกาะติดนางกันเล่า ช่างแตกต่างจากในฝันยิ่งนัก .......................... “พี่น่ะเป็นบุรุษถือพรหมจรรย์ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับสตรีใด หวังเก็บเอาไว้ให้สตรีที่พึงใจ” เขากล่าวพลางมองนางด้วยสายตาหวานซึ้ง พี่ชาย! ท่านกำลังล่อลวงข้าใช่หรือไม่... นิยายสาย Feel good ไม่เครียดไม่หน่วง เน้นล่อลวง

เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของสามีติดอยู่ในช่องลิฟต์นานกว่าครึ่งชั่วโมง เขาจึงระเบิดโทสะอย่างรุนแรง แล้วจับฉันยัดใส่กระเป๋าเดินทาง ก่อนจะรูดซิปล็อกอย่างแน่นหนา “ความทรมานที่เอินเอินต้องเผชิญ เธอจะต้องชดใช้เป็นสองเท่า” ฉันนั่งขดตัว หายใจลำบาก น้ำตาไหลพรากพลางยอมรับผิด แต่สิ่งที่ได้รับกลับมามีเพียงคำตำหนิที่เย็นชาจากสามี “รับโทษเสียให้สาสม พอเรียนรู้บทเรียนนี้แล้ว เธอจะได้รู้จักเชื่อฟัง” เขาเอากระเป๋าเดินทางที่มีฉันอยู่ข้างในไปล็อกเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า ฉันกรีดร้องอย่างสิ้นหวัง ดิ้นรนอย่างหนัก เลือดค่อย ๆ ไหลซึมออกจากกระเป๋า จนเปียกชุ่มทั่วพื้น ห้าวันต่อมา เขาเกิดใจอ่อนขึ้นมาชั่วครู่ จึงตัดสินใจยุติการลงโทษ “ลงโทษเล็กน้อยเพื่อเตือนใจ ครั้งนี้ฉันจะปล่อยเธอไปก่อน” แต่เขาไม่รู้เลยว่า ร่างของฉันได้เน่าเปื่อยจนแทบไม่เหลือเค้าเดิมแล้ว

กู้ชูหน่วน หมอยอดอัจฉริยะระดับโลกได้ข้ามกาลเวลามาแล้ว แถมยังโชคร้ายโดนวางยาที่มีเพียงชายหนุ่มเท่านั้นที่ถอนพิษได้ เพื่อรักษาชีวิตเฮงซวยนี้เอาไว้ ระหว่างทางเธอจึงคว้าชายงามที่บาดเจ็บสาหัสคนหนึ่งมาช่วยถอนพิษ "ก็แค่หลับนอนด้วยกัน เจ้าไม่สึกหรอหรอกน่า" เธอพูดอย่างไม่กระดากอาย แต่กลับทำเอาเขาโมโหจนแทบลมจับ โธ่เว้ย เขาเป็นถึงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ แต่กลับแปดเปื้อนมลทินเพราะหญิงที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า แต่ที่น่าโมโหที่สุดก็คือ นางส่ายหน้าวิจารณ์ว่า "ลีลาแย่มาก ต้องปรับปรุง" ยอดไปเลย เพราะเหตุการณ์นั้นทำให้เราต้องแต่งงานกัน ทะเบียนสมรสเพียงหนึ่งใบ นางและเขาได้กลายเป็นสามีภรรยากัน "เจ้าบอกเองไม่ใช่หรือว่าข้าลีลาใช้ไม่ได้ เช่นนั้นเรามาลองกันอีกสักครั้งไหม?" เมื่อเผชิญกับเทพสงครามที่ก้าวเข้ามาประชิด กู้ชูหน่วนเดือดดาล เดินออกห่างจากกำแพง "ไปให้พ้น ไก่อ่อนที่ไม่เคยแตะต้องผู้หญิงอย่างเจ้า ข้าไม่เชื่อหรอก หย่า ต้องหย่าเท่านั้น" "หย่าไปก็ไม่มีผล เจ้าหนีไปที่ใด ข้าก็จะตามไปที่นั้น " "..." "ชายแกร่งหญิงกล้ามาพบกัน เรื่องราวความรักแสนหวาน โปรดติดตามตอนต่อไป!"

มโนราห์ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากทำตามสิ่งที่แม่ต้องการ คือเป็นเมียสวมรอยของผู้พันกองทัพ ที่จริงแล้วผู้หญิงที่เขาจะแต่งงานด้วยไม่ใช่เธอ แต่เป็นพี่สาวต่างมารดา ___________ ตุ๊บ! กำปั้นเล็กทุบลงแผ่นหลังของคนที่นั่งหันหลังให้ แบบโมโหจนลืมตัว "ออกไป" "เธอจะโมโหให้ฉันทำไม เรากำลังคุยกันด้วยเหตุผล อยากให้ท่านนายพลได้ยินนักหรือไง" "เหตุผลบ้าบออะไรของคุณ ใครเขาจะบ้าไปมั่วเหมือนที่คุณทำล่ะ" "เธอไม่รู้เหรอว่าเรื่องแบบนี้มันโกหกกันไม่ได้" "ฉันไม่ได้โกหก ฉันไม่เป็นเหมือนคุณแล้วกัน" เอาสิ! ขนาดเขายังคิดว่าเราไม่บริสุทธิ์เราก็มีสิทธิ์คิดว่าเขาไม่บริสุทธิ์เหมือนกัน แต่ดูแล้วเขาก็คงเป็นแบบที่เธอคิด คนร่างสูงยืนขึ้นจากที่นั่งอยู่ แล้วถอดกางเกงชั้นในที่มีติดตัวอยู่แค่ตัวเดียวออก "คุณจะทำอะไร" กำลังทะเลาะกันอยู่แท้ๆ อยู่ดีๆ ก็ลุกถอดกางเกงใครจะไม่สงสัยล่ะ "ก็จะพิสูจน์สิ่งที่เธอพูดไง" "พิสูจน์? พิสูจน์ยังไง??" "ก็บอกแล้วไงว่าเรื่องนี้ผู้ชายพิสูจน์ได้" มโนราห์รีบขยับไปจนชิดผนังห้องอีกฝั่งหนึ่ง จะบ้าแล้วหรือไง จะเสียตัวทั้งทีต้องมาเสียเพราะเรื่องบ้าๆ ที่จะพิสูจน์เนี่ยนะ "กลับมา" "ไม่" ชายหนุ่มที่ร่างกายไม่มีอะไรปิดบัง คลานเข่าขึ้นบนเตียงเพื่อเข้าไปใกล้เธอ "กรี๊ด อืมมม" ขณะที่มโนราห์กำลังจะกรีดร้อง แต่ถูกเขาปิดปากด้วยมือ "จะร้องทำไมเดี๋ยวพ่อเธอก็ได้ยิน" "อือ อืม!" หญิงสาวพยายามจะแกะมือเขาออก "กลัวฉันจะรู้ความจริงเหรอ" "ไม่กลัว" "ไม่กลัวก็ให้พิสูจน์สิ" "คุณจำคำที่ดูถูกฉันไว้ให้มาก คุณจำไว้ให้ดี" เธอทำตัวไม่ดีตรงไหน ทำไมทุกคนถึงคิดว่าเธอต้องสำส่อนด้วย แม้แต่แม่แท้ๆ ก็ยังคิดเหมือนผู้ชายคนนี้เลย