Dress Quotes

"asan ako!!.wait ...gosh ..awws aray!" dahang tumumayo si Zaira pababa sa kama .Hindi niya matandaan ang nangyari lahat kagabi ang tanging naalala niya lang ay nagkayayaan silang mag bar ng mga kaibigan niya dahil ang isa sa kanila ay broken dahil hindi siya umiinum ng alak ay naimpluwensyahan siya ng mga kaibigan na maparami ng inum .Hanggang doon lang ang naalala niyang pangyayari. Pagsipat niya sa banyo ay nakailaw ito dahil ang pintuan nito ay puting salamin. "awww ..hindi na ako virgin!" nangingiyak niyang pinulot ang nagkalat na damit sa sahig. "panty ko !!" mas umiyak siya sa nakitang panty nito na sirang sira. "sino ka bang lalaki ka at ang hars mong tanggalin sirain tong panty ko!" masamang tingin ang pinukol niya sa banyo at nagmadaling sinuot ang kanyang dress .Nanlalamig ang kanyang pagkababae dahil s hangin na pumapasok nito mula sa ibaba wala siyang panty kaya medyo ilang siyang maglakad lalo masakit ang kanyang pagkababae. Kinuha niya ang mahabang coat ng lalaki at inamoy. "not bad..andito sa pinas pero naka coat ..ano siya billionaire!" bilis siyang lumabas mula sa kwarto at bilis lumabas. Tumingala siya at nakita ang " Romantic Hotel" alinlangan siyang napangiwi. Nakasakay siya agad ng taxi. Paglabas mi Kyler sa banyo ay nadatnan ng wala ang babaeng pinagsawahan niya. Natuwa siya sa babae dahil virgin pa ito at aggresibo din. "pwedeng malaman name ng babaeng regalo niyo sa akin?".Bungad niya sa kausap "bro sorry .Akala namin nakarating yung babaeng regalo namin sayo hindi pala Naaksidente si Mika kaya hindi siya nakarating .I dont know her!" .lumunok siya at huminga ng malalim. Pinulot niya ang sirang panty ng babae at natawa siya dito. "hahanapin kita " bulong ng kanyang isip.

Noong tinanong ako ng aking ama kung sino ang gusto ko pakasalan para sa kapakanan ng alyansa ng aming pamilya, iba ang pinili ko sa buhay na ito. Hindi ko na pinili si Leonardo Vittorio. Sa halip, pinili ko ang nakatatanda niyang kapatid, si Ivan Vittorio. Mukhang naguluhan ang ama ko. Alam nga naman ng lahat sa Chicago na lumaki kami ng magkasama ni Leonardo. Sampung taon ko siyang hinahabol. Bilang nakatatandang anak na babae ng pamilya Lucien, matagal ng nakaukit ang pangalan ko sa tabi ng kanyang pangalan para sa listahan ng mga arranged marriage. Naniniwala na ang pagsasama namin ay nakatadhana. Habang inaalala ang nakaraan kong buhay, pinilit ko ngumiti ng mapait. Dati, pinakasalan ko si Leonardo tulad ng matagal ko ng hinihiling. Pero makalipas ang aming kasal, hindi niya ako ginalaw kahit isang beses. Ang akala ko may sakit siyang hindi niya masabi at nagpakahirap ako na pagtakpan siya. Sa ika-anim na anibersaryo ng aming kasal ko nalaman ng buksan ko ng hindi inaasahan ang kahadeyero niya. Sa loob, may maayos na litrato niya kasama ang ampon na babae na nagmakaawa ako sa ama ko na ampunin. Sa mga litratong iyon, may dalawang taong gulang na batang lalaki din–ang anak nila. Masaya silang pamilya ng tatlo. Doon ko napagtanto sa mga oras na iyon. Hindi sa may sakit siya. Hindi niya inisip na asawa niya ako. Para mapalayas ako, nagplano sila ng ampon kong kapatid para ako’y patayin. Ngayon at nabigyan ako ng ikalawang pagkakataon, pinili ko na ibigay sa kanila ang blessing ko. Pero noong naglakad ako sa simbahan suot ang aking wedding dress, habang nakapatong ang braso ko sa braso ni Ivan, pumasok si Leonardo bigla ng may dalang baril. Mukha siyang baliw at wala sa kontrol. “Madeline!” Paos ang boses niya at halos maputol. “Ang lakas ng loob mo?”

Après ma renaissance, j'ai décidé de mettre fin à toute relation avec Jacques, mon compagnon de destin avec qui j'ai grandi. Quand il a organisé une fête à Hawaï pour tous les guérisseurs de la tribu, j'ai pris l'avion pour San Diego. Il a dit que mon odeur lui donnait la nausée, à lui et à son loup, alors j'ai immédiatement déménagé et dépensé 500 euros pour faire nettoyer la maison en profondeur. Il a exigé que je ne me présente plus jamais dans sa tribu. J'ai volontairement abandonné mon poste de guérisseuse privée de l'Alpha et suis partie travailler à temps partiel à la ville centrale pour subvenir à mes besoins. Enfin, il a dit que ma présence risquait de faire croire à sa bien-aimée petite demi-sœur qu'il éprouvait des sentiments pour moi. J'ai acquiescé, puis j'ai accepté la demande en mariage de l'Alpha de la ville centrale. J'ai accepté la dot et j'ai emménagé dans une villa d'une valeur de dix-huit millions d'euros. J'ai rejeté l'amour humble et obséquieux de ma vie précédente, et j'ai choisi de faire des transactions rationnelles et lucides. Après tout, dans ma vie précédente, j'avais tout sacrifié, ma fortune et ma vie, mais Jacques ne m'avait offert que trahison. Quand sa petite demi-sœur avait été empoisonnée, il m'avait traitée de meurtrière et m'avait condamnée à mourir sous la torture de la tribu pour crime. Cette fois, je comptais bien vivre ma vie. Et lorsque je tenais la main de l'Alpha lors de la fête de Pleine Lune, Jacques s'est soudainement dressé devant moi, les yeux injectés de sang. « Amina, reste avec moi, et je te pardonnerai ta décision incorrecte. » J'ai souri avec ironie : « Peux-tu te permettre la villa que mon Alpha m'a achetée ? »