Crazy Middles

เนื้อเรื่องของ "เพลิน" เด็กสาวธรรมดาๆ จากวิทยาลัยสายอาชีพธรรมดาคนนึงที่เธอคิดว่าชีวิตคงไม่มีอะไรทำให้เธอพลิกผันไปได้มากกว่าการสอบแล้ว แต่แล้วจนกระทั่งเธอได้พบกับ "อาจารย์ทัช" อาจารย์ประจำวิชาภาษาอังกฤษคนใหม่ หน้าตาดีแต่มีนิสัยที่เข้มงวด จนเธอรู้สึกถึงกับไม่อยากเรียนกับเขาเอาซะเลย แต่แล้ว..ภาพถ่ายที่บังเอิญเปิดขึ้นกลางห้องสอบ ทำให้เธอได้เจอกับรอยยิ้มของเขาชัดๆ ครั้งแรก จากความรำคาญ กลายเป็นความใส่ใจ จากความไม่ชอบ กลายเป็นการมองหา จากแค่ "อาจารย์" กลายเป็น "ความรู้สึก" ที่ไม่อาจห้าม อายุที่ห่างกันถึง "สิบเอ็ดปี" สถานะระหว่าง "ครู" กับ "ศิษย์" ที่ไม่ควรเกินเลย แต่หัวใจไม่เคยถามกฏของโลก มันแค่เต้นแรงทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้มนั้น ความรักที่ดูไม่อาจเป็นไปได้ เพลินกับอาจารย์ทัชจะสามารถรักกันได้หรือไม่ ความเหมาะสมหรือความรักเป็นคุณ...จะเลือกอะไร

“กูชอบมึง” “เหอะ! พี่ก็รู้ว่าแพงขาย พี่ยังจะมาพูดอะไรแบบนี้อีกนะคะ” “ได้! ถ้ามึงไม่ชอบกู กูขอซื้อมึงทั้งชีวิตได้ไหม” “พี่ตื่นจากความฝันและยอมรับความจริงซ่ะ แพงไม่ยอมแหกกฎการขายของตัวเองหรอกค่ะ”

A young woman from the rural village went to consult a traditional doctor when she faced marital problems. She visited the local traditional doctor to look for the love potion to fix her marriage. What she got from the traditional doctor was more than a love potion. She learnt how to treat her husband. Her marriage was restored.

“กูจะให้ในสิ่งที่มึงอยากได้ และมึงจะต้องจดจำค่ำคืนนี้ไปตลอดชีวิต มึงต้องอยู่อย่างทุกทรมาน จนกว่ามึงจะสิ้นลมหายใจ รู้ไว้ซะ!!”

เธอคิดว่าเค้าคือคนที่เข้าใจเธอมากที่สุด เเต่ความจริงเค้าก็เเค่ปีศาจที่เธอเดินมาตกหลุมพรางเเละเป็นของเล่นให้เค้าก็เท่านั้น.

-ของเล่นคนใจร้าย- หนึ่งคนมีรักฝั่งใจ อีกคนพร้อมที่จะฉุดรั้งแล้วเริ่มต้นใหม่ ไมเนอร์ 'อย่าเอาใจลงมาเล่นกับฉัน' ประโยคที่เขามักบอกกับเธอ ฝันดี เธอที่พยายามจะฉุดดึงเขาขึ้นมา แต่ก็เหมือนว่าเธอจะพยายามอยู่ฝ่ายเดียว "ฉันให้เธอได้ทุกอย่างฝันดี..ยกเว้นหัวใจ" "^^" "อย่าพยายามเพราะมันเสียเวลา" "ลองมาเป็นฉันสิ" "เธอไม่ใช่คนแรกและคนเดียวที่ฉันนอนด้วย" "...." คำเตือน/Warning มีคำหยาบ - พระเอกใจร้าย - เย็นชา - โหด - ดิบ - เถื่อน - ขี้หึงมาก - ดราม่าหนักหน่วง - พระเอกเลว ได้โปรดระวังหัวของคนข้าง ๆ เพราะโมโหพระเอกเรื่องนี้ นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนที่จะอยากเขียน ไม่มีเจตนาจะพาดพิงถึงสถานที่หรือผู้อื่นแต่อย่างใด นิยายไม่ได้อิงจากความเป็นจริงทั้งหมด อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน Thanks for following me🙏❤️

“ เลิกกันเถอะ “ ผมบอกเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา ผมที่กำลังยืนหันหลังให้ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของผมที่คบกันมาตั้งแต่มัธยมต้น ตอนนี้พวกเราก็กำลังจะจบชั้น ม.6 และวันนี้เป็นวันปัจฉิมนิเทศจบการศึกษา " บอกเหตุผลป่านได้ไหมมังกร " ป่านถามผมกลับด้วยเสียงสั่นเครือ ที่ผมหันหลังให้เธอเพราะกลัวจะเห็นน้ำตาของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของผม ผมกลัวว่าผมจะใจอ่อน " ทำไมผมต้องบอกเหตุผลกับคุณด้วย " ผมเรียกแทนตัวเองกับป่านอย่างเย็นชา " อึก ที่ผ่านมามังกรไม่เคยรักป่านเลยใช่ไหม " ป่านพูดพลางร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย " ใช่ " ผมตอบกลับไป เพราะตอนนี้ผมอยากเลิกกับเธอ อยากให้เธอไปจากผม เกลียดผมไปเลยได้ยิ่งดี ผมจะดีใจมาก " ที่ผ่านมาผมไม่เคยรักคุณ ผมเห็นคุณเป็นเพียงของเล่นเหมือนคนอื่นๆ คุณคิดว่าผมจะหยุดที่คุณคนเดียวอย่างนั้นเหรอ " ผมตอกกลับป่านไปด้วยคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเธอ

La princesse de Néréa, depuis sa toute première rencontre avec le duc, était tombée follement amoureuse de lui. Dès lors, elle n’avait plus qu’un seul objectif : l’épouser. Cependant, elle n'avait vu que ce qu'il ne laissait voir, arrivera t elle à survivre entre ses mains ?

“อย่าเรียกร้องความรักจากฉันเพราะฉันไม่มีให้ สิ่งเดียวที่เธอจะได้คือร่างกายตอนที่เราอยู่บนนี้” เขาชี้ลงบนเตียง มันคือการตอกย้ำให้ยอมรับความจริงสักที “ถ้ารับไม่ได้ก็แค่ออกจากชีวิตฉันไปซะ แล้วไม่ต้องหาวิธีกลับเข้ามาอีก แต่ถ้าจะอยู่ก็แค่จำกฏของเราให้ขึ้นใจ” กฎบ้ากฎบอ…คนตั้งกฎไม่รู้สึกอะไร แต่คนฝืนทำตามเพียงเพราะอยากเป็นเศษเสี้ยวเล็กๆ ในชีวิตเขา มันเจ็บราวมีเข็มนับร้อยเสียดแทงกลางใจ

“ห่างกันสักพักมันเหมือนคำบอกเลิกเลยนะ” “มันอาจจะเหมือนคำบอกเลิก แต่สำหรับบางคนเขาก็แค่ต้องการเวลาจริงๆค่ะ” “ก็ได้ครับ ห่างกันสักพักก็ได้” “ขอบคุณนะคะที่เข้าใจโย” “แต่รู้เอาไว้ด้วย” ชายหนุ่มพูดแล้วหยุดเอาไว้แค่นั้นก่อนจะยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้กับใบหน้าหวานแล้วพูดต่อ “พี่ไม่มีวันเลิกกับโย”