John 16 20-22

Alessia Berlusconi works at a bar in Rome. She thinks she escaped her past but one day after work she almost gets kidnapped if it wasn't for Johnny who happens to be there saving her from the men. Johnny Gravano the Mafia king who is a womanizer and dangerous. He will kill anyone who gets in his way, he always gets what he wants. When he meets Alessia after saving her he thinks their paths won't cross again but as fate has it the two of them meet again.. He thinks she works for the Russian Mafia and Alessia thinks his sent to take her back to her monsters she's been running from... Will they overcome their past fears and move on or will they let their past control their future?

I stretched lazily on the bed, much like a contented kitten, before opening my eyes. Hovering above me was a face that could have been sculpted by the gods—a handsome, well-defined face with sun-kissed golden eyes. My first groggy thought was that Cara had finally brought home a decent, well-groomed man for a change. But…. Why is he in my room? I abruptly shoved him away, ending the spell. "Get off your asshole!" With a scowl on my face, I got up quickly. “Was personal space not mentioned by Clara, huh?” I spoke in an irritated tone. “Clara?” He turned and casually picked up some papers from a nearby table, settling down with an annoying smile. “And who might that be, if I may ask?” He doesn’t even remember her? Asshole “Well, if you must know, Clara—” I started, but my words faltered as something shiny caught my eye. What is..? Then my memories began to flood back. —it’s a damn golden sofa. Shit. Brain Freeze. ~~~ Growing up as the oldest kid on a Chicago farm was no picnic for Mary Johnson. Her folks, good ol' Mr. and Mrs. Becky Johnson, were salt-of-the-earth types, who worked hard on their small farm not far from the gritty backstreets of Chicago. They taught Mary and her siblings the value of hard work, self-value. But as much as Mary loved her family, she dreamed big, but those dreams took a backseat when she needed to step up and help support her family. Then, out of the blue, fate threw her a curveball. A chance in the US came knocking, and Mary didn't hesitate. And then she crossed paths with the Blacks – New York’s high society, dripping with wealth and power, who offered her a deal she couldn’t refuse.

Aruna Danurdara terjebak dalam pernikahan kontrak dengan Ocean Mallory Johnson untuk menyelamatkan perusahaan keluarganya setelah ayahnya kalah dalam pertaruhan. Meski telah menikah, hubungan mereka dingin, bahkan tidak ada keintiman. Aruna berusaha mendapatkan hati suaminya, namun suatu hari, ia terkejut ketika mendengar Sean menyebut nama perempuan lain saat mereka tidur bersama. Kesal dan terluka, Aruna mengusulkan perceraian, tapi Sean menolak. Apa yang akan terjadi pada kehidupan Aruna dan Sean selanjutnya?

เมื่อหญ้าอ่อนอายุ 22ปี ที่ต้องการให้โคแก่วัย 38 กิน งานนี้เธอจะอ่อย ออเซาะ รุกเร้า เข้าหาและลูบไล้ให้หลงเคลิ้ม ยังไงอาไนต์ก็ต้องเป็นของเรนนี่คนสวยคนนี้ คนเดียว! ------------------- อายุที่ห่างกันถึง 16 ปี และเขาเองก็เป็นเพื่อนรุ่นน้องของบิดาเธอด้วย จึงพยายามสร้างกำแพงด้วยการเก๊กหน้าขรึม ทำนิ่ง ซึน ๆ แต่ก็แอบไปลอบยิ้มลำพังอยู่บ่อยครั้ง ห้ามใจแล้วแต่มันก็ไหวหวั่นทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิด ------------------

เพราะเธอคือน้องสาวของศัตรูเขาที่ต้องห้ามรัก รัก (ไม่) ต้องห้าม •|เซเธน-วีนัส|• เซเธน : อายุ22ปี เรียนคณะสถาปัตย์ปี4 เป็นศัตรูของกลุ่ม เวกัส(พี่ชายของวีนัส) นิสัยภายนอกดูหยิ่ง เข้าถึงยาก ดูร้าย เย็นชา แต่จริงไปแล้ว ใจดี อบอุ่น ติดแฟนมาก "เพราะหนูคือน้องสาวของศัตรูพี่" วีนัส : อายุ 20ปี เรียนคณะบริหาร น้องสาวของเวกัส เป็นแฟนลับๆของเซเธนที่ไม่มีใครรู้เลย นิสัย ซื่อๆ ใจดี เฟรนลี่ บอบบาง อ่อนไหวง่าย "วีเกลียดพี่เซเธนที่สุดเลย" //ขอบอกโหน่ยจิ~~ **บุคคลในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับนิยายเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อยและต้องขออนุญาตด้วยนะคะ **นิยายเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งที่มาจากจินตนาการของพีชที่พีชได้สร้างขึ้นเองและไม่ได้ไปคัดลอกมาจากที่ใดเลยแม้แต่น้อย พีชไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ใครเสียหายเลยนะคะและไม่ได้มีเจตนาที่จะหาผลประโยชน์จากช่องทางใดเลยที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะอยากเผยแพร่ให้คนได้อ่านและแบ่งปันเนื้อหาให้คนได้อ่าน ถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะคะ **โปรดพิจารณาก่อนที่จะเข้าไปอ่านขอบคุณค่ะ**

"คิดจะจับเสืออย่างฉัน เหยื่อต้องเด็ดกว่านี้ป่าววะ" ธายุกร เหมบดินทร์....ยูตะ อายุ 22 ปี วิศวกรรมยานยนต์ มหาวิทยาลัย A ปี 4 ลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ทายาทโชว์รูมรถหรูนำเข้า "คิดจะกินเหยื่ออย่างฉัน ก็ต้องเสือจริงๆไม่ใช่หมาป่าววะ" มิณาริน แก้วกาน...มิณ อายุ 20 ปี คณะบัญชี มหาวิทยาลัย A ปี 2

กาย หล่อใส พูดน้อย แต่ละคำที่พูดออกมาก็กวนสุดสุด อายุ 20ปี ไอที ปี3 ทายาทเจ้าของโรงแรมและรีสอร์ตชื่อดังของประเทศ แก๊งค์หนุ่มโสด: กาย, ติวเตอร์, นาย (เหมือนเพื่อนจะแอบไม่โสด) มีเพื่อนสาวสวยอย่าง มินนี่ , หนูมาย และลลิล (เหมือนจะแอบมีคนคุยกันอยู่นะ) ลูกพีช สาวสวย ดาวคณะ รวย เก่ง อายุ 22ปี วิศวะปี4 ทายาทเจ้าของธุรกิจก่อสร้างระดับต้นๆ ของประเทศ แก๊งค์วิศวะแบบแพ๊คคู่: อาลี , ไอติม พี่น้องฝาแฝดชายหญิง เธอคือพี่สาวข้างบ้านเมื่อตอนเด็ก ๆ แต่ความบังเอิญพาให้ผมกลับมาพบเธอในฐานะรุ่นพี่ค่ายอาสาในรั้วมหาวิทยาลัยฯ เดียวกัน เธอจำผมได้มั้ยไม่รู้ แต่ผมจำเธอได้ขึ้นใจ และจะทำให้เธอจำผมได้เพียงคนเดียว #นิยายฟิลกู้ด #ไม่มีนอกกายนอกใจ นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการของไรท์แต่เพียงผู้เดียว โปรดอย่าลอกเลียนแบบและนำไปตัดแต่ง ขอสงวนสิทธิ์เป็นไปตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2558

Deborah Miller, 22 ans, se retrouve piégée dans un contrat d'héritage inattendu suite au décès de son parrain, John Carter. Convoquée chez le notaire, elle signe sans lire un document qui l’engage à épouser Jonathan Carter, le fils arrogant de John, et à lui donner un enfant dans les cinq ans pour toucher la seconde partie de l’héritage. Furieuse mais coincée, Deborah doit composer avec Jonathan, qu’elle déteste depuis des années.

A 19-year-old girl, Wendy Young, invites a 20-year-old-homeless man, Lucas Kim, into her life. Spending all their time with each other, Wendy couldn’t help but fall in love with him, but with everything going down, will it all go well?

The General Assembly, Recalling its relevant resolutions regarding the question of Palestine, Recalling also its relevant resolutions on the protection of civilians, including resolution 71/144 of 13 December 2016 on the status of the Protocols Additional to the Geneva Conventions of 1949 and relating to the protection of victims of armed conflicts, resolution 72/131 of 11 December 2017 on the safety and security of humanitarian personnel and protection of United Nations personnel and resolution 72/175 of 19 December 2017 on the safety of journalists and the issue of impunity, Recalling further the relevant reports of the Secretary-General, including the most recent report, of 14 May 2018, on the protection of civilians in armed conflict, Recalling all relevant resolutions of the Security Council, including, inter alia, resolutions 242 (1967) of 22 November 1967, 338 (1973) of 22 October 1973, 605 (1987) of 22 December 1987, 904 (1994) of 18 March 1994, 1397 (2002) of 12 March 2002, 1515 (2003) of 19 November 2003, 1544 (2004) of 19 May 2004, 1850 (2008) of 16 December 2008, 1860 (2009) of 8 January 2009 and 2334 (2016) of 23 December 2016,