Masakit Ang Ulo Ko

At my young age I feel in love. Nasasabik ako na maranasan ang sinasabi nilang relasyon. Relasyon ng dalawang tao na nag iibigan. I am curious. I want to experience it too. Out of curiosity, I entertained every man who approach me. Until, Kenneth Jhon Jabilona the Ultimate Playboy in our campus confess his feeling's to me. My first crush. My first love. Sasabihin ko rin ba ang totoong nararamdaman ko para sa kanya? Handa ba akong mapabilang sa mga babaeng pinaglaruan niya? Handa ba akong masaktan kung sakaling maging kaming dalawa? Let's find out. Halina kayo at subaybayan ang aking kwentong pag-ibig. At kung tama ba ang kasabihan na "First Love Never Dies".

Ang sabi nila, ang pinakamasayang tao ang pinakamalungkot sa lahat. That they are faking their happiness. That even they are alive, they are dying deep inside. All I can see is my pain. My anger towards her. She's the cause of my loneliness. I lost the love of my life because of her. Why should I care? She deserves it anyway. But little did I know, she's dying deep within. I've hurt her. All I did was give her pain. Ipinamukha ko sa kanya na kailanman ay hindi ko siya mamahalin. Little by little, I am killing her. I took out her shine. Her bright smile. Her own life. I've crushed her heart. Michelle is like a flower, slowly withering without my notice. Melting my heartless heart is her only option.

I love dogs! Ngunit lumaki ako na hindi man lang nagkaroon ng aso. My parents wouldn't let me. Magastos at mahirap daw mag-alaga. Ngayong hindi na ako nakatira sa poder ng mga magulang ko, pwede na akong mag-alaga! Parang nakikisama ang langit dahil isang araw, may natagpuan akong isang aso. Isang malaking aso! Nanghihina ito at may mga sugat rin. I brought it home to tend to its wounds. Pinakain ko rin ito and I decided to take care of it. But, one day, my dog started acting weird. Palagi itong nagpupumilit na sumama sa loob ng banyo kapag maliligo ako. He would always sit still and watch me while I take a bath. It's kinda creepy.

Tatlong taon nang asawa ni Sabina ang kilalang CEO na si Sebastian Malfory—isang lalaking inakalang katuparan ng lahat ng kanyang panalangin. Pero isang gabi, natuklasan niya ang masakit na katotohanan: ginagamit lang siya nito para saktan ang tunay nitong minamahal, ang kapatid niyang si Waynona. Buntis sa kambal, durog ang puso, at walang masandigan, piniling tumakas ni Sabina dala ang isang lihim na magpapabago sa lahat. Pagkalipas ng ilang taon, bumalik siya bilang isang matagumpay at misteryosang babae—kasama ang dalawang batang may mata ng lalaking minsan niyang minahal. At nang muling magkrus ang mga landas nila ni Sebastian, isa lang ang tanong: handa ba siyang ipaghiganti ang sarili, o muling magpatalo sa lalaking dati’y dahilan ng kanyang pagkawasak?

A rebellious woman and a policeman. Will she accept that she was loved and chained by him? Tunay nga na kapag tumitigas ang ulo ng isang bata, kailangang dinidisiplina. Pero sa kaso ni Gisselle na dalaga na, hindi niya matanggap na dinidisiplina siya ng isang pulis na hindi niya naman kilala. Ang nais niya lang naman ay magrebelde dahil sa sama ng loob niya sa sarili niyang ama na dating pulis, na aniya’y tila wala naman daw sa katuwiran, at abusado sa karapatan ng kababaihan. Naging party girl siya dahil sa mga barkada niya at sinasadyang magpa-late ng uwi upang inisin ang kaniyang ama. Pero ang hindi niya alam, iyon na pala ang huling beses na magagawa niya ang mga bagay na ’yon. Nahuli siya ng mga pulis sa kalsada nang hating-gabi, at naging buena manong curfew violator sa gabing iyon. Napatawan siya ng community service sa loob ng isang buwan. Naiinis siya sa tuwing nakakakita siya ng mga pulis, lalo na ang lalaking hindi niya inaasahang makikilala niya. Naiinis siya lalo dahil desidido itong palambutin ang ulo niya. Tahimik lamang itong lalaki pero walang sinoman ang kayang bumali sa mga salita nito. Hanggang sa hindi niya namamalayan na nag-iiba na pala ang tingin at pananaw niya sa mga pulis, na hindi pala lahat ay masasama tulad ng iniisip niya noon. May tulad pa rin pala ni PCol. Carlos Joseph Guevarra na matino at disiplinadong pulis na magpapatino sa kaniyang rebeldeng pag-iisip. Lingid sa kaalaman ng dalaga, may lihim palang interes sa kaniya ang single at treinta y tres anyos na pulis. Kaya naman pala kahit na anong gawin niya ay pinapansin agad nito at todo kung makaprotekta sa kaniya. Papaano niya kaya mapipigilan ang lalaki kung siya mismo ay hindi ito magawang mapaikot sa mga kamay niya?

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.

*** I was complete but useless, when I met him. He was my saviour that time. He enlightened me and gave meaning to my useless life. He became my happiness but at the same time my sadness, that turns out to be my nightmare. I thought that he will be my first and last, but I'm wrong 'coz it's just lust. I gave everything to him, my life, my body and also my heart but he broke it. I was so dumb and became useless again but the worst part is he made me feel so loved but left me afterwards. Nung unang kita niya sa akin para akong isang bimpo na madumi na kanyang ni linisan at inalagaan... But after that, things turns upside down... Nagising na lamang ako ng mag isa at doon ko lang din na realized na panandalian lamang ang lahat. Sana pala hindi na niya ako pinulot pa kung mas malala pala ang huling babagsakan ko. Ang O.A ba ng explanation ko? O.A na kung O.A. But, you can't blame me. Nasaktan ako, nag dusa at nag tiis sa sakit ng iniwan niya ko. Wala siyang tinira pati ata ang kaluluwa ko dala niya. He left me hanging while falling apart. Lahat ng saya noong na kasama ko siya ay na palitan ng isang milyon na sakit nung iwan niya ako. Para akong lobo na bigla na lang binitawan pag katapos pag sawaan. Yes. That's me, the EX- Wife of that monster Zeke Ethan Harmes. I want to know the reasons why he throw me? Why he left me dumbfounded? I need an explanation. I need his acceptable reason. I need him and I love him. Pero mas gusto alamin kung minahal niya ba ako o ginamit niya lang ako para sa yaman?

"Napapagod din ang puso Ribal, mahal kita pero pagod na akong magmahal nang ako lang. Falling for you is my worst decision." - Yshara Marie Buena Once a heart is broken and closed for love, it will hard to open again. But for Yshara, kahit masakit mahalin ang isang Ribal El Diente ay patuloy si Yshara na nagtitiyaga upang makapasok siya sa puso ni Ribal. Ilang beses ng nanganib ang buhay niya, at kahit ilang beses din siyang hindi niligtas ni Ribal ay patuloy na tumitibok ang puso niya. Pero hanggang saan magtitiis si Yshara? Hanggang saan makakaya ng puso niya na mahalin si Ribal. Hanggang kailan ilalaban ni Yshara ang pagmamahal niya kay Ribal na nanlamig ang puso dahil din sa pag-ibig.

"bakit mo ginagawa sa akin ito? bakit ganyan Ang pakitungo mo sa akin? Hindi ka ba naiilang? kaibigan mo ang asawa ko!" "kumapare mo ako, kumare kita. that's it! tungkulin kong humalili at tumulong kapag may pagkukulang si pare. come on, climb to my waist!"

"They say if you truly love something, you have to let it go." Sino nga ba ang tamang babae para sa akin? Siya bang babaeng minahal ko nang sobra noon? O ang dati kong asawa, the woman I never wanted but had to marry?