Ariel Rivera Sa Aking Puso Lyrics

"Whether you like it or not! You need to abort the baby! I don't need your fucking mercy Iris! You don't have to project yourself as a victim!" Nanlilisik ang mga mata ni Lucas habang nakatitig sa akin. Gusto niya akong burahin sa kaniyang mga mata. Isang basura ang tingin niya sa'kin. Isang maruming asawa. "Pagkatapos mong makuha ang lahat? Ito ang gagawin mo? Ipapalaglag mo ang bata? Wala kang puso. Wala kang awa. Hayop." Hinampas ko si Lucas sa dibdib ng aking mga kamay. Galit ang nararamdaman ko sa kaniya. Niloko niya ako. Ginawa niya akong tanga. Pinaglaruan niya ang nararamdaman ko. Umiiyak lamang ako habang pinapalo ko siya sa dibdib. Gusto siyang saktan. Gusto ko siyang paluin ng mga kamay ko para magising siya sa katotohanan. Wala akong magawa kundi ang hampasin si Lucas sa dibdib habang umiiyak ako. Ang sakit-sakit ng ginawa niya. Isang bagay ang tingin niya sa'kin, na pagkatapos niyang gamitin at pagsawaan ay itapon na lamang. Walang halaga ang pagkababae ko para sa kaniya. Marahas niyang pinigilan ang mga kamay ko. Nangingilid lamang ang mga luha ko. Parang pinipiga ang puso ko nang mga sandaling ito. I thought he is my happily ever after? But I was wrong! The man I adored was hurted me. He broke my heart after all. "Stop being fool Iris. Nothing can blame but you. Dahil ginusto mo ang nangyari sa atin. Ikaw ang may kagustuhan ng lahat," Nanlaki ang mga mata ni Lucas sa akin dahil sa galit. Pagkamuhi ang nararamdaman ng puso niya para sa akin. Agad akong sinakal ni Lucas sa leeg. Napahawak ako sa braso niya. Nakatingala lamang ako sa kaniya, hindi makahinga. Pumapatak ang mga luha ko. "You need to abort the baby. You will do it to protect my identity Iris."

My family hates me for causing my brother's death. From then on, I become a child no one loves. Meanwhile, my cousin, Evelyn Green, who looks like my brother, becomes the apple of my parents' eyes. From the age of ten to 18, my days are a cycle of beatings and forced apologies. On my 18th birthday, Evelyn wears a gorgeous gown and basks in everyone's adoration, while I'm shoved around in a maid's uniform and hit like I'm not even human. In my darkest moment, Morgan Oakley, the mafia boss, saves me. He takes me home, and step by step, wins his way into my heart. Because of him, I learn what love can feel like. He treats me like a treasure and promises me forever. However, on the day we're supposed to register our marriage, he keeps me waiting for a whole day and night. He never shows up. As I'm about to leave, my phone starts buzzing. A text from Morgan pops up. "Jasmine, I'm sorry. I ran into an enemy and couldn't make it to the city hall. A storm's coming, so make sure you get home quick!" My heart clenches in panic. I'm about to text back and ask if he's okay when Evelyn's message comes right after his. "Jasmine, I'm the one he loves. He skipped marrying you today because of me. You must be devastated, right?" Then, she sends a video. In it, Morgan holds her gently, his voice soft as he comforts her. "Evie, don't cry. You once saved my life, so I'll do anything for you. If you don't want me to marry Jasmine, then I won't. I love you. I only took her in so I could keep her close. That way, she'd be right there when you needed blood." My parents were off to the side. They chimed in tenderly, "Don't cry, Evie. Morgan loves you. He only pursued Jasmine because of your condition. You have a coagulation disorder and need transfusions of Rh-negative blood whenever you get hurt." I stagger back when I hear that, dropping my phone to the ground. So, Morgan's sudden passion is laced with poison. He only pretends to love me just so he can turn me into Evelyn's walking blood bank! Everyone goes to so much trouble to hide the truth from me just so Evelyn doesn't need to suffer from her condition! Rain mixes with my tears as they slide down my face. I stare at my phone on the pavement as bitterness floods me. A thought forms—I want to leave them forever. I want to disappear so they'll never find me again.

Abigail Renee had entered into a quick, arranged marriage with an ordinary man, but soon after their marriage registration, they ended up leading separate lives.After one year, they unexpectedly ran into each other at work. Although Abigail couldn't quite remember where she knew the CEO of Zane Corporation from, she felt like she had seen him before.It was rumored that Zane Corporation's CEO, who was known for being uninterested in women, had recently gotten married and was now absolutely smitten with his wife. Unbeknownst to Abigail, she was the envied wife of the CEO that everyone was talking about.One night, after a company party, the slightly intoxicated CEO got a little too close to Abigail and murmured into her ear, "Hey, wifey..."

Sabi nga sa kanta, ❝Kay gandang pagmasdan ang iyong mga mata, kumikinang- kinang at di ko maintindihan.❞ Yun pa lang, ramdam ko kung gaano kita gustong makita'ng lagi. Dahil sa segundong madampian ang labi ko ng mga labi mo, sa mga oras na masilayan kong nakatingin ka rin sa'kin, yung saya na ipinaparamdam mo, abot langit. Yung tipong hindi ko maipaliwanag. ❝At sa paglisan ng araw, akala'y di ka mahal. At ang nadarama'y di magtatagal. Malay ko bang hindi mapapagal. Iibigin kita kahit gaano pa katagal.❞ Mahal, para sa'yo yan dahil sa magpakailan man, ikaw at ikaw lang ang alam ng puso ko na ibigin. Ngayon, bukas, at hanngang sa araw na ang ating mga paa'y magpantay, ikaw at ikaw lang aking mahal. It was Veronica's letter to her present lover, Miko Diaz. Both were in love, have set their future together, and plans to hold hands until eternity. But one night, the moment she opens her eyes, she found herself in the strange world where Lance (her ex-lover is still alive) In that place, he is her husband and they have kids together. Drowned in many unanswered questions, will she find her way out or she will continue to live in the world of which her past love belongs.

My husband—the mafia boss—loses his first love to suicide. Celeste Reyes couldn't accept that he was marrying me. Since then, Darius Sterling mourns her publicly every day, and we become the kind of couple that despises each other more than anyone else. However, when the Moretti family of Eastbourne sends assassins after me, Darius takes the bullet meant for me. The bullet is poisoned. As he lies weakly in my arms, he whispers, "I saved your life. My debt to your mother is repaid. In our next life, let's not meet again. "I don't want to hate you anymore. I just hope you'll always be the girl next door. Now, it's time for me to be with Celeste." And just like that, he dies in my arms. I cry my heart out, but Darius never looks at me again. Only then do I realize how foolish and childish our hatred has been all these years. Later, after I eliminate the Morettis, I take my own life for him. Yet, when I open my eyes again, I'm back at 20—the year of our engagement. I reject my father's plan for an arranged marriage and choose to go to New Verden to manage the family business. This time, I'll stay far away from Darius and give him and Celeste my blessings.

“ANO!? SIRA ULO!? Hindi mo ba kilala kung sino ang magiging ka-One Night Stand mo?” “Hindi eh, kasi ang nag schedule ng aking One Night Stand ay kaibigan ko at ang sabi nya lang sa akin ay may babae na papasok sa aking room number at yun ang magiging ka-One Night Stand ko… At ikaw ang pumasok sa aking room number.” Si Rogelyn ay isang babae na pinanganak ng mahirap at ang kanyang Mama na nag-ngangalang Rose ay nagkaroon ng comatose saka matagal ng patay ang kanyang Papa. Nung 20th birthday ni Rogelyn ay kanyang nahuli ang kanyang BF na may kasiping na ibang babae kaya sya ay naglasing at pumunta sa isang hotel. Sa hotel room na napasukan ni Rogelyn ay may hindi ina-asahang nangyari sapagkat isang binata na nag-ngangalang Sean ang sumiping sa kanya. Walang nagawa si Rogelyn kundi kalimutan ang nangyari sa kanila ni Sean. Isang araw, isang babae na nag-ngangalang Sarah ang nagbigay ng offer kay Rogelyn upang maging personal assistant para sa kanyang anak at ang kapalit nito ay si Sarah mismo ang magbabayad sa lahat ng bayarin sa Private Hospital. Tinangggap ni Rogelyn ang offer ngunit ang anak pala ni Sarah ay si Sean. Si Sean ay may fiance na nag-ngangalang Cyrell at sya rin ang babae na simuping sa bf ni Rogelyn. Sa pag-tra-trabaho ni Rogelyn bilang personal assistant para kay Sean ay nagkaroon sila sa isat-isa ng pa-unti-unting pagmamahal. Ngunit kaya ba nila Rogelyn at Sean ipaglaban hanggang sa wakas ang pag-ibig na nabubuo sa kanila.

Matapos mamatay ng aking asawa sa isang car accident, walang sawa akong nagtrabaho sa pagpapatakbo ng isang maliit na restawran upang palakihin ang aking anak na si Henry. Bago ang kasal ni Henry, nanalo ako ng walong milyon sa lotto. Tuwang-tuwa ako, nagpasya akong ibenta ang restaurant at sa wakas ay tamasahin ang pagreretiro. Kaya naman, tumawag ako upang sabihin kay Henry ang tungkol sa pagbebenta ng restaurant, ang kanyang karaniwang magalang na fiancee ay nagbago ang ugali. "Hindi mo naman inaasahan na susuportahan ka namin, 'di ba? Halos kaka-simula lang natin magtrabaho!" Binantaan niya pa si Henry, "Kung gagastusan mo ang mama mo gamit ang pera natin, hindi na natin itutuloy ang kasal!" Nakipagtalo sa kanya si Henry ngunit pagkatapos ay sinigurado, at nangako siya, "Nagsumikap ka na nang husto, Ma. Aalagaan kita." Gumanda ang pakiramdam ko, Binalak kong bigyan siya ng dalawang milyon para makapagsimula ng negosyo. Kinabukasan, nakatanggap ako ng tawag na nagsasabing si Henry ay nasangkot sa car accident at agad na nangangailangan ng limampung libo para sa operasyon. Agad kong ipinadala ang pera, ngunit pagkatapos, nawala si Henry. Desperado, matapang akong dumaan sa isang bagyo upang hanapin siya sa lungsod niya, ngunit napunta lamang ako sa isang kasalan sa isang mamahaling hotel. Naroon si Henry, nakikipag-toast sa isa pang babae “Ma.” Ah, at ang katabi niya? Ang aking “patay” na asawa mula noong nakaraang sampung taon.

"Once you touch me, you're mine!" Yan ang mariin kong sinabi sa fiancé ng stepsister ko. Ako si Grace Cutanda, 25 years old — isang babaeng walang pakialam sa mga taong nasasaktan ko. Mas pinili kong maging matigas at walang puso dahil 'yan ang nagligtas sa akin mula sa mga mapanlinlang na tao. Nagbago ang lahat nang magpakasal ang aking dad sa isang oportunistang babae. Sa isang iglap, ang tahimik naming buhay ay napuno ng kasinungalingan at pagkukunwari. Kasama niya ang anak niyang tila perpektong babae sa mata ng lahat — si Bianca. Pero alam ko ang totoo. Sa likod ng kanyang mala-anghel na mukha ay isang babaeng sanay mang-agaw at manira. Hindi siya nagdalawang-isip na ipakita kung paano siya paborito ng lahat, habang ako ang laging nasa tabi, tila isang anino. At ngayon, ang fiancé niyang si Andrew — isang successful na businessman na may mapanuksong titig at nakakapanghinang presensya — ay parang isang gantimpala na ipinagyayabang niya. Pero sa tuwing nagtatama ang mga mata namin ni Andrew, para bang may lihim na pagnanasa at pagtataksil na bumabalot sa pagitan namin. Alam kong mali. Pero bakit tila ako ang mas nanaisin niyang piliin? At sa huling pagkakataon, binalaan ko siya. "Once you touch me, you're mine." Ngunit handa ba akong akuin ang mga magiging konsekwensya ng mga salitang binitiwan ko?

Pitong taon na kaming kasal ni Zackary at sa wakas ay nagkaroon na kami ng unang anak. Ngunit nang makita ang resulta ng pagbubuntis, naghinala siyang hindi kanya ang bata. Dahil sa galit, nagpa-paternity test ako sa kanya. Noong araw na lumabas ang resulta, si Zackary, na dapat ay nasa ospital, ay nagpakita sa aking pintuan. May hawak siyang litrato. Makikita sa litrato na nasa bahay ng kaibigan niya ang underwear ko. Sinipa niya ako ng malakas kaya nawala ang baby ko. Sumigaw siya, "You bitch, ang lakas ng loob mo na lokohin ako. Hindi ako magpapalaki ng anak ng ibang lalaki, alam mo ‘yon. Go to hell!" Nang maglaon ay nalaman niya ang katotohanan at nakiusap sa aking patay na anak na bumalik.

Hanggang saan nga ba ang kaya mong gawin para sa iyong minamahal? _ Paano nga ba niya paiibigin ang isang taong mayroon nang ibang minamahal? Isang hamon iyon sa puso ni Aleyha, sabi nga nila walang pusong bato sa matiyaga kung umibig. Kaya handang gawin ni Aleyha ang lahat makuha lang ang puso ni Ivo Sebastian. Dahil kailangang umibig ito sa kanya kahit may Althea Mauricio pa sa pagitan nilang dalawa. Sisiguraduhin niyang sa huli sa kanya magpapatali si Ivo at siya ang iibigin nito. Dahil siya ang mas karapat-dapat sa puso at pagmamahal ni Ivo. _ Ngunit karapat-dapat nga ba talaga siya sa puso ng binatang bilyonaryo, hindi ba isa siyang babaing naninira ng relasyon at pumapasok sa pagitan ng dalawang pusong nagmamahalan? ***** 06-06-25 Story Written By: LadyGem25