Chicago Quotes

Apa jadinya jika adik ipar adalah mantan kekasih? Itulah yang dialami Natalie Mckent, sulung dari dua bersaudara Mckent yang terbuang karena sebuah perjodohan yang ditolaknya 6 tahun silam hingga Natalie kabur dari kota kelahirannya Chicago dan memutuskan hidup mandiri di New York City. Konflik dimulai ketika sang adik, Lindsay Mckent yang memiliki kelainan jantung sejak lahir akan menikah dengan seorang pengusaha muda dan kaya yaitu Christian Raven yang tak lain adalah mantan kekasih dari Natalie yang telah diputuskan secara sepihak oleh Natalie 6 tahun yang lalu. Christian Raven menggunakan pernikahannya dengan Lindsay sebagai usaha untuk pembalasan dendam atas sakit hati dan penolakan di masa lalu dengan keluarga Mckent dan Chris mengancam agar Natalie mau menuruti keinginannya dengan menjadikan Natalie budak sebelum hari pernikahannya bersama Lindsay Mckent terjadi. Apakah yang terjadi selanjutnya dan masih adakah cinta di hati Chris dan Natalie? Dan bagaimana nasib Lindsay Mckent jika ia tahu pernikahannya terjadi karena sebuah usaha pembalasan dendam bukan cinta?

bagiku, hidup menjadi wanita karir atau memikirkan masa depan yang baik. tidak ada masa depan tentang cinta yang terlintas dalam pikiranku. Apa itu cinta? Dan, bagaimana rasanya? apa menyakitkan? atau sebaliknya? atau bisa membuatku melupakan tujuan hidupku? Aelyn Isabelle, Gadis sederhana yang tumbuh tanpa sosok ayah di sampingnya, tinggal di pinggiran kota Chicago, amerika serikat. dan merupakan gadis yang tidak pandai dalam urusan berkencan. Suatu hari dia kalah dari sebuah permain dan harus membuatnya mendekati salah satu pria di pesta malam itu. Dan itu pria? Adalah pria menyebalkan, karena hal itu Aelyn terjerat pada masalah yang lebih serius. Bagaimana kisahnya? Apakah Aelyn berhasil menyelesaikan tantangannya menguatkan hatinya?

Selama belasan tahun, Airélle Panemorfi menjalani hidupnya sebagai manusia biasa. Menamatkan sekolah menengahnya di Chicago, hangout bersama teman-temannya, dan banyak hal lainnya. Sampai ketika saatnya tiba. Saat dimana tanah kelahirannya memanggilnya, dunia fantasi yang tak pernah disangka-sangkanya. Barulah manusia biasa itu mengetahui segala keistimewaan atas kelahirannya. All Rights Reserved DON’T & STOP PLAGIA(T)RISME !

He's as cold as ice and hard as rock. But, I'll do everything to make him mine again. Alexandria, is a 21-year-old nursing student. Her father js dead while her mother is in jail. She's not in good terms with her mom since her father was gone. Nevertheless, despite of that bitter part of her life she remain strong. Alex has a long time boyfriend who loves her dearly. He's making her feel complete all the time. With that, she's willing to do everything to make him be at his best state always. Trevor on the other hand, is a 26-year- old fresh graduate and a bar exam topnotcher that Law firm companies from different countries were giving him an invitation to work with them and one of it is the famous law firm company in Chicago that is trying to win him, giving him a higher position and better benefits. - Trevor declines the offer without hesitations. He does not want to leave Alexandria alone in the Philippines. He'd rather lose the opportunities than to lose the love of his life. But love isn't perfect... What if destiny plans to make you happy and unbreakable at first but will eventually apart you in the end? What if you need to intentionally hurt the man you ever loved the most for his own sake? Will you still fight for your love when things are already ruined? Trevor lost his memories after an accident. Years after, his memories came back but Alexandria isn't included in it anymore. Alexandria, strongly believes that 'The mind might forget but the heart always remembers.' But then again, What if the heart itself choose to forget? What Alexandria gonna do to make Trevor remember her again? ---

Noong tinanong ako ng aking ama kung sino ang gusto ko pakasalan para sa kapakanan ng alyansa ng aming pamilya, iba ang pinili ko sa buhay na ito. Hindi ko na pinili si Leonardo Vittorio. Sa halip, pinili ko ang nakatatanda niyang kapatid, si Ivan Vittorio. Mukhang naguluhan ang ama ko. Alam nga naman ng lahat sa Chicago na lumaki kami ng magkasama ni Leonardo. Sampung taon ko siyang hinahabol. Bilang nakatatandang anak na babae ng pamilya Lucien, matagal ng nakaukit ang pangalan ko sa tabi ng kanyang pangalan para sa listahan ng mga arranged marriage. Naniniwala na ang pagsasama namin ay nakatadhana. Habang inaalala ang nakaraan kong buhay, pinilit ko ngumiti ng mapait. Dati, pinakasalan ko si Leonardo tulad ng matagal ko ng hinihiling. Pero makalipas ang aming kasal, hindi niya ako ginalaw kahit isang beses. Ang akala ko may sakit siyang hindi niya masabi at nagpakahirap ako na pagtakpan siya. Sa ika-anim na anibersaryo ng aming kasal ko nalaman ng buksan ko ng hindi inaasahan ang kahadeyero niya. Sa loob, may maayos na litrato niya kasama ang ampon na babae na nagmakaawa ako sa ama ko na ampunin. Sa mga litratong iyon, may dalawang taong gulang na batang lalaki din–ang anak nila. Masaya silang pamilya ng tatlo. Doon ko napagtanto sa mga oras na iyon. Hindi sa may sakit siya. Hindi niya inisip na asawa niya ako. Para mapalayas ako, nagplano sila ng ampon kong kapatid para ako’y patayin. Ngayon at nabigyan ako ng ikalawang pagkakataon, pinili ko na ibigay sa kanila ang blessing ko. Pero noong naglakad ako sa simbahan suot ang aking wedding dress, habang nakapatong ang braso ko sa braso ni Ivan, pumasok si Leonardo bigla ng may dalang baril. Mukha siyang baliw at wala sa kontrol. “Madeline!” Paos ang boses niya at halos maputol. “Ang lakas ng loob mo?”

Lorsque mon père m'a demandé quel homme je choisirais pour un mariage arrangé, dans cette nouvelle vie, je n'ai pas choisi Léonardo. J'ai opté pour son frère aîné : Ivan Vittorio. Mon père a été étonné de ma réponse. Après tout, tout Chicago savait que Léonardo et moi étions des amis d'enfance et que je l'avais poursuivi pendant dix ans. En tant que fille aînée de la famille Leavitt, mon nom figurait déjà à côté du sien sur la liste des mariages arrangés entre les familles. Tout le monde était persuadé que notre union était écrite dans le destin. J'ai souri tristement en repensant à ma vie précédente : j'avais en effet épousé Léonardo comme je l'avais toujours voulu, mais après notre mariage, il ne m'a jamais touchée. Je pensais qu'il avait une maladie honteuse et j'avais tout fait pour la dissimuler. Jusqu'au jour de notre sixième anniversaire de mariage, où, par hasard, j'ai ouvert le coffre-fort de son bureau et découvert qu'il y avait des photos de lui avec ma sœur adoptive, celle que j'avais fait adopter par mon père. Ils avaient même un enfant illégitime de deux ans. Leur photo de famille ressemblait à celle d'un foyer heureux. Ce jour-là, j'avais compris qu'il n'avait aucune maladie honteuse, mais qu'il ne m'avait jamais considérée comme sa femme. Plus tard, pour se débarrasser de moi, il s'était allié avec ma sœur et m'avait fait tuer. Maintenant que je suis revenue dans cette nouvelle vie, j'ai choisi de les laisser vivre leur bonheur. Mais lorsque je suis entrée dans l'église, vêtue de ma robe de mariée, et que je tenais la main d'Ivan, Léonardo est arrivé en courant, armé d'un pistolet. Il m'a crié comme un fou : « Mélanie ! » Sa voix était rauque, presque déchirée, « Tu oses l'épouser ? »