Choi Seung Hyun Big Bang

Nothing is more embarrassing than attracting a man and promising to marry him while being a drunken mess! Atanasha Felise Devon, isang dalagang nalasing sa isang kilalang bar and ended up as a bride/personal maid ng isang kilalang CEO ng isang malaking kumpanya, but also a pervert who is constantly teasing her. Magbabago na nga ba ng tuluyan ang takbo ng kaniyang buhay sa mga kamay ni Red Caden Buenavista? Ano-ano pa nga bang pag subok ang dadaan sa kanilang mga buhay?

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.

Dala ng kahirapan ay napilitan si Sabrina na huminto sa pag-aaral at maghanap ng trabaho. Dobleng dagok ang dumating sa buhay niya nang sunod-sunod na mamatay ang kanilang mga magulang, at biglang paglaho ng kaniyang kapatid. Kailangan niyang maghanap ng trabaho para buhayin ang sarili at para makapag-ipon ng pang-tuition sa susunod na pasokan. She ended up applying for an assistant secretary in one of the biggest entertainment companies of the country. And her boss is no other than Mr. Jackson Samaniego, the dubbed Devil Incarnate in the business industry. Masama ang ugali, palaging galit at higit sa lahat siya ang palaging pinag-iinitan nito. Pero kahit na gano’n ay pilit na iniintindi ni Sabrina ang amo dahil hindi naman lingid sa kaalaman nila ang nangyari sa asawa nito, at talagang kapit siya sa patalim. Pero paano kung isang pangyayari ang babago sa ikot ng mundo nila? Kakayanin kaya ni Sabrina ang hagupit ng galit nito? Kakayanin niya bang manatili sa tabi nito at pilit na ayusin ang pira-piraso nitong puso?

Vanna Shaw is a woman who build the Secret Territorial Group in Spain, she own all of the contraband units who handle carriers, securities and public dispatchers of their assets. She is one of the five women who runs the group, thus, she knew that eventually her position is about to end. Nang umuwi siya sa kaniyang pamilya, nalaman niyang malapit na pala siyang ikasal, yep! A big clown to her plan. First, she doesn't like Magnus Daviro to be her husband. He is same as her, he is an arrogant, cold, and dominant man she knew she can't handle. Tagapagmana din ito ng isang kompanya, at ang kanilang kasal ay ang magiging matibay na ugnayan ng pamilyang Shaw at Daviro para sa kanilang negosyo. She believes that he is a lousy, useless, not attractive man, pero nagkamali yata siya, because all she can see is a grown up man who can take her breath away. Can they have a spark together? or will they end up battling who is the boss? Paano kung sa kabila ng sitwasyon nila ay malalaman niya ang sekreto nito. Mamahalin kaya niya ang ibang pagkatao nito?

Minahal ni Samantha si Rex simula bata pa lamang siya. Hindi niya alintana ang malaking agwat ng kanilang edad pero may mahal na siya. After 10 years bumalik siya para sakanyang pamilya ngunit pati ang kanyang pag - ibig sakanya ay muling mabubuhay. Ang kanilang one - night - stand ay magbubunga pero sa kagustuhan niyang itago ito ay makakagawa siya ng bagay na pagsisihan niya. After 4 years muli siyang bumalik para kunin ang kanyang pag - aari ngunit ito ay pag - aari na ng iba. Papano niya itatama ang isang pagkakamali kung siya ang unang taong nakalimutan niya? May pag - asa pa bang maging kanya ang puso nitong kahit kailan ay hindi niya makuha - kuha?

Ang isang gabing pagkakamaling nangyari ay ang magpapabago sa takbo ng buhay ni Talliah Jae, Tama nga bang umibig sa taong may iba pang iniibig? Ikaw? patuloy ka bang magsasakripisyo alang alang sa kaligayan ng taong mahal mo?

Sa muli nilang pagkikita, manunumbalik ba ang tamis ng kahapon? Muli bang pagbubuklurin ang dalawang pusong nagkawalay? **** Alessandra loved Nicholas so much that she gave everything she had to him. She thought that their love for each other was indestructible, but one misunderstanding led to heartbreak. He left her with nothing but the memories and the twins inside her womb. For years, she tried hard to forget those bittersweet memories with her first love, and she foolishly believed that she had long forgotten him. Meeting him again after five long years proved how foolish she was. Nick still owns a part of her, her heart still foolishly beating for the man who left her five years ago.

Dahil sa isang aksidente nasira ang mukha ni Sonia Salazar. Isang batikan na actress at kilala sa taglay nitong ganda at talento. Sa pagbabago ng kaniyang mukha ay kasabay 'non ang pagbabago ng mga tao sa paligid niya. Iniwan siya ng kaniyang asawa, kinatakutan ng anak at tuluyang nasira ang kaniyang career. Pinalayas din ito sa mansion ng mga Valencia at tinalikuran ng mga inaakala niya na kaibigan. Sa pag-aakala na iyon na ang katapusan at sa pagkakataon na malapit na siya sumuko. Dumating ang dalawang tao na tuluyan na magpapabago sa buhay niya. "Mommy!" "Sonia." Lumapit ang dalawang tao na 'yon habang ang mga camera ay kumikislap galing sa iba't ibang bahagi ng lobby. "Pasensya na ngunit nagmamadali kami ng asawa at anak ko. Malapit na mag-start ang movie," ani ni Fabian habang hawak sa bewang si Sonia na nakatingala at nakatingin kay Fabian na buhat ang anak na si France. Noong nagtama ang mata nilang dalawa kasunod 'non ang pagyakap ni France sa leeg no Sonia at tumawag ng mommy. "Ibig sabihin si Sonia Salazar ang nababalitaan na second wife ni Fabian Martinez? Oh my gosh! big news ito!"

"Speaking, Mr. Thompson. What can I--" "I'm looking for my wife, Mr. Montevista. Is she with you, by any chance?" Hinaing nito sa kabilang linya dahilan para magngitngit nang galit lalo si Deiah sa narinig nitong salitang "wife" Ang lakas nga naman ng loob nitong tawagin siya nitong wife pagkatapos siyang pilitin nitong pirmahan ang papel na iyon. "Excuse me. Mawalang galang pero puwede bang piliin mo ang mga salita mo, Mr. Thompson. Ex-wife mo na ako ngayon. Hindi asawa." May diin sa tono ng pagkakasabi ni Deiah sa salitang "hindi asawa" habang ramdam niya ang pangangatog ng tuhod niya. Mas lumalakas na din ang kabog ng puso niya. "Totoo nga. Magkasama nga talaga kayo." Madiing sagot ni Primo, mahahalata sa boses nitong ang nagngingit nitong tono sa pagbitaw sa bawat salita. "Bakit hindi? Ikaw lang ba ang puwedeng humanap ng makakasama?" "Deiah!" Bulyaw ni Primo na halos hindi mapipinta ang mukha dahil sa madilim nitong awra. "I warn you, don't be hasty. Our divorce isn't finalized, we haven't received the certificate. Legally, you're still my wife. Consider the Thompson family's reputation and your dignity." Dagdag niya pang sabi kay Deiah.

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.