Gusto Mo Bang Sumama

“Congratulations, Miss Santillan. You are six weeks pregnant.” Nanigas si Marga sa kinatatayuan niya habang nakatitig lang sa doktor. Bumaba ang paningin niya sa prenatal examination report. Napapikit siya at napahawak sa kaniyang tiyan. “B-Buntis ako…” mahinang sabi niya. Hindi niya maintindihan ang kaniyang nararamdaman. Mas nangibabaw pa rin ang takot sa kaniya na baka malaman ni Brandon ang tungkol sa kaniyang pagbubuntis. *** “Kinakabahan ka ba?” Binuhay ni Brandon ang makina ng sasakyan. “Kung palagi kang ganito sa tuwing kausap mo ako, iisipin ko talaga na buntis ka, Marga.” Napalunok ng maraming beses si Marga. Mas lalo lang siyang kinakabahan. Pinagpapawisan na rin siya kahit na malakas naman ang aircon. “Kung totoong buntis ako, ano ang gagawin mo?” Napakagat-labi siya pagkatapos niyang bitawan ang mga katagang ‘yon. “You will raise the child alone, Marga. Kahit isang piso ay wala kang makukuha sa akin.”

"Did you ever, even once, imagine yourself loving me?" Sarah posed a hopeful question to Philip. "Don’t make me laugh, Sarah. Everything between us has been purely about pleasure and business.” Matagal nang may nararamdaman si Sarah para kay Philip mula noong una niya itong makita sa isang sports magazine. Nang iniwan si Philip ng fiancée nito para sumama sa ibang lalaki, walang pag-aalinlangang inialay ni Sarah ang sarili bilang kapalit na bride para iligtas ang lalaki sa kahihiyan. Pagkatapos ng tatlong taong walang pag-ibig at saysay na kasal, naglakas-loob si Sarah na hiwalayan si Philip, na umaasa pa rin sa dati nitong nobya. Nangako si Sarah sa sarili na makahahanap siya ng lalaking magmamahal, magtitiwala, at magpapahalaga sa kanya na parang isang reyna sa ikalawang pagkakataon. Isang taon ang lumipas, muling nagtagpo ang kanilang landas. *** Philip confronted Sarah in a ladies’ restroom, demanding, “Do not let other men touch you!” Sarah remained indifferent; her demeanor noticeably changed. “And what if I do?” she retorted. Philip’s tone grew menacing, “You won’t like what I’d do.” Unfazed, Sarah shot back, “Mr. Cornell, I’ve never liked what you’ve done, even in the past. There’s nothing new about that, and please stop whining like a baby,” before turning and walking away, disdainfully leaving him behind.

paano kung ikakasal ka na sa pinakamayaman na tao,bossy,moody,cassanova and etc.. .and take note hindi mo alam na super yaman pala niya at pagkatapos ng kasal niyo bigla ka na lang umalis at naglahong parang bula. . 😲omg what happen next.

"Speaking, Mr. Thompson. What can I--" "I'm looking for my wife, Mr. Montevista. Is she with you, by any chance?" Hinaing nito sa kabilang linya dahilan para magngitngit nang galit lalo si Deiah sa narinig nitong salitang "wife" Ang lakas nga naman ng loob nitong tawagin siya nitong wife pagkatapos siyang pilitin nitong pirmahan ang papel na iyon. "Excuse me. Mawalang galang pero puwede bang piliin mo ang mga salita mo, Mr. Thompson. Ex-wife mo na ako ngayon. Hindi asawa." May diin sa tono ng pagkakasabi ni Deiah sa salitang "hindi asawa" habang ramdam niya ang pangangatog ng tuhod niya. Mas lumalakas na din ang kabog ng puso niya. "Totoo nga. Magkasama nga talaga kayo." Madiing sagot ni Primo, mahahalata sa boses nitong ang nagngingit nitong tono sa pagbitaw sa bawat salita. "Bakit hindi? Ikaw lang ba ang puwedeng humanap ng makakasama?" "Deiah!" Bulyaw ni Primo na halos hindi mapipinta ang mukha dahil sa madilim nitong awra. "I warn you, don't be hasty. Our divorce isn't finalized, we haven't received the certificate. Legally, you're still my wife. Consider the Thompson family's reputation and your dignity." Dagdag niya pang sabi kay Deiah.

Warning: Mature Content ‼️ Siya si Tanya Medrado pangarap niyang makapag-trabaho isa sa sikat na construction firm sa bansa ang LS Construction.Nag-apply siya dito pagkatapos niyang pumasa sa board exam.Natanggap naman siya bilang architect ng kompanya. Isa namang family driver ang tatay niya sa mayamang pamilya.Mapagbiro din ang tadhana minsan ng malaman niyang ang hot CEO ng kumpanyang pinagtrabahuan niya ay siya din palang amo ng kanyang tatay.Mabait ito sa tatay niya.Pinakitaan din siya nito ng kabutihan kaya hindi niya maiwasang mahulog ang loob niya sa kanyang boss. Kaya niya pa bang magmahal kung kabilaan naman ang mga babaeng nasa mataas na antas ang na lilink dito. Ano ang laban niya sa mga ito kung isang hamak lamang siyang empleyado.

Nag-iisa niyang tinaguyod ni Unique ang kanyang pamilya kaya bukod sa pagtitinda ng balut sa gabi ay naisip niya na magtrabaho bilang secretary sa malaking building na naghahanap ng secretary, dahil confidence siya na matatanggap siya sa trabaho dahil nakapagtapos naman siya ng highschool. Pero sa pag-apply niya ng trabaho at sa pag-aakala ni Unique na natanggap ito bilang sekretarya ang maging trabaho niya pero iyon pala ay magpanggap si Unique na anak sa nagmamay-ari ng building na tinatrabahuan nito. Kaya niya bang tanggapin ang alok nito kapalit ng malaking halaga para sa kanyang pamilya? Hanggang kailan ang kaya niyang magpanggap kung sa kabila ng lahat may nararamdaman na siya na pag-ibig sa anak ng kanyang tinuturing na magulang?

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

"R-Reed.... A-Anong ibig sabihin nito?" Halos manlambot ang tuhod niya sa nakita at nag-uunahan sa pagbagsak ang mga luha sa pisngi niya. Si Reed ay nakikipaghalikan sa isang babae at halos nalihis na ang soot nito pababa. Nakatalikod ang babae kaya hindi niya makita ang mukha. "Aliyah, Baby..." Naitulak ni Reed ang babae kaya nahulog ito sa sahig. "Ouch! What the h*ck!" Mura ng babae kay Reed. "Reed.... Ano? Magpaliwanag ka!" Sigaw niya habang nanginginig ang boses at punong-puno ng hinanakit ang mga mata na nakatitig rito. Tumayo ang babae at hinarap si Aliyah, "Well, well, well! Mabuti at nasampal na sayo ang katotohanan. Ilusyunada!" Bumaling ito kay Reed, "Babe, sabihin mo na sa kanya. Para hindi na tayo nagtatago." "Avery, get out now!" Kinaladkad ni Reed si Avery ngunit pumiglas ito. "Pwede ba Reed, magpakatotoo ka sa sarili mo. Alam kung ako pa rin ang mahal mo. I feel it, the way you kissed me." Inis na sigaw nito.

Hanggang saan mo kayang ipaglaban ang pag-ibig mo kung ang isip at puso mo 'ay gusto ng sumuko dahil sa mga taong gustong humadlang para lumigaya kayo? Gabriel Alarcon, a spoiled son. Bata pa lang siya 'ay lumaki na siya sa marangyang buhay, ngunit sa kabila ng lahat 'ay hinahanap-hanap pa rin niya ang alaga ng isang Ina na kailan man 'ay hindi niya naranasan. Tanging mga kasambahay at ang ama, kasama na ang Lola niya ang kasama niya sa buhay na lahat 'ay binibigay para sa kanya. Jenny Alipio, is a simple girl. Pangarap lang ay makapagtapos siya sa kaniyang pag-aaral 'ay sapat na. Dahil sa pangarap na 'yon ay makikilala niya si Gabriel na pagsisimulan ng lahat-lahat nang Saya at lungkot. Handa ka na bang magmahal at masaktan?

Pinuntahan ni Monique si Aidan sa condo niya pero sunod-sunod na tumulo ang mga luha niya nang makita niyang walang saplot ang dalawang taong mahalaga sa kaniya. Hindi siya makagalaw sa sobrang gulat. Nang makita siya ni Aidan ay blangko lang ang mukha ni Aidan. Pinulot ni Aidan ang damit niya at isinuot niya yun saka niya nilapitan si Monique. Ang buong akala ni Monique ay magpapaliwanag sa kaniya si Aidan kung bakit kasama ni Aidan ang bestfriend ni Monique pero para siyang binuhusan ng malamig na tubig nang paalisin siya ni Aidan at hindi man lang nagpaliwanag kung ano bang nangyayari. Tiningnan ni Monique ang bestfriend niya pero umiwas ito ng tingin. Minahal ni Monique si Aidan kahit na sa kabila ng alitan ng kanilang mga pamilya. Ang buong akala niya, katulad niya ay ipaglalaban din siya ni Aidan pero nagkamali pala siya. Paano niya nagawang pagkatiwalaan ang dalawang taong mahalaga sa kaniya? Hindi niya akalaing mga taong malapit pala sa kaniya ang wawasak ng puso niya.