เฉินอวี้ฉี ร้องเพลงประกอบเรื่องใดที่เป็นที่นิยม

กู้เฉิงเหยียนกำลังจะแต่งงานกับรักแรก เจียงหร่านที่อยู่กับเขามาเจ็ดปีกลับไม่ตีโพยตีพาย แล้วยังช่วยจัดงานแต่งให้พวกเขาอย่างยิ่งใหญ่ด้วย วันที่เขาจัดพิธีมงคลสมรส เจียงหร่านก็สวมชุดเจ้าสาวเช่นกัน บนถนนอันกว้างใหญ่ รถแต่งงานสองคันแล่นสวนกัน ตอนที่เจ้าสาวทั้งสองแลกช่อดอกไม้กัน กู้เฉิงเหยียนได้ยินเสียงเจียงหร่านบอกว่า “ขอให้มีความสุขนะ!” กู้เฉิงเหยียนไล่ตามอยู่ไกลหลายสิบกิโลเมตร ถึงได้ตามรถแต่งงานของเจียงหร่านทัน เขาดึงเจียงหร่านเอาไว้แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น “เจียงหร่าน เธอเป็นของฉัน” ผู้ชายคนหนึ่งก้าวลงมาจากรถแต่งงานแล้วดึงเจียงหร่านเข้าไปกอด “ถ้าเธอเป็นของคุณ แล้วผมล่ะเป็นใคร?”

ลู่ซิงหว่านที่ทำให้ทุกคนในโลกแห่งการบําเพ็ญเพียรต่างก็ต้องปวดหัวไปตาม ๆ กันนั้น ในขณะที่กำลังข้ามผ่านทัณฑ์สายฟ้าฟาดนั้น กลับถูกอาจารย์ตัวเองถีบลงมายังโลกมนุษย์ กลายเป็นเจ้าหญิงน้อยในท้องแม่ที่ถูกคนกดไว้ไม่ให้คลอดออกมา [ท่านแม่ ท่านแม่ แม่นมทําคลอดคนนี้เป็นคนเลว... ] [เสด็จพ่อ น้องชายของพระองค์ไม่ใช่คนดี เขาสมคบคิดกับสายลับของศัตรู คิดจะก่อกบฏและแย่งชิงบัลลังก์! ] [นี่ก็คือพี่องค์รัชทายาทผู้แสนดีเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อยเหรอ? ชาตินี้เปลี่ยนมาให้หวานหว่านปกป้องท่านแทนนะ! ] [อาจารย์ล่ะก็! ศิษย์ประสบความสําเร็จแล้วนะเจ้าคะ ในโลกแห่งการบําเพ็ญเพียรทุกคนต่างก็ปวดหัวกับศิษย์ แต่ในโลกมนุษย์นี้มีแต่คนรักคนเอ็นดูศิษย์กันทั้งนั้น] ทุกคน: เจ้าแน่ใจเหรอ?

เมื่อนักปราชญ์ด้านฮวงจุ้ยสิ้นชีพอย่างน่าสลดใจในชั่วข้ามคืน นางได้เกิดใหม่ในฐานะพระชายาแห่งตำหนักอ๋อง นางผู้โง่เขลา น่าเกลียด และถูกกดดันให้ฆ่าตัวตายด้วยความอัปยศอดสู! นางโดนคนทั้งโลกดูถูก เยาะเย้ย สามีของก็นางเองเช่นกัน แม้แต่น้องสาวที่แสนดีของนาง ก็ยังวางแผนต่อต้านนาง ทำให้นางต่ำต้อยยิ่งกว่าสัตว์ น่าขันยิ่งนัก! ท่านซินแสผู้สง่างามอย่างนาง ซึ่งเป็นที่เคารพของผู้คนนับพัน ยังต้องมาอดทนกับการกลั่นแกล้งเช่นนี้? การอ่านโหงวเฮ้ง การทำนายดวงชะตา และการดูฮวงจุ้ย เข็มทิศอาณัติแแห่งสวรรค์ของบรรพบุรุษจะทำนายทุกสรรพสิ่งเบื้องล่างนี้ นางเก่งกาจทั้งเรื่องยารักษาโรค ทั้งยาพิษ และยังมีมือแห่งภูตผีที่สามารถรักษาคนตาย และทำให้พวกเขาฟื้นคืนชีพได้ เมื่อความงามของนางเปลี่ยนไป และนางก็มีชื่อเสียงในเมืองหลวง ดึงดูดท่านอ๋องและขุนนางนับไม่ถ้วน หากท่านอ๋องผู้นี้จะไม่รักนางก็ไม่เป็นไร เพราะนางมีผู้ชายดี ๆ ให้เลือกมากมายนับไม่ถ้วน นางยกมืออย่างสง่างาม “จดหมายหย่าเพคะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ท่านกับข้าจะไม่เกี่ยวข้องกันอีก” ท่านอ๋องรีบตอบกลับทันที "ข้าเพิ่งทำนายดวงชะตา ดาวหกแฉกบ่งบอกว่า เรามิควรแยกจากกัน" “เพราะเหตุใด?” “เพราะชีวิตของตัวข้าผู้เป็นอ๋องมิอาจขาดเจ้าได้”

แอดๆ แอดๆ "ซี๊ดดด" "โอ๊ยย หยุดนะคุณ!" "มาถึงครึ่งทางแล้วจะหยุดยังไงล่ะ" เขารับรู้ได้แล้วว่าเวลากระแทกทีพื้นไม้จะมีเสียง แต่จะให้หยุดตอนนี้ก็คงไม่ได้แล้ว "ฉันเจ็บ" เอาว่ะลองใช้มารยาหญิงดูเผื่อจะใช้ได้ผลกับผู้ชายบ้าๆ แบบเขาบ้าง "มันก็ต้องเจ็บบ้างแหละเจอของใหญ่ขนาดนี้" "โอ๊ย ไอ้บ้า อือ อื้ออ" "ซี๊ดดอาาาอืมม" จังหวะที่เขาปล่อยเสียงครางออกมาก็ถูกเธอปิดปากไว้ เพราะเธอได้ยินเสียงฝีเท้าของแม่เดินผ่านหน้าห้อง "อ้าา ตื่นเต้นดีว่ะ" "จะตื่นเต้นอะไรพอได้หรือยัง" "คืนแรกก็ต้องหนักหน่อยสิ" "แต่ฉันเจ็บแล้วนะ" "เรามาดูกันว่าระหว่างเธอกับฉันใครจะเป็นหม้ายก่อนกัน" "อะไรของนาย" "ก็เธอบอกว่าจะเป็นหม้ายมีแค่เหตุผลเดียวคือผัวตาย" "ฉันไม่มีวันตายก่อนนายหรอกนะ!" "รับไอ้นี่ให้ไหวก่อนแล้วกัน ซี๊ดดด" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ดันความใหญ่ยาวกระแทกเข้าไปอีก

จางอันอันจะทำอย่างไรเมื่อเธอต้องเข้าไปอยู่ในร่างของเด็กหญิงวัยสี่ขวบตัวน้อยที่เป็นครอบครัวของตัวประกอบนิยายใช้แล้วทิ้งจากการเขียนของตน (รู้แบบนี้ข้าเขียนให้ครอบครัวนี้รวยไปเลยซะก็ดี)

ฉันไม่ถนัดทำตามคำสั่งของใคร เพราะฉันชอบให้คนอื่น...ทำตามคำสั่งของฉันมากกว่า